Don Juan DeMarco

De Amerikaanse film Don Juan DeMarco is geschreven door Jeremy Leven en was tevens zijn regiedebuut. Daarna heeft hij nog slechts 1 andere film geregisseerd. Het verhaal is gebaseerd op een verhaal van Leven en op de bekende verhalen over Don Juan. Deze komische dramafilm is zowel door critici als publiek goed ontvangen en was behoorlijk succesvol.
Het verhaal draait om John Arnold DeMarco (Johnny Depp), die denkt dat hij Don Juan is, de vurigste vrouwenliefhebber die maar denkbaar is. Hij verkleedt zich in de bijbehorende historische outfit, maar komt door z'n gedrag bij psychiater Mickler (Marlon Brando) terecht, die hem gedurende een aantal dagen laat opnemen. Mickler's relatie met z'n vrouw (Faye Dunaway) is nogal aan slijtage onderhevig, maar door de verhalen van DeMarco bloeit hun liefde weer op. Dat maakt het voor Mickler lastig om DeMarco weer terug te leiden naar de echte wereld...

De muziek is gecomponeerd door Michael Kamen. Zijn bijzonder mooie thema is door Brian Adams uitgewerkt tot een song die een grote hit is geworden. 'Have you ever really loved a Woman' heeft wekenlang hoog in vele hitparades gestaan. Ook kreeg deze song een Oscarnominatie, maar won die niet. Jaren eerder al hadden Kamen en Adams een vergelijkbare successong met 'Everything I do, I do it for You', uit de nog veel succesvollere film Robin Hood: Prince of Thieves.

In de film wordt de song ook een paar keer gezongen, maar dan in het Spaans en heet dan 'Has Amado Una Mujer De Veras?' waarvan een versie op het album is meegenomen, met een arrangement op vooral spaanse gitaren en lichte underscore. Deze song is minder poppy en eigenlijk net zo fraai als die van Adams.
Die spaanse gitaren spelen een behoorlijk grote rol in de score van Kamen, die hij daarmee een behoorlijk Spaanse of Zuid-Amerikaanse kleuring heeft gegeven, inspelend op Don Juan's belevenissen in Mexico. Het romantische karakter van de score wordt er flink door versterkt en Kamen weet in z'n score de thematiek van deze song verder uit te werken en er mooie sub-thema's op te baseren.
Maar behalve de spaanse gitaren heeft Kamen ook andere invloeden verwerkt in de muziek, zoals de track 'Arabia' met een wat Arabische sfeer, die je aan 1001 nachten zou kunnen doen denken. Maar dit is toch een van de minder mooie tracks, ondanks het serenade-achtige karakter van de vioolmuziek. Pas naar het einde van de track neemt de orkestrale impact wat meer toe.

Een flink deel van de score, met name de eerste helft, bestaat vooral uit muziek met tokkelende spaanse gitaren. Kamen heeft hier vaak wat weinig orkestrale underscore aan toegevoegd, waardoor deze muziek enerzijds authentiek overkomt, maar anderzijds wat minimalistisch aandoet. Vaak zijn instrumenten, vooral de gitaar en viool, solo te horen, wat een beetje 'kaal' overkomt. En dat is jammer, want de melodieën zijn prachtig.
De score opent met 'Habanera', dat een fraaie orkestrale track is. Ook 'Doña Julia' is behoorlijk orkestraal, met vooral strijkers, terwijl ook de tokkelende gitaren regelmatig te horen zijn. Datzelfde geldt ook voor de andere Don en Doña tracks. Toch kennen bijna al deze tracks ook intermezzo's met vrijwel solo-instrumentatie.

Met zijn harmonische klanken van vooral gitaren en strijkers weet Kamen met z'n mooie melodieën van begin tot eind te boeien. De muziek is eenvoudig en zit vol met Spaanse of Zuid-Amerikaanse flair, elke track opnieuw, waardoor de muziek enorm tot de verbeelding spreekt. Ook weet Kamen met aangename strijker-arrangementen de passie over te brengen die de film moet versterken. En steeds weer hoor je de prachtige thema-melodie door de muziek heen of een van de hiervan afgeleide melodieën.

Ook de komische scenes heeft Kamen van passende muziek voorzien, maar toch is die komische kleuring nergens overdreven. Kamen weet goed te doseren en weg te blijven van teveel staccato of andere comedy-elementen.
De variatie in de muziek lijkt beperkt als je de score voor de eerste keer beluistert. Maar de instrumentaties en arrangementen variëren toch elke keer volop, terwijl de algehele thematiek van de melodieën dicht bij elkaar blijft liggen. Die variatie gaat juist opvallen bij het wat vaker beluisteren van de score, terwijl de samenhangende thematiek ervoor zorgt dat de score een fraai geheel vormt. Want soms pakt het orkest groots uit, terwijl de arrangementen in andere tracks juist weer heel minimalistisch zijn. Dat maakt deze score tot veel meer dan alleen de hitsong van Adams. Sterker nog, de score van Kamen is eigenlijk zeker net zo fraai als de song van Adams, zij het van een heel ander kaliber.

kortom, met Don Juan DeMarco heeft Michael Kamen een erg fraaie score geschreven. Bryan Adam's hitsong 'Have You ever really loved a Woman?' is het centrale thema in Kamen's score. Op dit thema van Kamen vormen diverse afgeleide melodieën de kracht van de score. Samen met de fraaie arrangementen en instrumentaties van akoestische gitaren en veel strijkers heeft Kamen er een mooie romantische getinte score van gemaakt, zonder al te sentimenteel te worden.. Af en toe pakt het orkest ook groots uit, terwijl de muziek regelmatig ook een wat minimalistisch karakter heeft. Alles bij elkaar is dit een aangename luisterervaring geworden, en de waardering komt dan ook op 83 uit 100 punten.