Flightplan


Hollywood Records US (0094634484022)
Hollywood Records EU (0094634484022)
Hollywood Records UK (0094634475020)
Film | Releasedatum: 20/09/2005 | Film release: 2005 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Leaving Berlin8:24
2.Missing Child6:20
3.The Search9:41
4.So Vulnerable4:01
5.Creating Panic7:05
6.Opening the Casket3:13
7.Carlson's Plan6:51
8.Mother and Child5:01
 50:36
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Flightplan - 07/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op (Nederlands)
In de thriller Flightplan zien we actrice Jodie Foster in de hoofdrol als vliegtuigingenieur Kyle Pratt, die met haar zesjarig dochtertje van Berlijn naar New York vliegt. Aan boord van het enorme E-474 state of the art vliegtuig is de kist van haar overleden echtgenoot, die recent om het leven kwam door een val van hun appartementsgebouw. Halverwege de vlucht wordt Kyle wakker en vindt haar dochtertje niet meer op de plaats naast haar. Ze begint het vliegtuig rond te lopen, maar vindt haar nergens. Ze krijgt het boordpersoneel zo ver een zoekactie te ondernemen, maar die levert niets op. Haar dochter blijkt volgens het personeel en andere passagiers nooit aan boord te zijn geweest. Een spannende thriller op 15 km hoogte!

Van top filmmuziekcomponist James Horner hebben we in 2005 nog niet veel soundtrack releases gezien, in tegenstelling tot vorig jaar waarin er verschillende releases waren. Naast deze Flightplan zijn wel recent The Chumscrubber uitgekomen en The Legend of Zorro.

De Flightplan soundtrack is een echte suspense en thriller score zoals we die van James Horner kennen. Het is muziek die in de film onmiddellijk zijn effect heeft en geniaal inspeelt op de beelden, maar die op cd vele keren moet beluisterd worden om gevat te worden. Flightplan is immers geen muziek met memorabele of grootse thema’s. De muziek varieert van zachte intieme piano thema’s, langs suspense tracks tot actie. De orkestraties worden gekenmerkt door zware percussie, het slaan op een aambeeld (zoals o.a. in Titanic) als link met het ijzeren vliegtuig, crashende piano’s en vele lage strijkers. Het is een soundtrack die suspense fans wel schitterend zullen vinden dankzij de lange tracks die Horner toelieten om zijn muziek continu te ontwikkelen. Het zal wel nodig zijn om deze score enkele keren door te luisteren om de muziek te appreciëren los van de film, maar dan zul je beseffen dat er meer variatie en diepte in zit dan initieel gedacht. Een ander voordeel van lange cues is dat deze zorgen dat de muziek nog een betere vat hebben op de kijker: als deze even de beelden wil los laten, dan zorgt de muziek ervoor dat dit niet gebeurt. De muziek speelt ook de gevoelsmeter in deze film, het orkest en de verschillende solo’s gaan immers meer en minder nerveuzer spelen naargelang het hoofdpersonage zich opwindt of niet. Ook in de actiescènes escaleert het orkest letterlijk, en lijken de instrumenten zelf ook meer met paniek te spelen.

Deze Flightplan is een mooie score, maar Horner heeft al betere soundtracks gecomponeerd met dezelfde ingrediënten, zoals bijvoorbeeld Sneakers en A Beautiful Mind. De muziek heeft weinig van de epische scores waar hij echt bekend mee geworden is. Suspense soundtrack liefhebbers nemen deze Flightplan zeker mee, de andere wachten beter even tot het lyrische The Legend of Zorro.
Flightplan - 06/10 - Recensie van Andreas Lindahl, ingevoerd op (Engels)
It's been a stylistically diverse year for James Horner so far, with a swashbuckling, adventurous score for The Legend of Zorro, a quirky, low-key score for the indie film The Chumscrubber - and a dark, brooding score for the Jodie Foster film Flightplan. Directed by Robert Scwhentke, the film has been described as a typical Hitchcockian thriller and Horner's score certainly does a lot for the atmosphere of the movie.

Composed for an orchestral ensemble consisting of strings, woodwinds, percussion, harp and five pianos - and no brass - the score has its fair share of suspense and action, opening with the lengthy "Leaving Berlin", which introduces the listener to some of the score's building blocks; a simple, repetetive (in the best sense of the word) melody carried by piano and woodwinds, low string ostinatos and ticking percussion. The music may seem pretty uninteresting at first, since so much of it focuses on pure suspense and uneasy underscore, but after a few listens one starts to discover, and appreciate, how truly inventive and experimental parts of this score really are.

While the two first cues are dominated by the low, brooding strings, slow woodwinds and the ever present ticking percussion, the ten minute long "The Search" introduces us to Tony Hinnigan's rythmic pan flute, as well as plenty of tremolo strings, snare drum and piano. "Creating Panic" offers some dissonant strings, syncopated percussion hits and crashing piano, and what sounds like the string players tapping their bows on the music stands.

Rather emotionally restrained, cold and calculated, the listener is only offered small glimpse of hope throughout the majority of the score - mostly tied together with appearances of the score's main theme - but finally, towards the end of the score, Horner finally allows the music to reach a satisfying conclusion, with a lush and triumphant statement of the main theme, performed by strings in "Mother and Child".

Flightplan is a dark score, with a musical language dominated by coldness and restraint, something achieved with the sound of repeated piano figures, subtle percussion and low strings. Compared to other Horner scores, similiarities can be found in scores like The Pelican Brief, The Forgotten, Sneakers, Ransom and Apollo 13.
Flightplan - 07/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Horner staat bekend als topcomponist. Soms terecht (Titanic, Braveheart) en soms onterecht.(Troy, wat ik persoonlijk geen hoogvlieger vond)
Hij kopieert ook van zichzelf. In Titanic hoorde ik soms een motiefje uit Braveheart. Maar niet alleen hij heeft er last van, Zimmer deed net hetzelfde met Pirates in Gladiator. Rond de 5 minuten in the Battle hoor je een motief wat verdacht veel aan Pirates doet denken.

Flightplan was destijds een succes(je). Jodie Foster deed (eindelijk) nog eens mee in een film. Het werd een blockbuster van formaat in de USA. Op een vlucht, vertrekkende van Berlijn, raakt het kind van Jodie Foster kwijt. Waar is ze? Ze kan toch niet zomaar zijn uitgestapt. Ondanks dat je weet dat IEMAND haar ontvoerd heeft, is de film enorm knap opgebouwd. Horner mocht deze film van muziek voorzien. En dat doet hij goed.

Leaving Berlin is een mooie track. In het begin is het wat suspense achtig, wordt emotioneler, en eindigt in Suspense. Heel mooi gedaan. De suspense gaat verder in Missing Child. Nooit teveel emotie, maar meer spanning, en mystiek. Ook emotie valt hier te bespeuren. En de eerste echte spannende track is The Search. Het kindje moet gezocht worden. Horner bouwt hier de spanning op. Toch deed het me rond vijf minuten weer denken aan Titanic. Niet per se van noten, maar meer van opbouw en klankgebruik. En vanaf dan is de score eveneens spannender.

Toch, je moet te vinden zijn voor dit soort muziek. Mij ging het soms wat vervelen. Maar ik hoor niet zo graag van dat soort muziek. Objectief gezien is het goed geschreven van Horner, soms teveel underscore, maar als de platenfirma's beslissen om dat erop te zetten, kan hij er niets aan doen.
Echt entertainend is het niet, de muziek kruipt algauw als kamermuziek naar de achtergrond. Natuurlijk, voor zover men kan spreken van kamermuziek in dit geval. Dit is geen ontspannende muziek. Het is spannende muziek, die je wel ergens vastgrijpt en je daar ook niet losmaakt, maar echt empathisch zijn is nogal moeilijk in dit geval.
Hate it or Love it.
Trailer:





Andere soundtrack releases van Flightplan (2005):

Flightplan (2006)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer