Quiz Show


Hollywood Records US (0720616200020)
电影 | 发布: 1994 | 电影发行: 1994 | 格式: CD
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪 艺术家/作曲家 持续时间
1.MoritatLyle Lovett4:44
2.The World's Smartest Man5:22
3.The Oversight Blues10:39
4.The Underdog4:24
5.Your Secret's Safe With Me3:12
6.Hunting In Your Underwear3:52
7.On The Shoulders Of Life1:24
8.Books And Learning1:24
9.A Chance Is What I'm Giving You1:50
10.The Committee Calls2:14
11.The World Is Bluffing1:14
12.Television On Trial3:06
13.Everything Has Its Price4:18
 47:43
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Quiz Show - 06/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
De Amerikaanse dramafilm Quiz Show is gebaseerd op het waargebeurde schandaal rondom de Twenty One tv-shows, waarin de gewenste kandidaten via doorgestoken kaart in de show werden gehouden en anderen afvielen. De film is geregisseerd door Robert Redford. De film is door de critici erg goed ontvangen en kreeg meerdere Oscarnominaties, onder andere voor Beste Film en Beste Regisseur. Maar het bioscooppubliek liep niet erg warm voor de film, die daardoor toch een grote flop werd.
Het verhaal draait om de 'Twenty One' tv-shows van NBC, die eind vijftiger jaren van de vorige eeuw erg populair waren. Maar nu had de show de wat saaie kandidaat Herb Stempel (John Torturo) die steeds alle vragen goed wist te beantwoorden, tot ergernis van de tv-bazen en de sponsor van het programma. Dan doet een zekere Charles van Doren (Ralph Fiennes) auditie voor de show en men realiseert zich dat hij de ideale tegenkandidaat voor Stempel is. Hem wordt aangeboden dat hij tijdens de show dezelfde vragen krijgt als tijdens zijn auditie, zodat hij de antwoorden al van tevoren weet, maar hij weigert dat. Hij redt het tegen Stempel tot de finale. Stempel heeft intussen het aanbod gekregen om tv-promotie te maken als hij de finalevraag fout beantwoordt. Dan krijgt Van Doren toch als finalevraag eentje uit zijn auditie waarvan hij het antwoord al weet...

De muziek bij deze film is van Mark Isham, die er een nogal jazzy score voor componeerde. Nu is Isham een bekende naam in de jazzwereld. Hij heeft ook eigen jazzalbums opgenomen, zonder de link met een film en hij werkt graag samen binnen het geheel van een beperkt jazzcombo. Dus een opdracht voor een dergelijke score paste hem wel. Daarbij lenen de vijftiger jaren van de vorige eeuw zich natuurlijk prima voor een dergelijke jazz-score, die daarmee goed aansluit bij het tijdsbeeld van de film.

Het album opent met de song 'Moritat', gezongen door Lyle Lovett, die een aangepaste uitvoering zingt van de song Mack the Knife van Kurt Weill. Hij doet dat op een wat slepende, jazzy manier, waardoor deze song een goede introductie op de score is geworden.
Na deze soft jazzy song volgen een aantal pure jazz tracks, waarbij ook Isham zelf regelmatig bijspringt op z'n speciale trompet, waarmee hij een aantal keren ook solo te horen is. In deze tracks komt vaak een melodieus motief terug, dat best heel aardig is. De sfeer van deze tracks is ook redelijk relaxed, waardoor de muziek eigenlijk best wel aangenaam te beluisteren is, ook al ben ik niet zo'n liefhebber van jazzmuziek. Wel heeft de muziek veelal een wat beperkte instrumentatie, waardoor het wat minimalistisch overkomt. De meeste tracks zijn overigens aan de laid-back kant van het jazz spectrum, maar sommige tracks zijn toch duidelijk meer hardcore jazz.

In de track 'Your Secret's safe with Me' wordt de muziek solo op piano gespeeld en dat pakt eigenlijk best wel positief uit, waarbij de muziek prima in de jazzy sfeer van de andere tracks past.
Een paar kortere tracks op dit score-album zijn jazzy, maar duidelijk ook veel meer symfonisch, compleet met strijkers en andere orkestrale elementen. De track 'Books and Learning' is zelfs helemaal niet jazzy, waarna weer een aantal wat jazzy'er tracks volgen met duidelijk meer spanning in de muziek.
De score sluit af met 'Everything has its Price', wat toch wel de mooiste track van het album is, tenminste naar mijn smaak en vooral meer naar het einde van de track toe. Het eerste deel van de track is vooral spannend gearrangeerd en duidelijk minder melodieus, maar zodra Isham z'n trompet laat horen wordt de muziek veel meer orkestraal harmonisch. Er klinkt vanaf dat moment veel meer optimisme door in de muziek en met de fraaie underscore is dit laatste deel van deze track en daarmee van dit album bijzonder genietbaar. Isham doet dit wel vaker, dat hij een wat magere score afsluit met een mooie symfonische orkestraal klinkende soort van end-credits-track.

Kortom, met Quiz Show heeft Mark Isham een score gecomponeerd met een behoorlijke jazzy kleuring. Dat heeft hij allicht zo gekozen vanwege het tijdsbeeld van de film, maar Isham is daarnaast een fervent jazzliefhebber en hij maakt dan ook eigen jazz-albums. Een aantal films heeft hij van een jazz-score voorzien, waaronder deze. Gelukkig is het een jazz-stijl die redelijk tot goed beluisterbaar is, ook voor mensen die niet zo van jazz houden. De vaak wat softe jazzy kleuring wordt af en toe afgewisseld met meer oorspronkelijke jazz-kleuringen. Het laatste deel van de afsluitende track tilt de waardering nog iets omhoog naar 62 uit 100 punten.


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多