#
|
Pista
|
|
Duración
|
1. | Dangerous Liaisons Main Title/Dressing | | 4:20 |
2. | Madame De Tourvel | | 2:15 |
3. | The Challenge | | 2:06 |
4. | O Malheureuse Iphigénie | | 4:30 |
5. | Going Hunting | | 1:21 |
6. | Valmont's First Move/The Staircase | | 2:19 |
7. | Beneath the Surface | | 2:15 |
8. | The Set Up | | 2:13 |
9. | The Key | | 2:45 |
10. | Her Eyes Are Closing | | 3:42 |
11. | Ombra Mai Fù | | 2:41 |
12. | Tourvel's Flight | | 2:10 |
13. | Success | | 2:37 |
14. | Emilie | | 2:32 |
15. | Beyond My Control | | 4:26 |
16. | A Final Request | | 3:25 |
17. | Ombra Mai Fù (Reprise)/The Mirror | | 2:35 |
18. | End Credits | | 3:01 |
19. | Concerto in A Minor for Four Harpsichords | | 4:12 |
| | | 55:25 |
Manda tu crítica
Ocultar reseñas en otros idiomas
De intrige in deze film speelt zich af in het midden van de achttiende eeuw in Frankrijk. De markiezin van Merteuil wil haar ex een hak zetten en vernederen. Ze heeft het plan om daarvoor een andere ex-geliefde, Vicomte de Valmont te gebruiken. Hij doet z'n best om dit via leugen en bedrog voor elkaar te krijgen. Ondertussen is er een weddenschap ontstaan tussen de markiezin en Vicomte de Valmont. Die weddenschap houdt in dat de Vicomte een andere (verloofde) vrouw kan verleiden tot overspel. Als hij wint mag hij een nacht doorbrengen met de markiezin, maar ze wil daarvoor een geschreven bewijs. Zijn verleidingsspel richt hen echter allen te gronde...
Sommigen vinden het een geweldige film, maar ik heb met tamelijk kromme tenen het verhaal gevolgd en sla deze film een volgende keer maar over. Niet omdat er slecht geacteerd werd, maar omdat het verhaal mij absoluut niet aansprak.
De muziek is echter geweldig. De voluit klassieke score van George Fenton is een ode aan de grootmeesters van de klassieke muziek. De instrumentatie die Fenton gebruikt is de gangbare instrumentatie in de tijd waarin de film speelt. Er wordt volop gebruik gemaakt van strijkers in soorten en maten en ook de klavecimbel komt regelmatig voorbij. De piano bestond toen nog maar net en komt in de score niet aan bod.
De tracks van Fenton worden regelmatig afgewisseld met originele klassieke stukken, echter Fenton verwerkt de melodieën en klankkleur ervan ook in z'n eigen tracks. Toch ziet Fenton ook nog kans om in de melodieën de nodige spanning te brengen. Wel zijn die tracks wat minder aantrekkelijk vanwege juist dat effect.
De klassieke componisten waarop Fenton voortborduurt zijn Vivaldi, Gluck, Bach en Händel, waarbij hij van bijna elk van hen twee werken gebruikt om op te variëren. Ook in andere scores is Fenton vaak op de klassieke toer, maar hij weet ook moderne scores te produceren. Voor Dangerous Liaisons is Fenton's logische keuze gevallen op een aantal bekende melodieën van oude meesters, die perfect passen bij het tijdsbeeld dat de film schetst. En hij heeft met die melodieën en instrumentaties een uitstekende score neergezet, met spannende, dramatische en toch ook romantisch getinte muziek.
De score voor Dangerous Liaisons is een mengeling van filmmuziek en klassieke muziek (tenminste als we veronderstellen dat er een verschil is). George Fenton bewerkte enkele voortreffelijke nummers van o.a. Vivaldi tot nieuwe arrangementen. Maar het gros van de ost zijn diepgaande tracks van Fenton zelf die overladen zijn met Fenton's favoriete instrumenten, de strijkers. Vooral de tracks van Fenton naar het einde toe van de film zijn voortreffelijk en de werking ervan in de film buitengewoon. Enige minpunt is de volgorde van de tracks en soms wat te saaie klassieke stukken op deze cd.
Oscars: Best Original Score (Nominado)