DC League of Super-Pets
(Digital)

De Amerikaanse animatiefilm DC League of Super-Pets komt uit de computers van de studios van DC Comics, die daarmee hun reeks verfilmde personages verder uitbreiden. De film is geregisseerd door Jared Stern, die vooral bekend is als scenarist en nu de kans kreeg om voor de tweede maal te regisseren. Hij schreef overigens opnieuw mee aan het scenario. Het budget voor de film was hoog, want de studio werkte met maar liefst zo'n zeventig animators, die er ruim twee jaar aan werkten. De film is door de critici echter goed ontvangen en deed het ook goed in de bioscopen, waardoor de film een succes is geworden.
Het verhaal draait om de hond van Superman, die tijdens de vernietiging van zijn planeet Krypton, samen met een pup via een capsule naar de aarde ontsnapt. Later is de hond een superhond geworden, die samen met Superman Clark Kent in de stad Metropolis woont. Omdat Clark denkt dat zijn hond Krypto eenzaam is, neem hij hem mee naar een asiel voor een maatje. Vervolgens zien ze echter dat hun aartsvijand Lex Luthor bezig is om de supermacht te grijpen. Maar Krypto en Superman weten dat te voorkomen. Toch is in het asiel een cavia van Luthor in staat om ook superkrachten te krijgen, maar andere dieren in het asiel krijgen per ongeluk ook wat stoffen binnen, zodat ook zij superdieren worden...

De muziek bij deze film is van Steve Jablonsky, die er een heftige score voor componeerde. Een beetje behoorlijke superheldenfilm heeft immers ook superheldenmuziek en Jablonsky heeft duidelijk z'n best gedaan om de film van een stoere score te voorzien. Behalve zijn scoremuziek zijn er in de film nog een heel aantal songs te horen, terwijl ook bekende themamelodieën van andere superheldenfilms hun verschijning maken, zoals het thema voor Superman van John Williams, het thema voor Batman van Danny Elfman en het thema uit de tv-serie Wonder Woman van Fox en Gimbel. Een van de songs is meegenomen op het score-album. Deze song, 'Count on Me' staat halverwege het album en is een fraaie popballad die gezongen wordt door Jac Ross.

In zijn score heeft Jablonsky de thematiek van de genoemde superheldenfilms meegenomen en verwerkt in de muziek, al moet je goed luisteren om ze te ontdekken. Een ander effect dat Jablonsky gebruikt is de klank van de theremin, een instrument met een elektronische klank, waarbij je met de handen bij de antenne zowel toonhoogte als sterkte traploos kunt sturen. Het geeft een soort van buitenaardse kleuring aan de muziek. In een track als 'Finally Reunited' is dit effect goed hoorbaar. Gelukkig komt het niet te vaak terug, want het klinkt wel erg kunstmatig en hoort eigenlijk bij het thema voor Luthor. Jablonsky zal overigens vast niet een echte theremin gebruikt hebben, maar het specifieke geluid uit z'n elektronische trukendoos gehaald hebben.

De score kent een aantal themamelodieën die regelmatig terugkomen, al zijn ze in de 'wall of sound' van de muziek soms nauwelijks te ontdekken. Pas aan het eind van het album heeft Jablonsky deze themamelodieën verder uitgewerkt in een soort suite-tracks.
Er zijn twee thema's voor de 'kwaden' en twee voor de 'goeden'. Het eerste thema voor de vijanden draait om Lulu, de cavia van LexCorp. Dat thema is uitgewerkt in de track 'Lulu, Daughter of Cinnamon' en is een heftig, wat grimmig thema, dat niet erg aanspreekt. Het tweede thema is dat van 'Lex Luthor', waarin het theremingeluid thuishoort. Ook dit is een tamelijk grimmige melodie en arrangement, met zware koperblazers en ritmes. De thema's komen in voorgaande tracks al regelmatig voor.
De track 'The Farm' is de suite-editie van het familie-thema, dat ook al volop te horen was in 'Super Family' en in korte stukje van diverse andere tracks. Dit hoofdthema van de 'goede' kant van het verhaal is een echt prachtige warme melodie, die vooral in 'Super Family' de juiste snaar weet te raken. Met mooie harmonieën en ingetogen en uitbundige passages met koperblazers en strijkers is dit geweldige muziek. Het tweede thema voor de 'goeden' is dat van Krypto zelf en het album sluit af met de suite van dit thema. En ook dit is een bijzonder fraai en heroïsch thema, waarin koperblazers en strijkers prachtig samenwerken. Ook deze melodie is middels snippers in diverse voorgaande tracks te horen, maar pas in de afsluitende track is dit tot een bijzonder fraai geheel uitgewerkt.

In de suites zijn de themamelodieën uitgewerkt, maar in de vele track daarvoor komen die thema's vooral als snippers terug, waarbij vooral de heftigheid van de muziek opvalt. Het is allemaal een beetje over-the-top en komt vaak nogal agressief over. Daarbij is de muziek soms ook nog grimmig en chaotisch, wat allemaal niet meehelpt om er een prettige luisterervaring van te maken. Voor de film zal het allemaal vast wel prima uitpakken, maar los daarvan valt het allemaal niet mee. Eigenlijk zijn er slechts een paar tracks, waaronder de fraaie openingstrack, die wel prettig uitpakken. De vele koorklanken die Jablonsky ingezet heeft in deze score zijn vooral groots, maar accentueren vaak juist het grimmige en chaotische karakter van de muziek, hoewel ze af en toe ook bijzonder fraai uitpakken.

Kortom, met zijn score voor de computeranimatie-superheldenfilm DC League of Super-Pets heeft Steve Jablonsky een nogal grofstoffelijke score afgeleverd, met een hoog octaangehalte. Veel muziek is behoorlijk over-the-top en blinkt uit in heftige grimmigheid en chaotische klanken. Meestal niet geschikt voor een regelmatige luistersessie. Toch zitten er zonder meer bijzonder fraaie stukjes tussen, maar die duren veelal maar even. Sommige tracks zijn als geheel prima beluisterbaar, maar eigenlijk steelt pas het laatste gedeelte van het album de show. Vanaf pakweg de track 'The Solar Paw Punch' laat Jablonsky de themamelodieën veel meer voluit voor het voetlicht komen. Daarbij zijn vooral de tracks die de thema's van de 'goeden' laten horen zelfs bijzonder fraai, want dan komen eindelijk de melodieën tot hun recht en Jablonsky heeft dat in een aantal suites bijzonder fraai uitgewerkt. Het zijn dan ook vooral die bijzonder fraaie themasuites die de punten opleveren. Daarmee krijgt dit lange album toch nog 73 uit 100 punten, omdat er uit al die muziek best een mooie selectie te maken is.