Max & Me


Sony Masterworks 09/03/2018 下载
电影 电影发行: 2017
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪 艺术家/作曲家 持续时间
1.I AmMark McKenzie;Joshua Bell1:14
2.Two Crowns Vision1:21
3.Head in the Clouds Over You2:14
4.You Could be Anything2:43
5.In the Trenches2:28
6.If You are so Intelligent Why Don't You Believe?5:20
7.Ask and It Will be Given to You1:23
8.When I'm Saying Me I Mean You0:50
9.Dare to Dream Bigger1:50
10.A Mother's PrayerMark McKenzie;Joshua Bell3:08
11.Dapper Duds1:49
12.Sunset Hug1:49
13.I'm Sorry3:00
14.Nazi Brutality3:15
15.Prayer for Peace3:38
16.Auschwitz Cries2:55
17.Only Love is Creative2:35
18.I Love YouMark McKenzie;Joshua Bell3:58
19.Triumph Over Fear3:18
20.He Was Always with Me1:49
21.I Believe in You4:11
22.Heaven's Welcome2:27
 57:15
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Max & Me - 10/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
Laat ik beginnen te zeggen dat dit absoluut een van de mooiste scores aller tijden is, en zeker van 2018! Ik heb deze bewaard voor mijn 1000ste recensie!

De Mexicaanse productiemaatschappij Dos Corazones Films produceert films waarin geloof, hoop en liefde centrale thema's zijn. Hun laatste animatiefilm Max & Me vertelt ook zo'n verhaal, dat bovendien waargebeurd is en speelt tijdens de 2e wereldoorlog.
Het verhaal begint in het heden, waarin een oudere man, Gunther (stem van Hector Elizondo) een ontmoeting heeft met een rebelse puber DJ (stem David Henrie). Dan vertelt hij hem het verhaal van priester Maximilian Kolbe, die tijdens de oorlog vele Joden hielp. Toen hij daarvoor opgepakt werd, belandde hij in Auschwitz. Als daar dan op een gegeven moment een aantal gevangenen zullen worden opgesloten om de hongerdood te sterven, pleit er een van hen vanwege z'n vrouw en kinderen voor genade. Priester Kolbe biedt aan om in zijn plaatst te gaan...

De score voor dit aangrijpende verhaal is gecomponeerd door Mark McKenzie, die al eerder voor Dos Corazones Films de geweldige muziek schreef voor The Greatest Miracle (El Gran Milagro). En nu is daar Max & Me...
Ik dacht dat de mooiste filmmuziek al gemaakt was, maar dit moet nodig bijgesteld worden. Wat McKenzie hier neergezet heeft is muziek met een emotionele impact die z'n weerga niet kent. Wat zeker meehelpt is dat de vioolsolo's gespeeld worden door niemand minder dan Joshua Bell, die z'n sporen al ruimschoots verdiend heeft. De muziek krijgt daardoor in een aantal tracks een extra emotionele lading, zodat het bijna rechtstreeks in je hart belandt. Dat geldt overigens voor de meeste tracks!

De score van McKenzie is vol orkestraal en dat lijkt tegenwoordig steeds zeldzamer te worden. Toch worden ze nog steeds gemaakt en zorgen componisten ervoor dat de muziek de film niet overschreeuwt. McKenzie zorgt daarvoor, zodat de muziek bij de film past als inkleuring van gevoelens en emoties en daarmee een noodzakelijke extra dimensie verzorgt. En McKenzie weet met zijn muziek zelfs ver boven die dimensie uit te stijgen.

Gelijk al de eerste track 'I Am' weet McKenzie voor kippenvel te zorgen. Natuurlijk helpt de viool van Bell daar ook aan mee, terwijl het arrangement melodieus en gevoelig is en door de lichte melancholie je in het hart weet te raken.
De film vertelt een verhaal van hoop en dat klinkt duidelijk door in de score. Steeds laat de prachtige muziek die kleine zonnestralen doorschijnen door de duisternis van de oorlog. En steeds weten de violen van het orkest of van Bell, als beeld van die zonnestralen, van die hoop en van het geloof, weer kippenvel op te roepen. Een track als 'A Mother's Prayer' kan met de solo's van Bell dan alleen maar diepe emotie oproepen, en je moet slikken om niet te gaan huilen...
Daarvoor zorgen niet alleen de prachtige melodieën, maar ook de instrumentaties. Zo hoor je tokkelende gitaren voorbij komen, een solo piano, of een jongenssopraan of vrouwenstem als indrukwekkende ondersteuning van het drama dat zich in de film afspeelt en de hoop die daar doorheen schijnt.
Naast alle prachtige en hoopvolle muziek, hoor je toch ook in de score de tragiek van het verhaal doorklinken in de donkerder gekleurde tracks. Maar McKenzie weet ook die tracks melodieus en harmonieus te houden en laat hij het arrangement voor die meer duistere kleur zorgen, die daarmee iets tragisch krijgt. En toch klinkt ook dan steeds op een vreemde manier iets van hoop door de muziek heen, zoals in tracks als 'In the Trenches' of 'Nazi Brutality'.

McKenzie weet met zijn melodieën en orkestraties een kracht en impact neer te zetten, met thema's die bijna vleugels krijgen, met arrangementen die je bij de kladden grijpen en niet meer loslaten. En dat voor een score bij een film die technisch z'n beperkingen heeft. Maar die door de filmmaatschappij worden gecompenseerd door flink uit te pakken bij het budget voor de muziek, want McKenzie kon de score opnemen met een groot orkest en virtuose solisten en koren. En dat hoor je terug op dit album van grote klasse.

Naar het einde van de score tovert McKenzie met volle orkestrale klanken en koorstemmen op zijn fantastische themamelodie muziek tevoorschijn, die langzaam uitloopt naar een fantastische climax, zoals in 'Triumph over Fear' en vooral ook de afsluitende 'Heaven's Welcome', die probleemloos de gevoelige snaar weten te raken. Als dan in die laatste track de koorstemmen van engelen over de trompetten heen schallen is dat zulke overweldigende en ontroerende muziek dat je de tranen niet meer tegen kunt houden.

Kortom, met zijn score voor Max & Me heeft Mark McKenzie opnieuw bewezen een begenadigd componist te zijn, die in staat is om magistrale muziek te componeren, met een melodieuze en symfonische kwaliteit die je gedurende de volle speeltijd van het album laat genieten. Met een grote emotionele impact door zowel ingetogen als uitbundige muziek weet McKenzie steeds opnieuw alle hoeken van je hart te raken. Indrukwekkend! De waardering voor deze fantastische score kan niet anders dan maximaal zijn, met 100 uit 100 punten!
Max & Me - 06/10 - 评论 Maurits Petri, 提交于 (荷兰人)
Mierzoet in Auschwitz

Max & Me is een van de eerste lange animatiefilms over de Tweede Wereldoorlog en Auschwitz. Een relatief onbekend project, waar vreemd genoeg maar weinig ruchtbaarheid aan wordt gegeven. Tevens met een aangrijpend onderwerp, wat om veel voorzichtigheid en respect vraagt. In de low budget film wordt gebruik gemaakt van motion-capture. De eerste stills laten al zien dat de animaties er wat goedkoop uit zien. De score is in ieder geval wel al uitgebracht. Is het allemaal de moeite waard?

Mark McKenzie staat vooral bekend om zijn werk achter de schermen bij menig soundtrack. Zo schreef hij mee aan Spider-Man (2002) en the klassieker The Nightmare Before Christmas van regisseur Tim Burton. Dat legde de componist zeker geen windeieren. De soundtracks die hij zelf produceerde kenmerkten zich met name door onsamenhangende tracks en cues, lelijke synthesizers, een overdaad aan slecht getimede modulaties en goedkoop klinkende sampling. Waarschijnlijk gemaakt in een Music Maker programmaatje. Met zijn Dragonheart projecten werd het er niet beter op. Landscaping en synth score kan hij beter overlaten aan de Zimmers van deze wereld.

Max & Me lijkt een emotionele en beladen animatiefilm, maar heeft helaas een wisselende score. McKenzie lijkt direct al geen stabiele schrijver en om direct met de deur in huis te vallen: de samenhang is ver te zoeken. In rap tempo wisselen mooie en klassieke tracks elkaar af. De bijdragen van Joshua Bell zijn zoals altijd geniaal en prachtig te noemen. Dat Bell een wereldse violist is, wisten we al. Met zijn bijdragen aan onder ander The Village en menig Zimmer score, zette bij zichzelf bij een breder publiek op de kaart. Wat vooral erg irritant is, is de enorme afwisseling van stijlen en de oersaaie underscore. Naast de ontelbare emotionele tracks, met zeer lange en uitgerekte akkoorden van de strijkers ook kennelijk ruimte voor vrolijk gepingel van de violen. Door de gemiddeld gezien korte speelduur van tracks, heb je als luisteraar geen tijd om in de muziek te verdwalen. De meeste tracks zijn na een slordige anderhalve minuut alweer voorbij. Het “Thomas Newman-effect” zo je wilt. Een overdaad aan nummers, thema’s en te korte speelduur.

Daar tussenin vele nietszeggende en vooral saaie underscore. Nietszeggende muziek zoals de track “The Trenches”. Zonder enkele vorm van introductie horen wij een Lisa Gerrard ‘hear-a-like’ wat klanken uit schreeuwen. In de juiste context prima, maar in deze track valt de zangeres compleet weg. De toevoeging van diverse soorten koren is mooi verwerkt, maar komt totaal niet tot zijn recht. En het wordt steeds meer duidelijk, in eerste instantie doet deze score wat misplaatst aan in een film over oorlog en concentratiekampen. Waar John Williams met Schindler’s List koos voor aangrijpende vioolsolo’s en ingetogen muziek, verliest McKenzie zichzelf in standaard riedeltjes. Hollywood score, 13 in een dozijn. Veelal mierzoete voortkabbelende muziek wat niet past in het geheel. Thema’s die wel geslaagd zijn, zoals te horen in “I Am” en “You Could Be Anything” worden niet goed uitgebouwd.

Is het dan allemaal kommer en kwel? Neen, zeker niet. De manier waarop McKenzie het orkest schrijft en dirigeert is memorabel. En de eerste paar tracks zijn best bijzonder en apart. Sommige thematiek is wonderschoon. Als muziek voor onder een studie, tijdens een begrafenis of yogales is deze score prima. Op een doordeweekse woensdagavond er naar luisteren is een ander verhaal. Dat vraagt zeer veel geduld van de luisteraar. De muzikale “zonnestralen door de duisternis” die in een eerdere review wordt omschreven zijn zeker aanwezig. Maar of deze score een gooi doet naar beste score van het jaar (of beste score aller tijden) daar zijn de meningen sterk over verdeeld. Eerder zal hij ondergesneeuwd raken door tientallen, orkestaal en thematisch gezien, betere soundtracks die de revue passeren. En dat is jammer. Want Mark McKenzie had uit zijn comfortzone kunnen stappen en de wereld laten horen dat hij tot de absolute top kan behoren!


其他版本 Max & Me (2017):

Max & Me (2017)


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多