Alien
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| The Complete Original Score | ||||
| 1. | Main Title | 4:12 | ||
| 2. | Hyper Sleep | 2:46 | ||
| 3. | The Landing | 4:31 | ||
| 4. | The Terrain | 2:21 | ||
| 5. | The Craft | 1:00 | ||
| 6. | The Passage | 1:49 | ||
| 7. | The Skeleton | 2:31 | ||
| 8. | A New Face | 2:34 | ||
| 9. | Hanging On | 3:39 | ||
| 10. | The Lab | 1:05 | ||
| 11. | Drop Out | 0:57 | ||
| 12. | Nothing To Say | 1:51 | ||
| 13. | Cat Nip | 1:01 | ||
| 14. | Here Kitty | 2:08 | ||
| 15. | The Shaft | 4:30 | ||
| 16. | It's A Droid | 3:28 | ||
| 17. | Parker's Death | 1:52 | ||
| 18. | The Eggs | 2:23 | ||
| 19. | Sleepy Alien | 1:04 | ||
| 20. | To Sleep | 1:56 | ||
| 21. | The Cupboard | 3:05 | ||
| 22. | Out The Door | 3:13 | ||
| 23. | End Title | 3:09 | ||
| The Rescored Alternate Cues | ||||
| 24. | Main Title | 4:11 | ||
| 25. | Hyper Sleep | 2:46 | ||
| 26. | The Terrain | 0:58 | ||
| 27. | The Skeleton | 2:30 | ||
| 28. | Hanging On | 3:08 | ||
| 29. | The Cupboard | 3:13 | ||
| 30. | Out The Door | 3:02 | ||
| 76:52 |
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| The Original 1979 Soundtrack Album | ||||
| 1. | Main Title | 3:37 | ||
| 2. | The Face Hugger | 2:36 | ||
| 3. | Breakaway | 3:03 | ||
| 4. | Acid Test | 4:40 | ||
| 5. | The Landing | 4:31 | ||
| 6. | The Droid | 4:44 | ||
| 7. | The Recovery | 2:50 | ||
| 8. | The Alien Planet | 2:31 | ||
| 9. | The Shaft | 4:01 | ||
| 10. | End Title | 3:08 | ||
| Bonus Tracks | ||||
| 11. | Main Title (film version) | 3:44 | ||
| 12. | The Skeleton (alternate take) | 2:35 | ||
| 13. | The Passage (demonstration excerpt) | 1:54 | ||
| 14. | Hanging On (demonstration excerpt) | 1:08 | ||
| 15. | Parker's Death (demonstration excerpt) | 1:08 | ||
| 16. | It's A Droid (unused inserts) | 1:27 | ||
| 17. | Eine Kleine Nachtmusik (source) | 1:49 | ||
| 49:25 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Een absolute, onbetwiste klassieker, door Jerry Goldsmith zelf, na de nare ervaring met regisseur Ridley Scott, veelal vermeden in interviews. Alien (1979) is een horrorfilm, voornamelijk gesitueerd op een monsterlijk groot mijnschip in de ruimte. De film heeft absoluut geen boodschap en is angst- en griezelvermaak van een van de allerbovenste planken.
Jerry Goldsmith schreef een score bestaande uit tonale schoonheid, atonale terreur en een bijna ononderbroken gevoel van ongemakkelijkheid - functioneel perfect dus. Regisseur Ridley Scott, echter, dacht daar anders over en gebruikte het merendeel van de muziek niet, of deels, of herplaatste het naar scènes waarvoor het niet bedoeld was. (Tot mijn lichte schaamte naar Goldsmith toe, vind ik de muziek daadwerkelijk te horen in de film toch niet te kort schieten of storend misplaatst.)
Deze 2007-uitgave van Intrada is een prachtige en complete weergave van al Goldsmiths muziek, inclusief alternatieve versies en testopnames. De in 1988 door Silva Screen Records uitgegeven cd bracht ons slechts de tien nummers reeds verschenen op lp; het concertarrangement dus. Deze tien nummers zijn (gelukkig) nu ook weer inbegrepen!
De muziek - We horen het National Philharmonic Orchestra, een echoplex, een shankh, een didgeridoo en een serpent. De echoplex is een apparaat dat tussen de muzikanten staat en echo's produceert van een selectie instrumenten. Het geluid van de echoplex wordt dus OOK opgenomen en niet achteraf gemixt! De Indiase shankh is niets anders dan een grote schelp, maar in combinatie met de echoplex geeft het de griezeligste geluiden. De serpent is een ouderwetse kruising tussen een houten en een koperen blaasinstrument, en is in staat de meest nare geluiden te maken die enigszins klinken als tuba en fagot door elkaar. Voor de spaarzame scènes waarin we het buitenaardse wezen zien, horen we vaak een machinaal-agressieve combinatie van alles hierboven omschreven. Luister bijvoorbeeld naar "Here Kitty," "Parker's Death" en "Sleepy Alien."
Maar prachtige, atmosferische muziek is er ook. In "The Passage" wordt de ogenschijnlijk serene, maar onheilspellende sfeer van de film subtiel weergegeven. Dit nummer maakte veel indruk op regisseur Scott en haar stijl is daardoor veelvuldig toegepast in de film. In "Nothing to Say" horen we de bijne ontroerend eenzame tonen voor de verslagenheid van de bemanning en haar stille treurnis voor het eerste slachtoffer.
Het romantische, mooie hoofdthema is het duidelijkst te horen in "Main Title," "The Landing" en "End Title," met andere woorden, haar verzachtende invloed werd spaarzaam ingezet door Goldsmith. Scott heeft het thema helaas bijna geheel verwijderd uit de film.
Er is genoeg te ontdekken op deze dubbel-cd en ik raad 'm dan ook van harte aan! Persoonlijk vind ik deze soundtrack de meest ingenieuze, functionele en toch nog steeds heerlijk beluisterbare uit het oeuvre van Jerry Goldsmith!
Jerry Goldsmith schreef een score bestaande uit tonale schoonheid, atonale terreur en een bijna ononderbroken gevoel van ongemakkelijkheid - functioneel perfect dus. Regisseur Ridley Scott, echter, dacht daar anders over en gebruikte het merendeel van de muziek niet, of deels, of herplaatste het naar scènes waarvoor het niet bedoeld was. (Tot mijn lichte schaamte naar Goldsmith toe, vind ik de muziek daadwerkelijk te horen in de film toch niet te kort schieten of storend misplaatst.)
Deze 2007-uitgave van Intrada is een prachtige en complete weergave van al Goldsmiths muziek, inclusief alternatieve versies en testopnames. De in 1988 door Silva Screen Records uitgegeven cd bracht ons slechts de tien nummers reeds verschenen op lp; het concertarrangement dus. Deze tien nummers zijn (gelukkig) nu ook weer inbegrepen!
De muziek - We horen het National Philharmonic Orchestra, een echoplex, een shankh, een didgeridoo en een serpent. De echoplex is een apparaat dat tussen de muzikanten staat en echo's produceert van een selectie instrumenten. Het geluid van de echoplex wordt dus OOK opgenomen en niet achteraf gemixt! De Indiase shankh is niets anders dan een grote schelp, maar in combinatie met de echoplex geeft het de griezeligste geluiden. De serpent is een ouderwetse kruising tussen een houten en een koperen blaasinstrument, en is in staat de meest nare geluiden te maken die enigszins klinken als tuba en fagot door elkaar. Voor de spaarzame scènes waarin we het buitenaardse wezen zien, horen we vaak een machinaal-agressieve combinatie van alles hierboven omschreven. Luister bijvoorbeeld naar "Here Kitty," "Parker's Death" en "Sleepy Alien."
Maar prachtige, atmosferische muziek is er ook. In "The Passage" wordt de ogenschijnlijk serene, maar onheilspellende sfeer van de film subtiel weergegeven. Dit nummer maakte veel indruk op regisseur Scott en haar stijl is daardoor veelvuldig toegepast in de film. In "Nothing to Say" horen we de bijne ontroerend eenzame tonen voor de verslagenheid van de bemanning en haar stille treurnis voor het eerste slachtoffer.
Het romantische, mooie hoofdthema is het duidelijkst te horen in "Main Title," "The Landing" en "End Title," met andere woorden, haar verzachtende invloed werd spaarzaam ingezet door Goldsmith. Scott heeft het thema helaas bijna geheel verwijderd uit de film.
Er is genoeg te ontdekken op deze dubbel-cd en ik raad 'm dan ook van harte aan! Persoonlijk vind ik deze soundtrack de meest ingenieuze, functionele en toch nog steeds heerlijk beluisterbare uit het oeuvre van Jerry Goldsmith!
Alien is een klassieker, en zowel de film als diens score kan zich scharen tussen andere SF-classics zoals The Empire Strikes Back, 2001: A Space Odyssey, Blade Runner en Planet of the Apes. ''In Space no one Can Hear you Scream'' was de zin voor de film, maar in de bioscoopzalen kon je wel degelijk geschreeuw horen. De film verhaalt over een expeditie schip dat land bij op een planeet om een levensvorm te onderzoeken: Een wezen hecht zich vast aan het gezicht van Kane (een nog jonge John Hurt), en bij het volgende ontbijt barst diens borst open, en ontsnapt het wezen uit zijn lichaam. De acteurs (waaronder Sigourney Weaver) waren niet op de scène voorbereidt, wat hun realistische schok en walging versterkt, en het allemaal erg realistisch maakt. Wat daarbij ook helpt is de muziek van Jerry Goldsmith.
Net als bij het recente I am Legend is er erg veel weggelaten van de score, maar is deze toch erg sfeerzettend, en passend bij de film. De blazers zijn de heersers over het album, en er is voor liefhebbers van strijkarrangementen weinig lol in deze score te beleven. De score heeft een minimalistische aanpak, wat velen niet zal bevallen.
Dankzij het indrukwekkende decor, de prachtige Alien, de spanning en de muziek is Alien de legendarische film geworden die het nu is. De duistere gangen, het druipen van het slijm en water, de kleurcontrasten, alles is perfect weergegeven door de muziek, waar veel goede stukken de film niet haalden. De Main Title is zenuwslopend, en toch harmonieus. Zachtjes word het door de blazers gespeeld. Het klink minimalistisch, en de druk wordt langzaam aan wat opgevoerd, maar het blijft voortkabbelen, op enkele spannende maar korte uitschieters na dan.
De alternatieve versie van de Main Title is effectiever: Drums en geluidseffecten maken de sfeer akelig, en het hoofdthema wordt zachtjes, voorzichtiger gespeeld. Deze versie is beter, en past ook beter in de film.
Deze score is een hoogtepunt in de indrukwekkende lijst van Jerry Goldsmith's werken, en zal altijd bekend staan om zijn minimalistische gebruik. Toch is het een van de meest geslaagde samenwerkingen tussen score en scherm, en dat maakt deze score zo fantastisch. De score op zichzelf om te beluisteren is niet zo erg interessant, maar het effect ervan tijdens de film is duizelingwekend goed.
Net als bij het recente I am Legend is er erg veel weggelaten van de score, maar is deze toch erg sfeerzettend, en passend bij de film. De blazers zijn de heersers over het album, en er is voor liefhebbers van strijkarrangementen weinig lol in deze score te beleven. De score heeft een minimalistische aanpak, wat velen niet zal bevallen.
Dankzij het indrukwekkende decor, de prachtige Alien, de spanning en de muziek is Alien de legendarische film geworden die het nu is. De duistere gangen, het druipen van het slijm en water, de kleurcontrasten, alles is perfect weergegeven door de muziek, waar veel goede stukken de film niet haalden. De Main Title is zenuwslopend, en toch harmonieus. Zachtjes word het door de blazers gespeeld. Het klink minimalistisch, en de druk wordt langzaam aan wat opgevoerd, maar het blijft voortkabbelen, op enkele spannende maar korte uitschieters na dan.
De alternatieve versie van de Main Title is effectiever: Drums en geluidseffecten maken de sfeer akelig, en het hoofdthema wordt zachtjes, voorzichtiger gespeeld. Deze versie is beter, en past ook beter in de film.
Deze score is een hoogtepunt in de indrukwekkende lijst van Jerry Goldsmith's werken, en zal altijd bekend staan om zijn minimalistische gebruik. Toch is het een van de meest geslaagde samenwerkingen tussen score en scherm, en dat maakt deze score zo fantastisch. De score op zichzelf om te beluisteren is niet zo erg interessant, maar het effect ervan tijdens de film is duizelingwekend goed.
Alien is misschien wel de meest griezelige horror trilogie aller tijden. Een klassieker, geniet en griezel. Het verhaal is redelijk bekend: een schip landt op een verre planeet, en bij het verkennen van de planeet ontdekken ze een andere levensvorm. Die levensvorm is niet zo leuk voor het schip, aangezien het de bemanning opeet.
Jerry Goldsmith kreeg de eer om deze film van muziek te voorzien. Hij doet dat goed, getuige zijn Main Title. Spannend en veelzeggend.
Deze score uitgebreid beschrijven hoef ik niet te doen. Horroscores zijn niet aan mij besteed, deze is een echte uitzondering, maar er zijn zodanig veel tracks die de moeite lonen, dus er aan beginnen zou onbegonnen werk zijn. Luister deze score, geniet, kijk de film nog eens en geniet meer.
Om toch iets over deze score te zeggen: Goldsmith bevangt de spanning in zijn muziek. Hij brengt de planeet en het Alien tot leven, dankzij zijn duistere, spannende muziek, die vooral gedomineerd wordt door blazers. Als je de film niet hebt gezien, kan je hiervan een beeld vormen door de muziek. Als je de film hebt gezien, herbeleef je de film als het ware, dankzij de muziek. Heel weinig filmen (en muziek) slagen erin om dat te doen.
Luister en geniet.
Jerry Goldsmith kreeg de eer om deze film van muziek te voorzien. Hij doet dat goed, getuige zijn Main Title. Spannend en veelzeggend.
Deze score uitgebreid beschrijven hoef ik niet te doen. Horroscores zijn niet aan mij besteed, deze is een echte uitzondering, maar er zijn zodanig veel tracks die de moeite lonen, dus er aan beginnen zou onbegonnen werk zijn. Luister deze score, geniet, kijk de film nog eens en geniet meer.
Om toch iets over deze score te zeggen: Goldsmith bevangt de spanning in zijn muziek. Hij brengt de planeet en het Alien tot leven, dankzij zijn duistere, spannende muziek, die vooral gedomineerd wordt door blazers. Als je de film niet hebt gezien, kan je hiervan een beeld vormen door de muziek. Als je de film hebt gezien, herbeleef je de film als het ware, dankzij de muziek. Heel weinig filmen (en muziek) slagen erin om dat te doen.
Luister en geniet.
Intrada 2-CD set offers world premiere complete release of Jerry Goldsmith soundtrack to legendary Ridley Scott sci-fi horror movie. Every note of composer's intense, terrifying masterwork appears in dynamic stereo sound from newly-discovered actual 1' multi-track session masters! Generous set has complete score as originally intended, all re-scored sequences & alternates, demo mixes showcasing unusual sounds of serpent, didjeridu, giant conch plus original 1979 LP assembly, also fully remixed, remastered! Deluxe booklet offers definitive behind-the-scenes look at score controversy plus track-by-track analysis with slates, scoring changes, recording dates, more. The final word on ALIEN comes courtesy of Universal Music Group, 20th Century Fox, ace album producers Michael Matessino & Nick Redman plus enthusiastic crew of Intrada. Remember: in space no one can hear you scream! Lionel Newman conducts National Philharmonic Orchestra.
Trailer:
Trailer:
Trailer:
Andere soundtrack releases van Alien (1979):
Soundtracks uit de collectie: Complete Scores/Editions
