You've Got Mail
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte |
|---|---|---|---|
| 1. | Butterflies in the Subway | 2:09 | |
| 2. | Kathleen Computer Sneak | 1:22 | |
| 3. | What a Beautiful Day! | 1:15 | |
| 4. | Goodnight Dear Void | 1:07 | |
| 5. | Books are Cocktails | 1:10 | |
| 6. | To the Mattresses | 1:58 | |
| 7. | Meet Me at Cafe Lalo | 1:52 | |
| 8. | You Weren't There | 1:40 | |
| 9. | I Was in Vancouver | 1:44 | |
| 10. | Dear Friend | 1:26 | |
| 11. | To the Movies and Back | 1:11 | |
| 12. | Remember | Harry Nilsson | 3:02 |
| 13. | Empty Store | 2:51 | |
| 14. | For Years to Come | 0:38 | |
| 15. | Are You Married? | 0:30 | |
| 16. | NY 152 | 1:25 | |
| 17. | I'll be Waiting | 0:37 | |
| 18. | If Only | 1:06 | |
| 19. | Over the Rainbow | Harry Nilsson | 3:57 |
| 31:00 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Sleepless in Seattle en You've Got Mail zijn beide films van regisseur Nora Ephron, beide met Tom Hanks en Meg Ryan in de hoofdrol en gaan beide over twee levens die pas aan het einde van de film bij elkaar komen. Beide films zijn romcoms en beide zijn ze bijzonder geslaagd in alle opzichten.
Muzikaal gezien is het verschil tussen beide films echter vrij groot. En dan wint You've Got Mail op alle fronten, zowel qua score als qua songs.
You've Got Mail gaat over een man Joe (Tom Hanks) en een vrouw Kathleen (Meg Ryan) die elkaar anoniem e-mailen en elkaar zo hele verhalen over hun belevenissen en gevoelens vertellen. Via de e-mail leren ze elkaar steeds beter kennen, maar beide hebben ze al een relatie, zij met een zelfingenomen journalist, hij met een hyperdrukke uitgeefster, die geen oog heeft voor anderen. Kathleen is eigenaar van een leuke kinderboekenwinkel en Joe is bezig om een enorme boeken-superstore in te richten vlakbij haar winkel. Zakelijk gezien haten ze elkaar en laten dat ook blijken, maar ondertussen mailen ze elkaar hun diepste gevoelens, zonder te weten wie die ander feitelijk is. Totdat ze maar eens afspreken om elkaar te ontmoeten....
Deze erg onderhoudende film is van muziek voorzien door George Fenton, maar wordt ook ondersteund met een aantal toepasselijke en heel aardige songs. Die laatste staan op een soundtrack die ook is uitgebracht en elders op deze website staat.
De score van Fenton treedt in de film niet heel erg op de voorgrond en is dan ook erg rustig. Met vooral lichte instrumenten brengt Fenton de score tot leven met een paar mooie romantische melodieën. Voor de vele vrolijker momenten kiest Fenton dan een wat meer uitbundig arrangement met een wat sprankelende en licht jazzy kleur. Soms zou je zweren naar een score van Randy Newman te luisteren. Vooral sommige tracks, zoals de openingstrack, 'NY 152' of 'Meet me at Cafe Lalo' kunnen zo uit de muzikale koker van Newman zijn weggelopen, compleet met de typische Newman-loopjes.
Veel tracks komen echter niet veel verder dan tamelijk standaard comedy-muziek, wat soms zelfs ontaard in regelrechte hoempa-deuntjes. Gelukkig zijn dit toch wel de uitzonderingen en is de score prima beluisterbaar. Vooral wanneer de wat meer gevoelige tracks voorbij komen, zoals 'You Weren't There', 'Empty Store', of 'If Only'.
In veel tracks komt vooral de piano als leidend instrument naar voren, vaak ondersteund door lichte violen of lichte percussie. Ook fluiten en andere blazers komen voorbij, zij het op relatief beperkte schaal.
In de film haalt het personage Joe regelmatig iets aan uit The Godfather, waarvan hij nogal een fan is. Fenton past dan vervolgens in zijn muziek iets herkenbaars van de thematiek van de muziek van Nino Rota uit die film toe. Die herkenbaarheid maakt zo'n track dan weer leuk.
Op het score-ablum staan twee songs door Harry Nilsson, niet gecomponeerd, maar wel gearrangeerd door Fenton. Beide zijn niet zo heel bijzonder, hooguit wel aardig.
Kortom, You've Got Mail van George Fenton is een nogal lichte score, met een wat jazzy inslag. Vrij veel tracks passen in het comedy-genre, sommige degraderen zelfs tot hoempa-muziek. De twee songs helpen ook niet mee. Gelukkig zijn er ook mooie melodieuze tracks aanwezig in deze score van Fenton, die een waardering krijgt van 71 uit 100.
Muzikaal gezien is het verschil tussen beide films echter vrij groot. En dan wint You've Got Mail op alle fronten, zowel qua score als qua songs.
You've Got Mail gaat over een man Joe (Tom Hanks) en een vrouw Kathleen (Meg Ryan) die elkaar anoniem e-mailen en elkaar zo hele verhalen over hun belevenissen en gevoelens vertellen. Via de e-mail leren ze elkaar steeds beter kennen, maar beide hebben ze al een relatie, zij met een zelfingenomen journalist, hij met een hyperdrukke uitgeefster, die geen oog heeft voor anderen. Kathleen is eigenaar van een leuke kinderboekenwinkel en Joe is bezig om een enorme boeken-superstore in te richten vlakbij haar winkel. Zakelijk gezien haten ze elkaar en laten dat ook blijken, maar ondertussen mailen ze elkaar hun diepste gevoelens, zonder te weten wie die ander feitelijk is. Totdat ze maar eens afspreken om elkaar te ontmoeten....
Deze erg onderhoudende film is van muziek voorzien door George Fenton, maar wordt ook ondersteund met een aantal toepasselijke en heel aardige songs. Die laatste staan op een soundtrack die ook is uitgebracht en elders op deze website staat.
De score van Fenton treedt in de film niet heel erg op de voorgrond en is dan ook erg rustig. Met vooral lichte instrumenten brengt Fenton de score tot leven met een paar mooie romantische melodieën. Voor de vele vrolijker momenten kiest Fenton dan een wat meer uitbundig arrangement met een wat sprankelende en licht jazzy kleur. Soms zou je zweren naar een score van Randy Newman te luisteren. Vooral sommige tracks, zoals de openingstrack, 'NY 152' of 'Meet me at Cafe Lalo' kunnen zo uit de muzikale koker van Newman zijn weggelopen, compleet met de typische Newman-loopjes.
Veel tracks komen echter niet veel verder dan tamelijk standaard comedy-muziek, wat soms zelfs ontaard in regelrechte hoempa-deuntjes. Gelukkig zijn dit toch wel de uitzonderingen en is de score prima beluisterbaar. Vooral wanneer de wat meer gevoelige tracks voorbij komen, zoals 'You Weren't There', 'Empty Store', of 'If Only'.
In veel tracks komt vooral de piano als leidend instrument naar voren, vaak ondersteund door lichte violen of lichte percussie. Ook fluiten en andere blazers komen voorbij, zij het op relatief beperkte schaal.
In de film haalt het personage Joe regelmatig iets aan uit The Godfather, waarvan hij nogal een fan is. Fenton past dan vervolgens in zijn muziek iets herkenbaars van de thematiek van de muziek van Nino Rota uit die film toe. Die herkenbaarheid maakt zo'n track dan weer leuk.
Op het score-ablum staan twee songs door Harry Nilsson, niet gecomponeerd, maar wel gearrangeerd door Fenton. Beide zijn niet zo heel bijzonder, hooguit wel aardig.
Kortom, You've Got Mail van George Fenton is een nogal lichte score, met een wat jazzy inslag. Vrij veel tracks passen in het comedy-genre, sommige degraderen zelfs tot hoempa-muziek. De twee songs helpen ook niet mee. Gelukkig zijn er ook mooie melodieuze tracks aanwezig in deze score van Fenton, die een waardering krijgt van 71 uit 100.
You've Got Mail, een heerlijk luchtige romantische komedie, mede door de coole score van George Fenton. De muziek is erg funky en grappig en reflecteert de spirit van de setting in New York. Net die extra luchtige aanpak maakt dat George Fenton's score niet vervalt in het cliché genre muziek dat romantische komedies nogal vaak kenmerkt.
Andere soundtrack releases van You've Got Mail (1998):
