Genius: Picasso
National Geographic Original Series Soundtrack

Dit is de 18e recensie uit de Lorne Balfe serie.

Vorige: Genius
Volgende: Genius: Picasso

De Amerikaanse tv-serie Genius beslaat meerdere seizoenen en in elk seizoen staat een andere bekende persoon centraal. Waar de eerste ging over Albert Einstein, gaat dit tweede seizoen over de Spaanse schilder Pablo Picasso. De serie volgt twee gedeelten uit het leven van Picasso. Het eerste is wanneer hij als jonge man ontdekt dat hij artistiek bijzondere kwaliteiten in huis heeft. In het tweede is hij al een beroemdheid, waarbij het opkomend fascisme in Spanje ook hem raakt. De tien afleveringen zijn opnieuw geregisseerd door verschillende regisseurs, en evenals de eerste serie uitgezonden door National Geographic. Deze tweede serie werd door de critici minder gewaardeerd. Een derde serie zou nog volgen.
Het verhaal begint wanneer de jonge Pablo (Alex Rich) in Madrid naar de kunstacademie gaat. Hij wenst zich echter niet aan de daar vastgelegde regels van de kunsten te houden en vertrekt naar Parijs. Daar raakt hij bevriend met Carlos (Robert sheehan), die zichzelf echter van het leven berooft. Maar hij leert om het verlies te vangen in zijn schilderijen, waarbij hij vooral de kleur blauw centraal heeft staan. In zijn oudere leven komt het fascisme onder Franco opzetten. Als hij dan hoort dat een stadje in Baskenland, Guernica, door de Duitse Nazi's is platgebombardeerd wordt dat de aanleiding voor zijn beroemdste schilderij. Wanneer dat in Parijs tentoon wordt gesteld zoekt een Franse schilderes contact met hem...

De muziek bij dit tweede tv-seizoen van de serie Genius is opnieuw van de hand van componist Lorne Balfe, die voor de eerste serie een bijzonder aantrekkelijke score schreef.
Van deze tweede serie is dit promo-album uitgebracht, maar ook een Original Score album, waarop meer en andere tracks zijn opgenomen. Waar de muziek van de eerste serie erg aangenaam was, is dat voor deze tweede serie toch iets minder.

Dit promo-album opent met de track 'Pablo', wat een van de fraaiste van dit album is. De track laat het thema al direct horen, in een op getokkelde gitaar uitgevoerde versie. De gitaarklanken worden begeleid door fraaie klanken van strijkers en elektronica. In de tweede helft wordt dit begeleiding flink aangezet, vooral met strijker-arpeggio's en krijgt de muziek duidelijk meer kracht, wat het tot een erg prettige track maakt, mede omdat de melodie best aangenaam is.
De tweede track laat ook weer die getokkelde klanken horen, maar die komen nu meer uit de elektronische doos en worden meer aangevuld met wat onbestemde klanken, terwijl de melodie eveneens wat achterblijft, hoewel de themamelodie er wel doorheen schijnt.

De track 'Terror of War' bestaat vooral uit muziek van strijkers in een wat triest gekleurde, maar fraaie melodie, waaraan ook de getokkelde gitaar weer wordt toegevoegd, maar in een waterige klank. De track loopt uit naar een erg prettige climax, die echter ineens afgelopen is.
'My Muse' laat de klarinet de melodie spelen, terwijl de begeleiding een Spaans kleurtje heeft. De muziek heeft een wat nostalgisch karakter en spreekt niet echt aan. Dat geldt eigenlijk ook voor 'The Ugly Truth', waarin melodie een nogal ondergeschikte rol speelt. De muziek klinkt wel vol, maar vanwege het gebrek aan melodie spreekt het niet aan.
De afsluitende track is opnieuw tamelijk vlak, met vrij nadrukkelijk aanwezige elektronische klanken en instrumentatie. Pas in het laatste deel van de track nemen de strijkers weer hun duidelijke plek in en klinkt de muziek aangenaam vol, maar de beperkte melodie maakt dit niet tot een gedroomde afsluiter van dit album.

Kortom, met zijn muziek voor Genius: Picasso heeft Lorne Balfe een op zich prettige score gecomponeerd, maar op dit korte promo-album van iets meer dan een kwartier komt dat niet goed uit de verf. Een paar tracks zijn erg fraai, maar de andere blijven nogal aan de vlakke kant, waardoor dat deel van de muziek wat saai overkomt. De instrumentatie is opnieuw, evenals bij de eerste reeks van deze serie, een combinatie van orkestrale en elektronische klanken, die hier een wat meer mediterrane kleuring hebben meegekregen. Dat heeft Balfe vooral bereikt door een getokkelde gitaar toe te voegen. Het andere album met de Original Score bevat veel meer fraaie muziek, waar dit promo-album ver bij achterblijft. De waardering hiervoor komt dan ook niet hoger dan 60 uit 100 punten.