Annapolis


Colosseum (4005939670924)
Varèse Sarabande (0030206670929)
Film | Releasedatum: 24/01/2006 | Film release: 2006 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Annapolis2:31
2.The Brigades1:28
3.Showdown4:13
4.Progression2:08
5.Turning Point1:36
6.I’ll Do It3:08
7.Run In Place1:47
8.The Naval Academy2:16
9.Jake2:29
10.Four Seconds1:55
11.Twins’ Theme1:59
12.Tank Drill1:28
13.The Offer2:21
14.A Little Jog2:50
15.Second Chances3:45
16.Brigade Training2:33
17.Eye Opening1:12
18.Gates Of Annapolis1:53
19.Jake And Ali1:41
20.Cole1:28
21.I Have Nowhere Else to Go1:41
22.Training Begins1:52
23.Near First Kiss1:05
24.Math Problems0:51
25.Sleepless Night1:32
26.Holiday Leave1:47
27.Wakey Wakey2:20
28.Find Out Who You Are1:56
29.Annapolis Finale1:07
30.Annapolis End Title5:20
 64:12
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Annapolis - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
Annapolis is een geflopte film over Jake Huard (James Franco), die graag bij de marine wil, weg van de scheepswerf van z'n vader, waar hij niet zo'n goede relatie mee heeft. Hij heeft gesolliciteerd naar een opleiding op de marineacademie in Annapolis en wordt aangenomen. Maar hij heeft moeite om mee te komen in de opleiding tot officier, terwijl de instructeurs juist proberen om de matige studenten naar huis te laten gaan. Als Jake met de winterstop thuis komt wil hij daarna eigenlijk niet meer terug naar de academie, maar dan verneemt hij dat z'n vader een weddenschap heeft, dat z'n zoon de opleiding niet afmaakt. Dat zorgt ervoor dat Jake toch terug gaat...

Voor de score van deze film over militairen en helden, moed en doorzettingsvermogen, romantiek en afgunst, lafaards, overwinnaars en liefde voor het vaderland is natuurlijk een componist gevraagd die dit allemaal in de muziek kan overbrengen. En wie kan dat beter dan Brian Tyler, zou je zeggen. Dat Tyler dit kan, heeft hij allang bewezen, maar hij is er voor deze film niet helemaal in geslaagd.

De score bevat zonder meer geweldige muziek, waarin Tyler op een prachtige manier de heroïek, het militaire karakter en de bravoure verklankt. De openingstrack is al direkt zo'n heerlijke track, die met een stoere en stevige sound op een erg mooie themamelodie de muziek bij de film laat horen. Tyler is hier een meester in en dit type muziek is allicht waarom hij voor deze film gevraagd is. En het prachtige vol klinkende thema komt nog regelmatig terug. Ondanks dat het allemaal toch wel wat bekend in de oren klinkt, blijft het zonder meer erg fraaie muziek. De violen en andere strijkers, koorklanken, percussie, snare-drums, blazers, eigenlijk het hele orkest wordt ingezet in de prachtige openingstrack, waarbij harp en chimes voor een extra sprankelend effect zorgen.

Ook qua rustige muziek en romantiek staat Tyler z'n mannetje. Met erg aangenaam klinkende melodieuze muziek weet Tyler een prettige emotie op te roepen in de rustige tracks, waarbij de gitaar vaak de hoofdrol speelt. De melodieën van deze tracks zijn geënt op het hoofdthema en erg fraai en ook de arrangementen doen het goed, al heeft Tyler deze stijl al veel vaker toegepast. Toch weet hij in een redelijk aantal rustige tracks de gevoelige snaar ook nu weer te raken. Niet alle rustige tracks spreken overigens aan, want sommige zijn net even te minimalistisch.

Maar een flink deel van de score is van een ander kaliber. Ongeveer de helft van de score heeft Tyler ingevuld met tamelijk weinigzeggende testosteron gevulde actiemuziek en muziek met weinig melodie, die vooral bedoeld is om spanning weer te geven en op te bouwen. De muziek klinkt dan weliswaar meestal stevig, met volle klanken, vooral door een behoorlijk stevige percussie, maar door het gebrek aan fraaie melodie wordt het allemaal wat mager. De kleuring wordt dan nogal grimmig en somber en na een paar van dergelijke tracks heb je het wel gehoord. Als actiemuziek of stevige underscore bij de film zullen ze allicht prima voldoen, maar om te beluisteren buiten de film om is toch een ander verhaal. De producent van het album had beter een aantal van deze tracks weg kunnen laten, dan was de score beter te genieten geweest.
Naast deze orkestrale grimmigheid heeft Tyler een paar tracks voorzien van veel synthesizer en elektronische klanken en effecten, die weliswaar stevig klinken, maar door hun elektronische ritmes niet echt genietbaar zijn, zoals in de track 'Progression' of in de hard-rock track 'A little Jog', met z'n raggende gitaren.

De score sluit af met het fraaie 'Annapolis Finale', waarna nog de suite volgt van de 'Annapolis End Titles'. In deze laatste track is de eerste helft vooral de wat grimmig gekleurde aktiemuziek, waarna de track afsluit met het prachtige hoofdthema.

Kortom, met Annapolis heeft Brian Tyler een heel behoorlijke score neergezet, maar niet meer dan dat. De adrenalineverhogende tracks hebben simpelweg te weinig aansprekende melodie om prettig naar te luisteren. Sommige hard-rockachtige en elektronisch klinkende tracks hebben daar helemaal last van. Dat heeft Tyler later met zijn score voor Battle: Los Angeles veel beter gedaan. Toch heeft Tyler een prachtig hoofdthema gecomponeerd, die zeker velen zal aanspreken. Dit thema is heroïsch en toch vriendelijk. Het liefdesthema is hiervan afgeleid en doet het ook erg goed in de wat rustiger en emotionelere arrangementen. In 'Jake and Ali' komt dit fraai naar voren, maar ook in diverse andere tracks. De gitaar speelt in deze tracks een fraaie hoofdrol.
Een behoorlijk aantal tracks is bijzonder fraai, vooral die waarin het hoofdthema wordt gebracht en ook de meer rustige, wat emotioneler getinte tracks trekken de waardering nog flink omhoog uit het moeras van middelmatigheid. Tyler brengt de muziek rondom de thema's overigens met de nodige variatie in arrangement, waardoor deze tracks erg prettig blijven klinken. De algehele waardering komt zo toch nog op 73 uit 100 punten. Met een flink ingekorte selectie was de waardering zeker hoger geweest.
Annapolis - 06/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
Annapolis is about the famous American Naval Academy, evidently full of posh types who like nothing better than wearing white and being jolly macho indeed. Naturally, nobody likes too many posh types so the film centres on a recruit from the wrong side of the tracks who has to prove himself. Sounds awful and, based on the reviews I've read, probably is. The first thing I thought when Brian Tyler rose his baton on the nominal opening track was 'maybe Randy Edelman was busy' which pretty much tells you all you need to know about the melodic material. Vaguely noble, a bit thick on the orchestration - although none of that unnecessary synth padding Edelman uses to curdle the orchestral textures - but on the cusp of forgettable. It's amazing how difficult it is to write something slow and stirring which is also memorable. It's like composing a rousing hymn tune but, in this case, not one you'll come away from church humming.

In fact, sounding vaguely like something else plagues much of Annapolis and what makes it even more frustrating is that Tyler's usually detailed writing is smoothed out into rich brass and string chords. Sometimes the effect is a bit Trevor Rabin, sometimes a little James Horner - notably the out of tune bell glissandi that crop up frequently in Horner's writing that I don't recall ever having heard anywhere else. Of course, there's some more urgent material, Showdown a fine, early example with some more than passable brass writing, although still without a lot of the grit we've come to expect from Tyler. Synth percussion and rock influences appear with increasing frequency in the middle of the album, usually just underpinning the orchestra, but occasionally taking a more central role such as in Progression and Run In Place. This all works well enough and has the saving grace of being fairly well written and infrequent enough to avoid being the score's major musical tone.

One of the harsher critiques of the film at the Internet Movie Database found it 'bland and forgettable' and it's tempting to say the same thing about Tyler's score. It's not so much that the music is especially bad (although it's far from Tyler's most technically accomplished work) but just that it doesn't really distinguish itself. Like them or not, Randy Edelman and Trevor Rabin both have surprisingly distinct voices, Tyler's isn't quite so readily distinguishable and here is filtered through the mannerisms of too many others. At an hour, Annapolis is a bit long for the material, but the tracks are generally rather short so there isn't too much aimless wandering and enough good tracks in amongst the mediocre to keep the momentum going. Listenable, but not great, just average, verging on slightly disappointing.
Annapolis - 06/10 - Recensie van Joris Hermy, ingevoerd op (Nederlands)
Brian Tyler merkte ik voor de eerste maal op bij zijn dwingende score voor ‘Frailty’. Wie was de man achter dat groots geluid? Dus ging ik op zoek naar wat Tyler nog had geschreven. ‘Children of Dune’ was de volgende soundtrack. Alweer was ik onder de indruk door het imposante hoofdthema en de vakkundigheid waarmee hij zijn muziek brengt.
Na een felgesmaakte ‘Final Cut’ en wat onevenwichtige scores zoals ‘Constantine’ - als co-wrote met Klaus Badelt – en het teleurstellende Timeline en paparazzi was het toch met enige reserve dat ik uitkeek naar deze score.

Van de eerste track is het duidelijk welk genre score dit is. Patriotisch en militaristisch met een nobele uitstraling. Er is al wat te doen geweest rond de gelijkenis van Tyler’s thema met dat van Arnold voor ‘Stargate’. De gelijkenis is er zeker en valt niet te ontkennen. De context en orkestratie is in die zin wel anders dus is het moeilijk om Tyler écht te beschuldigen van plagiaat. Maar origineel is het natuurlijk niet. Jammer want de melodische uitwerking, orkestraties en opname zijn erg goed.
De sound van de score is dus groots opgevat en klinkt zeer goed. Tyler weet héél goed hoe hij zijn muziek heroïsch en nobel moet doen klinken met een tikkeltje avontuur als afwerking. Dus het is zeker een aangename soundtrack om te beluisteren. Naast de vaak impressionante percussie-partijen bevat de score ook redelijk wat introverte momenten. Maar ook daar krijg je een zwaar deja vu gevoel.

Hollywood gaat dezer dagen gebukt onder een prangende bloedarmoede. Het gros van de films die uitgebracht worden zijn remakes van remakes, of sequels/prequels. Op veilig spelen heeft zelden ook op muzikaal vlak verrassende resultaten voortgebracht. Zelfs een talent als Tyler kan daar niet omheen en levert naar zijn talent té magere muziek af. Hopelijk kan hij in de toekomst ons nog van het tegendeel bewijzen.
Annapolis - 07/10 - Recensie van Richard Veaute, ingevoerd op (Frans)
Première collaboration entre le réalisateur Justin Lin et le compositeur Brian Tyler (avant que le duo s'attèle a la saga Fast & Furious). Comme à son habitude Tyler nous offre un score long, plus d'une heure ici. Long mais pas ennuyeux. 'Annapolis', thème principal tout bonnement fabuleux, ensemble de cuivres et violons qui s'accordent à merveille, agrémenté de percussions sur la fin. 'Progression', sensiblement identique à 'Brigade Training' est une des musiques marquantes de ce score. Entrainant et puissant, et qui colle à merveille à la séquence. 'Jake' reprend le thème principal mais de façon plus décontractée pourrais-je dire, une guitare calme et une batterie suffisent a donner une musique bien sympathique. 'Run In Place', 'A Little Jog' ou encore 'Maths Problems' sont plus nerveuse, plus rock. Synthé, guitare et percussions sont au rendez vous. On entend à la fin de 'A Little Jog' un autre thème repris intégralement dans 'Twins Theme' puis dans 'Turning Point' et 'Second Chances' de façon plus dramatique.

Dans l'ensemble toutes les pistes sont vraiment plaisantes à écouter, mais comme à son habitude, Tyler a tendance à un peu se répéter entre chaque piste. Du coup le thème principal est très récurrent, bien que très appréciable. Tyler réussi toutefois à varier les rythmes et intégrer les bons sons aux bons moments. Il marque très bien les séquences de tensions, de sport et action, sentimentaux...

Un score et un film que je recommande à tous!
The thrilling score for Annapolis was composed by Brian Tyler. It is heroic and inspiring. Tyler's score may be his best to date.
Trailer:







Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer