De succesvolle film Spy Game is geregisseerd door thrillerspecialist Tony Scott en met Robert Redford en Brad Pitt in de hoofdrollen.
Het verhaal draait om CIA-agent Bishop (Pitt), die door de Chinezen gevangen is genomen toen hij daar een vrouw uit de gevangenis wilde bevrijden. De CIA zit nu met de handen in het haar, want de Amerikaanse president wil met de Chinezen een handelsovereenkomst sluiten en dit kan roet in het eten gooien. Mede omdat Bishop op eigen houtje handelde, wil de CIA hem laten vallen, wat hem z'n leven zal kosten. Ze roepen de ervaren agent Muir (Redford) om hem in de dossiers te laten zoeken, maar Muir is dan al op de hoogte van het spel dat gespeeld wordt en zet een reddingsoperatie in gang...
De vaste componist van Tony Scott is natuurlijk Harry Gregson-Williams en dat is ook bij Spy Game het geval.
Het verhaal kent verschillende dimensies. Van achtervolgingsscenes tot dramatische scenes en van enige romantiek tot scenes vol onderhuidse spanning. Dat gaf Gregson-Williams de kans om meer in z'n score te verwerken dan alleen de snelle en aggressieve elektronische geluiden die we kennen uit Enemy of the State of vooral The Replacement Killers van een paar jaar eerder. Die elektronische up-tempo muziek met snelle elektro-percussie maakt nog steeds een behoorlijk deel uit van deze score voor Spy Game, maar gelukkig worden de tracks veel meer afgewisseld met meer orkestrale muziek. Daarmee is Gregson-Williams de weg ingeslagen naar zijn meer symfonische scores in de jaren die zouden volgen, met Sinbad en Shrek als twee van zijn hoogtepunten. Die laatste componeerde hij samen met mede Media-Ventures veteraan John Powell. Beide hebben ook voor een aantal andere films intensief samengewerkt.
Behalve de irritante en jachtige elektronische percussiemuziek bevat de score voor Spy Game zeker ook muziek die prima te pruimen is. Een behoorlijk aantal tracks van deze uitgebreide score zijn veel meer instrumentaal gearrangeerd en er zijn ook voldoende tracks die erg prettig in het gehoor liggen en fraai zijn georkestreerd. Ook qua melodie, vaak een ondergeschoven kindje in thrillerscores, komt deze score goed uit de verf. Niet zozeer bij de jachtige elektronische tracks, maar wel bij de meer dramatische of zelfs romantisch getinte tracks. Daar komt de melodie en ook het thema van de score fraai naar voren. Ook binnen actietracks heeft Gregson-Williams de nodige rustmomenten ingelast met melodieuze stukjes. Dat zorgt voor een algehele sfeer van de score
die het redelijk goed doet voor een thrillerscore.
De film speelt zicht voor een deel af in Oosterse streken en Gregson-Williams heeft de muziek van een aantal gedeelten van de score daarop aan laten sluiten. Ook nu weer komen in een aantal tracks die ethnische klanken voor, en die misstaan zeker niet, maar geven een heel aardige kleuring aan de muziek.
Daarnaast weet Gregson-Williams ook menselijke, vooral vrouwelijke, stemmen goed in te zetten in sommige tracks. Die klanken geven absoluut een meerwaarde aan de muziek en maken een aantal tracks tot een aangename luisterervaring, vooral als dat samengaat met Oosterse muzikale klanken. In de openingstrack komen alle stijlen die Gregson-Williams gebruikt al naar voren, waardoor deze track al een idee van de score geeft. In andere tracks komen die ethnische klanken en stemmen nog duidelijker naar voren, zoals in 'Beirut, a War Zone', maar ook meer wester gekleurde tracks worden ingevuld met die klanken en stemmen, waardoor Gregson-Williams een consistente mix maakt die goed uitpakt en een beeld schept dat de film zich in allerlei gebieden van de wereld afspeelt, zoals bij een spionagefilm hoort, inclusief dramatiek en tragiek.
Naast irritante tracks als 'Training Montage' of saaie tracks als het lange 'You're Going to Miss it', staan er op deze score ook prachte pareltjes als 'My Name is Tom', 'Explosion and Aftermath' en de eerste drie minuten van 'Operation Dinner Out'. De laatste ruim twee minuten van die laatste track is echter weer irritante elektro-beat.
De score sluit af met twee remix tracks die weer een hoog up-tempo elektro-gehalte hebben. 'Spies Remix' is nog wel acceptabel, maar 'Dinner Out Remix' ligt echt niet prettig in het gehoor. Daarmee sluit de score niet af met een hoogtepunt, maar helaas eerder met een dieptepunt.
Deze Original Score duurt al ruim 71 minuten, maar er is ook nog een Complete Score verkrijgbaar, die er nog een flink aantal extra luisterminuten tegenaan gooit. Deze Complete Score bevat de hele Original score, met een aantal extra tracks, waaronder een ruim 19 minuten durende suite. Daarin zijn overigens niet alleen delen uit de mooie tracks te horen, maar ook komen er genoeg irritante stukjes in voor en hij sluit er zelfs mee af. Toch is de suite een overwegend prettige track. Maar de Complete score biedt toch te weinig extra en met de Original score heb je voor deze film al een behoorlijk complete versie in huis. De waardering is 73 uit 100 punten, wat voor een thrillerscore zeker niet slecht is.