O Pioneers!
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| 1. | The Land | 3:49 | |
| 2. | Carl and Alexandra | 2:21 | |
| 3. | The Promise | 3:11 | |
| 4. | The Seagull | 0:40 | |
| 5. | Carl's Goodbye | 3:40 | |
| 6. | Alexandra's Trip | 2:45 | |
| 7. | Meet Marie | 2:24 | |
| 8. | Carl Returns | 3:28 | |
| 9. | A Conversation | 1:36 | |
| 10. | Only One Thing Left | 1:31 | |
| 11. | Carl Leaves Again | 1:55 | |
| 12. | Alexandra's Fantasy | 2:17 | |
| 13. | Bishop's Cavalcade | 3:47 | |
| 14. | Suspicion, Sin and Death | 5:13 | |
| 15. | Graveside | 0:42 | |
| 16. | When Friends Marry | 4:27 | |
| 17. | O Pioneers | 0:53 | |
| 44:39 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
De Amerikaanse tv-film O Pioneers! maakt onderdeel uit van de bekende Hallmark Hall of Fame-filmserie, waarin familie en familiewaarden vaak centraal staan, en dat is ook in deze film het geval. De film is geregisseerd door Glenn Jordan, die veel tv-films heeft geregisseerd en slechts drie bioscoopfilms. Het verhaal is gebaseerd op een het gelijknamige boek van Willa Cather. De film is overwegend heel behoorlijk ontvangen.
Het verhaal speelt zich af rond het jaar 1900, in de staat Nebraska (waar de film ook op locatie is opgenomen), waar een Zweedse immigrantenfamilie is gesettled. Ze bouwen daar een boerderij op, maar als na een aantal jaren de vader komt te overlijden, moet zijn dochter Alexandra (Jessica Lange) de erfenis draaiende houden, terwijl ze elders verliefd was geworden. Veel medewerkers op de boerderij zien haar leiding echter niet zitten en vertrekken, maar zij zet door en weet de boerderij tot bloei te brengen. De man die ze toen echter op het oog had, zit nog steeds in haar hart...
De muziek bij deze familiefilm is van Bruce Broughton, die met een dergelijk gegeven meestal wel weg weet. Hij won een Emmy Award voor zijn score.
De basis van die score ligt in de gospelhymne. Zijn themamelodie is afgeleid van zo'n hymne, zo'n kerklied, en die melodie is prachtig. Gelijk al in de openingstrack wordt dit thema voluit ten gehore gebracht en weet, ook vanwege het vol orkestrale arrangement, de gevoelige snaar te raken.
Dat erg mooie thema komt tijdens het beluisteren van de score nog een aantal malen voorbij en ook de beide afsluitende tracks laten dit thema nog een keer voluit klinken. Het album sluit zo gelukkig af met een positief gevoel.
Tussen de openingstrack en de voorlaatste track schakelt Broughton echter flink terug naar een lagere versnelling. Het orkest is dan veelal niet meer dan een beperkt kamerorkest en de muziek krijgt dan ook vaak een nogal minimalistisch karakter. De melodieën buiten het hoofdthema om slaan ook duidelijk minder aan en de muziek komt zo op een laag pitje te staan. Misschien heeft dat met de kosten te maken, immers tv-producties in die tijd mochten vooral niet te duur zijn, iets wat tegenwoordig met al die abonneekanalen veel minder een rol speelt.
Broughton beperkt zich in een flink aantal tracks tot slechts een paar instrumenten, veelal wat strijkers en houtblazers, waardoor een groot deel van de muziek toch wel erg licht overkomt. Voor het verhaal van de film wellicht prima, maar om los daarvan naar te luisteren is toch wat minder.
Soms is de muziek wat donkerder van kleur, maar het blijft allemaal erg kleinschalig en ingetogen. Met pakkende melodieën kan dat erg fraai zijn, maar hier blijft het allemaal net een beetje te saai doorkabbelen. Alleen de momenten wanneer het hoofdthema voorbij komt zorgen dat je weer bij de les bent.
Kortom, met zijn muziek voor de Hallmark-tv-film O Pioneers! heeft Bruce Broughton een prachtige themamelodie neergezet, die een aantal malen tijdens de score voorbijkomt. Vooral in de uitvoering met een wat groter orkest is deze muziek bijzonder genietbaar. Maar buiten dat hoofdthema blijkt de muziek toch wat aan de saaie kant en wordt veel muziek door slechts een beperkt ensemble uitgevoerd, waardoor het soms zelf wat minimalistisch overkomt. De hoofdmelodie in de orkestrale uitvoeringen zorgen nog voor een waardering van 66 uit 100 punten.
Het verhaal speelt zich af rond het jaar 1900, in de staat Nebraska (waar de film ook op locatie is opgenomen), waar een Zweedse immigrantenfamilie is gesettled. Ze bouwen daar een boerderij op, maar als na een aantal jaren de vader komt te overlijden, moet zijn dochter Alexandra (Jessica Lange) de erfenis draaiende houden, terwijl ze elders verliefd was geworden. Veel medewerkers op de boerderij zien haar leiding echter niet zitten en vertrekken, maar zij zet door en weet de boerderij tot bloei te brengen. De man die ze toen echter op het oog had, zit nog steeds in haar hart...
De muziek bij deze familiefilm is van Bruce Broughton, die met een dergelijk gegeven meestal wel weg weet. Hij won een Emmy Award voor zijn score.
De basis van die score ligt in de gospelhymne. Zijn themamelodie is afgeleid van zo'n hymne, zo'n kerklied, en die melodie is prachtig. Gelijk al in de openingstrack wordt dit thema voluit ten gehore gebracht en weet, ook vanwege het vol orkestrale arrangement, de gevoelige snaar te raken.
Dat erg mooie thema komt tijdens het beluisteren van de score nog een aantal malen voorbij en ook de beide afsluitende tracks laten dit thema nog een keer voluit klinken. Het album sluit zo gelukkig af met een positief gevoel.
Tussen de openingstrack en de voorlaatste track schakelt Broughton echter flink terug naar een lagere versnelling. Het orkest is dan veelal niet meer dan een beperkt kamerorkest en de muziek krijgt dan ook vaak een nogal minimalistisch karakter. De melodieën buiten het hoofdthema om slaan ook duidelijk minder aan en de muziek komt zo op een laag pitje te staan. Misschien heeft dat met de kosten te maken, immers tv-producties in die tijd mochten vooral niet te duur zijn, iets wat tegenwoordig met al die abonneekanalen veel minder een rol speelt.
Broughton beperkt zich in een flink aantal tracks tot slechts een paar instrumenten, veelal wat strijkers en houtblazers, waardoor een groot deel van de muziek toch wel erg licht overkomt. Voor het verhaal van de film wellicht prima, maar om los daarvan naar te luisteren is toch wat minder.
Soms is de muziek wat donkerder van kleur, maar het blijft allemaal erg kleinschalig en ingetogen. Met pakkende melodieën kan dat erg fraai zijn, maar hier blijft het allemaal net een beetje te saai doorkabbelen. Alleen de momenten wanneer het hoofdthema voorbij komt zorgen dat je weer bij de les bent.
Kortom, met zijn muziek voor de Hallmark-tv-film O Pioneers! heeft Bruce Broughton een prachtige themamelodie neergezet, die een aantal malen tijdens de score voorbijkomt. Vooral in de uitvoering met een wat groter orkest is deze muziek bijzonder genietbaar. Maar buiten dat hoofdthema blijkt de muziek toch wat aan de saaie kant en wordt veel muziek door slechts een beperkt ensemble uitgevoerd, waardoor het soms zelf wat minimalistisch overkomt. De hoofdmelodie in de orkestrale uitvoeringen zorgen nog voor een waardering van 66 uit 100 punten.