Vanity Fair

Het verhaal van het kostuumdrama Vanity Fair speelt zich af in het begin van negentiende eeuw en draait om Becky (Reese Witherspoon) en haar vriendin Amelia. Beide vrouwen groeien op in een armelijke gegoede burgerij, met hun verplichtingen en gewenste huwelijken om het geld. Becky wordt gouvernante bij een man met twee huwbare zoons. Amelia heeft een relatie met de nogal arrogante George. Becky ontmoet bij een bezoek de broer van Amelia, die voor het leger in India zit en hij wordt verliefd op haar. Maar er spelen allerlei intriges en ook Napoleon trekt met z'n leger op naar België...

Mychael Danna schreef de muziek voor de film Vanity Fair. De film speelt in de 19e eeuw en Mychael Danna heeft de muziek ook die klassieke uitstraling gegeven zoals die in meer films voorkomt die zich afspelen in die tijd zoals Patrick Doyle's Sense And Sensibility, Dario Marianelli's Pride And Prejudice of Frédéric Talgorn's Molière.

Deze score van Danna is zo'n barokachtige score, die meer in de wat romantischer lijn ligt van Sense And Sensibility of Molière dan van de score van Marianelli.
De meeste tracks zijn erg fraai klassiek uitgevoerd en heerlijk om naar te luisteren. De muziek is prachtig vol orkestraal en het hele orkest wordt daarbij ingezet.
Danna heeft een fraai thema gecomponeerd, dat regelmatig in tracks terugkomt. De melodieën en arrangementen doen sterk denken aan composities van Händel of Vivaldi en zouden zo uit die tijd kunnen komen of zelfs van de hand van die grootmeesters.

Op deze score staan 5 tracks die hiervan afwijken. Drie ervan zijn liederen op een klassieke melodie, met min of meer solo pianobegeleiding. Vooral de openingstrack 'She Walks In Beauty' en de track 'The Great Adventurer' zijn mooie ingehouden gezongen tracks.
De song 'Now Sleeps The Crimson Petal' wordt vertolkt door dezelfde zangeres als track 3 - Custer Larue - maar de song heeft hier een veel minder fraaie melodie en is daardoor een niet zo aantrekkelijke song.
Op deze score staan nog 2 tracks die er qua muzikaal geheel van de score niet goed tussen passen. De track 'El Salaam' is een Arabisch aandoend nummer is op een modern percussieritme, zonder orkestrale begeleiding. Niet fraai en niet passend bij de rest van de score.
Hetzelfde geldt voor de afsluitende track. Dit is geen mooie afsluitende klassieke track als hoogtepunt, maar het is een liedje die zo uit India zou kunnen komen, met z'n Indische ritmes en instrumentatie. Een afknapper als afsluiter.

Kortom, met Vanity Fair heeft Mychael Danna een prachtige romantisch klassieke score gecomponeerd. Met mooie volle orkestraties, een fraai thema en prachtige arrangementen is dit zeker een van de mooiste scores die Danna tot nu toe heeft gemaakt. De songs zijn heel aardig, maar de beide Arabische en Indiase tracks zorgen voor een wat katerig gevoel en laten de waardering iets zakken naar toch een mooie 93 uit 100 punten.