Deze filmklassieker met Tom Hanks en Denzel Washington was één van de eerste mainstream Hollywood films die aids en homofobie onder de aandacht bracht. In dit kader wordt de film ook regelmatig getoond in het onderwijs.
Naast de tragische plot van de film blijft vooral de openingsmuziek van de film bij: “Streets of Philadelphia” van Bruce Springsteen dat hij specifiek voor de film schreef. Door de rustige, dromerige sfeer die het nummer karakteriseert, mede te danken aan het repetitieve, maar mooie, drumritme in combinatie met de eenvoudige keyboardpartijen, mag dit nummer beschouwd worden als een buitenbeentje in het oeuvre van The Boss en één van zijn beste nummers.
De muzikale ‘Less is More’ begeleiding in ‘Streets of Philadelphia’ zorgt ervoor dat de inhoudvolle lyrics, die Springsteen overigens ongeforceerd en begrijpbaar zingt, geaccentueerd worden met een emotievol eindresultaat tot gevolg. Het nummer werd wereldwijd een hit en leverde aan Springsteen een oscar, een golden globe en vier grammy’s op. De openingstrack is meteen ook het beste wat deze soundtrack te bieden heeft. Terwijl alle verzamelaars van Bruce Springsteen slechts de singleversie van Streets of Philadelphia omvatten, biedt de soundtrack de integrale versie van 4:17 (doch er bestaan versies van deze soundtrack waarop het nummer aftikt op 3:54).
Verder staat op deze soundtrack eveneens ‘Lovetown’, een sterke compositie van Peter Gabriël, Sades’ mooie versie van Percy Sledges’ “Please Send Me Someone to Love” en “Have You Ever Seen The Rain?”, dat origineel van Creedence Clearwater Revival is, maar voor de gelegenheid opgenomen werd door de alternatieve rockgroep Spin Doctors die toen het hoogtepunt van hun succes kende.
De Indigo Girls namen hun versie op van ‘I Don’t Wanna Talk About It’ dat oorspronkelijk geschreven werd in 1971 door Danny Whitten van Crazy Horse, de gelegenheidsgroep van Neil Young...
De naam is gevallen: Neil Young. Ook hij is van de partij op deze soundtrack. Zijn compositie ‘Philadelphia’ was het tweede nummer uit de film die genomineerd werd voor de Academy Award in de categorie Best Original Song. De fragiele stem van Young samen met de rustige pianobegeleiding resulteren in een prachtig tranenopwekkend nummer dat één van de sterkhouders van de soundtrack is.
Naast de soundtrack werd eveneens een film score uitgebracht met de filmmuziek van Howard Shore, de Canadese componist die we nu vooral kennen als het brein achter Lord of the Rings, The Aviator, The Departed en The Hobbit, maar die toen nog voornamelijk bekend stond als huiscomponist van David Cronenberg (The Brood, The Fly, Dead Ringers, Naked Lunch, e.a.). Op de soundtrack is de film score van Philadelphia slechts met één track vertegenwoordigd, “Precedent”, een sobere, licht orkestrale track die gewoon mooi is om naar te luisteren, maar op zich geen bijzondere indruk nalaat.
Twee bloedmooie nummers (één van Springsteen en één van Young), een handvol aanhoorbare covers en één instrumentale track uit de score van Howard Shore heeft deze soundtrack te bieden. Een acceptabel eindresultaat.