Bad News Bears
| # | 跟踪 | 艺术家/作曲家 | 持续时间 |
|---|---|---|---|
| 1. | Promise | Simple Plan | 3:32 |
| 2. | Bad Reputation | Senses Fail | 2:33 |
| 3. | Everything is Alright | Motion Picture Soundtrack | 3:28 |
| 4. | Wipeout | Phantom Planet | 1:31 |
| 5. | This is War | Ben Kweller | 2:22 |
| 6. | Centerfield | John Fogerty | 3:52 |
| 7. | Shinin' On | Grand Funk Railroad | 3:30 |
| 8. | Cocaine | Eric Clapton | 3:40 |
| 9. | Muscle of Love | Alice Cooper | 3:45 |
| 10. | Stranglehold | Ted Nugent | 8:24 |
| 11. | Close to Champaign | Los Straitjackets | 3:55 |
| 12. | Wack Wack | Young-Holt Trio | 2:59 |
| 13. | Meet Mr. Buttermaker | Edward Shearmur | 2:24 |
| 14. | Play Ball | Edward Shearmur | 1:47 |
| 15. | Dictatorship | Edward Shearmur | 1:14 |
| 48:55 |
提交您的评论
隐藏其它语言的评论
Dit is de achtste recensie in de Edward Shearmur-serie.
Vorige: Abduction
Volgende: Derailed
De Amerikaanse komedie Bad News Bears is een sportfilm die geregisseerd is door Richard Linklater (Before Sunset, Boyhood). De film is een remake van de film met dezelfde titel uit 1976, die toen erg succesvol was, zowel bij de critici als bij het publiek. Maar deze remake was dat allemaal niet en kwam nauwelijks uit de kosten.
Het verhaal draait om Morris Buttermaker (Billy Bob Thornton), een verlopen alcoholist die vroeger een gerenomeerde honkbalspeler was. Nu is hij de trainer van een club van kinderen met honkbalaspiraties. Al bij hun eerste wedstrijd verziekt de trainer het spel, waarop de kinderen hem onder druk zetten en laten beloven beter z'n best te doen. Dan komen er een paar meiden bij het team die goed kunnen spelen en ze beginnen zowaar wedstrijden te winnen. Maar dan blijkt bij een belangrijke wedstrijd dat de trainer van dat team (Greg Kinnear) ook niet vies is van wat slinksigheid...
De muziek bij de film is van Edward Shearmur.
Van zijn score is echter geen album uitgekomen, maar er is een soundtrack uitgebracht met een paar stukjes van zijn score. Verder is het album aangevuld met songs, die allemaal in de film langskomen. Scorecomponist Jerry Fielding arrangeerde in de oorspronkelijke film uit 1976 Georges Bizet's muziek uit zijn opera Carmen en ook Shearmur nam diezelfde muziek opnieuw op in zijn eigen arrangement, die beperkt op dit album is meegenomen.
De songs op het album vallen eigenlijk allemaal in de categorie Modern Rock. In vrijwel alle tracks spelen stevige rockgitaren de hoofdrol en zijn de melodieën redelijk melodieus. De songs zijn daarmee meestal toch wel goed beluisterbaar en er wordt eigenlijk nauwelijks door de zangers geschreeuwd, maar overwegend normaal gezongen. Maar dan wel met de kenmerkende rockstemmen van de (allemaal mannelijke) zangers. Er zitten een aantal bij ons bekende namen tussen, zoals John Fogerty (de voormalige lead zanger van Creedence Clearwater Revival), Grand Funk Railroad, Eric Clapton, Alice Cooper en Ted Nugent.
Met name de song 'Stranglehold' van Ted Nugent, met ruim acht minuten verreweg de langste song van de soundtrack is een typische gitaarsong, inclusief lange solo's zonder zang. Nugent is natuurlijk een echte rockgitarist en heeft daarmee een van de ruigste tracks op het album staan. Moet je dan wel van houden.
De song 'Close to Champaign' van de mij geheel onbekende Los Strait Jackets is een heel aardige instrumentale track in een soort light-rock uitvoering, met een heel aardige melodie. Ook 'Wack Wack' is een instrumentale song, maar deze keer zonder rock invloeden. Deze song ligt meer tegen het jazzy genre aan.
Wat volgt zijn drie tracks van Shearmur's score. De eerste is 'Mr Buttermaker', waarin toch weer de rockgitaar de hoofdrol wegkaapt, maar dan met wat simpele loopjes. De begeleiding van die gitaarklanken lijkt soms zelfs een beetje op kermismuziek en spreekt daardoor totaal niet aan.
In de beide laatste tracks van dit album hoor je de muziek van de opera Carmen van de Franse klassieke componist Georges Bizet, maar dan op een arrangement van Shearmur. Deze bekende muziek is op zich best fraai, maar past eigenlijk totaal niet bij de rocksongs op het album.
Kortom, deze soundtrack van de film Bad News Bears is een album met een tiental stevige gitaarrocksong en 2 daarvan wat afwijkende instrumentale tracks van anderen dan Shearmur. De drie laatste tracks van Shearmur's score wijken hier nogal van af. De eerste daarvan is een track die nog het dichtst tegen de rocksongs aan ligt, maar heeft een vrij hoog kermisgehalte. De beide laatste tracks laten vooral muziek horen uit Bizet's opera Carmen, in een arrangement van Shearmur. Dat arrangement is overigens nog steeds klassiek, fraai en vol orkestraal, waarbij er geen gitaar aan te pas komt. De waardering voor het geheel komt echter niet hoger dan 63 uit 100 punten.
Vorige: Abduction
Volgende: Derailed
De Amerikaanse komedie Bad News Bears is een sportfilm die geregisseerd is door Richard Linklater (Before Sunset, Boyhood). De film is een remake van de film met dezelfde titel uit 1976, die toen erg succesvol was, zowel bij de critici als bij het publiek. Maar deze remake was dat allemaal niet en kwam nauwelijks uit de kosten.
Het verhaal draait om Morris Buttermaker (Billy Bob Thornton), een verlopen alcoholist die vroeger een gerenomeerde honkbalspeler was. Nu is hij de trainer van een club van kinderen met honkbalaspiraties. Al bij hun eerste wedstrijd verziekt de trainer het spel, waarop de kinderen hem onder druk zetten en laten beloven beter z'n best te doen. Dan komen er een paar meiden bij het team die goed kunnen spelen en ze beginnen zowaar wedstrijden te winnen. Maar dan blijkt bij een belangrijke wedstrijd dat de trainer van dat team (Greg Kinnear) ook niet vies is van wat slinksigheid...
De muziek bij de film is van Edward Shearmur.
Van zijn score is echter geen album uitgekomen, maar er is een soundtrack uitgebracht met een paar stukjes van zijn score. Verder is het album aangevuld met songs, die allemaal in de film langskomen. Scorecomponist Jerry Fielding arrangeerde in de oorspronkelijke film uit 1976 Georges Bizet's muziek uit zijn opera Carmen en ook Shearmur nam diezelfde muziek opnieuw op in zijn eigen arrangement, die beperkt op dit album is meegenomen.
De songs op het album vallen eigenlijk allemaal in de categorie Modern Rock. In vrijwel alle tracks spelen stevige rockgitaren de hoofdrol en zijn de melodieën redelijk melodieus. De songs zijn daarmee meestal toch wel goed beluisterbaar en er wordt eigenlijk nauwelijks door de zangers geschreeuwd, maar overwegend normaal gezongen. Maar dan wel met de kenmerkende rockstemmen van de (allemaal mannelijke) zangers. Er zitten een aantal bij ons bekende namen tussen, zoals John Fogerty (de voormalige lead zanger van Creedence Clearwater Revival), Grand Funk Railroad, Eric Clapton, Alice Cooper en Ted Nugent.
Met name de song 'Stranglehold' van Ted Nugent, met ruim acht minuten verreweg de langste song van de soundtrack is een typische gitaarsong, inclusief lange solo's zonder zang. Nugent is natuurlijk een echte rockgitarist en heeft daarmee een van de ruigste tracks op het album staan. Moet je dan wel van houden.
De song 'Close to Champaign' van de mij geheel onbekende Los Strait Jackets is een heel aardige instrumentale track in een soort light-rock uitvoering, met een heel aardige melodie. Ook 'Wack Wack' is een instrumentale song, maar deze keer zonder rock invloeden. Deze song ligt meer tegen het jazzy genre aan.
Wat volgt zijn drie tracks van Shearmur's score. De eerste is 'Mr Buttermaker', waarin toch weer de rockgitaar de hoofdrol wegkaapt, maar dan met wat simpele loopjes. De begeleiding van die gitaarklanken lijkt soms zelfs een beetje op kermismuziek en spreekt daardoor totaal niet aan.
In de beide laatste tracks van dit album hoor je de muziek van de opera Carmen van de Franse klassieke componist Georges Bizet, maar dan op een arrangement van Shearmur. Deze bekende muziek is op zich best fraai, maar past eigenlijk totaal niet bij de rocksongs op het album.
Kortom, deze soundtrack van de film Bad News Bears is een album met een tiental stevige gitaarrocksong en 2 daarvan wat afwijkende instrumentale tracks van anderen dan Shearmur. De drie laatste tracks van Shearmur's score wijken hier nogal van af. De eerste daarvan is een track die nog het dichtst tegen de rocksongs aan ligt, maar heeft een vrij hoog kermisgehalte. De beide laatste tracks laten vooral muziek horen uit Bizet's opera Carmen, in een arrangement van Shearmur. Dat arrangement is overigens nog steeds klassiek, fraai en vol orkestraal, waarbij er geen gitaar aan te pas komt. De waardering voor het geheel komt echter niet hoger dan 63 uit 100 punten.