De tv-serie van seizoen 3 gaat weer verder na de serie van het tweede seizoen. Inmiddels is New Caprica bezet door de Cylons, de robot-achtige vijanden van de mensen, terwijl het verzet het moeilijk heeft en de kolonie verder in het nauw komt. Dan organiseert de leider van de Galactica een reddingsactie om de overlevenden te redden. Die actie gaat op het randje goed, maar gaat ten koste van het zusterschip van de Galactica, de Pegasus.
De Cylons hebben zich steeds verbeterd en lijken ondertussen zoveel op mensen dat er bijna geen onderscheid meer is. Verraad ligt daarmee op de loer. Wie is echt en wie niet.
Nadat de kolonisten aan boord van de Galactica aan de Cylons zijn ontsnapt vinden er wraakacties plaats om eerdere verraders te elimineren. Ondertussen is de vloot onder leiding van de Battlestar Galactica nog steeds op zoek naar de aarde, de dertiende kolonie en de Cylons zijn nog steeds in de achtervolging. En aanwijzingen voor de positie van de aarde zijn schaars, maar worden toch steeds gevonden voordat de Cylons ze kunnen vernietigen, zolang als het duurt...
De tv-serie is van start gegaan met een tweedelige miniserie, die van muziek was voorzien door Richard Gibbs. Hij werd daarbij geassisteerd door Bear McCreary.
Na de miniserie wilde Gibbs niet door met het scoren van de eerste tv-serie, wat daarna werd voortgezet door Bear McCreary. McCreary leverde in seizoen 1 van de serie blijkbaar goed werk af, want ook voor de serie van seizoen 2 en vervolgens 3 is hij gevraagd om dit voort te zetten en ook hiervoor de muziek te componeren.
En evenals de eerste twee series heeft McCreary ook deze derde serie voorzien van een vrij ingetogen score. En net als in de tweede serie heeft hij ook in deze derde serie op gezette tijden strijkers toegevoegd. Daarnaast komen er, zoals in de eerdere series, volop exotische instrumenten voorbij.
De muziek voor dit derde seizoen van de serie is gemiddeld op bijna hetzelfde niveau als de voorgaande tweede serie. Ook nu zijn voldoende tracks voorzien van een orkestratie met violen en andere strijkers en (in beperkte mate) blazers. McCreary heeft een behoorlijk aantal tracks van aardige en soms bijzonder mooie melodieën voorzien.
Het minimalistische karakter van de oorspronkelijke muziek voor de serie is nog steeds te horen en aantal tracks worden nog uitgevoerd in die minimalistische setting, waarin de melodieën niet zo aanspreken of soms zelfs vrijwel afwezig zijn.
Wat McCreary evenals bij de vorige serie in de muziek voor dit derde seizoen toepast is het gebruik van ethnische instrumenten, zoals duduk en doedelzak en andere. Die geven toch een wat speciale sfeer aan de tracks waarin ze toegepast worden, die soms zeer de moeite waard is. Weer komt daardoor soms de gedachte aan de muziek van Hans Zimmer op, terwijl de geweldige derde track van deze score, 'Admiral and Commander', bijna identiek is aan een track van de muziek van Michael W. Smith op zijn fantastische filmmuziekalbum Freedom.
De muziek voor de derde serie is weer steviger voorzien van percussie dan de vorige serie. Bij de strijkers is het precies omgekeerd, die werden in seizoen 2 veel meer toegepast dan nu in seizoen 3 en dat is toch wel jammer.
Als geheel haalt de muziek van BSG seizoen 3 het niet bij die van seizoen 2, vooral omdat er minder mooie meeslepende strijkertracks aanwezig zijn. Nog steeds zijn daarbij veel tracks tamelijk minimalistisch en de melodieën spreken vaak niet echt aan. Wel is de muziek enorm gevarieerd gebleven en zijn er zeker een paar mooie tracks aanwezig.
Kortom, als geheel is Battlestar Galactica season 3 een heel behoorlijke score, met voor iedereen wel iets van zijn of haar gading. Waardering 67 uit 100.