Aaron Eckhart is Burke Ryan, een man die z'n vrouw heeft verloren bij een auto-ongeluk en daarover een boek heeft geschreven om anderen te helpen om over hun verlies heen te komen. Als hij een keer in Seattle is ontmoet hij bloemiste Eloise (Jennifer Aniston). In hun gesprekken blijkt dat hij zelf het verlies nog helemaal niet verwerkt heeft en dat hij het was die de auto bestuurde...
De score voor deze gevoelige romcom is gecomponeerd door Christopher Young. De componist is vooral bekend vanwege zijn effectieve scores voor horrorfilms en thrillers, maar ook in andere genres telt Young mee, en hij blijkt steeds weer een echte allrounder waar het filmmuziek betreft.
De eerste track zet gelijk de toon voor de score. Het is een vrolijke en melodieuze track die erg aanstekelijk werkt. De muziek is vlot en de instrumentaties zijn wat apart en daardoor valt de muziek op. Dat geldt gelukkig voor meer tracks op deze score, maar zeker niet voor alle.
De hoofdinstrumenten die veelal de leiding hebben in de tracks zijn de piano, de acoustische gitaar en de marimba. En die instrumenten spelen regelmatig het leuke, vrolijke hoofdthema dat Young bedacht heeft. Er is nog een tweede thema, die echter veel minder tot de verbeelding spreekt. Dat tweede thema heeft een licht jazzy setting, die in de film verrassend goed werkt, maar als luistermuziek een beetje zeurt, ondanks dat Young er aparte effecten aan toevoegt, zoals handgeklap in de track Crystal Flowers. En een derde thema, die weer vrolijk klinkt en wat weg heeft van het hoofdthema.
De muziek wordt door een redelijk beperkt ensemble gemaakt. Het is dan ook zeker geen grootse orkestrale score, maar het klinkt allemaal wat aan de minimalistische kant. De muziek is daarmee redelijk intiem gebleven en wordt gedragen door de melodieën en de aparte instrumentatie, waarbij vooral de marimba positief opvalt.
Er zit wel de nodige variatie in de score, die gemiddeld een wat melancholieke kleuring heeft. Maar de tracks met het hoofdthema stijgen daar bovenuit met een aanstekelijke vrolijkheid. De score als geheel is dan ook prima beluisterbaar en verveelt niet, ook al zeuren sommige tracks een beetje.
Een afwijkende track is Mind Noise. Hierin laat Young zich weer kennen als de horrorcomponist bij uitstek. De track heeft een vreemde, wat creepy sfeer, al neemt naar het einde toe de track een harmonische wending. En die harmonie blijft ook de laatste drie tracks van de eigenlijke score voortduren, wanneer de relatie tussen Burke en Eloise echt opbloeit. Young geeft die tracks (Cinnamon Life, We're A-OK en Love Happened) een prettige, wat romantische sfeer mee.
Wat volgt zijn nog een zevental bonustracks. De meeste ervan volgen de kleuring van de score, al hebben een paar een enigszins Caraïbische touch, waardoor de muziek soms wat doet denken aan Fenton's Fool's Gold. De laatste bonustrack en afsluiter van dit album is een van de mooiste tracks van de hele score en heeft een heerlijke romantisch getinte sfeer en doet ook het meest orkestraal aan, vooral omdat de strijkers en zingende stemmen een prachtige volle klank aan de fraaie melodie geven. Heerlijke ogen-dicht-muziek. De prettige klanken van die afsluitende track zorgen dat de muziek van deze score nog een poosje in je hoofd blijft zoemen, ook al is de muziek al lang afgelopen.
Kortom, Christopher Young heeft met Love Happens een prettige feel good score geschreven voor een feel good film. De beperkte instrumentatie is geen belemmering om van deze gemakkelijk beluisterbare score te genieten. Niet alle tracks vallen in de smaak, maar de score is gemiddeld erg plezierig en de afsluitende bonustrack Fast Toward The Eye is het heerlijke dromerige toefje op de pudding. De waardering komt dan ook op een mooie 78 uit 100.