Een desolate synthesizer laag die zich voortbeweegt als de wind, de met triestheid overgoten klank van de melodische xylofoon, het heerlijke gejammer van Arabische vrouwenzang, de ijle vergankelijke klank van een Arabische fluit op de achtergrond, opzwellende strijkers met een diepe emotie die samen met het vrouwenzang en aangesterkt door percussie tot een hoogtepunt komt om daarna op te gaan in het niets. Op je netvlies ontvouwt zich het bedroevende beeld van een personage die eenzaam de helse warmte van de zon trotseert op de weidse vlakten van een verlaten woestijn. Typische muziek en specialiteit van Cyril Morin, de man die met name met de soundtrack The Syrian Bride prijzen in de wacht sleepte en bekendheid verwierf.
Zaïna is een elfjarig meisje die in het uitgestrekte Atlasgebergte van Noord-Afrika leeft. Bij de opening van de film is haar moeder net overleden. Ze gaat vervolgens op reis naar Marrakech met haar vader, die tot voor kort niet op de hoogte was van het bestaan van Zaïna. Aldaar zal de vader deelnemen aan de meest prestigieuze paardenrace. Tijdens de tocht groeien vader en dochter naar elkaar toe, dit onder de dreiging van de boze oom die de achtervolging heeft ingezet. Een film die qua setting en landschappen genoeg te bieden heeft voor Cyril Morin om zijn muzikaliteit kwijt te kunnen. Van desolate, rotsachtige woestijnlandschappen en ijskoude, besneeuwde bergketens tot idyllische groene gebieden met kabbelende beekjes.
De bijna vijftig jarige componist Cyril Morin heeft een muzikale achtergrond om u tegen te zeggen. Op jonge leeftijd al in de muziek gerold en na ´geproefd´ te hebben aan klassiek gitaar, rock en blues, en diverse andere genres is hij in 1993 overgegaan tot het componeren van muziek voor film en tv. “I like to think I’m not just a composer of a single genre. I just try to make a soundtrack most personal and endeavour to make it real new and permanently explore every possible direction”, aldus Cyril Morin. En desondanks dat zijn scores inderdaad enige verscheidenheid kennen (de minimalistische
Un Coeur Simple, de donkere door strings beheerste
Un Coeur Simple), heeft hij ook een duidelijk visitekaartje. De met verlatenheid doorspekte klanken van elektronische lagen vaak gecombineerd met echte strijkers, uitheemse fluiten, percussie en/of gezang. Echt machtig genieten. Terug te vinden in onder andere The Syrian Bride, Samsara,
Capitaines des ténèbres, en deze
Zaïna, cavalière de l'Atlas.
De score voor
Zaïna, cavalière de l'Atlas heeft nog de meeste overeenkomsten met de score voor The Syrian Bride. De gebruikte instrumenten, de Arabische inslag, de toon van de muziek en de stem van Nadia Lekaf. Verschil is wel dat score voor Zaïna wat liefelijker en zachtaardiger is. De eerste vijf tracks van de soundtrack zijn allen stuk voor stuk pareltjes en heerlijk om bij weg te dromen. Met een prachtige Arabische vioolsolo in de vijfde track. Met track 6 wordt duidelijk dat niet alle muziek op de soundtrack deugd doet, vooral in het middelste gedeelte van de soundtrack komen verschillende suspense tracks voor waarbij droge percussie de boventoon voert. Maar over het algemeen is de combinatie van de synthesizer, het Bulgaars Symphonie orkest, de uitheemse instrumenten en de stemmen van Nadia Lekaf en Erik Serre een zeer aangename ervaring.
De score voor Zaïna is één van de beste soundtracks van Cyril Morin. Mocht je deze niet waarderen dan kun je beter de rest van zijn werk ook links laten liggen. Mocht je deze inslag wel waarderen dan zijn Caotica Ana van Jocelyn Pook, Rendition van Paul Hepker & Mark Kilian en verschillende scores van Armand Amar zoals La Piste en
Bab'Aziz ten zeerste aan te raden.