The Good House
(Digital)
Abonniere jetzt!
Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!
Bleiben Sie besser informiert und erhalten Sie Zugang zu Sammlerinformationen!
| # | Spur | Dauer | |
|---|---|---|---|
| 1. | Welcome to Wendover | 2:04 | |
| 2. | What Do You Mean Now? | 0:34 | |
| 3. | It Was Your Birthday | 1:08 | |
| 4. | The Intervention | 0:55 | |
| 5. | Frank Offers Help | 0:41 | |
| 6. | A House Too Clean | 1:31 | |
| 7. | Rebecca's Kiss | 0:43 | |
| 8. | Headlights | 0:36 | |
| 9. | Thanksgiving Is a Lot to Ask | 0:36 | |
| 10. | What Else Do You Know? | 1:19 | |
| 11. | Frankie Getchell Jackpot | 2:11 | |
| 12. | The Spoken Word | 2:11 | |
| 13. | Stop Right Now | 2:05 | |
| 14. | Come Early, Come Often | 0:40 | |
| 15. | The Dwight House Sells | 0:45 | |
| 16. | What Did You Do? | 3:32 | |
| 17. | Searching | 1:58 | |
| 18. | Help Me | 3:32 | |
| 19. | Better Than the Original | 2:51 | |
| 29:52 |
Reichen Sie Ihre Rezension ein
Bewertungen in anderen Sprachen ausblenden
Dit is de 15e recensie uit een serie van Theodore Shapiro.
Vorige: Marley & Me
Volgende: The Eyes of Tammy Faye
De Amerikaanse film The Good House is een dramafilm met de nodige humor, die is geregisseerd door Maya Forbes (Infinitely Polar Bear) en Wallace Wolodarsky (Coldblooded, Sorority Boys, Seeing Other People), die al vaker met elkaar hebben samengewerkt. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van Ann Leary. De film is in première gegaan op het filmfestival van Toronto, maar is, mede vanwege de corona-pandemie, nauwelijks in de bioscopen gekomen en vrijwel direct op de betaal-tv-kanalen uitgekomen en op dvd verschenen. De critici waren overigens behoorlijk positief over deze film.
Het verhaal draait om Hildy Good (Sigourney Weaver), die makelaar is. Ze is net gescheiden van Frank (Kevin Kline), terwijl haar familie staat erop dat ze haar alcoholprobleem oplost. Met de zaak gaat het intussen niet meer zo goed als vroeger, ook omdat haar assistente Wendy (Kathryn Erbe) een deel van haar klantenkring heeft gekaapt. Ondertussen doet ze haar best om een gezin met een autistisch kind te helpen hun huis te verkopen. Dan verkoopt ze een huis aan Rebecca (Morena Baccarin) en haar man met wie ze bevriend raakt. Ze komt erachter dat Rebecca ook een andere relatie heeft, maar belooft dat geheim te houden...
De muziek bij deze film is van Theodore Shapiro, die er een nogal mysterieuze en licht dreigende score voor componeerde.
Zijn score is met een beperkt instrumentarium gemaakt, want de muziek klinkt nogal aan de lichte kant. Het zijn vooral strijkers en piano die een leidende rol hebben.
Daarnaast is er lichte percussie, harp, vibrafoon en beperkt wat houtblazers. Het tempo van de muziek is gemiddeld, waardoor het niet al te traag overkomt.
Shapiro heeft de muziek een nogal neerslachtige kleuring gegeven, waardoor het allemaal niet erg opbeurend is. Gelukkig is de muziek niet al te minimalistisch en is er voldoende variatie tussen de tracks om toch interessant te blijven.
De wat triestige arrangementen passen natuurlijk goed bij het verhaal van de film, maar helpen niet mee om er een prettige luisterervaring van te maken. Ik heb de film niet gezien (en ben dat ook niet van plan), dus ik hoor geen verband tussen bepaalde scenes in de film en tracks die daarbij zouden horen. Voor mij gaat het dan ook alleen om de meer of minder prettige beluisterbaarheid van de muziek, los van de film. En dan valt het nog niet echt mee.
Shaprio tekent met zijn muziek vooral een bepaalde sfeer die voor de film opgeroepen moet worden. Hij past daarom soms nogal kille klanken toe in een aantal tracks, terwijl veel andere ook een wat waterige kleuring hebben. De instrumentatie helpt ook niet mee om het wat genietbaarder te maken, want de soms heldere tingel-klanken helpen juist mee aan die kille atmosfeer. Toegevoegde cellomuziek wordt zelfs wat gedempt, om te voorkomen dat de muziek te warm gaat klinken. Andere geluiden klinken juist wat schril of met een soort industriële galm. Dat geldt ook voor een deel van de percussie. Het geeft aan de muziek een soort mysterieuze dreiging, zonder overigens al te spannend te worden.
Slechts een enkele keer is de muziek wat opbeurender, zoals in 'Come Early, Come Often', maar dan is het nogal kort. Ook in andere tracks komen af en toe wel flarden voorbij van meer positieve gekleurde klanken, maar het blijft heel beperkt.
Kortom, met zijn muziek voor de dramafilm The Good House heeft Theodore Shapiro een score gecomponeerd die vooral bedoeld is om een nogal mysterieuze en licht dreigende sfeer neer te zetten. De muziek is behoorlijk dramatische gekleurd, waarbij opbeurende klanken maar beperkt voorkomen. Met een beperkt aantal instrumenten in een nogal waterige mix heeft de muziek vooral een kille, soms zelfs wat ijzige sfeer. De vele percussie-achtige instrumenten, samen met een waterige piano en vibrafoon, zorgen voor een afstandelijk gevoel, als je naar de muziek luistert. Dat zal allemaal vast ook de bedoeling zijn, maar het maakt de genietbaarheid er niet beter op. Toch is het op zich goed te beluisteren, waardoor de waardering nog op een redelijke 60 uit 100 punten komt.
Vorige: Marley & Me
Volgende: The Eyes of Tammy Faye
De Amerikaanse film The Good House is een dramafilm met de nodige humor, die is geregisseerd door Maya Forbes (Infinitely Polar Bear) en Wallace Wolodarsky (Coldblooded, Sorority Boys, Seeing Other People), die al vaker met elkaar hebben samengewerkt. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van Ann Leary. De film is in première gegaan op het filmfestival van Toronto, maar is, mede vanwege de corona-pandemie, nauwelijks in de bioscopen gekomen en vrijwel direct op de betaal-tv-kanalen uitgekomen en op dvd verschenen. De critici waren overigens behoorlijk positief over deze film.
Het verhaal draait om Hildy Good (Sigourney Weaver), die makelaar is. Ze is net gescheiden van Frank (Kevin Kline), terwijl haar familie staat erop dat ze haar alcoholprobleem oplost. Met de zaak gaat het intussen niet meer zo goed als vroeger, ook omdat haar assistente Wendy (Kathryn Erbe) een deel van haar klantenkring heeft gekaapt. Ondertussen doet ze haar best om een gezin met een autistisch kind te helpen hun huis te verkopen. Dan verkoopt ze een huis aan Rebecca (Morena Baccarin) en haar man met wie ze bevriend raakt. Ze komt erachter dat Rebecca ook een andere relatie heeft, maar belooft dat geheim te houden...
De muziek bij deze film is van Theodore Shapiro, die er een nogal mysterieuze en licht dreigende score voor componeerde.
Zijn score is met een beperkt instrumentarium gemaakt, want de muziek klinkt nogal aan de lichte kant. Het zijn vooral strijkers en piano die een leidende rol hebben.
Daarnaast is er lichte percussie, harp, vibrafoon en beperkt wat houtblazers. Het tempo van de muziek is gemiddeld, waardoor het niet al te traag overkomt.
Shapiro heeft de muziek een nogal neerslachtige kleuring gegeven, waardoor het allemaal niet erg opbeurend is. Gelukkig is de muziek niet al te minimalistisch en is er voldoende variatie tussen de tracks om toch interessant te blijven.
De wat triestige arrangementen passen natuurlijk goed bij het verhaal van de film, maar helpen niet mee om er een prettige luisterervaring van te maken. Ik heb de film niet gezien (en ben dat ook niet van plan), dus ik hoor geen verband tussen bepaalde scenes in de film en tracks die daarbij zouden horen. Voor mij gaat het dan ook alleen om de meer of minder prettige beluisterbaarheid van de muziek, los van de film. En dan valt het nog niet echt mee.
Shaprio tekent met zijn muziek vooral een bepaalde sfeer die voor de film opgeroepen moet worden. Hij past daarom soms nogal kille klanken toe in een aantal tracks, terwijl veel andere ook een wat waterige kleuring hebben. De instrumentatie helpt ook niet mee om het wat genietbaarder te maken, want de soms heldere tingel-klanken helpen juist mee aan die kille atmosfeer. Toegevoegde cellomuziek wordt zelfs wat gedempt, om te voorkomen dat de muziek te warm gaat klinken. Andere geluiden klinken juist wat schril of met een soort industriële galm. Dat geldt ook voor een deel van de percussie. Het geeft aan de muziek een soort mysterieuze dreiging, zonder overigens al te spannend te worden.
Slechts een enkele keer is de muziek wat opbeurender, zoals in 'Come Early, Come Often', maar dan is het nogal kort. Ook in andere tracks komen af en toe wel flarden voorbij van meer positieve gekleurde klanken, maar het blijft heel beperkt.
Kortom, met zijn muziek voor de dramafilm The Good House heeft Theodore Shapiro een score gecomponeerd die vooral bedoeld is om een nogal mysterieuze en licht dreigende sfeer neer te zetten. De muziek is behoorlijk dramatische gekleurd, waarbij opbeurende klanken maar beperkt voorkomen. Met een beperkt aantal instrumenten in een nogal waterige mix heeft de muziek vooral een kille, soms zelfs wat ijzige sfeer. De vele percussie-achtige instrumenten, samen met een waterige piano en vibrafoon, zorgen voor een afstandelijk gevoel, als je naar de muziek luistert. Dat zal allemaal vast ook de bedoeling zijn, maar het maakt de genietbaarheid er niet beter op. Toch is het op zich goed te beluisteren, waardoor de waardering nog op een redelijke 60 uit 100 punten komt.