Tropic Thunder
Complete Score

Dit is de 22e recensie uit een serie van Theodore Shapiro.

Vorige: Captain Underpants: The First Epic Movie (score album)
Volgende: Jennifer's Body

De Amerikaans-Duits-Britse actie-komedie Tropic Thunder is een actie-satire, die geregisseerd is door Ben Stiller (The Cable Guy, Zoolander 1 + 2, The Secret Life of Walter Mitty). Hij schreef ook mee aan het scenario en verzorgde deels ook de productie. Daarnaast speelde hij een van de hoofdrollen, naast veel andere bekende acteurs. De film is eigenlijk een satire op het grootschalige actiefilm genre. Daarin worden met name Vietnam-films op de hak werden genomen, evenals andere oorlogsfilms. Ook de manier waarop grote filmstudio's met acteurs omgaan wordt bekritiseerd. In de film worden door de personages andere nep-films gemaakt en voor de promotie van de film werden daarvoor nep-websites online gezet. Critici waren overwegend positief over de film, die diverse nominaties voor prijzen kreeg. In de bioscopen was de film een behoorlijk succes.
Het verhaal draait om een speelfilm die gemaakt wordt over de Vietnam-oorlog, naar een boek van veteraan Four Leaves Trayback (Nick Nolte). Regisseur Cockburn (Steve Coogan), kan zijn over het paard getilde acteurs niet in het gareel houden. Zo zorgen voormalig actieheld Speedman (Stiller), karakterspeler Lazarus (Robert Downing Jr.), verslaafde komediant Portnoy (Jack Black) voor chaos en uit de pan rijzende kosten. Maar dan wordt besloten dat ze real life in de jungle worden gedropt, met camera's om hen te volgen. Die jungle blijkt dan veel gevaarlijker te zijn als een filmset. Intussen zit de driftige producent Grossman (Tom Cruise) op hete kolen...

De muziek bij deze actie-satire is van Theodore Shapiro, die een nogal grof aangezette score componeerde, met een over-the-top gehalte die perfect bij de film past. Hij werkte al vaker samen met Ben Stiller en ook na deze film zou hij dat nog regelmatig doen.
Shapiro heeft zijn score zo gecomponeerd dat hij zowel de scenes van de film in de film volgt, maar ook van de wereld op de set. Hij heeft zijn muziek met een vette knipoog gecomponeerd, om goed bij het satirische karakter van de film te passen.

Zijn muziek voor deze actiesatire bestaat uit stevige en grimmige klanken, die soms op het chaotische af zijn. Daarvoor heeft Shapiro veel lage tonen ingezet van strijkers, koperblazers en andere instrumenten, zodat de actie een vette onderstreping krijgt. Daarbij worden zelfs raggende elektrische gitaren en heftige rockpercussie ingezet, die het er allemaal niet prettiger beluisterbaar op maken.
De film in de film moet zich afspelen in Vietnam en Shapiro heeft zijn muziek daarop aangepast, door regelmatig wat oosterse klanken en vrouwenstemmen door de muziek te mengen. Dat pakt overigens wel goed uit, ondanks dat de actiemuziek verder niet zo aangenaam in het gehoor ligt.

Het album opent overigens met een aantal best heel aangename tracks, met een behoorlijk symfonisch karakter. Ook hierin zijn af en toe die prettige oosterse klanken verwerkt, waardoor dit goed bij het geheel van de score past. Behalve het begin van het album is ook het einde daarvan best plezierig beluisterbaar. Vooral de beide laatste tracks zijn erg fraai, waarbij 'Real Tears' een nogal afwisselende stijl heeft en varieert van fraaie symfonische klanken tot soms wat grilliger actiemuziek, om vervolgens weer over te gaan naar een meer heroïsche stijl, zelfs compleet met snare-drums.
Het album sluit af met de fraaiste track 'Cue Bill Conti', die in de film eigenlijk een soort oscaruitreiking begeleidt. De prachtige melodie wordt voornamelijk gespeeld door strijkers, waarbij andere orkestrale muziek voor de ondersteuning zorgt. Dat maakt dit tot een bijzonder fraaie afsluiter, die daarmee qua stijl eigenlijk een beetje een buitenbeentje is, vergeleken met de rest van de nogal grillige en stevig aangezette actiemuziek.

Verreweg het grootste deel van de muziek op dit album, dat iets uitgebreider is dan het Original Score album, bestaat uit tamelijk heftige actiemuziek. Die muziek heeft vaak een nogal grimmig en grillig karakter, wat mee moet helpen om de scenes in de film nog spectaculairder en spannender te maken. Tegelijk ontbreken de wat kalmere momenten niet. Maar net als bij de actiemuziek hoeven we niet te rekenen op al te melodieuze klanken.
Een nogal vreemde eend in de bijt is de track 'The Name of the Game', wat eigenlijk een soort hardcore rapsong remix is, compleet met scratch-geluiden, raggende gitaren en elektronische effecten. De 'zang' van de rapper is overigens in een wat waterig effect gegoten. Voor mij is dit een van de minst fraaie tracks.

Kortom, met zijn muziek voor de actie-satire Tropic Thunder heeft Theodore Shapiro een nogal heftige over-the-top actiescore gecomponeerd. Met veel grimmige en grillige klanken ligt de muziek vaak niet erg prettig in het gehoor, vooral wanneer Shapiro raggende gitaren en forse rockpercussie daaraan toevoegt. Het gaat in de muziek om het spectakel, maar fraaie melodieën zijn vaak ver te zoeken. Alleen een handvol tracks aan het begin van dit album en een paar aan het eind zijn fraai en melodieus. Dat is toch wat mager. De waardering komt dan ook niet hoger dan 57 uit 100 punten.