All Against All
Abonniere jetzt!
Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!
Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!
| # | Spur | Dauer | |
|---|---|---|---|
| 1. | Franta's Theme | 3:56 | |
| 2. | Fleishmann | 3:16 | |
| 3. | Puzzle Pieces | 13:29 | |
| 4. | Berjinc's Theme | 2:12 | |
| 5. | Guilty Secrets | 3:24 | |
| 6. | Confrontation | 5:40 | |
| 7. | Leaving | 2:03 | |
| 8. | All Against All | 3:17 | |
| 9. | All The Major's Women | 5:01 | |
| 42:18 |
Reichen Sie Ihre Rezension ein
Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden
De politieke thriller All Against All is een Kroatisch/Sloveens/Noord-Macedonische productie, die geregisseerd is door Andrej Košak, die ook het scenario schreef. Hij baseerde dat op ware gebeurtenissen in Slovenië, rond burgemeester Franc Kangler. De film kon gemaakt worden vanwege steun vanuit diverse subsidiepotjes in de genoemde landen. De critici waren niet erg lovend in hun recensies.
Het verhaal draait om Franta Kramberger (Vlado Novak), de burgemeester van het stadje Rovt. Hij is corrupt en wil koste wat kost herkozen worden. Als hij in een tv-debat verliest, belt hij zijn maitresse Jožica (Iva Krajnc Bagola) om hulp. Hij heeft haar al eens een appartement cadeau gedaan en verwacht nu wat terug. Zij raadt hem aan om de hulp in te roepen van een zekere Fleischmann (Valter Dragan), om zijn tegenstander nog voor de verkiezingen uit te schakelen...
De muziek bij deze thriller is van de Italiaanse componist Kristian Sensini, die er een nogal minimalistische score voor componeerde. De instrumentatie bestaat uit niet meer dan een paar gitaren, fluit, piano, keyboards, elektrische bas en in beperkte mate aangevuld met de elektronische trukendoos.
De muziek staat voluit in mineur, wat de muziek een wat triestige sfeer geeft. Dat valt al op vanaf de openingstrack, waarin gitaren en fluit, aangevuld met lichte percussie, het thema voor Franta spelen. De muziek wordt geregeld op een wat staccato manier gebracht, met losse riffs van de gitaren, maar in het middendeel tokkelen de gitaren bij een melodie op de fluit.
De spanning neemt toe in de tweede track, waarin tamelijk los gespeelde heldere pianoklanken op een licht grommende ondergrond spelen. Het is vooral die ondergrond die de muziek een wat grimmiger kleuring geeft.
De derde track 'Puzzle Pieces' is met ruim dertien minuten veruit de langste van het album. De spanning is ook hier duidelijk hoorbaar in de muziek. De vele incidentele klanken en losse piano-riedeltjes, losse gitaarklanken, de fluit die solo gespeeld wordt op losse lage pianotonen, de traagheid van de muziek, het speelt allemaal mee om de spanning op te voeren. Toch voelt het zonder de beelden van de film een beetje kaal aan, wat vooral komt door het minimalistische karakter van de muziek. Af en toe valt de elektrische gitaar bij met wat steviger muziek, maar het blijven nogal incidentele klanken, die als een soort vertraagde staccato gespeeld worden. Ook elektronische klanken ontbreken niet en geven regelmatig een wat vervreemdend effect aan de muziek.
Zo lopen de minimalistisch klanken door, ook in de volgende tracks. De gitaarklanken zijn vaak best wel fraai, maar qua melodieën valt het toch niet helemaal mee, omdat de muziek wel bij deze thriller moest passen. Sensini vond de inspiratie voor deze composities in de muziek voor allerlei Italiaanse thrillers uit de zeventiger jaren van de vorige eeuw. Daarbij kwamen zijn studie-uren bij Ennio Morricone goed van pas, waar hij leerde om de slimme keuzes te maken qua muzikale kleur, orkestraties en manieren om composities op te bouwen. In die zin heeft Sensini goed naar Morricone geluisterd, die ook regelmatig met minimalistische klanken werkte in zijn thrillerscores.
Sensini kreeg van de filmmakers volop de ruimte om zijn muziek vorm te geven, waarna zij dit ingepast hebben in het eindresultaat van de film.
Het album sluit af de track 'All the Major's Women', die een lichte jazzy stijl heeft. De piano en de fluit spelen de hoofdrol, terwijl lichte jazzpercussie en getokkelde gitaar het geheel completeren. Halverwege komt het keyboard erbij, die het jazzy karakter een beetje wegneemt en de muziek net iets aangenamer laten klinken.
Kortom, met zijn muziek voor de politieke thriller All Against All heeft Kristian Sensini een nogal minimalistische score gecomponeerd. De muziek staat volop in mineur, maar is toch prima beluisterbaar en zal allicht uitstekend bij de film passen. Of je het mooi vindt is een ander verhaal. Mij spreekt het allemaal niet zo aan. De instrumentaties zijn best heel aardig, maar het minimalistische karakter en de arrangementen in mineur, samen met de wat magere melodieën en de muzikale spanning, maken het beluisteren niet tot een onverdeeld genoegen. De waardering komt dan ook niet hoger dan 58 uit 100 punten.
Het verhaal draait om Franta Kramberger (Vlado Novak), de burgemeester van het stadje Rovt. Hij is corrupt en wil koste wat kost herkozen worden. Als hij in een tv-debat verliest, belt hij zijn maitresse Jožica (Iva Krajnc Bagola) om hulp. Hij heeft haar al eens een appartement cadeau gedaan en verwacht nu wat terug. Zij raadt hem aan om de hulp in te roepen van een zekere Fleischmann (Valter Dragan), om zijn tegenstander nog voor de verkiezingen uit te schakelen...
De muziek bij deze thriller is van de Italiaanse componist Kristian Sensini, die er een nogal minimalistische score voor componeerde. De instrumentatie bestaat uit niet meer dan een paar gitaren, fluit, piano, keyboards, elektrische bas en in beperkte mate aangevuld met de elektronische trukendoos.
De muziek staat voluit in mineur, wat de muziek een wat triestige sfeer geeft. Dat valt al op vanaf de openingstrack, waarin gitaren en fluit, aangevuld met lichte percussie, het thema voor Franta spelen. De muziek wordt geregeld op een wat staccato manier gebracht, met losse riffs van de gitaren, maar in het middendeel tokkelen de gitaren bij een melodie op de fluit.
De spanning neemt toe in de tweede track, waarin tamelijk los gespeelde heldere pianoklanken op een licht grommende ondergrond spelen. Het is vooral die ondergrond die de muziek een wat grimmiger kleuring geeft.
De derde track 'Puzzle Pieces' is met ruim dertien minuten veruit de langste van het album. De spanning is ook hier duidelijk hoorbaar in de muziek. De vele incidentele klanken en losse piano-riedeltjes, losse gitaarklanken, de fluit die solo gespeeld wordt op losse lage pianotonen, de traagheid van de muziek, het speelt allemaal mee om de spanning op te voeren. Toch voelt het zonder de beelden van de film een beetje kaal aan, wat vooral komt door het minimalistische karakter van de muziek. Af en toe valt de elektrische gitaar bij met wat steviger muziek, maar het blijven nogal incidentele klanken, die als een soort vertraagde staccato gespeeld worden. Ook elektronische klanken ontbreken niet en geven regelmatig een wat vervreemdend effect aan de muziek.
Zo lopen de minimalistisch klanken door, ook in de volgende tracks. De gitaarklanken zijn vaak best wel fraai, maar qua melodieën valt het toch niet helemaal mee, omdat de muziek wel bij deze thriller moest passen. Sensini vond de inspiratie voor deze composities in de muziek voor allerlei Italiaanse thrillers uit de zeventiger jaren van de vorige eeuw. Daarbij kwamen zijn studie-uren bij Ennio Morricone goed van pas, waar hij leerde om de slimme keuzes te maken qua muzikale kleur, orkestraties en manieren om composities op te bouwen. In die zin heeft Sensini goed naar Morricone geluisterd, die ook regelmatig met minimalistische klanken werkte in zijn thrillerscores.
Sensini kreeg van de filmmakers volop de ruimte om zijn muziek vorm te geven, waarna zij dit ingepast hebben in het eindresultaat van de film.
Het album sluit af de track 'All the Major's Women', die een lichte jazzy stijl heeft. De piano en de fluit spelen de hoofdrol, terwijl lichte jazzpercussie en getokkelde gitaar het geheel completeren. Halverwege komt het keyboard erbij, die het jazzy karakter een beetje wegneemt en de muziek net iets aangenamer laten klinken.
Kortom, met zijn muziek voor de politieke thriller All Against All heeft Kristian Sensini een nogal minimalistische score gecomponeerd. De muziek staat volop in mineur, maar is toch prima beluisterbaar en zal allicht uitstekend bij de film passen. Of je het mooi vindt is een ander verhaal. Mij spreekt het allemaal niet zo aan. De instrumentaties zijn best heel aardig, maar het minimalistische karakter en de arrangementen in mineur, samen met de wat magere melodieën en de muzikale spanning, maken het beluisteren niet tot een onverdeeld genoegen. De waardering komt dan ook niet hoger dan 58 uit 100 punten.
The political thriller All Against All is a Croatian/Slovenian/North Macedonian production directed by Andrej Košak, who also wrote the screenplay, which he based it on true events in Slovenia, surrounding mayor Franc Kangler. The film could be made due to support from various subsidy funds in the aforementioned countries. The critics were not very favorable in their reviews.
The story revolves around Franta Kramberger (Vlado Novak), the mayor of the town of Rovt. He is corrupt and wants to be re-elected at all costs. When he loses in a TV debate, he calls his mistress Jožica (Iva Krajnc Bagola) for help. He has already given her an apartment as a gift and now expects something in return. She advises him to to enlist the help of a man called Fleischmann (Valter Dragan) to eliminate his opponent before the elections...
The music for this thriller is from the Italian composer Kristian Sensini, who composed a rather minimalist score for it. The instrumentation consists of no more than a few guitars, flute, piano, keyboards, electric bass and a limited addition of music from the electronic box of tricks.
The music is completely in a minor key, which gives the music a somewhat sad atmosphere. This is heard from the opening track on, in which guitars and flute, supplemented with light percussion, play the theme for Franta. The music is regularly presented in a somewhat staccato manner, with loose fingerpicking from the guitars, but strumming the guitars in the middle part, with a melody on the flute.
The tension increases in the second track, in which fairly loosely played clear piano sounds play on a slightly growling background. It is mainly that background that gives the music a more grim coloring.
The third track 'Puzzle Pieces' is by far the longest on the album, with over thirteen minutes playing time. The tension is also clearly audible in the music here. The many incidental sounds and loose piano motifs, loose guitar sounds, the flute played solo on loose low piano tones, the slowness of the music, it all plays a role to increase the tension. Yet without the images of the film it feels a bit barren, which is mainly due to the minimalist nature of the music. Occasionally the electric guitar joins in with some heavier riffs, but they remain rather incidental sounds, which are played as a kind of delayed staccato. Also electronic sounds are present and often give a somewhat alienating effect to the music.
The minimalist sounds continue, also in the following tracks. The guitar sounds are often quite beautiful, but in terms of melodies it's not all that appealing, because the music had to fit this thriller. Sensini found the inspiration for these compositions in the music for all kinds of Italian thrillers from the seventies of the previous century. His study hours with Ennio Morricone came in handy, where he learned to make smart choices in terms of musical color, orchestrations and methods to build compositions. In that sense, Sensini listened carefully to Morricone, who also regularly worked with minimalist sounds in his thriller scores.
The filmmakers gave Sensini plenty of space to shape his music, after which they incorporated this into the end result of the film.
The album closes with the track 'All the Major's Women', which has a light jazzy style. The piano and flute play the leading role, while light jazz percussion and fingerpicking guitar complete the music. The keyboard is added halfway through, which takes away the jazzy style a bit and makes the music sound a little more pleasant.
In short, with his music for the political thriller All Against All, Kristian Sensini has composed a rather minimalist score. The music is in a minor key, but still very listenable, and will without a doubt fit the film perfectly. Whether you like it is a different story. It doesn't really appeal to me. The instrumentations are quite nice, but it the minimalist character and the arrangements in a minor key, together with the somewhat meager melodies and the musical tension, makes it mixed blessing. Therefor the rating gets no more than 58 out of 100 points.
The story revolves around Franta Kramberger (Vlado Novak), the mayor of the town of Rovt. He is corrupt and wants to be re-elected at all costs. When he loses in a TV debate, he calls his mistress Jožica (Iva Krajnc Bagola) for help. He has already given her an apartment as a gift and now expects something in return. She advises him to to enlist the help of a man called Fleischmann (Valter Dragan) to eliminate his opponent before the elections...
The music for this thriller is from the Italian composer Kristian Sensini, who composed a rather minimalist score for it. The instrumentation consists of no more than a few guitars, flute, piano, keyboards, electric bass and a limited addition of music from the electronic box of tricks.
The music is completely in a minor key, which gives the music a somewhat sad atmosphere. This is heard from the opening track on, in which guitars and flute, supplemented with light percussion, play the theme for Franta. The music is regularly presented in a somewhat staccato manner, with loose fingerpicking from the guitars, but strumming the guitars in the middle part, with a melody on the flute.
The tension increases in the second track, in which fairly loosely played clear piano sounds play on a slightly growling background. It is mainly that background that gives the music a more grim coloring.
The third track 'Puzzle Pieces' is by far the longest on the album, with over thirteen minutes playing time. The tension is also clearly audible in the music here. The many incidental sounds and loose piano motifs, loose guitar sounds, the flute played solo on loose low piano tones, the slowness of the music, it all plays a role to increase the tension. Yet without the images of the film it feels a bit barren, which is mainly due to the minimalist nature of the music. Occasionally the electric guitar joins in with some heavier riffs, but they remain rather incidental sounds, which are played as a kind of delayed staccato. Also electronic sounds are present and often give a somewhat alienating effect to the music.
The minimalist sounds continue, also in the following tracks. The guitar sounds are often quite beautiful, but in terms of melodies it's not all that appealing, because the music had to fit this thriller. Sensini found the inspiration for these compositions in the music for all kinds of Italian thrillers from the seventies of the previous century. His study hours with Ennio Morricone came in handy, where he learned to make smart choices in terms of musical color, orchestrations and methods to build compositions. In that sense, Sensini listened carefully to Morricone, who also regularly worked with minimalist sounds in his thriller scores.
The filmmakers gave Sensini plenty of space to shape his music, after which they incorporated this into the end result of the film.
The album closes with the track 'All the Major's Women', which has a light jazzy style. The piano and flute play the leading role, while light jazz percussion and fingerpicking guitar complete the music. The keyboard is added halfway through, which takes away the jazzy style a bit and makes the music sound a little more pleasant.
In short, with his music for the political thriller All Against All, Kristian Sensini has composed a rather minimalist score. The music is in a minor key, but still very listenable, and will without a doubt fit the film perfectly. Whether you like it is a different story. It doesn't really appeal to me. The instrumentations are quite nice, but it the minimalist character and the arrangements in a minor key, together with the somewhat meager melodies and the musical tension, makes it mixed blessing. Therefor the rating gets no more than 58 out of 100 points.