The Ninth Gate


Silva Screen Records (0738572110321)
Film | Releasejaar: 1999 | Film release: 1999 | Medium: CD
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Vocalise (Theme From The Ninth Gate)3:55
2.Opening Titles3:32
3.Corso3:25
4.Bernie Is Dead4:31
5.Liana3:03
6.Plane To Spain (Bolero)4:48
7.The Motorbike1:19
8.Missing Book / Stalking Corso4:41
9.Blood On His Face1:13
10.Chateau Saint Martin4:06
11.Liana's Death2:39
12.Boo! / The Chase4:29
13.Balkan's Death3:52
14.The Ninth Gate1:14
15.Corso And The Girl3:21
16.Vocalise (Theme From The Ninth Gate) (Reprise)3:56
 54:04
Schrijf zelf je recensie Toon recensies in andere talen

 

The Ninth Gate - 06/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op
De film The Ninth Gate is een horrorthriller van regisseur Roman Polanski. Het verhaal draait om een boek waarmee de duivel opgeroepen kan worden. Johnny Depp speelt hierin boekhandelaar Corso, die voor de rijke Boris Balkan twee boeken moet opsporen om erachter te komen welke van drie bestaande exemplaren de echte is en welke kopieën zijn. Met het echte boek is via de raadsels in negen tekeningen de duivel op te roepen. Het blijkt echter dat alle drie boeken echt zijn en dat elk boek bepaalde tekeningen heeft die afwijken. Behalve Corso en Balkan zijn er echter meer mensen die denken via de negen tekeningen zich de macht van de duivel te kunnen toeëigenen...

De score voor deze horrorthriller is gecomponeerd door Wojciech Kilar, die er een bij een horrorfilm passende score voor heeft gemaakt. De muziek is orkestraal, wat de beluisterbaarheid zeker ten goede komt. De thematracks die het album openen en afsluiten zijn fraai en het thema heeft ook zeker een mooie melodie.
Gedurende de score komen deze en andere thema's geregeld in meer of mindere mate terug. Het 'Vocalise'-thema wordt gebracht door een mooie alt-vrouwenstem, die op een underscore van fraaie hoge vioolklanken de melodie brengt.

Ondanks het orkestrale gehalte van de score blijft het muziek voor een horrorfilm. Die horrorkleuring komt echter nauwelijk door het gebruik van effecten, maar wordt vooral versterkt door typerende melodieën en arrangementen. De ene keer neigen die naar het minimalistische, de andere keer weer naar meer chaotische klanken of zware orkestrale uitbarstingen, soms zelfs met koor.
Ook past Kilar voor een horrorscore a-typische instrumenten toe, zoals een klavecimbel, hobo of een schelle trompet. Ook stijlkenmerken als staccato klanken en glissando's worden nogal eens toegepast. Daarbij is veel muziek aan de trage kant, met donkere underscore en daar ijle klanken bovenuit, op melodieën die vaak intense spanning oproepen. Soms doet de score daarbij aan de thrillerscores van Howard Shore denken, vooral als Kilar de piano inzet, met af en toe dissonante klanken om de spanning te verhogen.

Al met al blijft het een horrorscore, hoewel de term 'thrillerscore' beter past, vooral vanwege het redelijk kalme karakter van de score en het ontbreken van creepy effecten. Menige score voor een doorsnee thriller is heftiger dan deze score voor The Ninth Gate. De muziek van Kilar voor deze film is dan ook best redelijk beluisterbaar in relatie tot het verhaal van de film. Maar het is zeker geen score om eens lekker voor te gaan zitten en te genieten van de muziek.
Want zo genietbaar is de muziek niet. Met z'n vele staccato-klanken en ijle violen en het minimalistische karakter van veel tracks is het geen muziek om warm van te worden. Integendeel, de kilheid druipt er soms vanaf.

Kortom, met zijn score voor de horrorfilm The Ninth Gate is Wojciech Kilar niet uitgeweest op effectbejag, maar veel meer op sfeertekening. De beluisterbaarheid is nog heel redelijk, hoewel je niet echt warm wordt van de muziek voor deze film. Eerder is het tegendeel het geval, want de muziek verklankt wel een soort intense geladenheid, die de spanning flink kan opvoeren. Maar als score om aangenaam naar te luisteren gooit het geen hoge ogen. De waardering blijft dan ook hangen op 57 uit 100 punten. Dat is voor een horrorscore dan nog heel redelijk.
The Ninth Gate - 08/10 - Recensie van Wilco de Jong, ingevoerd op
Wojciech Kilar benadrukte voor The Ninth Gate het mysterieuze en het bovennatuurlijke. Zijn score is een dromerige sfeermaker, met van tijd tot tijd tumultueuze stukjes muziek voor de dungezaaide actie.

Nog niet eerder heb ik een stuk muziek gehoord dat zo goed het spookachtige onderschrijft: "Opening Titles" is magnifiek. In de tweede helft van de track "The Ninth Gate" en in "Missing Book" komt dit thema heel even in al haar glorie terug. Dat is dus eigenlijk vele malen te weinig.
Het hoofdthema "Vocalise" wordt veelvuldig gebruikt. Dat komt de score ten goede, ware het niet dat Sumi Jo's sopraanstem soms net te intens is en je stiekem zou wensen dat het thema geen vocalise was. Johnny Depps karakter Corso heeft een eigen thema, met clavecimbel, dat vrolijk klinkt. Maar, oh jee, soms duurt de herhaling van zijn melodie soms net iets te lang... Verder is er een actiesequentie die enkele malen terugkomt. Vooral in "Liana's Death" kunnen we het op een aangenaam agressieve manier beluisteren. Dit is toch wel een heerlijk moment in de score.

Nog heerlijker wordt het wanneer slechterik Balkan door vlammen wordt verteerd: de muziek in "Balkan's Death" is, na de kleine schermutseling aan het begin (weer diezelfde actiesequentie), een kippenvel-bezorgende opbouw naar het diabolische einde van Frank Langella (Skeletor uit Masters of the Universe... hihi). Kilar haalt er zelfs een mannenkoor bij naast de dreigende zang van Sumi Jo! Af en toe doet het wat denken aan de roffelende achtervolgingsmuziek uit Bram Stoker's Dracula. Over Dracula gesproken, de muziek voor Liana (zit ook in "Château Saint Martin") doet wat denken aan "Lucy's Party" uit de vampierfilm.

Niet te missen is het tweede mystieke hoofdthema, naast "Vocalise," dat in de nummers "Blood On His Face" en "Corso and the Girl" ten gehore wordt gebracht. Het is teder en behoort zonder twijfel bij Kilars gevoeligere composities.

Nog steeds overtreft het Wojciech Kilars Le Roi et l'Oiseau niet, maar The Ninth Gate is een zeer goede en stevige score. Met her en der hardnekkig repetitieve stukjes, dat wel.
The Ninth Gate - 08/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op
Houd je van donkere, duistere en demonische muziek? Ze bestaat echt, en er is gelukkig dit keer geen kerkorgel bij betrokken. Wel veel violen, cello's en contrabassen. Waar nodig ijzige hoge sopraanstem en koor. Deze componist legt de nadruk meestal meer op het mystieke dan op het adrenaline-griezel effect, wat uiteraard veel een aangenamere luisterervaring geeft. De nummers waarmee de cd opent zijn subliem, gevolgd door enkele minder opvallende stukken, maar het main theme wordt al snel hernomen en komen we weer in boven beschreven sfeer. Verderop is toch wat actie merkbaar, wat voor een afwisseling zorgt en besluiten mag sopraan Sumi Jo begeleidt door een renaissance achtig melodisch thema.
The Ninth Gate - 05/10 - Recensie van Jeroen van Eden, ingevoerd op
Ik ben niet echt een fan van Kilar's werk. Ik vind het allemaal een beetje eentonig worden na een tijdje. Sommige stukken zijn eigelijk best wel aardig met name Corso's thema is een mooi melodieus stuk dat goed bij de film past. Helaas geld dat niet voor de rest van score. Vooral de stukken met piano vind ik erg chaotisch en zeker niet prettig om naar te luisteren. Voor degene die wel houden van Kilar's werk zullen deze cd zeker tot hun collectie toevoegen. Andere raad ik aan om naar iets anders te zoeken.
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

Redrum , Immediate Music (Trailer)


Andere soundtrack releases van The Ninth Gate (1999):

Neuvième Porte, La (1999)
Ninth Gate, The (2000)
Ninth Gate, The (2012)
Ninth Gate, The (2016)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer