The Godfather


MCA Records US (0008811023126)
Film | Releasejaar: 1991 | Film release: 1972 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Main Title3:04
2.I have but one heart2:57
3.The Pickup2:56
4.Connie's wedding1:33
5.The halls of fear2:12
6.Silician Pastorale3:01
7.Love theme from the godfather2:41
8.The Godfather Waltz3:38
9.Apollonia1:21
10.The New Godfather1:58
11.The Babtism1:49
12.The Godfather Finale3:50
 31:00
Schrijf zelf je recensie

 

The Godfather - 09/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Er zijn verschillende redenen waarom The Godfather een onvergetelijke klassieker is geworden. Eerst en vooral de historische one - liners. "I'll Make You An Offer You Can't Refuse", is vooral historisch dankzij de schitterend acterende Marlon Brando. Dat brengt ons bij het tweede feit: het acteerniveau is van een uitzonderlijk hoog niveau, dankzij James Caan, Robert Duvall, de beginnende Al Pacino (die later zijn talent bewees) maar, wederom, vooral Marlon Brando. Het derde feit is dat sommige scènes in het geheugen gegrift staan. Het paardenhoofd in het bed, de doop van het kindje, de cafetaria sequentie, het neerschieten van de Don, ... Stuk voor stuk pareltjes in de filmgeschiedenis.
Coppola zette met deze film één van zijn beste films neer, na Apocalypse Now (Redux). Het vervolg op deze film, en het derde deel waren van minder allooi, niettemin, gewoon goed. Maar nooit kon Coppola dit niveau terug evenaren.

En laatste feit is, zoals zo vaak, de muziek. De muziek is onsterfelijk, en dat maakt de film onsterfelijk. Die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie "Raiders March" hoort, ziet een knallende zweep, booby-traps, avonturier, die in de problemen komt, kortom: Indiana Jones. Als men "Jaws" hoort, denkt men aan de griezelige haai, Rob Schneider, kortom het meesterwerk van Spielberg. Als men "Titanic" hoort, herinnert het je aan die grootse film, met Leonardo Dicaprio en Kate Winslet.
En als je "The Godfather" hoort, wel, dan denk je terug aan al die geweldige one - liners, acteurs, sequenties. En Nina Rota.

Rota bezorgde ons een geweldig thema, filmmuziek pur sang. Geen enkel andere componist kon ooit zo de geest in muziek omzetten als Rota deed voor "The Godfather". Het "Main Title" straalt gewoon maffia, misdaad, criminaliteit uit. Het thema heeft ook iets griezeligs zelfs. Heerlijk obscuur thema, onvergetelijk. Na 1'30 minuut krijgen we een Italiaans aandoend deuntje. Dat heeft nog altijd dat maffia gevoel, maar in zekere zin is het ook familiair. Het straalt zelfs warmte uit, maar dan niet de warmte zoals je die in PS: I Love You hoort.

Nu, geweldig motief, maar hoe geweldig het ook is, om het constant te horen, dat vind ik een beetje teveel van het goede. Er zijn wel verschillende variaties op, daar niet van, maar dezelfde structuur, zelfde toonaard, ... wel, dat verveelt na een tijdje. Het thema in zijn geheel wordt ook diverse keren herhaald, maar met schitterende varianten. Goed, dat is meestal zo. En de laatste variant van het thema is Finale. Tragisch, hartstochtelijk zelf, maar toch: Maffia, crimineel. Duivels goed.

Wel, waar sommige films één historische melodie na laten, heeft het erfgoed van The Godfather ons twéé historische thema's nagelaten. The Godfather Love Theme, het hoofdthema in het spel van The Godfather. Klinkt zeker Italiaans, minder maffia dan het main title, toch, Rota blijft in al zijn muziek in de geest van de film werken. Elke noot van dit album, elke track herinnert je aan de geweldige film, de sfeer die Coppola zo treffend gevat heeft, en nu in muziek gebracht door Rota. De tragiek van het verhaal in de Finale is o zo doeltreffend.

We kunnen hier spreken van een ware klassieker. Nooit zal men The Godfather vergeten, nooit zal men de geweldige muziek van Nina Rota kunnen vergeten. Zelfs de roots van de Corleones heeft hij schitterend bevat, want de muziek roept tevens een idyllisch Italiaans landschap op. En daar liggen de roots van de bekendste maffia familie ooit.
The Godfather - 08/10 - Recensie van Michiel Vaernewijck, ingevoerd op (Nederlands)
Het thema van The Godfather behoort toe tot de meest herkenbare en beste thema's uit de wereld van de filmmuziek. De duistere en sinistere eerste noten drukken meteen de sfeer uit voor de hele film. Ik ben dan ook vol lof over deze soundtrack.

Het gevoel en de kracht die Nino Rota in zijn muziekstukken voor The Godfather steekt zijn onvergetelijk. Helaas is niet al de muziek op de soundtrack even goed. I Have But One Heart is zowat de vreemde eend in de bijt. Het is een zeemzoete song dat even kort in de film voorkomt. Het is best aardig, maar het doet de film niet meteen eer aan. Ook Connie's Wedding lijkt me wat overbodig. Het is erg bombastische en amusante muziek maar het past gewoon niet bij het geheel van de film.

De soundtrack is echter wel met fantastische composities en uitvoeringen doordrenkt. Het heerlijke Godfather Waltz en de Love Theme van The Godfather alleen al zijn pareltjes. Om nog maar te zwijgen over de luchtige en toch ongelooflijk spannende The Halls of Fear. Ook Appolonia, The Baptism en The New Godfather mogen er best zijn, hoewel het Godfather thema iets teveel uitgemolken wordt. Een goed voorbeeld van dit laatste is de vele tracks die de naam 'Godfather' dragen. In bijna alle tracks is het thema wel te horen waardoor het niet alleen vervelend maar soms zelf irritant wordt. Maar Rota stelt ons niet teleur met de laatste track van de CD, de Finale van The Godfather. Met een groter en luider orkest (met koor!) schalt het thema uit mijn boxen, terwijl in de film de eindgeneriek al begint te lopen.

Samengevat is dit zeker geen slechte soundtrack. Deze soundtrack is terecht genomineerd voor een Oscar maar liet deze aan zijn neus voorbij gaan voor Limelight, de Charlie Chaplin klassieker uit 1952. De film was pas in 1972, tesamen met de Godfather, in Los Angeles vertoond. Met zijn prachtige orkest en zang is dit een ware klassieker, hoewel het gebrek aan variatie en thema's de filmmuziek geen goed doet. Hoe dan ook, het is en blijft een klassieker, net zoals de film zelf. Met de Oscarwinnende vertolking van Marlon Brando blijft deze film een soort van historisch document over de maffia.
The Godfather - 10/10 - Recensie van Tim Esmann, ingevoerd op (Nederlands)
Bij The Godfather denkt iedereen meteen aan de onsterfelijke muziek die bij mensen in het geheugen gegrift staan. Zoals het openings thema, dat lied kent bijna iedereen en vergeet ook niemand meer. Nino Rota heeft zijn dienst bewezen bij deze meesterlijke film.

De muziek heeft ook als het ware een soort statement bij vele mensen gemaakt namelijk: wie deze muziek hoort denkt aan Italië, de maffia en natuurlijk... Don Corleone met zijn bij vele in het geheugen gegrift staande zinnetje: I'll maken him an offer he can't refuse. Of natuurlijk de geweldige zin: someday, but that day could never come. I may call upon you for a service. But for now take this service as a gift.

Bij deze film denkt men dus direct aan deze onvergetelijke muziek. Die men ook nooit meer zal vergeten, naar mijn mening de beste soundtrack die er is en hoewel wat oud, beter dan de meeste nieuwe afgeraffelde muziek om geld te verdienen. Maar genoeg daarover, deze soundtrack heeft net zoals zijn film zijn werk gedaan en zal zeker nog vele mensen intrigeren en tot op het randje van hun stoel laten zitten als ze de film zien en deze muziek horen.
The Godfather - 08/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op (Nederlands)
De muziek van de soundtrack van The Godfather behoren tot de meest bekende filmmelodieën. De kracht die componist Nino Rota in dit intimistische werk legde is enorm. Meest bekend zijn de "Godfather Waltz" en de "Godfather Love Theme".
De CD die MCA uitgeeft bevat de originele muziek zoals die in 1972 op LP werd uitgegeven.
The Godfather - 07/10 - Recensie van Stijn Buntinx, ingevoerd op (Nederlands)
Onvergetelijk thema. Dit is een voorbeeld van perfecte filmmuziek: geeft een meerwaarde aan de sfeerschepping van de film en het horen van de muziek geeft u koude rillingen (alléé mij toch).
Oscars: Best Original Score (Genomineerd)
Golden Globes: Best Original Score (Winnaar)

Andere soundtrack releases van The Godfather (1972):

Godfather, The (1972)
Pate, Der (1972)
Padrino, El (1972)
Padrino, Il (1972)
Parrain, Le (1972)
Ennio Morricone, Nino Rota: The Mafia Movies (2010)
Godfather, The (1972)
Godfather / Les Pétroleuses, The (1972)
Music From The Godfather (1972)
Godfather, The (1972)
Godfather, The (1972)
Godfather, The (2020)
Godfather, The (2022)
Godfather Suite, The (2023)

Soundtracks uit de collectie: The Godfather

Godfather, The (1991)
Godfather: Part II, The (1991)
Godfather: Part III, The (1990)
Godfather Trilogy, The (2001)
Godfather DVD Collection (2001)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer