Yann Tierssen is een onbekendere componist maar daarom geen slechte, verre van zelfs!! Zijn muziek van Amélie Poulain wordt in Franse boerendorpscčnes toepasselijk gebruikt, en is enorm knap in zijn gevoeligheid. Weinig kans dat hij dat ooit zou overtreffen.
Toch is die kans er, want als we horen naar Good Bye Lenin, horen we een even knappe, zelfs gevoelvollere muziek dan Amélie Poulain. De Piano wordt prachtig gebruikt, getuige Summer 78. Het is een emotionele track. Het deed me wel een beetje denken aan Comptine d'un autre été, van AP. Toch vervaagde die gedachte vrijwel direct, naarmate de track vorderde. Tiersen slaagt erin om de gedachte aan AP zo snel weg te vegen door de sfeer die hij wekt. Hier geen idyllisch Frans chansonničre - achtige track, maar een killere, niettemin gevoelige track. Coma gaat voort en blijft in die sfeer. Geen kilheid, maar droefheid. Een zeer simpel pianomotief wordt gespeeld, dat doorgaat in Childhood. Een ervaren pianist mag met deze motieven geen problemen hebben.
From Prison To Hospital is een even naargeestige track. Somber, donker, droevig.
Een andere ommezwaai krijgen we in Mother. Vrolijker. Maar het gevoel blijft overheersen.
En de score gaat zo maar door. Prachtige pianomotieven die de score een bepaalde, naargeestige sfeer geven, een beklemmende sfeer, maar toch heel gevoelvol is, fragiel als het ware. De minpunten zijn de eentonigheid van de tracks. In de eerste tracks zit er redelijk weinig variatie, en dat kan soms wel langdradig overkomen. Die tracks duren dan ook niet lang. Ook de weinige variatie in instrumenten(de piano overweegt)kan soms hinderlijk zijn. Piano is mooi, maar met eenzelfde motief kan het toch wel een irriterend effect hebben.
Toch heeft deze score alles in huis wat Yann Tiersen bedoeld heeft. De naargeestige sfeer zorgt voor een kilheid, en toch is het een gevoelsvolle score. De film is net hetzelfde. Een film die een vrolijke toon bevat, maar uiteindelijk een film is, met de boodschap dat het leven in de DDR beter was.
Een zeer speciaal geval, die film, en de muziek beantwoordt aan die film. Tiersen mag meer muziek maken, liefst in de trant van Amelie Poulain, maar gevoelige scores mogen echt zoals deze zijn!