Midnight Run
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| 1. | Walsh Gets the Duke | 1:47 | ||
| 2. | Main Titles | 2:21 | ||
| 3. | Stairway Chase | 0:54 | ||
| 4. | J.W. Gets a Plan | 1:41 | ||
| 5. | Gears Spin I | 0:54 | ||
| 6. | Dorfler's Theme | 1:24 | ||
| 7. | F.B.I. | 1:16 | ||
| 8. | Package Deal | 1:07 | ||
| 9. | Mobocopter | 2:42 | ||
| 10. | Freight Train Hop | 1:18 | ||
| 11. | Drive to Red's | 1:04 | ||
| 12. | In the Next Life | 1:06 | ||
| 13. | The River | 1:19 | ||
| 14. | The Wild Ride | 1:31 | ||
| 15. | Amarillo Dawn | 0:26 | ||
| 16. | Potato Walk | 1:09 | ||
| 17. | Desert Run | 1:09 | ||
| 18. | Diner Blues | 1:19 | ||
| 19. | Dorfler's Problem | 1:01 | ||
| 20. | Gear's Spin II | 1:30 | ||
| 21. | The Confrontation | 2:30 | ||
| 22. | The Longest Walk | 1:32 | ||
| 23. | Walsh Frees the Duke | 2:44 | ||
| 24. | End Credits - Try to Believe | 4:16 | ||
| 38:00 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Jack Walsh is een premiejager die voor 100.000 dollar op zoek is naar de voortvluchtige mafiaboekhouder 'The Duke'. De FBI kon hem niet vinden, maar Walsh doet er niet lang over en vindt hem in New York, tot grote verlegenheid van de FBI. Hij moet The Duke echter inleveren in Los Angeles. Onderweg blijkt niet alleen de FBI, maar ook de mafia dit niet op prijs te stellen. En ook wil een andere premiejager de buit wel graag opstrijken. Tijdens hun tocht naar LA ontstaat tot overmaat van ramp ook nog een soort van band tussen beide mannen...
De score voor de aktiecomedy Midnight Run is een van de eerste scores van Danny Elfman, toen hij nog niet zo in zijn orkestrale werk zat. De muziek die Elfman componeerde voor Midnight Run is een soort instrumentale poppy rock muziek met een hoog 'Motown-gehalte'. Er zitten diverse invloeden in de score, maar bij veel tracks verwacht je dat elk moment een zanger of zangeres kan losbarsten.
De tracks hebben de instrumentatie van de steviger popmuziek uit de tachtiger jaren, met veel elektrische gitaren, basloopjes, pianoloopjes en drum. Het klinkt allemaal niet echt als score-muziek, al kan het prima werken in een soort roadmovie, zoals deze film toch wel een beetje is. Er komt geen orkest aan tepas.
Omdat de score tracks vrijwel allemaal een soort instrumentale rock-songs zijn, moet de stijl je een beetje liggen om het te kunnen waarderen. Als je houdt van popsongs met een soulsfeer of rock-songs met een latinsfeer en met af en toe wat country-invloeden of big-band-invloeden, dat is dit een prima keuze. Als je daar niet zo van houdt, dan kun je deze score beter laten voor wat hij is.
Overigens sluit de score af met de song Try to believe door Mosley & The B-men, ook een compositie van Elfman, een song die best prettig in het gehoor ligt.
Al met al is deze score voor Midnight Run een prima passende score voor deze aktiecomedy omdat de muziek door z'n stijl daar goed op aansluit, terwijl de tracks op zich geen comedy-tracks zijn. Maar de rocky stijl geeft de score een soort van vlotheid en hipheid die in de film wel dat effect geeft. Maar als losse luisterscore moet je een beetje van die jazzy, bluesy, soul-, rocky- en country-achtige mix houden.
De score voor de aktiecomedy Midnight Run is een van de eerste scores van Danny Elfman, toen hij nog niet zo in zijn orkestrale werk zat. De muziek die Elfman componeerde voor Midnight Run is een soort instrumentale poppy rock muziek met een hoog 'Motown-gehalte'. Er zitten diverse invloeden in de score, maar bij veel tracks verwacht je dat elk moment een zanger of zangeres kan losbarsten.
De tracks hebben de instrumentatie van de steviger popmuziek uit de tachtiger jaren, met veel elektrische gitaren, basloopjes, pianoloopjes en drum. Het klinkt allemaal niet echt als score-muziek, al kan het prima werken in een soort roadmovie, zoals deze film toch wel een beetje is. Er komt geen orkest aan tepas.
Omdat de score tracks vrijwel allemaal een soort instrumentale rock-songs zijn, moet de stijl je een beetje liggen om het te kunnen waarderen. Als je houdt van popsongs met een soulsfeer of rock-songs met een latinsfeer en met af en toe wat country-invloeden of big-band-invloeden, dat is dit een prima keuze. Als je daar niet zo van houdt, dan kun je deze score beter laten voor wat hij is.
Overigens sluit de score af met de song Try to believe door Mosley & The B-men, ook een compositie van Elfman, een song die best prettig in het gehoor ligt.
Al met al is deze score voor Midnight Run een prima passende score voor deze aktiecomedy omdat de muziek door z'n stijl daar goed op aansluit, terwijl de tracks op zich geen comedy-tracks zijn. Maar de rocky stijl geeft de score een soort van vlotheid en hipheid die in de film wel dat effect geeft. Maar als losse luisterscore moet je een beetje van die jazzy, bluesy, soul-, rocky- en country-achtige mix houden.
Trailer:
Andere soundtrack releases van Midnight Run (1988):
