Een speciale score van Alan Silvestri. Hoewel, score. De tracks die erop staan zijn wel van zijn hand, maar niet van de film "Cast Away".
Het is eigenlijk het beste werk van Silvestri verzameld onder Cast Away. Tof gedaan, want zo kan iemand, die nog niet veel gehoord heeft van Silvestri, zijn andere werken leren kennen. Voor een leek is dit goed, voor een kenner minder.
Voor mij was het dus goed, want ik kende Silvestri nog niet zo goed. Zijn score van Forrest Gump had ik wel al uitgebreid beluisterd, en de thema's van Back To The Future zijn ook gekend. Maar thema's zoals dat van What Lies Beneath en Romancing the Stone (waarvan ik geen flauw benul van heb uit welke film het komt) zijn niet direct thema's die ik direct in mijn cd - speler gestoken zou hebben. Daarom geeft deze score de mogelijkheid om eens de andere scores van Silvestri ten gehore te geven.
Echte fans van Silvestri zullen dit album overbodig vinden want ze hebben waarschijnlijk al de albums van deze score al. Dus dit is in feite meer een best of dan een gewoon album. En soms is het gewoon beter te beginnen met een best of voor de non - fans.
Het album dan. Ik persoonlijk vind de mix geslaagd. Het opent al gewoon schitterend met dat heerlijk jazzy - achtige Romancing The Stone. De saxofoon speelt dat heerlijke deuntje, het is moeilijk je voeten stil te houden. Prachtig staaltje muziek. Dan komt dat memorabele thema Back To The Future Pt I. Deze versie klinkt nog erg bombastisch, groots, vernieuwend. Niet dat de andere twee zo slecht zijn, verre van, het is gewoon dit memorabele thema in een nieuw kleedje gestoken. Vooral Pt. III slaagt er hier het beste in. Snel, vertrouwd, en toch enorm entertainend. Tussen die drie thema's steekt nog de track Who Framed Roger Rabbit. De naam zei me niets, totdat ik het hoorde. En dan herkende ik het op slag. Weer een heerlijk jazz - instrument, en het tempo ligt erg hoog. Een echte breuk volgt in het midden. De vrolijkheid is verdwenen en nu komt er spanning. Maar niet voor lang, want het vrolijke deuntje komt terug, maar de dreigende ondertoon blijft. Gewoon heerlijk om naar te luisteren.
Death Becomes To Her is een mooie track, wel typisch een thrillernummer. Dan volgt er het wondermooie Forrest Gump. Het blijft een plezier om naar te luisteren. Het is eigenlijk een medley, waardoor het mooiste verzameld is. Maar de score van Forrest Gump zelf is en blijft de mooiste van Silvestri (die ik tot nu toe gehoord heb) Contact volgt daarop. Een mooie piano leidt het liedje in, maar het duurt niet lang voor de gekende stijl van Silvestri naar voor komt. Door zo'n best of hoor je perfect de gelijkenissen tussen de tracks. Vooral tussen Forrest Gump en Contact valt het een gegeven moment wel op, dat het de stijl van Silvestri is.
What Lies Beneath is ook zo'n typische thrillertrack.
En dan komen we aan de finale. Cast Away, tenslotte waarvoor het album gemaakt is, is de afsluiter van het album. Wederom een prachtig staaltje muziek van Silvestri.
Hoe meer en meer valt me op dat Silvestri toch wel een TOPcomponist is, die weet hoe je treffende muziek kan schrijven. De muziek die op dit album staat beweegt je elke keer weer. Of het nu door grootsheid is of ingetogen muziek, hij kan een gevoel bij je oproepen. En dat is waar filmmuziek omdraait. Gevoel oproepen, vooral bij films, maar ook afzonderlijk. En Silvestri toont zich op deze (in feite) Best Of een ware meester in.
Een dik verdiende tien!!