De Amerikaanse film
Indecent Proposal is geregisseerd door Adrian Lyne (Flashdance, 9 1/2 Weeks, Fatal Attraction), die met deze film wilde voortborduren op het succes met zijn vergelijkbare films Fatal Attraction en 9 1/2 Weeks, die beide dezelfde erotische geladenheid hebben. De film is door de critici nogal mager ontvangen, en won ook een aantal Razzie-awards, maar was wel een groot succes in de bioscopen.
Het verhaal draait om het echtpaar Diana en David Murphy (Demi Moore en Woody Harrelson), die dromen over een groot landgoed, om daarmee inkomen te verwerven. Ze gaan naar Las Vegas in de verwachting daar aan de goktafels veel geld te kunnen winnen, maar ze blijken alles wat ze gespaard hebben te verliezen. Dan ontmoeten ze de rijke John Gage (Robert Redford), die hen voorstelt, dat als Diana een nacht met hem doorbrengt op zijn luxe jacht, het echtpaar een miljoen dollar krijgt, een voorstel dat de spanning tussen David en Diana naar een hoogtepunt drijft...
De muziek bij deze film is van John Barry, die er een melancholiek-romantische score voor componeerde. De melodieën zijn overwegend erg aangenaam om naar te luisteren en hebben vaak een prettige harmonische kleuring. Qua stijl is het een typische Barry-score, met mooie samengevloeide, rustig spelende strijkers, aangevuld met tegenmelodieën op de piano, terwijl percussie vrijwel ontbreekt. Een aantal tracks op dit album worden op de piano solo of bijna solo gespeeld en ook dat zijn veelal fraaie tracks.
Eerder kwam al een soundtrack album uit van
Indecent Proposal, met daarop een achttal easy listening songs en een lange suite van de score. In 2015 bracht Intrada in hun Special Collection serie dit uitgebreide album uit met Barry's score, inclusief een aantal alternatieve versies van tracks. Het is daarmee een behoorlijk compleet album geworden.
De film gaat over liefde, passie, emotie en drama. Ik heb de film niet gezien, dus kan niet oordelen over de mate waarin alles in beeld verteld wordt, maar de muziek van Barry kan prima bij dit verhaal passen, hoewel de passie niet echt in die muziek doorklinkt. Echt zwoele of erotiserende klanken ontbreken, het is vooral een romantische en tegelijk melancholieke kleuring die het gevoel van de muziek bepaalt. Dat melancholieke past dan duidelijk wel bij het verhaal van de film en de dramatiek daarin. Dat heeft Barry dan toch wel op een erg fraaie en soms zelfs meeslepende manier verklankt in zijn score.
Ook de spanning ontbreekt niet in deze score van Barry en hij brengt die spanning niet met heftige klanken, maar juist via het arrangement, zodat die spanningsmuziek in de stijl van de score blijft. De melodieën worden dan wat vlak en gaan naar mineur, terwijl de contramelodieën bijna wegvallen of de mineure kleuring licht versterken. Een aantal tracks in deze wat meer dreigende kleuring spreken daardoor duidelijk minder aan, maar zorgen wel voor de nodige variatie in klankkleur, want die is in de meeste andere tracks slechts beperkt aanwezig. Dat laatste is een manco van deze score, die daardoor een beetje eentonig overkomt, ondanks dat de muziek overwegend erg aangenaam in het gehoor ligt.
Barry heeft voor de score een prettig hoofdthema gecomponeerd, die in een flink aantal tracks terugkomt, zoals in 'Diana Returns', 'Last Fight' of 'Intoxicated David'. Deze melodie is er ook in een gezongen versie, die als titelsong bekend is geworden als 'All The Right Places', gezongen door Lisa Stansfield. Deze fraaie song staat echter niet op dit album, maar wel op het soundtrackalbum.
Kortom, met dit special collection album van de score voor
Indecent Proposal van John Barry heeft Intrada een erg prettig beluisterbaar album afgeleverd. De score van Barry is bijzonder fraai en ligt in de lijn van veel van zijn andere, wat gedragen scores, zoals ook
Dances with Wolves. Met zijn aangenaam glijdende strijkers, regelmatig aangevuld met pianoklanken en af en toe met koperblazers, weet Barry erg fraaie melodieën neer te zetten, waaronder het mede door de song van Lisa Stansfield bekend geworden hoofdthema. Een beperkt aantal tracks heeft een meer spannende of dreigende kleuring, maar blijft wel binnen dezelfde stijl als de overige tracks. Dat zorgt nog voor een lichte variatie in muzikale kleuring, die verder veelal hetzelfde is. Toch zorgen de erg aangename melodieën nog voor een behoorlijke waardering voor dit album van 82 uit 100 punten.