Shrek the Third

De zomer kleurt weer groen! Shrek 3 is in de bioscoop, en dat betekend veel humor en veel plezier. Voordat ik mijn extra lange reactie geef over de nieuwe score van Harry Gregson-Williams ga ik terug in de tijd. Om precies te zijn naar 2001. Dreamworks had nog steeds geen écht animatie kassucces geboekt, want om nou te zeggen dat ‘The Prince of Egypt’ een kaskraker was? Shrek zou Dreamwork’s ‘drie vliegen in één klap’ succes moeten worden. Klap 1 was het eerste animatie kassucces van Dreamworks. Klap 2 was het belachelijk, maar dan ook écht belachelijk maken van Disney en klap 3 was de bekendheid van Dreamworks animatiefilms die omhoog ging. Een concurrentie strijd met Disney was er sinds de wereldberoemde producer Jeffrey Katzenberg Disney verliet om zich aan te sluiten bij Dreamworks. Met stemmen van Mike Meyers, Eddie Murphy en Cameron Diaz moest het haalbaar zijn om Disney met Shrek te verslaan, maar Dreamworks moest niet alleen laten zien dat het qua animatiefilms niet slechter was dan Disney, maar ook hoeveel humor ze hadden. Dit was gelukt, de humor ging duidelijk ten koste van Disney. Sprookjesfilms werden belachelijk gemaakt en ook Disneyland werd belachelijk gemaakt met de onvergetelijke scène in Duloc. Verder kon men ‘in z’n broek pissen van ’t lachen’ (om het maar ordinair te zeggen) van scènes waarin Fiona in duet gaat met een vogeltje en hoe Donkey constant weer bijdehand is. De film werd al snel een échte kaskraker en Disney haalde in de volgende jaren ook minder grote successen dan voorheen (denk aan de Disney Pixar film Chicken Little,).

In 2001 was John Powell nog lid van MediaVentures en net als bij ‘Anz’ mocht hij samen met Harry Gregson-Williams de film van muziek voorzien. Wat we te horen kregen waren een aantal makkelijk beluisterbare thema’s, vol met actie, liefde, emotie en humor. In de film hoorden we ook heel wat songs langskomen.

Een vervolg op Shrek kon natuurlijk niet lang uitblijven, waardoor in 2004 de wereldberoemde ogre weer op het witte doek te zien was. Natuurlijk was het niet meer zo speciaal als de eerste film, omdat nu niet weer op dezelfde manier Disney belachelijk gemaakt kon worden, maar we zagen weer een humoristische film met een makkelijk verhaal. Ditmaal werd de muziek niet voorzien door een duo, maar mocht Harry Gregson-Williams alleen een score maken. Ik ben altijd liefhebber geweest van de score van Shrek, omdat de muziek in de film lekker luid is en de thema’s altijd in je hoofd blijven zitten. Harry Gregson-Williams lied ons enkele nieuwe thema’s horen en ook in de film kregen we nieuwe personages te zien. Gregson-Williams werd genomineerd voor beste componist van het jaar en ook de songs vielen dit keer bijna in de prijzen.

Nu is Shrek 3 in de bioscoop, en opnieuw wordt de muziek voorzien door Harry Gregson-Williams. Even was er onduidelijkheid of er een score zou komen, want er was een tijdje alleen nog maar nieuws over een soundtrack met slechts 1 track van Gregson-Williams. Een oorzaak zou te weinig filmmuziek voor een cd kunnen zijn of geen geïnteresseerd label. Echter werd al snel bekend dat Varèse opnieuw de rechten gekocht had voor deze score. We horen nu een hoop nieuwe thema’s gecombineerd met oude thema’s. De film lijkt wat erg op de tweede versie van de trilogie, maakt de Disney sprookjes weer helemaal belachelijk en bevat een beetje dezelfde humor als de eerste en vooral de tweede film. Opvallend is dat de moeder van ‘Droom’ niet meer in de film voorkomt. Haar naam wordt nog wel genoemd, maar blijkbaar wilde Dreamworks niet te veel personages in de film hebben.

De score begint met een klassiekere track. We zien in de film het luxe leventje van Shrek en Fiona. Enkele thema’s horen we al verborgen in de track. We horen beslist geen saaie track met veel melodie en vrolijke violen. ‘Fatherly Dreams’ is ook een track die zich afspeelt aan het begin van de film. Vrolijke melodietjes, een klein beetje spanning en makkelijke muziek die een luxe leventje aangeeft. Humor is simpelweg aan de track te voelen.

‘The Frog King Dies’ is, zoals aan de naam al te raden is, een droevige track. De koning van ‘Far Far Away’, die in de tweede filmveranderde in een kikker, overlijdt, waardoor de muziek emotioneel is. Echter is dit een hilarische scène in de film. Enkele keren lijkt het alsof de koning dood gaat, wordt er gehuild, maar komt de koning weer tot leven. Dit is niet echt te horen aan de muziek, die maar door blijft gaan met rustige en emotionele muziek. De track wordt gespeeld door strijkinstrumenten, met in de hoofdrol de viool.

‘Another Adventure’ begint direct lekker avontuurlijk. Shrek, Donkey en de kat moeten opzoek naar Arthur, wie koning zou moeten worden omdat Shrek deze taak niet wilde verrichten. Met een schip vertrekken ze vanaf een haven die we al eerder in de film zagen. Fiona wil nog één ding vertellen voordat het schip vertrekt, maar steeds wordt ze onderbroken door de toeter van het schip. Eventjes wat spanning, want wat zou ze nou willen vertellen. Shrek schrikt hier in ieder geval van, en we horen een oud liefdes/emotioneel thema gespeeld door onder andere violen. Aan het einde horen we dan even een avontuurlijk motiefje, aangezien de bestemming van Shrek, Donkey en die van de kat bereikt is.

‘Little Ogre Feet’ speelt zich af in een droom van Shrek, die hij doet in hetzelfde schip. Opvallend aan de muziek is het eerste motiefje. We horen een nieuw motiefje, dat een mengsel is van twee oude thema’s. We horen de eerste noten van het hoofdthema en ineens horen we op de achtergrond een thema uit de tweede Shrek film. Ik heb het over het thema dat we in die film horen als Shrek opzoek is naar het huisje van de fee. De track gaat door met een vrolijke melodie, Shrek ziet zijn moeras, maar die wordt verstoord door een baby, dit worden er later tientallen. Bij 1.06 horen we de overgang waar het allemaal iets minder vrolijk wordt.

‘Worcestershiree’ is een vrolijke track die begint met een gitaar. We zien in de film de zoekscène naar Arthur. Vrolijke thema’s met strijkinstrumenten en een gitaar krijgen we te horen. Oude thema’s komen terug. Zo horen we bij 1.29 het thema waar ik het over had in de vorige track. Het geeft duidelijk de sfeer van de film aan, vooral die van de bijdehante opmerkingen van Donkey. ‘Charmed & Dangerous’ begint iets spannender dan de voorgaande track. Ook emotie komt terug wanneer we een piano te horen krijgt die oude liefdesthema’s herhaalt. De spanning zat er al goed in, maar bij 1.49 krijgen we echt wat actiemuziek te horen. Echter is dit enkel een fragment, want de track schakelt over in het vrolijke hoofdthema gespeeld door een gitaar. ‘Artie's Sob Story’ is een wat droevigere beginnende track die later weer overgaat in het zogenaamde ‘onderzoekingsthema’. Tussen de motieven en variaties horen we nu wat andere effecten die erg humoristisch zijn. ‘A Warm & Fuzzy Navel’ begint ook rustig, maar na 33 seconden veranderd de track in actie. ‘The Campfire’ is een track die gebruikt wordt als underscore. Shrek, zijn dieren en Arthur moeten te voet terug naar ‘Far Far Away’, nadat het schip gesneuveld is. De muziek, die het erg doet in de film wordt afgewisseld met violen en een gitaar.

‘The Hook Attack’ is een track die zich afspeelt in een humoristische scène. The Hook, die we kennen van het café in film 2 is door ‘Droom’ overgehaald om te gaan vechten tegen Shrek en co. Levende bomen zien we vechten tegen Shrek en co, wanneer ‘The Hook’ zelf op zijn piano speelt( vandaar de piano op het begin) Op de achtergrond horen we overigens nog een accordeon. Wanneer de actiemuziek zich voortzet horen we bij 1.10 ook een oud heldenthema. Natuurlijk redt Shrek, mede door zijn gewicht, zijn vrienden en kunnen ze weer verder op reis. Tijdens de terugweg komen Shrek en co ook Merlijn de tovenaar tegen. Aan het begin van de track horen we een mysterieus geluid, we zien dan een bekend effect van Merlijn. Zodra dit effect bij 24 seconden ophoudt komt Merlijn zelf naar buiten. Hij vangt Shrek en co op en reist later ook zelf mee. De muziek is vooral underscore en op het einde dreigend.

‘The Trip Home’ bevat vele oude thema’s door elkaar heen en is dreigend. Shrek en co krijgen steeds meer problemen gedurende de terugreis en vandaar de dreigende muziek gespeeld door violen. De rest van de track is vooral underscore en een beetje zaai. ‘Princess Resistance’ speelt zich af als één van de meest hilarische scènes van de film is geweest. Fiona, haar moeder, een aantal sprookjesprinsessen, later ook Donkey en de kat zitten opgesloten. Veel meningsverschillen spelen zich af en Cinderella zit de vloer te boenen (haha). Als Donkey en de kat dan aankomen is het duidelijk dat er actie ondernomen moet worden, want Shrek is in gevaar. De moeder van Fiona slaat door middel van een kopstoot de muren kapot en de actie begint. We horen ‘vette’ rockmuziek die afstamt van andere films. De actie gaat lekker door evenals de humor in de film. ‘The Dressing Room’ is een rustig, maar dreigende track die niet heel erg boeit.

‘The Show Begins’ is een track waar overduidelijk Zimmer aan meegewerkt zal hebben, of waaruit blijkt dat Gregson-Williams nog iets te vele op Zimmer lijkt. De track begint en gelijk krijg ik een gevoel van ‘The Contender’ en ook horen we een stukje ‘Braveheart’ van James Horner. Het slagwerk op de achtergrond geeft nog eens aan dat dit werk van Zimmer zal zijn en we hebben het nog niet eens gehad over het ‘Pirates of The Caribbean’ gevoel dat ik heb gehad. De track begint en ik krijg een gevoel van de track ‘The Black Pearl’ en dan vanaf 55 seconden het stukje ‘Jack thema’…. Een letterlijke kopie van een rustig stukje van het thema van Jack Sparrow. Wanneer de track verder gaat blijf ik déjà vu’s krijgen naar andere films.

‘King Arthur’ is een rustig beginnende track gespeeld door gitaar die de liefde aangeeft tussen Shrek en Fiona. De track wordt luider en we krijgen dreiging te horen. Tevens horen we later echte actie. Nadat de track weer iets rustiger werd, begint bij 2.01 minuten deze weer met actie produceren. Echter blijft het op een kort stukje en werd de track weer rustiger. Het laatste deel van de track is een heldenthema. De tweede track gaat door met het heldenthema en de actie. De bekende actiethema’s van deel één komen terug en we horen enkele nieuwen noten. Een leuke laatste track.

Conclusie:
De Shrek muziek blijft mij niet vervelen. De leuke thema’s en de actie van film één blijf ik vaak luisteren, tevens luister ik nog vaak de nieuwe thema’s van Shrek 2. Ook deze score, voor de derde Shrek film, is weer erg leuk om naar te luisteren. Zoals we niet verwacht hadden zijn de thema’s niet al te ver gezocht, alhoewel deze toch heerlijk zijn om naar te luisteren. Track één is een goed voorbeeld van de nieuwe thema’s die Harry Gregson-Williams erin heeft gebracht. De muziek had in de eerste twee films, ondanks de makkelijke thema’s veel eigen. Dit heeft de muziek niet meer bij deze score, door de track ‘The Show Begins’ die haast een kopie is van de ‘Pirates’ muziek! Voor mij is dit een 7.