Henry James schreef The Portrait of a Lady als een serie in een maandblad, die in 1881 als boek werd uitgegeven. In 1996 maakte Jane Campion er een film van, geholpen door een sterrencast, waaronder Nicole Kidman, John Malkovich, Viggo Mortensen en Christian Bale.
Het verhaal draait om Isabel Archer (Kidman), een onafhankelijke vrouw, die vanuit Amerika naar Engeland vertrekt. Daar wordt vaak naar haar hand gedingd, maar ze wil haar vrijheid houden. Dan krijgt ze een grote erfenis, waarvan ze op reis wil. Maar dan ontmoet ze een paar mensen, die op haar fortuin uit zijn en haar met mooie praatjes om de tuin leiden...
De score voor The Portrait of a Lady is van Wojciech Kilar. En hij maakte er een fraaie klassieke score voor.
De muziek die Kilar componeerde is volledig orkestraal, hoewel slechts een deel van het orkest gebruikt werd. Want percussie komt in de score niet voor en koperblazers slechts zeer beperkt en gedempt. Het is vooral strijkers die de prachtige melodieën spelen, terwijl ook houtblazers in een aantal tracks meewerken.
Het hoofdthema van de score is erg fraai en bijna meeslepend. Dit thema komt geregeld terug in diverse tracks, met name de beide titeltracks. De hele toonsetting van de score is nogal aan de melancholieke kant, wat gezien het verhaal van de film ook logisch is. Maar die melancholie is dan wel erg pakkend gecomponeerd, met heerlijke volle klanken. Eigenlijk is alle muziek van Kilar op dit score-album prachtig symfonisch en harmonisch in een positieve kleuring. Hoewel de melodieën heel melancholiek zijn, soms bijna tragisch, zit er toch steeds een positieve ondertoon in de muziek, die de score heerlijk beluisterbaar maakt.
Verwacht dan ook geen vlotte of stevige score, maar eerder een emotionele en rustige muzikale beleving, die heel dicht tegen de echte klassieke muziek aanleunt.
Het album bevat ook drie tracks die niet van Kilar zijn. In het midden van het album zijn een paar klassieke stukken van Franz Schubert opgenomen. De beide 'Impromptu'-tracks worden solo op de piano gespeeld, terwijl de 'Andante con moto' door een kwartet gespeeld wordt. Alle drie zijn het mooie klassieke stukken, die qua melodieën goed in de sfeer van de score passen. De beide piano-tracks vullen de score van Kilar fraai aan, omdat hij slechts beperkt de piano toepast, eigenlijk alleen in de prachtige track 'Love Remains' en in de 'End Credits'.
Kortom, met The Portrait of a Lady heeft Wojciech Kilar een mooie score gecomponeerd. De melancholieke muziek wordt vooral door violen gebracht. In beperkte mate zijn die vioolklanken aangevuld met houtblazers en piano. Het zijn erg mooie melodieën, die symfonisch en harmonisch zijn gearrangeerd en daardoor heerlijk rustig en soms bijna sereen zijn. Vaak om met de ogen dicht van te genieten. De waardering is dan ook een mooie 89 uit 100 punten.