Ladies In Lavender, in 1930 in een klein vissers dorpje in Engeland, waar twee zussen (Judi Dench & Maggie Smith) een gestrande jonge Poolse violist vinden. Ze vangen hem op, maar veel begrijpen doen ze elkaar niet. En dan is er de kracht van de magistrale muziek van de viool. Het verhaal is duidelijk niet relevant, het is een film die acteer talent met muziek combineert.
De muziek is niet een compilatie van bestaande klassieke toppers, maar een nieuwe compositie van Nigel Hess, met de viool solo’s uitgevoerd door de toch wel bekende violist Joshua Bell. Nigel Hess is niet echt bekend als film componist, hij is meest bekend voor zijn composities voor de Royal Shakespeare Company producties.
Het is natuurlijk niet de eerste film die de viool als centraal motief plaatst, ik herinner me nog de score The Red Violin, van John Corigliano, die trouwens een Oscar won én die ingepeeld werd door dezelfde violist, Joshua Bell. De score van Nigel Hess, is vergelijkbaar met The Red Violin, wat betreft de klassieke benadering, alleen is deze Ladies In Lavender optimistischer en levendiger dan de eerder dramatische score voor The Red Violin.
Waar een film componist normaal in het allerlaatste stadium van de film productie aan de slag kan, met vaak maar enkele weken als voorbereiding naar de effectieve opnamen, heeft componist Nigel Hess al heel vroeg bij de filmproductie begonnen met zijn score. De keuze voor een nieuwe score is een goede zet. Immers, als de violist in het begin nog aan het oefenen is met een bekend stuk, zou de climax er met zulk een herkenbaar viool werk uit een bestaand concerto er snel af zijn. In de film score laat Nigel Hess zijn thema steeds opnieuw terugkomen en verder ontwikkelen. Bij de opnames in de film, speelde de acteur niet echt op de viool, en moet hij normaal gezien de reeds opgenomen muziek van de cd volgen. Hier stond steeds zijn viool coach buiten beeld en imiteerde hij zo veel beter de bewegingen.
Voor de soundtrack cd werden enkele extra tracks opgenomen met het orkest, The Royal Philharmonic Orchestra, en zijn enkele tracks uit de film in een langere versie op de cd te vinden. Enkele klassieke stukken staan ook op de cd, onder andere Méditation from Thaïs van Jules Massenet en een track uit het werk van Claude Debussy in een arrangement voor viool.
De kijker van de film zal zijn appreciatie zonder twijfel halen uit de krachtige score, die het midden houdt tussen film en klassiek. Het is een prachtige en emotionele orkestrale score, in een herkenbare en snel te appreciëren stijl.