Star Wars Episode III: Revenge of the Sith
With Bonus Dvd Edition Star Wars: A Musical Journey


Sony Classical (0827969422021)
Sony Classical (5099709422034)
Film | Releasejaar: 2005 | Film release: 2005 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
Star Wars: Episode III - Revenge Of The Sith
1.Star Wars and the Revenge of the Sith7:31
2.Anakin's Dream4:46
3.Battle of the Heroes3:42
4.Anakin's Betrayal4:04
5.General Grievous4:07
6.Palpatine's Teachings5:25
7.Grievous and the Droids3:28
8.Padme's Ruminations3:17
9.Anakin vs. Obi-Wan3:57
10.Anakin's Dark Deeds4:05
11.Enter Lord Vader4:14
12.The Immolation Scene2:42
13.Grievous Speaks to Lord Sidious2:49
14.The Birth of the Twins and Padme's Destiny3:37
15.A New Hope and End Credits13:06
 70:49
# Track Artiest/Componist Lengte
Star Wars: A Musical Journey is a bonus DVD program included with the soundtrack album for John Williams's musical score for Star Wars: Episode III Revenge of the Sith. It was released May 3, 2005.
1.A Long Time AgoShowing several clips from the first 5 Star Wars Films0:00
2.Dark Forces ConspireThe Battle of Naboo and Geonosis0:00
3.A Hero RisesAnakin's journey in Episode I0:00
4.A Fateful LoveAnakin and Padme faling in love0:00
5.A Hero FallsThe end of the Clones Wars and the fall of Anakin Skywalker0:00
6.An Empire Is ForgedAll scenes of the Empire0:00
7.A Planet That Is Farthest FromAll Tatooine Scenes0:00
8.An Unlikely AllianceLuke's journey in Episode IV0:00
9.A Defender EmergesPrincess Leia Scenes0:00
10.A Daring Rescue0:00
11.A Jedi Is TrainedLuke's Training on Dagobah0:00
12.A Narrow EscapeHot Pursuits and Escapes0:00
13.A Bond UnbrokenLuke and Leia being Brother and Sister0:00
14.A Sanctuary MoonThe Battle of Endor and Naboo0:00
15.A Life RedeemedThe Fall of Darth Vader and Redemption of Anakin Skywalker0:00
16.A New Day DawnsThe end of the Empire and the return of the Jedi0:00
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 08/10 - Recensie van Marie-Lise Van Wassenhove, ingevoerd op (Nederlands)
De verwachtingen voor deze (laatste?) Star Wars film waren uitzonderlijk hoog gespannen. Het was zover. Na ongeveer 30 jaar zouden we eindelijk zien wat Anakin Skywalker naar ‘the dark side’ heeft gebracht en hem zo de meest gevreesde (maar ook één van de meest geliefde – door ons dan) slechteriken van een melkweg ver, ver weg (klinkt net iets minder indrukwekkend dan “ a galaxy far, far away”…) heeft gemaakt. Hoe de jonge en machtige Jedi door zijn gevecht tegen het noodlot, alleen maar de vervulling van ervan en val naar de duisternis bespoedigde.

Voor ons, filmmuziek-liefhebbers, biedt Star Wars altijd iets meer om naar uit te kijken: een nieuwe score van Williams, die (voor mij toch) juist met zijn muziek slaagt daar waar Lucas vaak pijnlijk faalt.
Ooit las ik op een forum de cynische vraag wat er met Star Wars zou gebeuren, moest Williams er het bijltje bij neerleggen voor de Revenge of the Sith was gefilmd. Je kunt je wel al voorstellen dat de reacties de moeite waren…
Williams zelf moet er ook toch even bij stil gestaan hebben. Zo zegt hij in een interview aan MSNBC “I must say I’m getting a big kick out of having survived to be able to do this het schrijven van de muziek van de “laatste” Star Wars film.
Wij ook, Mr Williams, wij ook!

De kwaliteit van de prequels (de films dan) is open voor debat, maar of je ze nu goed vindt of niet, over de kwaliteit van de muziek is weinig discussie. Zoals je kunt lezen in vele besprekingen (en waar ik het volmondig mee eens ben) is een slechtere score van Williams, nog stukken beter dan het beste werk van vele andere componisten (en daarmee wil ik nu zeker niet zeggen dat de scores van de prequels “slecht” zijn!).
Kortom, het was dus met de nodige ‘spanning’ dat ik de CD kocht (ook alweer zoveel maanden geleden).

Na mijn eerste luisterbeurt was ik echter vrij ontgoocheld: een heleboel thema’s die ik verwacht had (zoals dat van Anakin of Duel of the Fates) waren nergens te bespeuren en andere thema’s kwamen nauwelijks aan bod (zoals the Emperor’s Theme en zelfs the Imperial March dat af en toe wel eens opduikt maar nooit op een echt triomfantelijke of indrukwekkende manier).

Ik was wel meteen enthousiast over de algemene toon van de muziek: duister, neerslachtig en veel actie en drama.
Gelukkig heeft zoals zo vaak het geval is (ik zou bijna kunnen spreken van mijn “eerste luisterbeurt-syndroom”) mijn aanvankelijke ontgoocheling na heel wat meerdere beluisteringen plaats gemaakt voor bewondering. En natuurlijk helpt het ook als je de film hebt gezien… Bepaalde tracks krijgen zo een volledig nieuwe betekenis.

Een overzicht…

(01) Star Wars and the Revenge of the Sith
Het onmisbare hoofdthema (of Luke’s thema) (geen originele recording hier maar een samenraapsel uit eerdere opnames) wordt meteen gevolgd door ritmisch, militair-geïnspireerde actiemuziek (een sterke percussie, veel koperblazers), waarin rond 1’38-2’04 een schitterende versie van het Force Thema zit verweven.
We duiken (vrij letterlijk) de oorlog in die de Republiek de laatste drie jaar teistert. Anakin (nu een volleerde Jedi-ridder) en Obi-Wan proberen de gekidnapte Kanselier Palpatine te redden uit het schip van General Grievous, de gevreesde droid leider.
Rond 4’46-5’20 krijgen we zijn korte thema (motief?) te horen.
Dit wordt gevolgd door meer getemperde muziek, met opgewonden strijkers en een snelle percussie, die geleidelijk naar een climax toebouwt maar die nooit echt bereikt.
De muziek deint zachtjes uit.

(02) Anakin’s Dream
Een van mijn persoonlijke favorieten.
Een solo viool brengt, in dialoog met een fluit, een schitterende tegenmelodie op Across the Stars. Het is één van meest rakende variaties op het liefdesthema en kondigt perfect het komende verdriet en ‘hartzeer’ aan. Het is één van de laatste tedere momenten tussen de twee geliefden (en eerlijk gezegd een vreselijk melige scène in de film!).
De sfeer verandert drastisch (met een dissonante climax vanaf 1’14) wanneer Anakin droomt over Padmé’s dood.
Lage, zware strijkers beschrijven het moment waarop hij Padmé over zijn droom vertelt. Er zitten ook al flarden in van “Anakin’s Betrayal” (tussen 1’51-2’23); de muziek kondigt al aan wat gaat komen.
Het liefdesthema wordt hernomen (2’25) wanneer Padmé haar man probeert te troosten, maar het dreigende, mijmerende gevoel blijft. Anakin heeft nog altijd twijfels.
We horen een korte invoering van het Force thema (3’30) (met verontruste strijkers – de “lichte kant” begint haar invloed op Anakin te verliezen) wanneer de getormenteerde Jedi raad zoekt bij Master Yoda die (we moeten het toegeven) niet echt nuttig advies geeft…
De track eindigt met een korte opflakkering van koperblazers en strijkers.

(03) Battle of the Heroes
Een nogal pompeuze titel voor nogal – euh – pompeuze muziek. Wat zeker niet wil zeggen dat ik dit nieuwe thema niet goed vind. Integendeel, ik vind het zelfs zeer goed (klinkt een beetje als Jansen en Janssen, sorry!)
Vergelijkingen met “Duel of the Fates” zijn bijna vanzelfsprekend; er zijn veel gelijkenissen (zoals de onderliggende strijkers in het begin of de ‘gravitas’ van beide thema’s).
Het verschil zit hem in de benadering: terwijl “Duel” eerder afstandelijk de actie beschrijft en ook verwijst naar een meer abstracte “rise of evil” (Darth Maul is “cool”, doodt Qui-Gon maar dat is het dan ook; het personage heeft uiteindelijk niet meer bijdrage tot het verhaal), is “Battle” directer en dichter.
In een interview stelt Williams zelf dat “Duel” meer voor de daden van de Sith in het algemeen staan; voor deze film wou hij het allemaal veel persoonlijker maken.
In Sith heeft het kwaad echter een gezicht gekregen van iemand die we kennen. Hier zijn we getuige van een gevecht op leven en dood tussen twee beste vrienden die nooit hadden kunnen vermoeden dat het zo ooit zou lopen.
Koperblazers leiden het 9-notige thema in, dat dan plots wordt hernomen door een indrukwekkend koor (0’32). Het beschrijft perfect de hartverscheurende en dramatische essentie van het gebeuren.
Af en toe (bijvoorbeeld bij 1’02 en 1’22) klinkt de muziek bijna als een ballet; Anakin en Obi-Wan proberen in een soort verdraaide dans elkaars ‘ligthsaber’-zwaaien te ontwijken.
Het Force thema maakt ook zijn intrede (1’56), waardoor het hele ritme verandert en er bijna een soort adempauze wordt ingelast.
Een hobo (3’11) herhaalt snel en zacht het thema. De track eindigt met de typische “Williams-bang”.

(04) Anakin’s Betrayal
Hier horen we enkele sporen van het thema van Anakin (dus het zit wel degelijk in de soundtrack, zij het in een erg verdoken versie!), gespeeld door duistere, dalende strijkers in het begin van de track.
Meeslepende strijkers, koperblazers en krachtige vocalises creëren een gekwelde klaagzang die de film volledig domineert; we zien de vreselijke gevolgen van Anakin’s verraad voor de Jedi-orde.
Dit is het hart van “Episode III”, het moment dat je in verbijsterde stilte achterlaat.
Mijn favoriete stukje is van 2’51 tot het einde (ik weet niet goed waarom). Op dat moment vertrekt Yoda van op die Wookiee planeet (met die onmogelijke naam; het raalt me het meest) en rond 3’20 ontvlucht Bail Organa, die de situatie kort kwam inspecteren, de Jedi tempel.

(05) General Grievous
Al dat drama wordt gevolgd door een speelsere actietrack. Een sterke, bijna etnische percussie (die sterk doen denken aan “Jurassic Park” en “The Lost World”) drijft de strijkers, snerpende koperblazers (die metaalachtig klinken – Grievous is uiteindelijk de leider van de droids) en zelfs een harp verder voort.
Rond 0’38 horen we een korte versie van het Force thema, gespeeld in dezelfde etnische en voortstuwende stijl. In de film verwijst het Force thema vaak naar Obi-Wan, zoals ook hier, wanneer hij op dat (vervelende) hagedis-ding Grievous achterna zit.

(06) Palpatine’s Teachings
Een erg duister en sinister begin, vooral sfeer-muziek. Het klinkt bijna als een Tibetaans gezang (source muziek? Uiteindelijk is dit de muziek die in de opera wordt gebracht – moet een erg boeiende ervaring zijn voor de bezoekers…)
Geleidelijk aan mengen lage strijkers en een solo trompet zich in de mix, en benadrukken zo alleen maar het onheilspellende karakter van de muziek. Palpatine’s invloed begint te groeien...
En dan, voor de eerste keer kunnen op de soundtrack horen we het Darth Vader thema (2’37). Anakin neigt meer en meer naar de “Dark side”.
Het wordt gevolgd door het Force thema (2’59), als antigif op Palpatine’s verderfelijke invloed.
Rond 3’40 brengen lage strijkers en mysterieuze stemmen een donker crescendo dat langzaam uitdeint en uit elkaar breekt. De track eindigt met de levendige Coruscant-fanfare uit “The Phantom Menace” die zo de dreigende sfeer helemaal breekt.
Een beetje vreemd dat we nooit het Emperor’s Theme horen (volgens sommigen zou het er in zitten, maar ik hoor het niet. Iemand van jullie wel?) zoals je toch zou verwachten. De muziek is vrij saai en vooral in het begin erg monotoon, maar het wérkt in de film en lijkt vooral te willen focussen op Anakin’s interne twijfels.

(07) Grievous and the droids
Een ander energetisch actiestuk, zonder echt opvallend thema, behalve dan het Force thema dat kort opduikt op het einde en ook (verrassend genoeg) Luke’s thema (of het hoofdthema) (0’49 – en ik heb geen idee waarom, iemand een suggestie?)

(08) Padmé’s Ruminations
Nog één van mijn persoonlijke favorieten (ik denk dat ik ongeveer de enige ben die dit een echt goede track vindt ;-)).
Een van de meest mysterieuze en bijna spookachtige tracks op de CD.
Een vrouwenstem (wie had ooit gedacht dat “Moaning Woman” zoals ze vaak niet echt enthousiast wordt genoemd, ook in “Star Wars” zou opduiken?) “zingt” een duistere, mysterieuze melodie dat je echt kippenvel geeft. Ze gaat diep en schept echt een gevoel van complete machteloosheid en diep verdriet.
Rond 1’16 hoor je een verre herinnering aan Across the Stars. Alles begint uit elkaar te vallen en zelfs de liefde kan niet op tegen de groeiende dreiging.
Dit is één van de meest treffende scènes uit de film: Anakin denkt aan Padmé, Padmé denkt aan Anakin en Anakin maakt zijn beslissing, beseffend dat hij zijn ziel aan de duivel verkoopt.
Het tweede deel van de track is een traag, donker crescendo, gespeeld door strijkers en houtblazers. Palpatine geeft Darth Vader zijn eerste opdracht…
De laatste noot blijft in spanning hangen…

09) Anakin vs. Obi-Wan
Dit is hoe “Battle of the Heroes” (ongeveer) in de film voorkomt. De sterke percussie en zware koperblazers donderen boven het vulkanisch geweld van de planeet Mustafar. Hier en daar verschijnt Vader’s thema, gespeeld zoals in “Clash of the Light sabers” in The Empire strikes back. Interessant genoeg zegt Yoda op dat moment in de film tegen Palpatine dat zijn (Palpatine) vertrouwen in zijn nieuwe leerling (Vader) wel misplaatst zou kunnen zijn. En inderdaad, wanneer we deze muziek horen in “Episode V” is dat net voor Vader Luke vraagt zich bij hem te voegen, om als vader en zoon te regeren over de melkweg. Toeval?
Eindelijk, bij 2’37 maakt het koor eindelijk haar intrede. Rond 3’20 proberen Obi-Wan en Anakin elkaar, onder begeleiding van het Force thema, te wurgen met de - euh – Force.
De track eindigt met spanning. In de film wordt het gevolgd door “Duel of the Fates” dat jammer genoeg niet op de soundtrack voorkomt.
In het algemeen heeft “Anakin vs. Obi-Wan” niet dezelfde kracht als “Battle of the Heroes” (als track dan), misschien juist omdat het koor niet zo prominent aan bod komt of omdat het nooit echt de kans heeft helemaal los te breken. De vele onderbrekingen storen het ritme en maken zo de track minder krachtig.

(10) Anakin’s Dark Deeds
Het begin klinkt nogal “Lord of the Rings-achtig” (de ‘seduction of the ring’-thema) en zelfs de koormelodie die volgt heeft wat weg van het Nazgûl thema.
De muziek is duister, zwaar en wordt rond 1’44 heerlijk bombastisch (Palpatine “sticht” het eerste Galactische Keizerrijk en heft dramatisch zijn handen – fantastisch bombastische cinema!)
Het tweede deel start met een ander crescendo (2’14). De muziek wordt steeds dringender: Obi-Wan vertelt Padmé over Anakin’s “duistere daden”. Lage strijkers en koperblazers herhalen hetzelfde motief telkens in kleine variaties.
Rond 3’17 heeft Obi-Wan (eindelijk!!) door dat Anakin de vader is van Padmé’s ongeboren kind.
Schitterend dramatische track!

(11) Enter Lord Vader
Deze track opent met zware koperblazers die plots plaats maken voor een zachter intermezzo. Houtblazers en strijkers brengen een zachte, trieste melodie (met sporen van Across the Stars, volledig uiteen gevallen? – 0’21)
De koperblazers sectie wordt herhaald en ook verder ontwikkeld. Rusteloze strijkers volgen.
Rond 3’01 wordt de dreiging tastbaar en bij 3’19 maakt Lord Vader zijn intrede op Mustafar, waar hij de Separatisten leiders afmaakt.
Het Force thema breekt nog even door, bijna als laatste stuiptrekking, maar het is te laat; de “Dark side” heeft gewonnen (we horen eindelijk het Emperor’s Theme – één van mijn favoriete SW-thema’s – 3’49).

(12) The Immolation Scene
Drama met een grote D. Strijkers brengen een trieste, gekwelde melodie (waar ook weer flarden van “Anakin’s Betrayal” in te herkennen zijn).
De muziek wordt dissonant wanneer Vader’s kleren vuur vatten (0’57) en hij vol haat naar Obi-Wan schreeuwt.
Rond 1’57 wordt de muziek dringender maar ze verliest nooit haar somberheid (Obi-Wan overdenkt de gebeurtenissen).

(13) Grievous talks to Sidious
Fantastisch begin. Ritmische muziek met sterke percussie en strijkers legt de basis voor het thema van Grievous. Het koor voegt een extra vleugje drama toe (ze zouden een Sanskriet vertaling van het volgende zinnetje zingen: “Grievous are the crimes of the Empire”).
De rest van de track is jammer genoeg onderscore, met weinig opvallende momenten behalve dan misschien de variatie op Across the Stars (1’58) (Padmé vertrekt naar Mustafar). Het thema heeft al zijn grandeur verloren; wat overblijft is deze trieste, dringende versie.
Rond 2’11 horen we het strijkersmotief dat ook in “Attack of the Clones” wordt gebruikt (maar daar is het wel verder uitgewerkt), wanneer Anakin hoort van zijn moeders verdwijning en besluit naar haar op zoek te gaan. Telkens kondigt het motief tragische gevolgen aan.

(14) The Birth of the Twins and Padmé’s Destiny
Een spookachtig wiegenliedje kondigt de geboorte van de tweeling aan. In de film zie je op hetzelfde moment ook de “geboorte” van Vader in al zijn mechanische glorie. Dit verklaart misschien de “steriele”, afstandelijke muziek (en de afwezigheid van het wondermooie Luke en Leia thema?)
Rond 1’12 krijgt Vader zijn masker (tot zijn verdriet) en wordt hij de figuur die we allemaal zo goed kennen. De cirkel is rond.
De klaagzang die volgt (en die ook werd gebruikt in Qui-Gon’s begrafenis in “The Phantom Menace”) wordt gebruikt wanneer Palpatine Vader vertelt dat hij (Vader) Padmé vermoord heeft. Eigenlijk verwachtte ik niet meteen “begrafenis-“muziek op zo een moment. Je denkt eerder dat een triomfantelijke Imperial March gebruikt zou worden, maar niets daarvan. In plaats daarvan krijgen we ook in de film een erg emotionele Vader te zien, wat de muziek alleen maar benadrukt. Dat is de tragedie van Anakin Skywalker – dat hij uiteindelijk zelf gedaan heeft wat hij koste wat kost wou voorkomen…
In de film wordt voor Padmé’s eigenlijke begrafenis de klaagzang gezongen door vrouwen. De camera gaat over naar een Imperial Destroyer waar we Vader op de brug zien staan naast zijn Meester. The Imperial March weeft zich prachtig doorheen de klaagzang. Echt erg jammer dat het niet op de CD staat…

(15) A New Hope and End Credits
Ondanks het feit dat de situatie er niet echt rooskleurig uit ziet, is er hoop voor de verre toekomst, in de vorm van Anakin en Padmé’s kinderen. Beiden worden naar hun respectievelijke thuis gebracht.
We horen eerst Leia’s thema (0’07) als Bail Organa het meisje brengt naar zijn vrouw. Luke’s thema volgt (0’28) (Obi-Wan brengt het jongetje bij zijn familie op Tatooine).
We horen de prachtige (en erg beroemde) versie van het Force thema wanneer Beru en Owen Lars kijken naar de dubbele zonsondergang; een solo hoorn brengt the thema (0’51) en strijkers werken het verder af.
Zoals in elke “Star Wars” film eindigt de film met het hoofdthema, hier gevolgd door een concert versie van het Leia thema (een beetje vreemd, maar misschien verwijst het al naar haar toekomstige rol in de rebellie?)
“Battle of the Heroes” volgt, en dan, ook zo verrassend, de “Throne Room” muziek (6’43) uit “A New Hope” (blijkbaar een favoriet stuk van Williams zelf), dat eigenlijk een harde, triomfantelijke versie is van het Force thema.
Waarschijnlijk willen al die verwijzingen naar muziek uit “A new hope” alleen maar de brug tussen beide trilogieën benadrukken.
We horen enkele variaties op het thema van Luke, een ontroerende versie van het Force (8’59) thema en dan nog meer “Throne Room” muziek.
Ik vind het allemaal nogal een vreemde suite en ik had zeker liever wat meer muziek uit deze film gehoord. Het geeft me het gevoel dat de prequels alleen maar dienen als “excuus” voor de oudere films, alsof Williams hier zelf wil aangeven dat ze minder waard zijn, dat alles in het teken staat van Episodes IV en VI (er is wel iets van, natuurlijk, maar uiteindelijk zijn ook de prequels “volwaardige” films) (ik weet niet of ik hier “sense” maak, het is al laat dus misschien verklaart dat mijn gevoel ;-)).
Ach, in ieder geval eindigt de film zo hoopvol. Misschien zouden te donkere “End Credits” de popcorn te slecht verteerbaar hebben gemaakt, en Star Wars blijft entertainment natuurlijk, waarbij je wel een beetje mag nadenken, maar liefst niet te veel…

--

Voor mij blijft Star Wars synoniem met fantastische filmmuziek en Wiliams heeft dat echt weer prima gedaan.
Erg opvallend is dat Williams hier vooral de “sfeer”-toer is opgegaan. Thema’s zijn veel minder aan personages verbonden maar beschrijven nu eerder gevoelens en algemene sfeer. Die tendens was ook al licht zichtbaar in “The Phantom Menace” en “Attack of the Clones” maar valt hier echt goed op.
Mij stoort het in ieder geval niet. De muziek van de prequels is anders, maar daarom, naar mijn bescheiden mening, zeker niet minder dan die van de eerste Star Wars-films.

De soundtrack biedt maar een erg klein deeltje van Williams’ omvangrijke score. Jammer genoeg staat ook niet al de goede muziek op de soundtrack en anderzijds lijken sommige tracks overbodig (zoals “Grievous and the Droids”, om er maar eentje te noemen).
Een complete recording zou dus geen overbodige luxe zijn…
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 09/10 - Recensie van Marie-Lise Van Wassenhove, ingevoerd op (Engels)
STAR WARS EPISODE III – REVENGE OF THE SITH


Music composed and conducted by John Williams
Performed by the London Symphony Orchestra and London Voices

Sonny Classical, 2005

So this is how liberty dies, with thunderous applause …

Expectations for this (last?) STAR WARS film were raised exceptionally high. This would be it. After almost thirty years, we would finally witness and see what exactly pushed Anakin Skywalker over the edge and made him the most feared (but at the same time also the most beloved) villain in the galaxy. How the young and powerful Jedi by fighting his faith and destiny, only quickens its fulfillment and his fall into darkness.

For us film music fans, STAR WARS had always something extra to look forward to: a new score of Williams, who, at least me for me, has always been able to capture the real spirit of STAR WARS, wherever George Lucas painfully failed to do it.
If you feel empathy or sorrow or happiness you have Williams’s fantastic music to thank for.

The quality of the prequels is open for debate, but whether you like them or not, the quality of the music can’t be denied.
So it was with great excitement I picked up the score about two months ago (wow, time does fly!).

After my first listening, I felt rather disappointment: a couple of themes I had expected to hear (like Anakin’s Theme or Duel of the Fates) didn’t seem to appear on the album, and some others were too poorly represented (the Emperor’s Theme and even The Imperial March, which pops up but very occasionally and never in a very powerful statement).

On the other hand, the general tone of the music seemed quite right: dark, depressing and lots of action cues.

The more I listened to it, the more it grew on me. And of course, seeing and (above all) hearing the music in the film always helps to appreciate particular pieces and tracks.
Let’s examine the different tracks (a more detailed analyses will follow whenever I got the time).

(01) Star Wars and the Revenge of the Sith

The indispensable main theme is immediately followed by rhythmic, militaristic action-music (strong percussion, lots of brass), interwoven with some familiar themes, like the excellent, quite triumphant rendition of the Force Theme (1’38-2’04). We plunge (quite literally) into the heart of the war that has been tormenting the Republic for the last three years and witness Obi-Wan’s and Anakin’s rescue mission to secure the kidnapped Chancellor.
Around 4’46-5’20, we encounter a new (pompous) theme that introduces General Grievous, the feared battle droid leader. This is followed by more subdued music performed by agitated strings and a fast percussion, gradually building to a climax but never quite reaching it, and at the end of the track the music faintly fades out.

(02) Anakin’s Dream

One of my personal highlights of the album.
A solo violin brings, in interaction with a flute, a counter melody of Across the Stars. It is one of the most poignant renditions of the love theme and foreshadows perfectly the heartache that is inevitably to come. The lovers share one of their last tender moments.
The mood drastically changes (with a dissonant climax) when Anakin dreams of Padmé’s death.
Low, heavy strings accompany Anakin’s confession to Padmé about his dream.
The love theme is resumed (2’25) when Padme tries to comfort her husband but very soon the dark and brooding feeling reappears. Anakin still has doubts.
We can hear a very soft statement of the Force Theme (3’30) (with agitated strings – the “good side” begins to loose its influence on Anakin) as he tries to seek councel with Yoda, who (let’s be fair) doesn’t give much helpful advice....
The track ends with surpising flourishing music.

(03) Battle of the Heroes

Kind of a pompous title for – er – pompous music. Which doesn’t mean I don’t like this new theme. Actually, I like it a lot. Comparisons with Duel of the Fates are not totally superfluous; there are some resemblances, for example the underlying string section in the beginning or just the pure gravitas of both themes.
Different is the approach: while Duel, though very beautiful, stays rather distant and refers to the more abstract rise of evil (Darth Maul is “cool”, kills Qui-Gon, but that’s about it, he’s just a character with no further great meaning or contribution to the story), Battle is much closer and direct. Here, evil has a face, a face of someone we have come to know and perhaps love. Here we observe the painful battle between two best friends who would never have suspected it would ever come to this, to this fight between darkness and light, between life and death.
The sudden impressive presence of the choir captures perfectly the heartbreaking and dramatic essence of the scene (where a great number of fan boys have been waiting for). Here and there (1’02 or 1’22 for example), the music almost sounds like a ballet; you see Anakin and Obi-Wan, jumping from platform to platform, trying to avoid each other strokes, as in some kind of twisted dance.
The Force Theme also makes its appearance (1’56), thus changing the whole rhythm and forming a small breathing space.
An oboe (3’11) repeats swiftly and softly the theme. The track ends with a “Williams-bang”.

(04) Anakin’s Betrayal

Here we can finally hear some traces of Anakin’s theme (so it is present on the soundtrack!) performed by dark, descending strings in the beginning of the track.
Soaring strings, brass and powerful vocals create an agonizing lament that dominates the screen while we see the terrible consequences Anakin’s betrayal has for the Jedi Order.
This is the heart of Revenge of the Sith, the moment that leaves you in total silence and awe.

(05) General Grievous

All the drama is followed by this more playful action cue. A strong almost ethnic percussion (which brings the scores of JURASSIC PARC and THE LOST WORLD to mind) urges the strings, brass and even a harp on.
Around 0’38 we can hear another short rendition of the Force Theme, brought in the same ethnic and driving style. In this movie, the Force Theme refers very often to Obi-Wan, like here, during his wild chase on Grievous on that (very annoying) lizard-thing.

(06) Palpatine’s Teachings

A very dark and sinister beginning, above all mood music, sounding like a Tibetan chant.
Gradually, low strings and a solo trumpet interfere, playing an ominous melody. Things are turning bad, Palpatine’s influence begins to grow.
And then, for the very first time on the soundtrack, we can hear it, the theme we’ve all been waiting for; Darth Vader’s theme makes its first appearance (2’37). Anakin leans more and more to the Dark Side.
The Force Theme (2’59) follows suit, as some kind of antidote for Palpatine’s poisonous evil.
Around 3’40, low strings and mysterious voices bring a dark crescendo that fades away slowly, breaking apart. The track ends in the rousing Coruscant fanfare of THE PHANOM MENACE, thus breaking the sinister mood.
It’s a bit strange we never hear the Emperor’s Theme as one would expect. It nevertheless works and seems to focus more on Anakin’s internal battle.

(07) Grievous and the droids

Another energetic action piece, with no distinct theme but the Force Theme (of course! it seems to appear in every track) which briefly pops in at the end and (more surprisingly Luke’s Theme !! (0’49 – I have no idea what for)

(08) Padmé’s Ruminations

Another personal highlight. The most eerie piece on the soundtrack.
A woman’s voice sings a haunting, indistinct melody which really gives you goosebumps. It goes deep, creating a feeling of utter powerlessness and sorrow. Around 1’16 you can hear a creepy reminder of Across the Stars. Things are spinning out of control, and even love is unable to cope with the growing threat.
(This is also one of the most poignant scenes in the movie: Anakin thinking of Padmé, Padmé thinking of Anakin, and Anakin making his decision, aware that he is selling his soul to the devil).
The second part is a slow, dark crescendo, performed by strings and woodwinds. Anakin gets his first mission from Palpatine …
The ending note keeps hanging in suspense…

09) Anakin vs. Obi-Wan

This is how Battle of the Heroes (approximately) can be heard in the movie. Strong percussion and heavy brass; it thunders above all the volcanic tumult. Here and there, it’s intercut with Vader’s Theme, performed similarly to Clash of the Light sabers in EMPIRE STRIKES BACK. (Quite interestingly, Yoda says at this moment in the movie to Palpatine that his faith in his (Palpatine’s) apprentice might be misplaced. And indeed, when we hear this music in EMPIRE, it’s just before Vader asks Luke to join him, to rule the galaxy as father and son.
Finally, around 2’37, the choir makes its entrance. At 3’20, accompanied by the Force Theme, Obi-Wan and Anakin use the – er – Force on each other.
This track also ends a bit in suspense. In the movie, it is followed by Duel of the Fates, which unfortunately doesn’t appear on this soundtrack.
All in all, Anakin vs. Obi-Wan doesn’t reach the same strength as Battle of the Heroes, perhaps because the choir isn’t used that prominently.

(10) Anakin’s Dark Deeds

The beginning sounds strangely LORD OF THE RINGS-ish (The seduction of the Ring theme), and even the choir that follows is quite similar to the Nazgûl theme.
The music is dark, heavy and becomes quite pompous around 1’44 (Palpatine installs the First Galactic Empire and raises dramatically his hands – great bombastic cinema!)
The second part starts with another crescendo (2’14), this one reaching a climax. The music grows in persistence: Obi-Wan informs Padmé of Anakin’s dark deeds. Low strings and brass keep repeating the same motive with slight variations.
Around 3’17 Obi-Wan (finally) understands that Anakin is the father of Padmé’s child and suddenly realizes how much his former Padawan has been able to keep secret from him.

(11) Enter Lord Vader

This track opens with heavy brass that suddenly makes place for a soft intermezzo. Woodwinds and strings bring a soft, sad melody (with some traces of Across the Stars, totally decomposed?)
The brass section is repeated and further developed. Restless strings follow.
Around 3’01, the threat is immanent and around 3’19, Lord Vader makes his entrance at Mustafar, killing the Separatist leaders.
The Force Theme breaks through as some kind of last convulsion of the Good Side (3’43), but it is too late; the Dark Side has won (the Emperor’s Theme – one of my favorite SW-Themes – 3’49).

(12) The Immolation Scene

Drama with a capital D.
Strings bring a very sorrowful and angsty melody, full of incomprehension of how it could have come to this.
The music becomes dissonant when Anakin’s clothes catch fire (0’57) and he yells full of hate at Obi-Wan.
Around 1’57, the music becomes more urgent but it doesn’t lose its sadness (Obi-Wan ponders the events remorsefully).

(13) Grievous talks to Sidious

Great opening. Rhythmic music, performed by percussion and strings, lay the foundation for the brass which brings Sidious’s Theme. The choir adds an extra flavour of drama.
The rest is of the track is unfortunately underscore, with few striking moments, except perhaps the variation of Across the Stars (1’58) (Padmé leaves for Mustafar). The theme has lost all its flamboyance and grandeur and is reduced to this sad, urgent rendition.
Around 2’11, we hear the same string motif used in ATTACK OF THE CLONES, when Anakin hears about his mother’s fate and decides to go looking for her. Both times, the consequences are disastrous.

(14) The Birth of the Twins and Padmé’s Destiny

A spooky lullaby accompanies the birth of the twins, which is actually intercut with Vader’s mechanical coming to be. This explains perhaps the “sterile” and distant music (and the absence of the wonderful Luke and Leia theme).
Around 1’12 Vader gets his mask (much to his chagrin) and becomes the dreaded figure we all know. The circle is complete.
The lament that follows (also used for Qui-Gon’s funeral in THE PHANTOM MENACE) is used when Palpatine tells Vader what he has done to Padmé. It is quite surprising that such “funeral” music is used. One would expect a triumphant rendition of the Imperial March. But none of that. Instead, we get a very emotional Vader, accentuated by this grave music. The music expresses the sweet victory of Fate or Destiny and the tragedy of Anakin Skywalker. He himself is responsible for the thing he feared most.
(For Padmé’s funeral, another version of this lament is used, sung by woman’s voices. At one point it interacts beautifully with the Imperial March. Unfortunately, this version isn’t on the soundtrack…)

(15) A New Hope and End Credits

Despite the dire situation, there is hope, in Anakin and Padmé’s children. Both are brought to their respectively new homes.
We first hear Leia’s Theme (0’07), as Bail Organa brings her to his wife. Luke’s Theme follows (0’28) (Obi-Wan leaves him in the care of his family on Tatoonie).
As Beru and Owen Lars stare at the binary sunset, dreaming of a better future, we hear the beautiful (and very famous) rendition of the Force Theme (also used when Luke stares at the same sunset about twenty years later), where a solo French horn first brings the theme (0’51), and strings help to complete it.
As in each STAR WARS film, the movie ends with the Main Title, here followed by a concert version of Princess Leia’s theme (a bit strange, perhaps it just refers to her future role in the rebellion).
Battle of the Heroes follows, and then, strangely enough, the Throne Room Music (6’43) from A NEW HOPE, which is actually a strong and rhythmic rendition of the Force Theme. Perhaps all this references to A NEW HOPE only want to emphasize that despite the rather tragic ending, a – er – new hope is on its way, and with it, redemption will come.
We hear some more variations on Luke’s Theme, a touching rendition of the Force Theme (8’59), and some more Throne Room Music.
At first glance, it seems a strange choice. But it does make the movie end with hope. If the dark music of the film would be heard again in the end-credits, audience would come out of the cinema totally depressed and suicidal…
--

For me STAR WARS is synonym to great film music and Williams truly delivered again with a score that meets the expectations.
It’s a pity not all good music is on the soundtrack, and some tracks on the soundtrack seem quite redundant (like Grievous and the Droids, to name but one).
I don’t know if there are any plans of releasing a complete soundtrack, but if anyone knows a petition, please let me know. I’ll be more than happy to sign it.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 10/10 - Recensie van Thomas-Jeremy Visser, ingevoerd op (Nederlands)
Met ongeveer negenhonderd miljoen dollar was Star Wars Episode 3: Revenge of the Sith de grote kaskraker van 2005, en met zijn gigantische mediahype, kon men er eigenlijk ook moeilijk om heen. En geen van de zes films had, zoals Lucas zelf vaak genoeg heeft toegegeven, überhaupt gewerkt zonder de prachtige muziek van John Williams. De muziek van Star Wars staat in het collectief geheugen ingeprent, en is samen met de films uitgegroeid tot een van die cult-soundtracks. Net zoals de scores van de vorige vijf films stelt ook deze score niet teleur. Sterker nog, Revenge of the Sith is misschien wel de beste score van de saga.

Traditioneel gezien beginnen we met het alom geroemde en bekende Star Wars hoofdthema, de intro, en daarna volgt er een variant op het Grievous thema (lees verderop hier meer over), maar dan wat versterkt en actievoller. Dit stuk geld echter enkel als een overbrugging naar het stuk van De Slag om Coruscant (een etalagepop van special-effecten bureau ILM), dat word geïntroduceerd met het Force-thema, maar dan als militaire mars gepresenteerd is. Wat er volgt is een huzarenstuk dat bestaat uit splintertjes Star Wars thema's, allemaal in een ietwat patriottisch sausje gedipt, en bij elkaar gesmeden tot een geweldige intro. Anakin’s Dream symboliseert hoogstwaarschijnlijk de stilte zowel voor als na de storm. Een viool brengt ons een mooie variant van het nog altijd erg sterke Across the Stars (Anakin's en Padme's liefdesthema), waarna het in beklemmende muziek verandert. Across the Stars komt later terug, maar dan wat duisterder. De sfeer wordt later plechtiger: Yoda en Anakin overleggen Anakin’s droom: het Force thema klinkt zwakjes terug, vergezeld door een voorbode op de Imperial March.

Bijna iedere StarWars-score heeft zo zijn hoofdthema. In A New Hope was dit nog simpelweg het Force-thema, in The Empire Strikes Back hebben we The Imperial March, Return of the Jedi moet het hebben van maar liefst drie grote nieuwe thema’s (dat van de Ewok’s, Luke en Leia en The Emperor). The Phantom Menace had hiervoor de imposante koortrack Duel of Fates en Attack of the Clones bevatte het eerder vermeldde Across the Stars. Revenge of the Sith heeft Battle of the Heroes, dat wat wegheeft van Duel of Fates. Maar dit is nog donkerder, en triester, en verteld werkelijk een verhaal. Het heeft de meeste impact van alle koornummers van de Saga, en verhaald over de val van Anakin Skywalker, en het tragische duel met zijn vriend, en toch vijand: Obi-Wan Kenobi. Tussen de lava in vechten ze tegen elkaar: Jedi vs Sith, voormalige vrienden, Republiek vs Keizerrijk. Het begint zachtjes, met een blazer die het hoofdthema introduceert, waarna alles wat wilder word en rond 0:32 komt er een fantastisch koor erbij, wat het thema in volle glorie laat horen. Na enkele fantastische minuten, komt het force thema tevoorschijn, voor het eerst in de saga, met koor. Heel erg indrukwekkend. Anakin’s Betrayal is zonder twijfel de meest emotionele track van alle zes scores. De emotie die Williams in de combinatie Strijkers-koor legt is werkelijk adembenemend. Het is hartverscheurend, en laat zelfs zonder de dramatische beelden erbij te zien veel indruk achter.
General Grievous is een rommelige track. Het begint met slagwerk (Obi-Wan en de Boga sluipen naar de Separatistenbasis), waarbij ook het Force-thema is te horen, wat volgt is een hoop lawaai, wat nog het best te vergelijken is met het King Arthur van Hans Zimmer. Misgeschoten. Williams had hier een nummer als Return of the Jedi's The Pit of Carkoon van moeten maken. Ook in track 7, Grievous and the Droids faalt hij jammerlijk. Met Palpatine’s Teachings komt de score weer terug op het torenhoge niveau. Een mysterieus begin van zachte, maar dreigende mannenstemmen die lage tonen voortbrengen, tot ongeveer 1:40, waarna de dreiging doorgaat, maar er ook onthulling door wordt gedrukt. Darth Vader's march wordt zachtjes geïntroduceerd, en het force thema volgt, vastberaden, maar wordt geveld door een dubbel dreigend stuk waarin Anakin de opdracht krijg van de Jedi-raad om Palpatine in de gaten te houden (dit is eerder in de film). Het is een naargeestig nummer:duister en subtiel. Padme’s Ruminations is naar Star Wars maatstaven een erg vreemde track. Ik had nooit gedacht zo'n nummer te horen op een Star Wars Soundtrack. Een erg Gladiator-achtig nummer dankzij de solo van een vocaliste die Oosters aaandoet.. De muziek die te horen is tijdens de krachtmeting tussen Windu en Palpatine, kwam niet op deze uitgave terecht. Jammer, want het is een imponerend stuk actiemuziek. Wellicht een tip voor de hopelijk ooit nog uitgebracht te worden Complete Recordings?

Nog indrukwekkendere actiemuziek is te horen in Anakin vs Obi-Wan. Het duel waar Star-Wars fans al zolang op wachten kan beginnen: Anakin en Obi-Wan trekken hun lichtzwaarden op de lavaplaneet Mustafar. Na enkele chaotische drums, werken strijkers, blazers drums, alles samen. Het thema van Battle of the Heroes is agressief, en niet in koor, maar instrumentaal gespeeld. Werkelijk waar prachtig. Ook is er dan eindelijk de referentie met de oude films. Herinnert u zich de track The Clash of Lightsabers (disc 2 The Empire Strickes Back) nog? Dit thema wordt tweemaal herhaald als Yoda en Palpatine het tegen elkaar opnemen. Lucas skipt tussen de verhalen door, en Yoda en Palpatine's wrok tegen elkaar wordt goed duidelijk gemaakt rond 0:55. Anakin en Obi-Wan vechten heftig door op Mustafar, rond 02:32 begint de climax van het nummer, als het na een fel stuk koor, afzwakt, is er een mooie variant op het thema Duel of Fates, maar niet op de soundtrack! Helaas, als dit erop had gestaan, was het mogelijk nog beter geweest. Voor de rest, Prima!

Anakin's Dark Deeds heeft een zacht begin, een beetje zoals het nummer van The One Ring in The Fellowship of the Ring. Daarna volgt een agressief koornummer, waarin we in de film zien hoe Anakin de separatisten uitmoordt, en Palpatine zijn keizerrijk uitroept. Het is een mooi en verzorgd nummer, maar er had beter een koornummer van The Imperial March in gezeten, dit om de overgang naar het rijk te symboliseren. Maar dit is puur mijn mening. Nadat Anakin Nute Gungray vermoord heeft is er een thema voor Obi-Wan en Padme, die het over Anakin heben. Obi-Wan vertelt de waarheid over Anakin, en Padme kan dit moeilijk accepteren. Enter lord Vader begint met sterk spel van de blazers, waarna De Jedi overleggen over wat ze doen, in een mild en bedenkelijk stukje. De mars van de separatisten word geïntroduceerd,en uiteindelijk wordt daar het Darth-Vader thema geïntroduceerd in volle glorie, en in een prachtig stukje actiemuziek wordt de tempel heroverd door Obi-Wan en Yoda. Immolation Scene is een erg mooie en trieste track. Het motief uit Anakin’s Betrayal wordt teruggeroepen, maar nu zonder koor en veel zachter. Anakin springt richting Obi-Wan die diverse ledematen van zijn lichaam scheidt, waarna Anakin richting de lava rolt. Anakin schreeuwt naar Obi-Wan, maar Obi-Wan is ontroostbaar, en keert zich de rug toe aan Anakin, en vervolgens vertrekt hij. Een emotionele track. Het is tijdens Grievous speaks to Lord Sidious de enige keer op de schijf dat het thema van Grievous (wat ijzersterk is) volledig tot zijn recht komt. Korte noten worden afgewisseld met prachtige lange halen van blazers, en zelfs het koor wordt er even bij gehaald. Hierna stilte. Grievous buigt en spreekt over de oorlog met zijn meester. Een zachte toon, waarna we een emotionele vioolsolo het Across the Stars horen spelen: Anakin staat op het Balkon met grote verliefde ogen naar zijn vrouw te staren terwijl zij haar haar kamt. Een pareltje.

The Birth of The Twins and Padme’s Destiny begint zacht en zelfs lichtelijk speels. Padme’s lichamelijke en geestelijke situatie wordt door een medische droid uitgelegd, terwijl we zien hoe ze bewusteloos aan het bevallen is. Een wat dreigender stukje: Anakin ligt in het Rijksziekenhuis, en wordt (hardhandig) verzorgd door medical Droids. Weer een zacht stuk: De kids worden geboren. Dan horen we het bekende begrafenisthema, wat eerder werd gebruikt in Qui-Gon's Funeral voor the Phantom menace. Een extreem triest lied, door een mannenkoor langzaam en vreedzaam gezongen. We zien hoe op deze muziek Padme sterft, en Darth Vader uit zijn letterlijke as wederkeert. Palpatine deelt hem de dood van zijn vrouw mede, en het koor begint luider te zingen, aangezien Darth Vader de pan uit flipt. Een nummer dat een trieste indruk achterlaat. A New Hope and End Credits is dan weer een erg stijlvol nummer. Je hoort veel koperblazers, terwijl Princess Leia's Theme wordt gespeeld, en hierna gaan we over naar het Force-Thema, als Luke door Obi-Wan wordt afgegeven op de moisture-farm. Beru en Owen kijken samen met Luke naar de dubbele zonsondergang van Tatooine terwijl Obi-Wan vertrekt. Het force thema vloeit mooi over in het bekende end-credits. Dit gaat formidabel over in prinses Leia's theme, een thema wat me altijd heeft aangesproken. Het zit vol met Violen, en wordt opgevolgd door een reprise van Battle of the Heroes. The Throne Room doet hierna zijn intrede op een mooie manier, en zo gaat het Star wars thema nog een tijdje door, tot de formidabele laatste noten uit je boxen knallen.

Lucas heeft in mijn ogen (ik behoor tot de minderheid denk ik) een geweldige Prequel Trilogy geleverd, bijgestaan door 2 ijzersterke soundtracks, die staan als een huis. The Phantom Menace was nuchter en subtiel, maar miste de magie, Attack of the Clones werd agressiever, en geleid door het mooie Across the Stars. Revenge of the Sith, overbrugt de twee trilogies overtuigend, en is heerlijk duister van aard. Met mooie nieuwe thema's (Battle of the Heroes, Anakin's betrayal) en sterke thematische terugblikken naar Thema's (hoewel ik The Imperial March wel erg vaak miste), is dit een soundtrack die is omgeven door een leuk en dynamische cover, en zeker het kopen en luisteren waard is.

De soundtrack heeft een Bonus: Een DVD met de bekendste en mooiste Star Wars thema's, bijgestaan door videobeelden. Erg leuk voor de fan.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 09/10 - Recensie van Tom H., ingevoerd op (Nederlands)
Met “Revenge of the Sith” regisseerde George Lucas zijn laatste deel in de driedelige prequel van zijn Star Wars saga. De Republiek staat op springen, senator Palpatine wordt gegijzeld door een groep separatisten onder leiding van generaal Grievous en ook in de Jedi raad is er grote onzekerheid over de democratische idealen van de Senaat. Het geheime huwelijk van Padmé met Anakin bezorgt de twee geliefden de nodige problemen en wanneer de jonge Jedi-leerling een visioen krijgt over de dood van zijn vrouw, wordt Anakin een makkelijk doelwit voor de intriges van de Sith Lords. De duistere machten staan op het punt om de goede te verslaan en niemand lijkt tegen hen opgewassen. “Star Wars Episode III The Revenge of the Sith” is een film geworden die met het nodige tempo enkele belangrijke elementen van de Star Wars saga aanbrengt; de geboorte van Luke en Leia, de opkomst van het Keizerrijk en de achterliggende tragedie die Dark Vader tot leven bracht. Het was voor John Williams dan ook een hele klus om de verschillende thema’s van de saga samen te ballen in één score. Zowel ideeën als het “Across The Stars”-thema uit “Attack of the Clones”, “Duel of Fates” uit “The Phantom Menace” als de overbekende “Imperial March” uit “The Empire Strikes Back” worden spaarzaam door Williams doorheen zijn nieuwe melodieën geweven en vormen een virtuoze raamvertelling die niet zo eenvoudig te vatten valt.

De virtuositeit van deze nieuwe score is erg groot. Een nummer als “Battle of Heroes” is hiervan een schoolvoorbeeld. Het koor, de zware kopers en de hectische, haast over de top xylofonen en percussie maken dit thema geen gemakkelijk verteerbare brok. Opvallend zijn de gelijkenissen qua opbouw tussen dit nieuwe vechtthema en haar voorhanger uit “The Phantom Menace”, “Duel of Fates”. Als je de film bekijkt, hoor je ook hoe Williams tijdens het imposante eindgevecht de twee melodieën door elkaar gebruikt en haast als gelijken behandeld. De parallellen tussen de vechtende Anakin vs. Obi-wan enerzijds en de strijdleverende Lord Sidious en Master Joda zijn hierbij eenvoudig bloot te leggen. Net zoals “Duel of Fates” en “Across The Stars”, is ook “Battle of Heroes” een concert suite die niet letterlijk in de film wordt gebruikt. Het nieuwe thema is vaak aanwezig in kleine motiefjes die Williams doorheen de score verweeft. Fragmenten zijn terug te vinden in bijvoorbeeld “General Grievous”, “Enter Lord Vader” en “Palpatine’s Teachings” en heel prominent hoorbaar in “Anakin’s Dark Deeds” en “Anakin vs. Obi-Wan.” Deze twee laatste tracks zijn ook de nummers die het beste luisterbaar zijn op de cd door hun herkenbaarheid en consistentie. Vooral in “Anakin vs. Obi-Wan” zijn de verschillende ideeën het beste te onderscheiden. Zowel “Battle of Heroes” als het magistrale “Imperial March” zijn hierin duidelijk hoorbaar. Opnieuw valt de warme mix van Shawn Murphy die heerlijk de kopers benadrukt en een onberispelijk geluid aflevert, al gaat het om de diepe, rommelende tuba’s of de hoge strijkers.

Opmerkelijk bij deze score is vooral het gebruik van het koor, soms op erg lijkend op de composities van Howard Shore uit Lord of the Rings. Vooral in de eerste seconden van “Anakin’s Dark Deeds” is dit duidelijk merkbaar. Zowel de droevige als de suspens momenten worden door Williams voorzien van chorale begeleiding. “Anakin’s Betrayal” is een ontwapende lamentatie geworden met warme vocale bewegingen en intrieste strijkers die opbouwen tot een orkestraal crescendo waar je kippenvel van krijgt. Ook in “The Birth of the Twins and Padmé’s Destiny” wordt aan het koor een grote rol toebedeeld en laat Williams zijn ware capaciteiten horen die hem terecht de titel van maestro opleverden. Hoewel het koor veelvuldig aanwezig is, betekend dit niet dat Williams zijn complexiteit verliest, want dat is het enige wat je deze score kan verwijten. Het doorsnee publiek zal zich weinig tevreden achten met de ingewikkelde structuur, de vaak chaotische orkestraties en de donkere, dreigende bewegingen. Want hoewel Lucas in de derde film van de prequels gevoelsmatig zijn beste film in elkaar zette, blijft de ondertoon donker en duister zoals in de mooie koorpartij in “Grievous Speaks to Lord Sidious”. Hier geen lichtzinnige, vederlichte kinderkoortjes zoals in “Augie’s Great Municipal Band” of een hartvertederend en tragisch liefdesthema zoals in “Love Pledge and Arena”. De enkele keren dat “Across The Stars” wordt aangehaald is het enkel fragmentarisch en kort zoals in “Anakin’s Dream”. Padmé’s twijfels en hoop worden door Williams voorzien van ijzige vrouwenstemmen die duidelijk naar voor komen in “Padmé’s Ruminations” en krijgen een haast onvatbare, vage, synthesizersachtige echo van het liefdesthema mee. De Immolation Scene lijkt dan weer weggelopen uit de zwaarbeladen score voor Steven Spielbergs “Munich”, met sterk dominerende altviolen en cello’s.

Ten slotte zijn er ook nog de actietracks. Het album begint met het Star Wars Main Thema en gaat dan over in een erg opwindende actie cue “The Revenge of the Sith”. Chaotische strijkers en kopers zorgen opnieuw voor vloeiende ritmes en een spannende ruimteverkenning. Persoonlijk vind ik het één van de meest harmonische en boeiende beginsequences van de saga. Enkel jammer dat Williams opteerde om het Main thema niet opnieuw op te nemen maar gebruik te maken van een remix van vorige opnames. “Grievous and the Droids” is dan al heel wat meer chaotisch met typische Williamesque bewegingen. Ten slotte is er ook nog het knappe “Enter Lord Vader” met veel voorspelbare verwijzingen naar de “Imperial March”. Een erg goede zet van Williams en een logische verderzetting van het verhaal. Ten slotte eindigt Williams met een link naar “Star Wars Episode IV: A New Hope” waarin hij het hoofdthema letterlijk herhaalt tijdens de End Credits. Enerzijds kan je het de componist niet kwalijk nemen, maar toch had ik hier liever een round-up gekregen van de beste thema’s uit de prequels of alleszins uit “Revenge of the Sith”; al was het maar een suite met “The Imperial March”, “Battle of Heroes” en het door percussie aangedreven thema voor Grievous.

De uitgave voor deze derde Star Wars soundtrack is heel degelijk. De schitterende mix van Shawn Murphy is opnieuw voor de vingers bij af te likken. Het is best jammer dat de chronologische volgorde niet is bewaard, maar de luisterervaring wordt er wel iets vlotter door. The London Symphony Orchestra en London Voices hebben tevens onberispelijk werk afgeleverd! De speelduur is juist gepast en verveeld geen minuut. Sony was royaal om 70 minuten muziek aan te bieden, opmerkelijk gezien een franchise die erg geldbewust is. De booklet bevat zoals steeds een uitklapbare poster en enkel linernotes van Lucas. Daarnaast bevatte de eerste druk ook een DVD waarop 16 memorabele Star Wars worden gepresenteerd met filmbeelden die aan elkaar worden gebabbeld door Ian McDiarmid, die de rol van Palpatine en de Emperor voor zijn rekening nam. De DVD bevat een mooie resumé, maar jammer genoeg zijn er dialogen doorheen de muziek gemixt, wat toch wat afbreuk doet aan de mooie melodieën van Williams. De soundtrack kopen blijft dus een must!

De laatste Star Wars soundtrack is een prachtige muzikaal avontuur geworden. Velen zullen het echter jammer vinden dat deze reis niet voor iedereen even gemakkelijk verteerbaar is. Williams brouwde een hele hoop nieuwe melodieën en klonk ze vast in de funderingen van zijn vorige scores, waardoor een haast onoverzichtelijk kluwen is ontstaan die nog eens wordt gepresenteerd op virtuoze wijze. “Revenge of the Sith” is daarom dan ook geen soundtrack die je eventjes gaat opleggen om te ontspannen. De donkere orkestraties en duisteren ideeën zijn heerlijk demonisch en zwartgallig. Enkel de laatste cue doet enigszins een sprankeltje hoop vermoeden. John Williams bevestigt met deze soundtrack dat hij nog steeds één van de beste filmcomponisten is, zelfs aan het begin van de 21ste eeuw. Zelfs na een dikke vijftig jaar componeren blijft hij verfrissend en inventief. “Star Wars Episode III: The Revenge of the Sith” is bovenal een sublieme soundtrack die vooral voor de iets gevorderde filmmuziekfan heel wat plezier in huis heeft. Toegeven, het is een cd die moet groeien, maar eens je haar rijkdom doorgrond en leert appreciëren, zal ze niet weg te slaan zijn uit je speler.

Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 09/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
The circle is now complete. Well, apart from the innumerable planned spin offs. We've seen how he is redeemed and now we know how Anakin Skywalker fell. Certain to be thought of as the best of the prequels (which will always be the crap ones that were never as good as the originals), Revenge of the Sith is not without its faults, but most of those found in the first two simply aren't possible because of the inherent darkness (comedy Jar Jar moments would simply be entirely inappropriate, indeed, the gangly twit says nothing this time around and appears only fleetingly). Of course, reviewing either the film or score is largely academic since they will both prove hugely popular, but I must admit that on a some levels, Revenge of the Sith's score has some of the weakest moments of any Star Wars score, even though there is, of course, plenty of stupendous material.

As has become customary for the prequel albums, the credits segue into music from later in the film, but returning to material accompanying the opening battle sequence later in the track. Another reviewer described it as Williams' 'Walton ceremonial style' action music and I can understand the comment; it doesn't have dizzying agility, but soldiers on with menacingly asymmetric rhythms, punctuated by the typical mixture of woodwind runs over brass and percussion. Occasionally a little directionless, but exciting none the less. For all the digital knowhow at his disposal (and an essentially limitless budget), Lucas' dream sequences seemed surprisingly hokey, but Williams' churning music effectively brings them to life as in the ensuing track. From this point, the score starts to make its mark as an extremely dark piece of work and far from the frolics of A New Hope.

As I rather suspected might be the case, there is no new character theme this time, but Battle of the Heroes, which would be a wonderful change of direction for a Star Wars score had Duel of the Fates not got in their first (and with a better title). Unlike Fates' idiomatic choral writing, here the choir somewhat clumsily follows the strangely offbeat melody - there is little of Fates' imaginative interplay between chorus and orchestra, nor its taut dramatic narrative. Indeed, Battle of the Heroes has a somewhat under developed structure and its brief quote of the Force theme feels a little forced. If it was pure underscore, this would be understandable, but as a concert arrangement, surprisingly clunky. The brass hit finale also feels remarkably cheesy and, dare I say it, lazy as a conclusion. Far more effective would have been to allow the opening string figure to burn itself out and close on a quiet, low note rather than shoehorn in an unnecessarily explosive ending. A metaphor for the score itself; generally fine, occasionally brilliant, but a couple of surprisingly awkward moments.

Some of the score's best and worst moments are at the film's dramatic centre. Anakin's Betrayal and The Immolation Scene are highlights. The former is almost Wagnerian in its melodrama, while the latter recalls the angst of Born on the Fourth of July, quite rightly standing out as it accompanies one of the film's most powerful scenes (although, in truth, the film should have been filled with far more of them). On the flip side, Palpatine's Teachings and Padme's Ruminations are as tedious as others have made out. The latter is fairly effective in the film, but its wailing vocals are flat on disc, while the low end groaning vocals of the former are similarly uninspiring even if the lonely brass solo introduced later in the cue works well. While effective in the film itself, neither are great album material nor are they especially typical of the Star Wars musical universe (particularly the wailing vocals, the most annoying soundtrack cliché du jour) which dislocates them even further from the rest.

The remaining action has its moments. General Grievous continues the Chase Through Coruscant style of Attack of the Clones but at an even more frenetic pace and includes some fine percussion writing. Grievous and the Droids picks up the thread, but seems to have lost a little momentum in the interim. Anakin vs Obi-Wan makes great use of Battle of the Heroes, plus a reprise of the Duel from The Empire Strikes Back even if, strangely, those portions do not actually accompany Master vs Learner in the film itself. I'm not entirely convinced that such material sits ideally alongside the surging Battle of the Heroes chorus and doesn't even seem an especially clever reuse of material. If the material is quoted to show history repeating itself, then the film doesn't confirm this notion so its use seems somewhat mystifying.

The Birth of the Twins is rather creepy, but Padme's Destiny reprises the funeral music from The Phantom Menace and reinforces how sublime a composition it is. A New Hope quotes the themes for both Luke and Leia (although not their combined theme from Return of the Jedi) before launching into what is almost a fantastic Star Wars End Credits redux (but, annoyingly, isn't). The main (or Luke's theme) starts off as usual, with the original segue into Leia's - thus looking forward to Episode IV, but also bringing back some of those sorely missed melodies. At climax of Leia's theme, Williams pulls off a brilliant segue into Battle of the Heroes, which blends into the Throne Room (extended edition from later compilations), but instead of simply using the original link back into the credits, it stops in its tracks and picks up again with the descending string motif before the credits ending from Return of the Jedi. Musically clumsy, it spoils what is so close to being an outstanding conclusion and even more irritating when all the links are written, they just need to be put together in the right order.

That Revenge of the Sith is the most atypical of the Star Wars scores is certainly not an issue and there are a swathe of outstanding moments, but it also has a couple of rather dull tracks and a few where Williams seems to have been curiously uninspired, verging on careless. Not quite up to the par of the others, but I am bound to say that as with most Williams scores, it is truly a relative measure and there are unlikely to many finer efforts this year (although Howard Shore may once again pull out all the stops for Peter Jackson's King Kong). If nothing else, if Williams stays away from Potter and with no more Star Wars, he'll have a bit more free time around his Spielberg assignments to work on some films of real, rather than CGI popcorn drama.

The Bonus DVD disc is, as far as I know, available with all copies and is a fine collection of clips from all six films, beautifully remixed (if only the original trilogy albums sounded so good on CD) with only small amounts of dialogue here and there. The introductions to each chapter by Ian McDiarmid are a little flat, but can easily be omitted and the highlights from Williams' 28 year assignment can be enjoyed in a 70 minute mega remix. Given that it makes no difference to the retail price, it's a nice bonus that seems like a surprisingly generous extra when every Star Wars fan will buy the album anyway and could have been a 'special edition' at premium rate. Thanks to Sony, thanks to Uncle George and mainly, thanks to JW.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 08/10 - Recensie van Andreas Lindahl, ingevoerd op (Engels)
After 28 years and six films, George Lucas' Star Wars saga comes to an end with Episode III: Revenge of the Sith. It's been hard not to build up unusually high expectations over the years, while waiting for the latest Williams score in the series, but luckily the composer has managed to impress with every new Star Wars score written. At least until Episode III. I don't know if my expectations were just too high this time around, but Revenge of the Sith is perhaps the weakest of the scores for the latest three films in the saga. Which certainly doesn't mean that it's bad or uninteresting, but rather a little uninspired and lazy.

One of the most important ingredients in the Star Wars scores has always been the themes. Partly because of Williams' leitmotif approach, but also because they are such integrated, popular and easily identifiable elements in all the movies. The new big theme created for Episode III is titled "Battle of the Heroes". It revolves around a sinister nine note motif and features all the ingredients of epic music - choir, brass fanfares, crashing and thundering percussion and swirlings strings and woodwinds. The problem, however, is that it actually isn't that exciting. There's nothing wrong with the orchestrations and the arrangement - it's classic Williams and very well executed - but the basic material, i.e. the thematic base could have been a lot better. Williams' Duel of the Fates, written for Episode I, is a perfect, and much better, example of the kind of powerful music "Battle of the Heroes" could have been. Still, the four minute long concert version included on the soundtrack, and its appearances in cues such as "Anakin vs Obi-Wan", is quite entertaining and offer some great highlights.

The soundtrack CD unfortunately lacks statements of some of Williams's recent, major Star Wars themes, such as the mighty Duel of the Fates. Or Anakin's theme. This, of course, doesn't mean that they aren't used in the film at all - they probably are - but having them incorporated into the score as presented on the soundtrack CD would have been welcome. The "Across the Stars" theme, written for Attack of the Clones, is heard in a few cues, but it's never given the lush, sweeping and romantic treatment which dominated its appearances in Episode II. Here, in Episode III, the theme is reduced to its simplest form, with Williams giving it a much more tragic sound.

Instead, Williams relies a lot more on the major themes from the first three films, with focus on A New Hope, bridging the gap between the first film, from 1977, and the last, from 2005. The Force Theme is used frequently, and short statements of the Imperial March can be heard in a couple of cues, as well as lovely appearances of Luke and Leia's themes towards the end of the score.

The big action set-pieces are dominated by Williams' typical syncopated brass and ostinato strings, evoking the action music from Attack of the Clones and later action scores by Williams, such as Minority Report and, to some degree, Harry Potter. But there are also a few nods to the action music written for the original Star Wars trilogy. Cues like "Anakin vs Obi-Wan", "Anakin's Dark Deeds" and "General Grevious" offer some wonderful action music, filled with quick tempo changes and a hard working brass section, backed up by busy percussion, with occasional choral outbursts. Some claim that Williams' action music has gotten pretty uninteresting over the years, moving away from the playful, melodic set-pieces that dominated, for example, the original Star Wars trilogy, and instead leaning more on rythm and repeated building blocks. There's no doubt his style has changed, but I actually think that the kind of action music Williams writes today is very entertaining, fresh and memorable. And Revenge of the Sith is packed with it.

The action material is what makes the score memorable, but a couple of things unfortunately work to the score's disadvantage. "Palpatine's Teachings", for example, which basically is five minutes of drones. A perfect example to be used by those saying that film music just can't stand on its own two feet, without the visuals. Unless you happen to really dig this kind of underscore, that is. And then there's the entertaining, but extremely lazy, end credits suite, reprising the major themes, as well as a very lengthy inclusion of the Throne Room music from a New Hope. It's clearly a cut and paste job and a rather uninspired one at that. But still, a rather uninspired John Williams is still very good - he is one of the biggest names in the business for a reason - and one can't deny that Revenge of the Sith is a solid and very entertaining score.

Also worth mentioning is the included DVD, which features several music videos - i.e. Williams' music in glorious 5.1 sound, set to scenes from all six films - with introductions by an overly serious Ian McDiarmid (Palpatine). Some videos are polluted by dialogue and sound effects, but overall it's a nice thing to listen to, and look at.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 10/10 - Recensie van Mitchell Tijsen, ingevoerd op (Nederlands)
In het jaar 2005 had Williams het al verschrikkelijk druk, hij had net zijn laatste Potter afgerond en daarmee had hij zijn Potter Tijdperk verlaten na een mooie Triolgy neer te zetten. Ook moest hij nog Scores gaan maken voor de films: War of the Worlds en zou hij de Score componeren van: Memoirs of a Geisha, maar eerst moesten er andere zaken worden geregeld en daarmee bedoel ik ook écht geregeld! De laatste Star Wars film was Lucas aan het verfilmen, dit zou de laatste film worden (the end of the Saga) en dat zou een mooie afsluiting moeten worden vond men en kennelijk vond John Williams dat ook want wat hij ons heeft geleverd is geweldig!

John Williams begon met de Triolgy eind jaren 70 en hij rond dit af in het nieuwe decennium en wat is daar nou niet mooi aan, met een prachtig Main Theme en de Imperial March moest hij nu wel met andere koek komen om de Star Wars fans gerust te stellen. In de delen I & II zit er ook al een sterk thema in (een hoofdthema) in: The Phantom Menace maken wij allen kennis met een prachtig Theme genaamd: Duel of the Fates. Maar wat naar mijn mening een nog mooier thema is, is het liefdesthema in het 2e deel van Star Wars. In Attack of the Clones maken wij namelijk kennis met: Across the Stars. Een pracht van een nummer met een groot orkest (Londen Symphony Orchestra) dat bekend staat vanwege haar vele Film Scores.
Maar om terug te komen over de variërende thema’s die Williams wel moest maken om de fans tevreden te stellen…die maakt hij! Met een hoofdthema genaamd: Battle of the Heroes maakt hij iedereen blij! Maar niet alleen dat nummer doet het ‘m. Ook tracks zoals Anakin’s Dream, Enter Lord Vader en niet te vergeten Anakin vs. Obi-Wan zijn prachtig gecomponeerd en passen werkelijk prachtig bij de film zelf. Ik vind dit eigenlijk wel zijn allerbeste Star Wars compositie en dat zegt wat! Attack of the Clones was ook mooi maar deze mag er zeker ook wel wezen! Met prachtige actie tracks maar ook rustige tracks overtreft Williams zichzelf maar weer eens zo te zien! Ik vind de film ook erg goed maar de muziek vind ik nog beter als de film zelf het thema ‘Battle of the Heroes’ komt overigens ook héél erg goed tot zijn recht tijdens de film zelf. In de bioscoop viel de muziek mij overigens ook op, de Main Theme blijft overigens een geval apart want het is uitgegroeid tot 1 van de bekendste Thema’s aller-tijden. Als je het begin deuntje hoort zeggen kinderen, volwassene en zelfs de 65-plussers:”Star Wars”. Een Saga die werkelijk niemand zal ontgaan zijn de komende jaren en daarbij is deze Score zeker niet de minste. De minste vond ik: Return of the Jedi, de beste vond ik toch echt wel de 1ste en de laatste 2. De Score is prachtig en bevat overigens ook veel instrumenten en daar hou ik ook wel van, ik ben blij dat ze het gewoon lieten bij Williams want ik weet zeker dat een andere orkest het zeker niet beter had gekund. Williams overtreft echt niemand en mede dankzij dit soort composities van hem blijf ik hem trouw en mede dankzij dit soort uitgewerkte Scores blijf ik zijn grote fan. Ik vind het ook knap vanwege zijn leeftijd en het jaar, want 2005 was een druk jaar voor hem (zoals ik eerder al schreef heeft hij ons 3 schitterende Scores geleverd in het jaar 05, namelijk War of the Worlds, Memoirs of a Geisha en deze).

Ik denk dat George Lucas best wel tevreden kan zijn met heel de Saga die Williams hem leverden. Maar ik weet zeker dat hij dat wel is, zonder John Williams namelijk zijn serie er anders uitgezien dat weet ik zeker, ook werd Williams bekend dankzij Star Wars het is overigens de best verkochte reeks Scores ooit (dit las ik ergens op Google) dus dat zegt natuurlijk ook alweer genoeg over de Scores. Gelukkig dat Lucas er géén zangnummers heef ingegooid wat natuurlijk stom was geweest want net zoals vele Scores die mooi zijn (neem nou Lady in the Water) is dat een tegenvaller die vaak ook nog de Score een slecht aanzien geeft. Ik ben in ieder geval erg te spreken over het prachtig geleverde werk van John Williams en ik kan het daarom ook iedereen aanraden om te kopen. Het is een Score met werkelijk prachtige actie tracks maar ook (net als in de voorgaande delen) een spetterend Main Theme. Voor deze Score is er maar 1 cijfer mogelijk en dat is natuurlijk het hoogste cijfer wat ik kan geven:’een 10!’ Ik had graag meer willen geven voor deze Score maar helaas gaat het maar tot de 10…Kortom de beste Score uit de Saga met echte sublieme tracks die tot op de puntjes zijn uitgewerkt door John Williams, maker van Star Wars, 1 van de bekendste films ooit!
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 10/10 - Recensie van Lennart de Wilde, ingevoerd op (Nederlands)
De soundtrack van Star Wars Episode III Revenge of the Sith zou je kunnen gebruiken als een synoniem voor perfect. John Williams is vanaf het begin af aan al helemaal op dreef; dat kan alleen maar goed zijn, vind ik. Williams begint als vanouds met de memorabele "Main Title" en dan wordt je direct mee gezogen in het gevecht met "The Revenge of the Sith". "Main Title/The Revenge of the Sith" duurt 7:31, en dat is uitstekend. In de filmversie van de soundtrack hoor je op een bepaald moment ook nog het thema van Luke Skywalker en The Force voorbijkomen. Spijtig genoeg staat dit niet op de cd.
Na de fantastische opening heb je wat tijd voor rust, met "Anakin's Dream", maar daarna wordt je haast weer opgeschrikt door "Battle of the Heroes", wat op zichzelf al een mooie titel is (ik had er dan ook hoge verwachtingen van, en ben niet teleurgestelt). Het London Symphony Orchestra (LSO) en de London Voices tesamen is een schitterende combinatie. In het begin duistere strijkers en dan heel onheilspellend het koor, magnifiek gedaan!
"Anakin's Betrayal" is een nieuw thema, maar toch goed gedaan, je krijgt echt idee dat wat Anakin doet en gaat doen slecht en emotioneel is.
Met het nummer "General Grievous" daarna ging ik toch wel op het puntje van mijn stoel zitten, wat mooi en goed! Een beetje onheilspellend en toch hoor je ook nog weer het thema van Luke Skywalker en The Force er in verwerkt, dat heeft John Williams prachtig opgelost tot een geheel.
"Palpatine's Teachings" is in de eerste twee en een halve minuut wat ééntonig, maar laat toch al een beetje de donkere kant van Supreme Chancellor Palpaltine doorschemeren.
Dan is het weer actie met "Grievous and the Droids". Het nummer zit goed in elkaar, is snel, alles volgt elkaar goed op, uitstekend.
"Padmé's Ruminations" is toch wel iets minder weer, maar, evenals met "Palpatine's Teachings", laat het toch weer de Duistere Kant doorschijnen.
En dan, ik had de titel al op het hoesje gezien:"Anakin vs. Obi-Wan", en ik had me erop verheugt en werd beloont.
In een paar woorden te omschrijven: snel, virtuoos, perfect met dat koor erbij.
De nummers 10, 11 en 12 zijn goed gedaan, maar er valt niet echt iets bijzonders over te vertellen. Behalve dan toch nummer 11: "Enter Lord Vader", extreem duister en donker en hard, maar tegelijk ook weer mooi. John Williams in één woord.
"Grievous speaks to Lord Sidious is als duister als zijn drie voorgangers.
Nummer 14: "The Birth of the Twins/Padmé's Destiny" is zeer mooi, met name het stuk in "Padmé's Destiny", met de London Voices erbij. In de film wordt tijdens dat nummer Anakin Skywalker, verbrandt en kreupel, omgebouwd tot Darth Vader.
Het einde en de aftiteling gaan als vanouds; het beeld dat in een cirkelvorm sluit en dan de blazers. "A New Hope/End Titles" duurt alles bij elkaar 13:06 en de "End Titles" is een soort compilatie met onder andere "Princess Leia's Theme" uit de originele trilogie, dan "Battle of the Heroes" nog eens, een variant op "The Throne Room" (het eind uit Episode IV A New Hope) en de uit de originele trilogie gebruikelijke epiloog.
Conclusie: een heerlijk soundtrack, met een goede variatie aan thema's en een paar oudere thema's.
John Williams heeft met deze soundtrack een prachtwerk afgeleverd.

Lennart de Wilde
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 08/10 - Recensie van Joris Hermy, ingevoerd op (Nederlands)
Dit weekend liep ik toevallig in Amsterdam en wat bleek: daar lag de Soundtrack van Revenge of the Sith!!! Luttele minuten later zat het schijfje al in mijn stereo. De openingstitle 'revenge of the sith' laat er geen twijfel over bestaan. Dit wordt een gitzwarte score. Met zijn 7 minuten is deze opening de meest agressieve uit de reeks met massale koper-spervuur en pompende pauken.

Na het pakkende Anakin's dream belanden we bij 'Battle of the Heroes'. Bedrieglijk eenvoudig maar het mist zijn impact niet. De ostinato-violen doen mij denken aan de 8ste symfonie van Shostakovich en het koor lijkt infernaler dan in 'Duel of the Fates'. Verder lijkt het ook dat dit niet zomaar de zoveelste Concert-arrangement is. Er lijkt wel degelijk iets te gebeuren.
De muziek die Williams componeerde voor Generaal Grievous is op zijn minst typerend Williams te noemen. Ongemeen complexe muziek dat zeker niet iedereen zal smaken. Wie 'Zam's Chase'uit AOTC en 'The Great Escape' uit Minority Report briljante muziek vond, zal hier zijn hartje kunnen ophalen. Snertsende kopers, virtuoos percussie-werk ( het soort enkel Williams lijkt te kunnen schrijven ), en prangende staccato's
Vreemd genoeg lijkt het hoofdthema in dit deel 'The Force' Theme. Ongelofelijk knap hoe Williams dit verwerkt in de score. Soms majestatisch, soms subtiel verweven in zijn arrangementen. Verder blijven ook het nieuwe 'Battle of the Heroes' thema en het love theme uit AOTC leidmotieven doorheen de score. Het love theme krijgt enkele erg mooie variaties en soms wordt het erg subtiel aangehaald in sommige cues. Waar de kopers in vorige episodes centraal stonden, staat hier het imposante koor centraal. Williams gebruikt het koor als een vurig instrument waarmee hij oorverdovende statements brengt in zijn score. Een absoluut hoogtepunt voor mij is Obi-One vs Anakin!!!! Een enorm gedreven variatie op het 'Battle of the Heroes' thema! Zonder twijfel een klassieker en het beste op deze cd! Dit nummer alleen al is zijn prijs in goud waard.
Naarmate de score naar zijn einde loopt merk ik dat het een erg onrustige score is. Explosieve orkeststatements wisselen af op een razend tempo met enkele rustige interludes. De toon van de score blijft grimmig en bijzonder donker. ER bestaat geen twijfel over. Dit is een ode aan 'the dark side of the force'!
In de laatste track (13min! )staat Williams op auto-piloot. Jammer, want het botst met de erg energieke en vernieuwende nummers. Bovendien is het een flauwe herhaling van enkele thema's. Veel is te doen over Williams' keuze van de enkele thema's. Volgens mij waren de 'End Credits' slechts bijzaak voor Williams.
Een welverdiende 8 dus, al moet ik bekennen dat ik nog veel moet ontdekken aan deze score. Bovendien blijkt dat ( excl end credits ) er 'slechts' 57 min gereleased werd van nieuwe muziek. Dat komt neer op zo'n dik uur muziek die ontbreekt! Afwachten dus. Misschien krijgen we dan een betere representatie van de muziek voor de film en kan deze score zelfs een 10 verdienen! :-) Zeker enkele beluisteringen waard!

Grtz, Joris
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 10/10 - Recensie van Boris M. Lecompte, ingevoerd op (Nederlands)
Met ‘Revenge of the Sith’ mocht John Williams een laatste keer de ‘lightsaber’ bovenhalen om de allerlaatste Star Wars score te gaan schrijven. Hiermee voltooit hij het werk waarmee hij in 1977 begon: ‘A New Hope’.

Op de soundtrack van Episode III vinden we heel wat nieuw werk en af en toe enkele thema’s uit de vorige films.
Eén van de nieuwe hoogtepunten is ongetwijfeld ‘Battle of the Heroes’, het thema dat ook gebruikt wordt in ‘Anakin vs. Obi-Wan’. Het is sinds ‘The Phantom Menace’ dat we een dergelijk duelleerthema gehoord hadden, met name het ongelooflijk sterke ‘Duel of the Fates’! Daar trad het duistere en wrekende gevoel meer naar de voorgrond door ondermeer het optimale gebruik van het koor. Voor ‘Battle of the Heroes’ gebruikte Williams dan weer een typische heldenmelodie (zoals de titel ook doet vermoeden), we horen nog steeds een koor maar het doet nu dienst om het thema te versterken. We krijgen vooral strijkers en veel koper, zonder zou het geen Williams geweest zijn.

Een ander nummer die net zo zalig klinkt is ‘the Revenge of the Sith’ (te horen na de intro). Met de muziek uit deze eerste actietrack voel je je meteen in de strijd verwikkeld. We horen een statische marsmelodie met veel koper en percussie, perfect passend voor de aanval boven Coruscant! De melodie is duidelijk gebaseerd op ‘the Arena’ uit ‘Attack of the Clones’, die dan weer haar wieg had in ‘The Droid Invasion’ uit ‘The Phantom Menace’. Voorts horen we ook een variatie op ‘Grievous speaks to Lord Sidious’ en natuurlijk het thema van Star Wars zelf.

‘Grievous speaks to Lord Sidious’ is weer zo een voorbeeld waarin Williams het duistere laat overheersen door een heerlijke crescendo te creëren van koor, strijkers en koper. Wanneer het koor de tekst in het Sanskriet inzet voel je werkelijk de angst en agressie die Grievous met zicht meebrengt, een heerlijk nummer.

Naast alle actiethema’s bevat ‘Revenge of the Sith’ ook veel zwaardere, emotionele stukken. Enkele voorbeelden zijn ‘Anakin’s Betrayal’, ‘Anakin’s Dark Deeds’, ‘The Immolation Scene’, ‘Padmé’s Ruminations’ en ‘Padmé’s Destiny’. We horen veel sentimentele passages doorspekt met donkere invloeden. Ook hier gebruikt Williams soms een koor om emoties nog meer te benadrukken en waardoor het regelmatig wat duisterder klinkt.

De componist schonk ook het licht aan enkele zachtere thema’s om even uit te blazen na al het zwaardere, melancholische of actierijke werk. In ‘The Birth of the Twins’ en ‘A New Hope’ laat hij ons proeven van hoopvolle en aangename melodieën.

Tot slot vinden we nog een ‘extraatje’ dat iedere fan naar hartenlust zal beluisteren, de ongeveer 10 minuten durende concertsuite van de meest memorabele Star Wars thema’s uit de geschiedenis. Een mooie en meer dan geslaagde aanvulling op de laatste soundtrack in deze reeks.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 09/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op (Nederlands)
Na 28 jaar komt er een einde aan de Star Wars-saga, hoewel de fans blijven speculeren over nog meer films. Een ding staat vast, of je er nu van houdt of niet, Star Wars is een hoofdstuk in onze filmcultuur: de films kraken elke keer de box office records en een hele industrie van entertainment afgeleiden draait nog steeds op volle toeren. Voor de filmanalyses over Star Wars en specials van deze Episode III zijn er al op tal van websites, kranten en magazines, tonnen leesvoer geproduceerd. Op dus naar wat ons het meest interesseert: de muziek.

Laat ik meteen met de conclusie beginnen: de soundtrack van Star Wars Episode III is fantastisch en voldoet aan de verwachtingen! John Williams, nog steeds het meest bekend voor zijn Stars Wars Imperial March en Force Theme, is er na 6 soundtracks opnieuw in geslaagd om originaliteit in zijn muziek te leggen en deze soundtrack even interessant te maken als zijn voorgangers. Episode III van Star Wars is de film met de meeste actiescènes van de saga, en dus is de soundtrack ook quasi alleen maar actiemuziek.

In Revenge of the Sith was het de bedoeling om met de muziek een duidelijk connectie te maken tussen de twee trilogieën. John Williams verwerkte hiervoor vrijwel alle thema’s van de andere vijf films in de score. Voor Revenge of the Sith heeft hij wel een schitterend nieuw thema in een concert arrangement geschreven: “Battle of the Heroes”, startende met een snel ritme voor strijkers, met een enorm koor en veel koper blazers. Dit thema is spectaculair, maar helaas erg kort en toch niet meteen van hetzelfde memorabele kaliber als Williams’ andere thema’s. Dit nieuwe thema komt nog eens terug verwerkt in Anakin vs. Obi-Wan, prachtig vermengd met het Imperial March en Force Theme. Track na track is de muziek erg spectaculair, orkest en koor worden geen rustpauzes gegund. Afsluiten doet de soundtrack met een concertsuite van 13 minuten met de thema’s uit Star Wars Episode IV, A New Hope.

De opname van de score hebben maar liefst 3 miljoen dollar budget opgeslorpt. De muziek werd ingespeeld door de London Symhonic Orchestra gedurende maar liefst 18 dagen! Er is veel muziek opgenomen, naar verluidt zo’n 41 cues voor in de film. Van deze 41 staan er 15 op de soundtrack. Fans hopen al volop op een dubbel cd release, die er wel zal komen, maar voorlopig heb ik meer als genoeg met deze 70 minuten muziek. Vergeet daarbij niet dat al de cd’s van Star Wars I tot VI samen zo’n 10 uur muziek tellen, ruim voldoende lijkt me!

Echt de moeite is de DVD die bij deze release zit, met de 70 minuten lange film “Star Wars, A Musical Journey”, die de muziek overloopt uit alle Star Wars films, met de bijpassende beelden en personages. Elk thema wordt ingeleid door The Emperor, Ian McDiarmid.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 07/10 - Recensie van Wilco de Jong, ingevoerd op (Nederlands)
Een vrij mooie Star Wars score, alleen wederom weer niet zoveel coherentie en kracht als de oude drie.
De Main Title wordt opgevolgd door een actiesequentie met maar weinig (geen?) thematisch werk. Vermakelijk dankzij een voortrollend percussieritme. Geen ouderwets kippenvel-materiaal.
Het nieuwe thema is Battle of the Heroes... erg mooi, erg dramatisch (de wanhoop is prachtig door de koormelodie weergegeven), maar waar is de percussie??? Aan het eind een roffel... Welja zeg! Battle of the Heroes komt terug in Anakin vs. Obi-Wan en wordt daar sneller gespeeld en (gelukkig) met percussie. Inderdaad het beste nummer van de cd, edoch... John Williams schijnt nieuwe permutaties voor oude thema's maken, beu te zijn en gebruikt doodsimpel bijna dezelfde versie van Darth Vader's Theme als in The Duel van The Empire Strikes Back... wederom een minpuntje.
Al de satanische glorie van De Keizer komt voort uit agressieve koormuziek: The Emperor's Theme krijgt zeer weinig aandacht. Het lijkt vaak wat meer op het enge van The Temple of Doom. Palpatine's Teachings mist zelfs dit zeer goede thema... jammer.
Voor het lijden van Padmé wordt een oosters klinkende dame ingezet, zodat het meer lijkt alsof je naar een overdenkend stukje muziek luistert uit een actie-score van Badelt, Zimmer of Gregson-Williams: spijtig.
Grievous wordt in twee actie tracks vergezeld met de paniekerige Williams-muziek van de laatste jaren, heel af en toe een glimp ouderwets themamateriaal (Luke's Theme/ Main Theme).
En door een andere recensent reeds vermeld: de finale en aftiteling bestaan uit Leia's Theme, Luke's Theme, Rebel Fanfare, nogmaals Leia's Theme, Battle of the Heroes en de Throne Room-versie zoals die reeds te horen was op de Star Wars collectie-disc van Sony: Williams Conducts Williams.

Al met al: niet erg veel gebruik van de oude thema's, wat fraai en spannend had kunnen zijn.
Na afloop luisterde ik dan maar weer eens Arista's Star Wars Anthology box, om toch nog wat thematiek binnen te krijgen.

Een Complete Score zal maar weinig toevoegen. De muziek werkt, maar daarmee is eigenlijk alles gezegd. Koop de schijf omwille van het completisme.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 10/10 - Recensie van Alfred Mok, ingevoerd op (Nederlands)
Recensie 7: Star Wars 3.

Wat betreft de creativiteit van de muziek krijgt deze sowieso al een 10. Wat een geniale thema's heeft Williams ons dit keer weer gegeven. Verder mijn complimenten voor de film, ook de film was geweldig en mijn 2 bioscoopbezoekjes in Pathé waren het zeker waard. De film was geweldig vol met effects etc. maar zonder de muziek zou de film toch weer minder zijn geweest en ik hoop ook dat Lukas dat beseft. Hij heeft een geweldige componist waarop hij steeds kan terug vallen. En over terugvallen gesproken, dat is iets wat Williams nooit doen. Hij valt juist aan, en dat merken we zeker aan de muziek van Star Wars 3!

Williams brengt ons gewelige thema's die vooral veel emotie in zich hebben zoals Anakin's Dream. Hij brengt ons veel actie met 'Anakin vs. Obi-Wan', die scene was geweldig en de muziek sloot er goed bij aan. Battle of the Heroes is toch echt wel wat je noemt het pareltje van Star Wars. Samen met de Main Theme, Imperial March, Duel of the Fates en het Love Theme is dit Theme het beste. Het komt zo goed uit de hoek en het past zo goed bij de momenten in de film. Williams is meer dan een componist, hij is eigenlijk ook een verhalenverteller. Hij geeft ons niet alleen de sfeer van de film, hij lijkt ons steeds meer te geven. Eigenlijk heb ik geen kritiek op deze score, van de allereerste minuut waarin de trompet van Murphey mijn cd-kast uit knalt tot de laatste noten is het gewoon genieten.

Dit is filmmuziek, dit is een score die iedereen in zijn of haar filmmuziekcollectie moet hebben staan. Deze muziek gaat niet snel vervelen, het is jammer dat de Star Wars films nu afgelopen zijn. Wel kan ik jullie vertellen dat Williams met een grootse klapper heeft afgesloten. Naar mijn mening de score van 2005 + de beste Star Wars score.

Een 10.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 09/10 - Recensie van Cohen Oat, ingevoerd op (Nederlands)
Je hebt twee soorten filmmuziek. De een begeleidt met zijn prachtige muziek de prachtige beelden, de ander vertelt het verhaal wat in de film ook wordt verteld maar op een vaak ingenieuzere en minder begrijpelijke manier. De ene muziek is zonder beelden saai en nietszeggend, de andere is zonder beeld mooier omdat hier de fantasie de vrije loop kan gaan. Star Wars; episode III is een schoolvoorbeeld van de tweede soort. De CD opent met het welbekende thema, maar vliegt direct daarna door naar een indrukwekkende en duizelingwekkende battle scene. Er bestaat werkelijk geen betere manier waarop je een soundtrack kunt beginnen en Williams laat zichzelf dan ook helemaal gaan. Daarna volgt een wat rustigere track met een onheilspellende ondertoon die in het derde nummer krachtig terugkomt. Daarna dendert de muziek verder, pas bij ‘Padmé’s ruminations’ komt de muziek tot rust. De rust is echter van korte duur (3:17), want al snel brengen het koor en orkest hun welbekende bombastische thema’s van even daarvoor in een andere versie weer ten gehore. ‘Anakin vs. Obi-Wan’ is een van de vele hoogtepunten van deze score, wisselend aangevoerd door strijkers, koperblazers en stemmen. Geweldig! Ook ‘Anakin's Dark Deeds’ is een muziekstuk om je vingers bij af te likken. Met ‘Enter Lord Vader’ sluit Williams zijn bombastische muziekstuk even af. Het maakt plaats voor enkele emotioneler getinte tracks, die een welkome afwisseling zijn op de prachtige, maar drukke muziek. Het 13-minuten durende slotstuk is geweldig en vermengt alle voorgaande scores van Star Wars met deel IV, V en deel VI. Enkel aanschaffen vanwege het completisme. No way! Aanschaffen vanwege zijn uitzonderlijke kwaliteit.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 08/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Met ROTS (stomme afkorting) eindigt de meest bekende ruimte saga aller tijden: Star Wars.

Lukas maakte van dit sluitstuk een wervelend spektakel, dat weliswaar niet tegen de oude trilogie op kan, maar eigenlijk dient om het verhaal te vervolledigen. Who cares? Star Wars fans weten eindelijk hoe Anakin Darth Vader werd, wat er gebeurde met "The Old Republic", waarom Yoda in ballingschap ging, etc... soms wel teleurstellend.

Williams kon er ook een spektakel stuk van maken, een nieuwe Empire Strikes Back, veel beter en sterker dan de vorige scores. Maar daar slaagde hij niet in. Niet dat het een slechte score is, verre van. Koperblazers, strijkers, een magistraal koor... deze heeft het allemaal.
Een nieuw memorabel thema mag zich bij de eerdere schitterende thema's voegen: Battle of the heroes.

de muziek op zich is sterk en spectaculair. als je de muziek bij de beelden ziet krijg je al een enorm sterke score.

Maar toch kan deze soundtrack niet echt volkomen overtuigen. De geest van Star Wars is niet echt bewaard gebleven. Misschien heeft het te maken met het feit dat de nieuwe trilogie (misschien) gemaakt is om de saga wat op te vullen, of pure geldklopperij zijn...
In elk geval, de score is flamboyant en magnifiek, maar leg "Empire strikes back" er naast en je weet welke score je het liefst opnieuw wil horen.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 01/10 - Recensie van Peter Van Riet, ingevoerd op (Nederlands)
wauw.
Prachtige slotsynthese van wat ondertussen wel een legendarische cultfilmsaga is geworden. Een juiste & quasi perfecte balans tussen herneming van eerdere thema's; komende thema's (chronologisch gezien) en nieuwe thema's; Battle of the heroes is zo'n typisch Williams-thema waarvan men in begin zegt 'goed maar niet zo goed als .. ' in dit geval Duel of the fates; maar in feite is dit thema veel meer een 'under your skin'-werk dan 'in your face'; en uiteindelijk sterker & mooier dan voorgaande zogezegd betere.
In elke Star Wars-prequel score was er wel minstens één favoriete track; welk meestal ook uitgesproken (muzikaal; bewust of onbewust) werd opgedrongen als éénieders uiteindelijke lievelingstrack. (Duel of the fates - Across the stars). Bij deze heb ik dat opgedrongen gevoel minder & lijkt er mij uiteindelijk veel meer effectief nieuw materiaal dan de vorige 2; wat langs één kant niet logisch maar langs een andere kant wel logisch lijkt :). (evolutie Williams muziek; in Episode I & deels II zat hij in een periode waar hij net iets te veel materiaal recycleerde uit andere scores)
Er is één bepaalde scène die me filmisch & muzikaal enorm raakte in de film; op de cd Anakin's betrayal; in de film uitroeïng van de Jedi's.

Zondertemeer & desalniettmin intrigerend filmscore-materiaal.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 10/10 - Recensie van Gerry Seynaeve, ingevoerd op (Nederlands)
De filmmuziek van Star Wars werd door de Amerikanen uitgeroepen als de populairste aller tijden. Geheel terecht!
Ook deze 6e soundtrack voor deze derde episode (zich wenden tot de heer Lucas voor de verwarring) vormt geen uitzondering. Prachtige nieuwe thema's en een gedoseerd hergebruik van vorige thema's, uiteraard met nieuwe subtiele nuances erin verwerkt.
Mijn favoriete stuk is zeker en vast het laatste stuk op de CD. De ruim 13 minuten durende suite is een heerlijke mix van alle thema's. (of zeg ik niet beter een mix van heerlijke thema's?) Al mis ik mijn favoriete stuk uit de Star Wars Saga: The Imperial March. Deze suite vinden sommigen verwarrend, ik vind ze net verrassend. Hier herken ik precies meester Williams! Hij doorbreekt graag het ritme, net als je denkt dat je in cadans bent, word je verrast door een andere wending!
Tot slot: de bijgeleverde DVD bij deze CD is super! En het zal u niet verbazen dat het stuk met de "Imperial March" voor mij het beste is. Een schitterende synchronisatie van audio en video, maar in feite zijn ze dat allemaal. Hier werd werk van gemaakt!
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 09/10 - Recensie van Robert Bakker, ingevoerd op (Nederlands)
Toen ik deze score beluisterde vond ik het zeer goed klinken. Er zit veel tempo in de muziek en jagende melodieen in. Maar het doet me denken aan muziek zoals D. Sjostakovitsj. Waar John Willams een handje van heeft. Muziek is goed uitgewerkt en geeft een duidelijke trap naar de volgende trilogy met gebruik van Darth Vader's Theme en The Force Theme. Gelukkig heb ik de film ook al gezien. De muziek is beduidend beter dan de film zelf. Anakin wordt naar mijn mening te snel en te makkelijk gelokt naar de 'Dark Side'. Ik had meer een bepaalde opbouw verwacht. Leuk dat als het gevecht begint tussen Obi-Wan en Anakin dat je de muziek dan 2 keer zo hard afspelen.
Voor de kenners onder ons. Veel muziek zal er niet meer zijn, die uitgebracht wordt op cd. Want de restante muziek die niet op deze album staat zijn het meest gebruikt van het album "Phantom Menace Ultimate Score". Het is me duidelijk opgevallen.

Met vriendelijke groet,

Robert Bakker
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 09/10 - Recensie van Quentin Van Roy, ingevoerd op (Frans)
Ce score correspond magnifiquement au film. John Williams nous livre ici encore tout son génie musicale tout en puissance et en tristesse... On sent toute l'intensité de l'histoire rien qu'en écoutant la musique. Malgré qu'on retrouve quelque thèmes des opus précédents, ce score détient aussi quelque titre propre au film.
"Anakin vs. Obi-Wan" en est un exemple frappant. Puissant et fort dans ces instrumentations.
On reste donc sur place devant tant de beauté et d'intelligence.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 08/10 - Recensie van Tijs vanhulle, ingevoerd op (Nederlands)
een mooie score, heeft een heel andere sfeer dan de vorige films.
heeft niet echt enkele uitschieters van liedjes al halen Anakin vs. Obi-Wan, General Grievous en Enter Lord Vader een hoog niveau.
In de vorige films kreeg je trouwens ook soms een herhaling van vorige films maar deze keer is alles volledig nieuw, behalve het eind waar 'A New Hope' wordt geintroduceert.
al bij al een degelijke soundtrack
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 10/10 - Recensie van Paul Smolenaars, ingevoerd op (Nederlands)
Helaas de laatsts Star Wars Soundtrack. helas is het de laatste maar ook weer 1 van de beste het them "Battle Of The Heroes" is prachtig ik hoop dat ze nog een cd uitbrengen net zoals bij Star Wars Episode 1 The Phantom Menace waar elke noot uit de film op staat maar john williams heeft weer een juweeltje afgegeven.
Ik kan niet wachten op War Of The Worlds
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 10/10 - Recensie van Monty Guerfal, ingevoerd op (Nederlands)
Voorlopig moet ik maar een ding kwijt. Het prachtige laatste nummer wordt niet in zijn totaliteit gebruikt in de film. De Throne room-muziek is er uitgesneden ... en jammer, maar dat hoor je ! De eerste indruk deed me denken aan Elgar en Walton en kijk ... Ik bladerde gisteren in het boekje van STW ANH en kijk ... de naam van Sir Wil. Walton duikt op.
Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - 10/10 - Recensie van Samuel Blondel, ingevoerd op (Frans)
Il est génial,fantastique, il est le seul à pouvoir faire cette musique.Je fais du solfège est l'armonie de Pont-à-Marq (59)ils le jouent moins bien que vos musisiens.
Star Wars: A Musical Journey is a bonus DVD program included with the soundtrack album for John Williams's musical score for Star Wars: Episode III Revenge of the Sith. It was released May 3, 2005. The DVD,contains a collection of music video clips from the Star Wars films, set to selected themes from Williams's scores. It also contains a preview trailer for the Revenge of the Sith video game. Each clip features an introduction by actor Ian McDiarmid. The program can be watched with or without this introduction.
Trailer:





Andere soundtrack releases van Star Wars: Episode III - Revenge of the Sith (2005):

Star Wars Episode III: Revenge of the Sith (2005)
Star Wars: The Ultimate Collection (2016)
Battle of the Heroes from Star Wars Revenge of the Sith (2005)

Soundtracks uit de collectie: Star Wars

Star Wars: Music from the Six Films (2008)
Star Wars Episode I: The Phantom Menace (1999)
Star Wars Trilogy, The (2004)
Sketches on Star Wars (1997)
Star Wars: The Clone Wars (2008)
Star Wars: Shadows of the Empire (1996)
Music Of Star Wars, The (2007)
Star Wars Trilogy, The (1983)
Star Wars The Ewoks: Caravan of Courage / The Battle for Endor (1999)
Story of Star Wars: The Return of the Jedi, The (1983)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer