De Amerikaanse animatiefilm Shrek the Third is de derde film uit de serie over de groene Ogre met de naam Shrek. De film uit 2007 is geregisseerd door Chris Miller, die dit samen deed met Raman Hui, waarbij Miller ook een paar stemmen voor z'n rekening nam. De film is in de pers duidelijk minder goed ontvangen dan de beide voorgangers, maar was evengoed een groot succes in de bioscopen. Er zou in 2010 nog een vierde, ook succesvolle film volgen met de titel Shrek Forever After.
Het verhaal van The Third draait om de vraag wie koning Harald na z'n dood mag opvolgen. Officieel is dat zijn dochter Fiona en haar man Shrek, maar als Shrek tijdens de ziekte van koning Harald de regering leidt, komt hij erachter dat dit niets is voor een Ogre en geeft dit aan bij de zieke Harald, die hem dan zegt dat in dat geval het koningschap naar neef Artie Pendragon moet gaan. Maar de arrogante prins Charming, die zichzelf als opvolger van koning Harald ziet, om de grote leider te worden, en daarvoor (in de tweede film) prinses Fiona wilde trouwen, neemt boze maatregelen om zijn droom waar te maken. Ondertussen gaan Shrek, Donkey en Puss'n Boots op pad om Artie te vinden, maar hij blijkt een slappe zestienjarige puber te zijn...
De muziek bij deze animatiefilm is gecomponeerd door Harry Gregson-Williams. Hij schreef er een prachtige score voor. Maar Geffen Music vond het nodig om een soundtrackalbum uit te brengen, waarop maar een track van zijn score te vinden is, naast twee songs, eentje die voornamelijk door Prins Charming (Rupert Everett) en Rapunzel (Maya Rudolph) gezongen wordt en een die door Donkey (Eddie Murphy) en Puss'n Boots (Antonio Banderas) gezongen wordt. Deze laatste is een variatie op de funksong 'Thank You' van Sly & the Family Stone, die hier de aanvulling 'Fallettinme Be Mice Elf Agin' heeft meegekregen.
Naast deze drie tracks die het album afsluiten bevat het album nog elf songs, die alle gedeeltelijk in de film voorkomen. Deze songs passen voor geen meter bij de bijzonder fraaie score van Gregson-Williams en vallen vooral in het rock-achtige genre. Met name de songs van The Ramones, Led Zeppelin, Fergie en Wolfmother zijn nogal aan de ruige kant, met veel raggende gitaren en stevige percussie, en waarbij de zangers niet erg hun best doen om fraai te zingen.
Daarnaast zijn er nog een aantal wat rustiger songs, die meer in het pop-genre thuishoren en al een stuk prettiger klinken, zoals de James Bondsong 'Live and let Die' van Paul McCartney & Wings, de beide songs van Eels of de song van Macy Gray.
Maar de meest aansprekende songs zijn toch die van Matt White, Trevor Hall en Harry Chapin, die meer werken als luistersongs met een wat beperktere begeleiding, waarin vooral de getokkelde gitaar een rol speelt.
Zoals Sjoerd al in z'n recensie aangaf is de songkeuze van menige andere animatiefilm veel aansprekender gemaakt. Dat is bij deze film duidelijk niet het geval en dat heeft z'n weerslag op het soundtrackalbum, vooral in de samenhang met de score, of beter gezegd: het gebrek aan samenhang met de score van Harry Gregson-Williams, die bijzonder fraai, melodieus en symfonisch is. De enige scoretrack op dit album is wel fraai, maar zeker niet de fraaiste van de score, zoals Sjoerd terecht opgemerkt heeft.
Kortom, met dit soundtrackalbum van de animatiefilm Shrek the Third heb je een nogal wisselend album in handen. Een aantal songs zijn nogal aan de ruige kant, maar er staan ook best wel een paar heel aardige tracks op. De beide songs van de cast van de film zijn een aardige gimmick, maar spreken geen van beide echt aan. De enige echt fraaie track is de afsluitende scoretrack van Harry Gregson-Williams. Maar daarvoor kun je beter op zoek naar het album met alleen de scoremuziek. De waardering voor dit nogal rommelige album blijft dan ook hangen op 53 uit 100 punten.