The Silence of the Lambs


MCA Records (008811019426)
Film | Releasejaar: 1990 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Main Title5:04
2.The Asylum3:53
3.Clarice3:03
4.Return to the Asylum2:35
5.The Abduction3:01
6.Quid pro Quo4:41
7.Lecter in Memphis5:41
8.Lambs Screaming5:34
9.Lecter Escapes5:06
10.Belvedere, Ohio3:32
11.The Moth2:20
12.The Cellar7:02
13.Finale4:50
 56:22
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

The Silence of the Lambs - 08/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
I could be fair to say that The Silence of the Lambs did for Anthony Hopkins what Star Wars did for Alec Guiness. Both had always been superb and highly respected actors, but if one were asked to name a film either was in, I suspect that those famous efforts would be the first that spring to mind for most people. However, unlike Guiness' gig on Lucas' sci-fi epic, Hannibal Lecter is a considerably more interesting role and it was Hopkins' truly chilling performance played against Jodie Foster's more down to earth, but no less measured performance as Clarice Starling that made the film the success it became. It even managed to make fava beans famous.

I suspect that had this been made 40 years previously, Bernard Herrmann might have been the ideal composer to bring the psychological tension to Jonathan Demme's award winning adaptation of Thomas Harris' book, but today I suspect there are few composers as ideally suited as Howard Shore. Having said that, this is not easy listening by any means; the sonorities insistently dark and intense with the orchestra more often than not growling around in the lower registers; almost certainly an orchestration trick that Herrmann would have used. The Main Title isn't nearly as intense as the underscore proper and has considerably more movement, but it still suggests the tone of the score effectively.

Shore's writing is sustained; the layers of the orchestra seem to slide about on top of one another, yet clustered together as to be almost inseparable at times. Even the more surging moments are still embedded in the lower end of the orchestra, although Shore allows himself to break free for something a little more operatic during Lecter Escapes. Shores more controlled approach and strong use of the orchestra is somewhat dispensed with in The Cellar; eerie textures and the orchestral recording somewhat distorted so that it sounds slightly more muffled (at least I assume it's meant to be like that) which is somewhat less appealing as pure music, although extremely effective in the film. The final track threatens to verge into that overused film music horror cliché, the lullaby melody, but Shore overlaps some more of the trademark sustained strings and then brings in some more movement with an ostinato arpeggio figure that becomes quite a welcome relief and change of pace to close out the album.

Despite the undeniable effectiveness of the music in the film and on disc, at an hour, the score rather turns into something akin to wading through treacle. Despite giving the album numerous listens, I'm still undecided as to how many people would simply find the whole thing too intense and uninteresting. It is worth persevering as the carefully honed atmosphere is absorbed by the listener and disturbed nightmares of dingy prisons and electrifying discussions are easily evoked. This still isn't the kind of album you 'enjoy' as such. Had it been slightly shorter, the gloom wouldn't become so oppressive, but compared to some of the trashy horror scores that are written these days, this is certainly several cuts above average.
The Silence of the Lambs - 09/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Sommigen zeggen dat Howard Shore zich met LOTR zich echt op de kaart van topcomponisten heeft gezet. Voor mijn part was hij dat ervoor al, getuige deze Silence Of The Lambs. Muziek voor één van de beste films van de afgelopen 20 jaar. Of toch in het "thriller" genre.

Main Title, het joggen van Clarice, verraadt al heel veel. Die track bevat echt wat een thriller zou moeten bevatten: spanning, onvoorspelbaarheid, en vooral duisterheid. Weinig zeggende beelden, de jogging van Clarice, worden door dit nummer begeleidt.

De spanning, de dreiging zit doorheen heel de score verweven. The Abduction is zo een nummer waar je het heel goed in hoort. De dreiging gaat maar niet weg, die blijft.
Quid Quo Pro, een beroemd zinnetje van de magnifiek acterende Anthony Hopkins, is ook in een nummer gegoten. Als ik me niet vergis, worden hier de beelden bij vergezeld dat Lecter het voorstel van Clarice in overweging neemt. Een zeer goede scène omdat vooral de gelaatstrekken van Lecter in beeld komen, en daaruit, uit die beelden, blijkt de genialiteit van het acteren van Hopkins. Je krijgt echt schrik van die Lecter. In de vervolgfilms is hij helemaal niet zo angstaanjagend meer, maar hier heeft hij nog echt die "spooky" blik.

The Moth is een stuk muziek, maar daar MOET je de beelden bij gezien hebben. Zonder die beelden krijg je wel een indruk, maar mis je eigenlijk de clou van wat bedoeld wordt. En vooral, knap hoe Shore dit opbouwt. In LOTR was zijn "Last March Of The Ents" een huzarenstukje van hoe je een track opbouwt, maar hier toont hij dat hij die techniek meester is. De spanning wordt echt intenser en intenser, en als je ongeveer weet wat er gebeurt krijgt die muziek pas echt waarde die het verdient. The Cellar borduurt hier gewoon verder op. Dreigend, duister, en die industrial geluiden geven een extra betekenis.

Shore levert hier een klein meesterwerkje af hoor. De film zou (zoals zo vaak) helemaal niks zijn zonder de muziek.
Soms heb je bij films het gevoel dat iemand anders zijn muziek beter paste bij de film, omdat hij dat nu eenmaal beter kan. Toch bij muziek van Shore (en Newton Howard en Williams, en Zimmer) heb je dat gevoel niet. Je hebt het tegenovergestelde gevoel: als iemand anders het had gedaan, had dit nooit zo'n goede score geweest.

Shore bewijst zich meer en meer, met nu zijn knappe Eastern Promises. Toch, deze is echt een paradepaardje van hem.
Lecter vangt je, dat doet Shore met je.
The Silence of the Lambs - 08/10 - Recensie van Wilco de Jong, ingevoerd op (Nederlands)
De muziek voor de thriller The Silence of the Lambs is gedempt, traag, maar o zo dreigend. Bij het beluisteren van deze soundtrack lijkt het wel of de langgerekte noten voort blijven stuwen tot een nare ontknoping. Klarinet en hobo spelen onafhoudend over lage strijkinstrumenten. En of dit nog niet broeierig genoeg is: het koperwerk speelt heel rustig, maar continu op de achtergrond een duistere grondtoon. Wanneer deze grondtoon ontbreekt, spelen de strijkers vaak op een hogere toonladder. Dit zijn de momenten van relatieve opluchting en zij duren vaak niet lang.
Howard Shore betrad deze schrijfstijl later sowieso nog twee keer: voor Seven en voor eXistenZ. Liefhebbers van die scores zullen The Silence of the Lambs zeker kunnen waarderen.

Heerlijke tracks zijn:
"The Abduction," waarin het wederom laag spelende orkest heel dreigend naar een griezelig moment toe gaat. Op een gegeven moment wordt een toon gespeeld die blijft hangen... en nog eens wordt gespeeld, maar dan iets harder... nog een keer wat harder... en dan ~heerlijk kippenvelwerk~ wordt er een statement gespeeld dat duidt op een schrijnende passage op het witte doek. Magnifiek!
"Lecter Escapes," het absolute hoogtepunt van dit album. Gedurende vijf minuten stijgt de spanning en wordt niet een crescendo bereikt, maar wel adrenalinepompende muzikale antiglorie! Een jaren negentig-mijlpaal voor de filmmuziek, deze track. Volume hoog en meegriezelen maar met deze bloederige ontsnapping!
En natuurlijk de "Finale." Dr. Lecter (Lektor) is ontsnapt en wat overblijft is verbijstering en een onprettig gevoel voor wat gaat komen. De muziek is dromerig en wonderlijk. Voor het eerst ook niet broeierig, maar... open.

Zeer sterke score, zonder populaire leitmotieven. Wel met enkele zeer fraai opgebouwde muzikale ontknopingen... Een soundtrack die je meerdere malen moet beluisteren, maar dan ook echt goed wordt.
The Silence of the Lambs - 06/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op (Nederlands)
The Silence of the Lambs is ongetwijfeld een van de bekendste scores die Howard Shore ooit componeerde. De film zelf werd beloond met meerdere oscars, maar voor de muziek was er geen bij. Dit ligt aan het feit dat deze soundtrack niet de Hollywood klank heeft waar de academy nog altijd een duidelijke voorkeur voor heeft. Respect met zijn score kon hij wel afdwingen in Europa, waar hij een nominatie kreeg voor de Britisch Academy awards.
Met zijn muziek voor Silence of the Lambs creëert hij een beklemmende atmosfeer die de luisteraar gevangen wil houden. De muziek gaat maar door, melodisch geweld ontbreekt en wendingen zijn onvoorspelbaar. De muziek is goed, maar eist meer aandacht op door de complexiteit.
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

Black Rain (1989), Hans Zimmer (Film)
Ravenous, X-Ray Dog (Trailer)
Original Trailer Music, Stephen Graziano (Trailer)


Soundtracks uit de collectie: Hannibal Lecter

Hannibal (2001)
Silence of the Lambs, The (1990)
Red Dragon (2002)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer