Star Trek IV: The Voyage Home


Intrada (0720258711427)
电影 | 发布日期: 05/01/2012 | 电影发行: 1986 | 格式: CD
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪   持续时间
1.Logo/Main Title2:52
2.Starfleet Command/On Vulcan/Spock/Ten Seconds of Tension1:40
3.The Probe1:16
4.The Probe - Transition/The Take-Off/Menace of the Probe/Clouds and Water/Crew Stunned3:08
5.Time Travel1:28
6.Market Street4:38
7.In San Francisco2:01
8.Chekov’s Run1:21
9.Gillian Seeks Kirk2:42
10.Hospital Chase1:14
11.The Whaler2:00
12.Crash/Whale Fugue8:38
13.Kirk Freed0:44
14.Home Again/End Credits5:39
 
The Extras
15.Ballad of the Whale4:59
16.Main Title (alternate)2:56
17.Time Travel (alternate)1:29
18.Chekov’s Run (album ending)1:19
19.The Whaler (alternate)2:05
20.Crash/Whale Fugue (album track)8:15
21.Home Again and End Credits (alternate)5:16
22.Main Title (album track)2:40
23.Whale Fugue (alternate)1:05
24.I Hate You (contains explicit lyrics)1:59
 71:24
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Star Trek IV: The Voyage Home - 06/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
De Amerikaanse film Star Trek IV: The Voyage Home is de vierde film uit de Star Trek franchise, geregisseerd door hoofdrolspeler Leonard Nimoy, die ook al de vorige film, The Search for Spock, had geregisseerd. Deze vierde film sluit eigenlijk een soort trilogie af, die begon met het tweede deel, The Wrath of Khan. De regisseur van dat tweede deel, Nicholas Meyer, werkte mee aan het scenario voor deze vierde film. De film is erg goed ontvangen door de critici en viel ook in de prijzen en nominaties. Ook aan de kassa's van de bioscopen deed de film het erg goed.
Het verhaal begint met een groot, vijandig ruimteschip, dat in de nabijheid van de Aarde vreemde signalen uitzendt en daardoor stormen opwekt, die zelfs de zon verduisteren. Ondertussen is de bemanning van de Enterprise met een buitgemaakt Klingon-schip op weg naar Aarde, waar vandaan ze de waarschuwing krijgen om weg te blijven. Ze pikken het sigaal van het vreemde schip op, maar weten niet hoe ze daarmee communiceren kunnen, tot Spock ontdekt dat het schip walvisgeluiden uitzendt. Ze besluiten om 200 jaar terug in de tijd te reizen naar 1986. Daar treffen ze een vreemde wereld aan, met aparte muziek en rare mensen. Ze zijn geland in San Francisco en gaan van daaruit op zoek naar die specifieke walvissen. Intussen heeft hun eigen ruimteschip energie nodig om terug te kunnen keren naar 2286...

De score voor deze vierde film is van de hand van Leonard Rosenman, die het na Goldsmith en Horner mocht proberen. Regisseur Nimoy wilde Rosenman ook al voor zijn vorige film The Search for Spock, maar de productiemaatschappij weigerde, omdat Horner zich al in The Wrath of Khan bewezen had en voor de studio toen vertrouwder was dan Rosenman, terwijl Nimoy
als regisseur net kwam kijken. Maar Nimoy had zich in die vorige film bewezen en de productiemaatschappij ging voor deze vierde film overstag, waardoor Nimoy Rosenman vroeg voor de score van zijn film.
Ondanks de Oscar-nominatie voor Rosenman is zijn muziek voor de film nogal mager ontvangen en vond men algemeen dat de muziek niet goed bij de film paste. En bij het beluisteren van de score krijg je inderdaad niet de indruk met een grootschalige Science Fiction film te maken te hebben. Nimoy wilde meer humor in de film en Rosenman sluit daar nauw op aan met een paar tracks die duidelijk in een komedie thuishoren. Maar ook veel andere tracks hebben een behoorlijk lichte orkestratie.
De muziek is weliswaar regelmatige behoorlijk melodieus, maar ofwel de arrangementen spreken te weinig aan, ofwel de melodie is teveel aan de vlakke kant. Zelfs een track als 'Home Again/End Credits' heeft daar behoorlijk last van. Waar je een grootse en meeslepende afronding van de score verwacht, blijft deze hangen in op zich fraaie, maar toch wat vlakke arrangementen en melodieën.
Het wereldberoemde thema van de tv-serie, gecomponeerd door Alexander Courage, lijkt in het geheel van het album eigenlijk de meest heroïsche muziek van de score te zijn. In de drie 'Main Title' tracks presenteert het album die opbeurende en heldhaftige muziek, die de serie beroemd maakte, in de arrangementen van Rosenman.

Een groot deel van de film speelt zich af op onze gewone aarde en Rosenman heeft dat geprobeerd te verklanken door veelvuldig gebruik van een soort funky elektronische muziek, die soms ook nog gespeeld wordt door jazz-funk-band The Yellowjackets. In de track 'Market Street' heeft daarbij de funky stijl duidelijk de overhand, terwijl 'Ballad of the Whale' meer een elektro-jazz karakter heeft, waarbij de saxofoons overigens een heel aardig deuntje spelen.
Nog een aparte track voor een sf-score is 'Chekov's Run', die in twee versies op het album te vinden is, waarvan de 'album ending' versie ook op het Original score album te vinden is. Dit is op zich best een aardig deuntje, met een duidelijke Russische kleuring over zich, die los van de film slecht te plaatsen is.

Ook spannende muziek ontbreekt niet, zoals in beide versies van 'The Whaler' of beide versies van 'Crash/Whale Fugue'. De losse track 'Whale Fugue (alternate)' doet overigens eerder aan een wals denken en is een fraaie track, die wellicht als een soort liefdesthema voor de walvis had moeten fungeren, maar in de uiteindelijke film kwam de muziek anders te klinken.

Het album besluit met een -jawel- song. Nou ja, song, het is schreeuwerige punk met raggende gitaren wat uit de luidsprekers rolt. En het komt ook nog in de film voor. De gelegenheidsband Edge of Etiquette bestond uit medewerkers aan de film, die er lol in hadden om zelf de muziek te schrijven en te spelen, omdat er kennelijk voor die scene geen 'passende' muziek voorhanden was. Geen prettige afsluiter van het album.

Kortom, de keuze van regisseur Nimoy om in dit vierde deel van de Star Trek serie de score door Leonard Rosenman te laten componeren is niet goed bevallen. Voor het vijfde deel van de serie is dan ook niet voor niets weer een beroep gedaan op Jerry Goldsmith, om het niveau weer op een aanzienlijk hoger peil te brengen. In Rosenman's score ontbreekt teveel de heroïek en de magie die veel andere scores wel hebben. De muziek komt vaak nogal gedateerd over en ook Rosenman's muziek die door The Yellowjackets wordt gespeeld komt niet prettig over. Daarbij zijn veel tracks te weinig melodieus en pakkend. De waardering voor Rosenman's eenmalige Star Trek avontuur komt dan ook niet hoger dan 60 uit 100 punten, even hoog als die voor de Original score, omdat dit expanded album daarvoor te weinig toevoegt en met z'n laatste track zelfs afbreuk doet.

其他版本 Star Trek IV: The Voyage Home (1986):

Star Trek IV: The Voyage Home (1986)
Ultimate Star Trek, The (2000)
Star Trek IV: The Voyage Home (1986)
Star Trek IV: The Voyage Home (1986)


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多