I Dreamed of Africa
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte |
|---|---|---|---|
| 1. | Arrival in Africa | 8:44 | |
| 2. | Ondiek | Ayub Ogada | 4:03 |
| 3. | A Different Rhythm | 10:55 | |
| 4. | Kel Kweyo | Geoffrey Oryema | 4:08 |
| 5. | The Storm | 8:58 | |
| 6. | Death and Misery | 11:16 | |
| 7. | Obiero | Ayub Ogada | 5:36 |
| 8. | Kuki's Determination | 6:06 | |
| 59:46 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Dit is de vierde recensie uit de Maurice Jarre serie.
Vorige: Au Nom de Tous les Miens
Volgende: Toute la mémoire du monde
De Amerikaanse dramafilm I Dreamed of Africa is geregisseerd door Hugh Hudson (Chariots of Fire, Greystoke, Altamira). De film is gebaseerd het leven van de Italiaanse Kuki Gallmann en daarmee een grotendeels waargebeurd verhaal. De film is door de critici slecht ontvangen en hoofdrolspeelster Kim Basinger kreeg een Raspberry nominatie, ondanks dat sommige recensenten haar rol juist positief waardeerden. In de bioscopen en andere media was de film echter een grote flop.
Het verhaal draait om schrijfster Kuki (Basinger), die na een ongeluk het besluit neemt om pasgetrouwd met Paolo Gallmann (Vincent Perez) naar Kenia te vertrekken met haar zoontje en daar een ranch te beginnen. Maar haar man is vaak met vrienden op jacht en lang van huis, terwijl de dreiging van wilde dieren het leven extra zwaar maken. Dan zijn er ook nog de zware stormen, de slechte wegen en de lokale bevolking die niet op een stel blanken zit te wachten...
De score bij deze film is de voorlaatste van de grote Maurice Jarre. Uprising was zijn laatste. Hij overleed in 2009. Jarre is vooral bekend van z'n twee grootse scores voor Lawrence of Arabia en Doctor Zhivago, twee scores met de nodige muzikale invloeden van het gebied waar het verhaal zich afspeelt. En dat geldt ook voor I Dreamed of Africa, waarbij op het album zelfs een drietal etnisch Afrikaanse songs zijn opgenomen.
Het album opent met de track 'Arrival in Africa'. Jarre heeft voor de film een heel aardig thema gecomponeerd, dat vooral in de eerste helft van de track fraai orkestraal gepresenteerd wordt. De muziek heeft hier wat beperkte tribale elementen, die eigenlijk heel positief uitpakken. Maar in de tweede helft van de track klinken die elementen veel meer alsof ze erop geplakt zijn, en dat doet duidelijk afbreuk aan de genietbaarheid. De laatste paar minuten van de track beginnen met een soort van grote stilte, waarin hooguit wat achtergrondgeluiden te horen zijn, die doorlopen in wat etnische percussie, waarna het walsachtige thema het weer even overneemt, om daarna met jungleklanken te eindigen.
De track 'A Different Rhythm' begint weer met het heel aardige walsachtige thema. De ongeveer tien minuten die dan volgen kabbelt de muziek eigenlijk een beetje voort, zonder echt aan te spreken. De muziek is best aardig en bij vlagen zelfs heel mooi, maar het is allemaal wat tam en wat luchtig, waardoor het eigenlijk de hele track lang nauwelijks aansprekend wordt. De etnisch Afrikaanse elementen ontbreken vrijwel geheel in deze track en hadden de muziek wellicht wat meer 'bite' kunnen geven.
Het album bevat één spannende track en dat is 'The Storm', die al gelijk met de nodige grimmige en onstuimige muziek begint. Na zo'n anderhalve minuut gaat de storm deels liggen en wordt de muziek kalmer, maar de spanning blijft voortdurend om de hoek liggen en keert dan ook regelmatig terug, zij het minder heftig dan aan het begin. Waar de spanning wat wegvalt gaat de muziek wat aan het kabbelen en wordt dan toch wat saai.
Hetzelfde geldt een beetje voor de track 'Death and Misery', die soms wat dreigend klinkt en soms wat saai voortkabbelt, zonder echt aansprekend te worden. Pas het laastste deel van deze track klinkt de muziek ineens veel aansprekender. Maar dat komt dan weer omdat hierin het klassieke stuk 'Im Abendrot' van Richard Strauss verwerkt is, waarbij een zangeres de tekst van Eichendorff zingt. Dat degradeert gelijk een beetje de scoremuziek van Jarre, hoewel dat niet helemaal een eerlijke vergelijking is, maar toch.
Het album sluit af met de track 'Kuki's Determination', die toch wel zo ongeveer de fraaiste van het album is. Het thema komt weer terug in een wat vollere setting, inclusief de nodige etnische percussie en andere Afrikaanse geluiden. De muziek klinkt hier in ieder geval opgewekt en de volle orkestklanken maken deze afsluiter daarmee tot een aangename luisterervaring.
De drie Afrikaanse songs worden gezongen en gespeeld in die typerende etnische stijl, zoals je die vaker in Afrikaanse songs hoort. De beide songs van Ayub Ogada zijn eigenlijk wel aardig, vooral 'Ondiek', maar houden vanwege de beperkte instrumentatie van een tokkelende gitaar en wat lichte percussie niet helemaal over. Dat geldt wat minder voor de song 'Kel Kweyo' van Geoffrey Oryema, die wat meer up-tempo is, met meer begeleidende zangstemmen, maar die vooral qua melodie dodelijk saai is.
Kortom, met zijn muziek voor I Dreamed of Africa heeft Maurice Jarre zijn voorlaatste score gecomponeerd. De muziek van de score is fraai orkestraal en voorzien van de nodige Afrikaanse klanken en ritmes, maar de melodieën en arrangementen zijn net wat aan de magere kant en beklijven niet. Alleen de afsluitende track heeft een wat vollere klankkleur, waardoor deze track duidelijk meer aanspreekt. De drie typisch Afrikaanse songs helpen niet mee om er een aantrekkelijk album van te maken en de waardering komt dan ook niet hoger dan een heel aardige 71 uit 100 punten.
Vorige: Au Nom de Tous les Miens
Volgende: Toute la mémoire du monde
De Amerikaanse dramafilm I Dreamed of Africa is geregisseerd door Hugh Hudson (Chariots of Fire, Greystoke, Altamira). De film is gebaseerd het leven van de Italiaanse Kuki Gallmann en daarmee een grotendeels waargebeurd verhaal. De film is door de critici slecht ontvangen en hoofdrolspeelster Kim Basinger kreeg een Raspberry nominatie, ondanks dat sommige recensenten haar rol juist positief waardeerden. In de bioscopen en andere media was de film echter een grote flop.
Het verhaal draait om schrijfster Kuki (Basinger), die na een ongeluk het besluit neemt om pasgetrouwd met Paolo Gallmann (Vincent Perez) naar Kenia te vertrekken met haar zoontje en daar een ranch te beginnen. Maar haar man is vaak met vrienden op jacht en lang van huis, terwijl de dreiging van wilde dieren het leven extra zwaar maken. Dan zijn er ook nog de zware stormen, de slechte wegen en de lokale bevolking die niet op een stel blanken zit te wachten...
De score bij deze film is de voorlaatste van de grote Maurice Jarre. Uprising was zijn laatste. Hij overleed in 2009. Jarre is vooral bekend van z'n twee grootse scores voor Lawrence of Arabia en Doctor Zhivago, twee scores met de nodige muzikale invloeden van het gebied waar het verhaal zich afspeelt. En dat geldt ook voor I Dreamed of Africa, waarbij op het album zelfs een drietal etnisch Afrikaanse songs zijn opgenomen.
Het album opent met de track 'Arrival in Africa'. Jarre heeft voor de film een heel aardig thema gecomponeerd, dat vooral in de eerste helft van de track fraai orkestraal gepresenteerd wordt. De muziek heeft hier wat beperkte tribale elementen, die eigenlijk heel positief uitpakken. Maar in de tweede helft van de track klinken die elementen veel meer alsof ze erop geplakt zijn, en dat doet duidelijk afbreuk aan de genietbaarheid. De laatste paar minuten van de track beginnen met een soort van grote stilte, waarin hooguit wat achtergrondgeluiden te horen zijn, die doorlopen in wat etnische percussie, waarna het walsachtige thema het weer even overneemt, om daarna met jungleklanken te eindigen.
De track 'A Different Rhythm' begint weer met het heel aardige walsachtige thema. De ongeveer tien minuten die dan volgen kabbelt de muziek eigenlijk een beetje voort, zonder echt aan te spreken. De muziek is best aardig en bij vlagen zelfs heel mooi, maar het is allemaal wat tam en wat luchtig, waardoor het eigenlijk de hele track lang nauwelijks aansprekend wordt. De etnisch Afrikaanse elementen ontbreken vrijwel geheel in deze track en hadden de muziek wellicht wat meer 'bite' kunnen geven.
Het album bevat één spannende track en dat is 'The Storm', die al gelijk met de nodige grimmige en onstuimige muziek begint. Na zo'n anderhalve minuut gaat de storm deels liggen en wordt de muziek kalmer, maar de spanning blijft voortdurend om de hoek liggen en keert dan ook regelmatig terug, zij het minder heftig dan aan het begin. Waar de spanning wat wegvalt gaat de muziek wat aan het kabbelen en wordt dan toch wat saai.
Hetzelfde geldt een beetje voor de track 'Death and Misery', die soms wat dreigend klinkt en soms wat saai voortkabbelt, zonder echt aansprekend te worden. Pas het laastste deel van deze track klinkt de muziek ineens veel aansprekender. Maar dat komt dan weer omdat hierin het klassieke stuk 'Im Abendrot' van Richard Strauss verwerkt is, waarbij een zangeres de tekst van Eichendorff zingt. Dat degradeert gelijk een beetje de scoremuziek van Jarre, hoewel dat niet helemaal een eerlijke vergelijking is, maar toch.
Het album sluit af met de track 'Kuki's Determination', die toch wel zo ongeveer de fraaiste van het album is. Het thema komt weer terug in een wat vollere setting, inclusief de nodige etnische percussie en andere Afrikaanse geluiden. De muziek klinkt hier in ieder geval opgewekt en de volle orkestklanken maken deze afsluiter daarmee tot een aangename luisterervaring.
De drie Afrikaanse songs worden gezongen en gespeeld in die typerende etnische stijl, zoals je die vaker in Afrikaanse songs hoort. De beide songs van Ayub Ogada zijn eigenlijk wel aardig, vooral 'Ondiek', maar houden vanwege de beperkte instrumentatie van een tokkelende gitaar en wat lichte percussie niet helemaal over. Dat geldt wat minder voor de song 'Kel Kweyo' van Geoffrey Oryema, die wat meer up-tempo is, met meer begeleidende zangstemmen, maar die vooral qua melodie dodelijk saai is.
Kortom, met zijn muziek voor I Dreamed of Africa heeft Maurice Jarre zijn voorlaatste score gecomponeerd. De muziek van de score is fraai orkestraal en voorzien van de nodige Afrikaanse klanken en ritmes, maar de melodieën en arrangementen zijn net wat aan de magere kant en beklijven niet. Alleen de afsluitende track heeft een wat vollere klankkleur, waardoor deze track duidelijk meer aanspreekt. De drie typisch Afrikaanse songs helpen niet mee om er een aantrekkelijk album van te maken en de waardering komt dan ook niet hoger dan een heel aardige 71 uit 100 punten.