Ben Affleck en Samuel L. Jackson spelen de hoofdrollen in de uitstekende thriller
Changing Lanes. De film is geregisseerd door Roger Michell, bekend van de komedie's Notting Hill en Morning Glory, en was behoorlijk succesvol.
Het verhaal draait om de verlopen en armlastige verkoper Doyle Gipson (Jackson) en de snelle en rijke advocaat Gavin Banek (Affleck). Gipson is met z'n auto onderweg naar een rechtszaak, vanweg de voogdij over z'n kinderen, terwijl Banek onderweg is naar een rechtszaak over een erfenis die zijn advocatenfirma zou toekomen. Maar Banek is met andere dingen bezig dan autorijden en veroorzaakt een botsing met Gipson. Banek heeft echter haast en probeert Gipson af te schepen met een geldsom, wat illegaal is. Gipson wil het volgens de regels afwerken, maar dat komt Banek niet goed uit en hij vertrekt simpelweg en laat Gipson gewoon zitten met de brokken. Daardoor verliest Gipson z'n rechtszaak, omdat hij er niet bij aanwezig was. Maar Banek blijkt z'n stukken op de plek van het ongeval te hebben laten liggen en Gipson heeft deze meegenomen. Dan krijgt Banek tot aan het einde van de dag uitstel om z'n stukken terug te halen, maar hij weet alleen dat de man Gipson heet. Intussen vraagt Gipson zich gewetensvol af of hij contact moet zoeken met Banek om de stukken terug te geven...
De score is gecomponeerd door David Arnold, die later voor dezelfde regisseur ook voor Morning Glory de muziek verzorgde.
De carriere van Arnold lijkt wat vreemd. De meeste componisten maken hun eerste scores op de computer, om in latere jaren te groeien naar meer orkestrale composities. Bij Arnold lijkt het andersom te gaan, want zijn eerste grote successen waren de vol orkestrale scores voor
Stargate en
Independence Day, met daar tussenin nog het orkestrale pareltje
Last of the Dogmen. Maar die eerste successen heeft Arnold wel op de computer gecomponeerd, om later door anderen (zogenaamde Orchestrators) omgewerkt te worden tot bijzonder fraaie orkestrale muziek. Nicholas Dodd is een van de bekendere orchestrators die hem hierbij geholpen heeft.
Pas in het nieuwe millenium zijn de scores van Arnold veel elektronischer geworden. En elektronischer dan
Changing Lanes kan het bijna niet worden.
Voor
Changing Lanes heeft Arnold niet zozeer een muzikale score gecomponeerd, maar het is veel meer een soundscape project. De elektronische muziek is dan ook nauwelijks melodieus, maar meer een aaneenschakeling van klanken en effecten. Toonhoogtes wisselen uiteraard wel, dus zou je van melodie kunnen spreken, maar de muziek doen niet echt, of beter gezegd echt niet, aan als melodieën.
De elektronische effecten zijn eigenlijk het belangrijkste aspect van de score. Op die effecten plaatst Arnold dan wat keyboardachtige klanken, die enige melodie veronderstellen. Die muziek is in een aantal tracks ook nog eens gesampled, waardoor de muziek helemaal wat wereldvreemd overkomt.
Het is dan ook niet de bedoeling geweest om de muziek te laten aansluiten bij de personages of gebeurtenissen. Verwacht geen emotionele diepgang of enige kleuring bij de karakters in de film, maar eerder een bepaalde sfeertekening. De sfeer die Arnold via zijn muziek neerzet is echter niet echt opbeurend, eerder neerslachtig of zelfs deprimerend te noemen. Soms doet de muziek zelfs wat psychedelisch aan en dat wat zweverige elektronische kleurtje maakt het niet tot een aangename luisterervaring.
De tracks hebben geen eigen titels en dat is ook niet nodig, want alle muziek in alle tracks is in feite nogal veel van hetzelfde, ondanks dat alle tracks wel iets van elkaar verschillen.
Je moet goed en geconcentreerd luisteren om dat te horen, iets wat met deze score geen gemakkelijke opgave is.
Kortom, na het beluisteren van deze score voor
Changing Lanes van David Arnold verlang je terug naar zijn prachtige orkestrale scores uit het begin van z'n carriere. Niets van de grandeur daarvan vind je terug in deze volop elektronische soundscape score. Voor deze recensie heb ik de score drie keer helemaal beluisterd en dat vind ik dan ook meer dan genoeg. De waardering komt niet hoger dan 38 uit 100 punten.