Dit is de twaalfde recensie in de Trevor Jones serie.

Vorige: Dinotopia : Complete Original TV Score Episode II
Volgende: Chaos

De Amerikaanse tv-productie Dinotopia is een driedelige miniserie uit de studio's van Hallmark en Walt Disney. De serie is gebaseerd op twee jeugdboeken van James Gurney. Het verhaal is daarbij naar het heden verplaatst en er zijn veel andere aanpassingen gedaan, waarbij het jeugd-element grotendeels verdwenen is. De serie ontving een Emmy voor de computereffecten van de dino's en hun leefwereld. De miniserie werd opgevolgd door een feitelijke tv-serie van 13 afleveringen.
Na delen 1 en 2 gaat het verhaal verder in deel 3, met een voortgaand verval van de zonnestenen. Daardoor blijken steeds meer dorpen door carnivore dino's aangevallen te worden, waardoor mensen op de vlucht slaan richting de hoofdstad. Maar de bestuurders blijven het oneens over de oplossing, en weigeren om een expeditie uit te rusten naar de onderaardse wereld achter de tempel, om nieuwe zonnestenen te zoeken. Een illegale expeditie van de broers en Marion loopt op een mislukking uit, maar de onbetrouwbare Cyrus vraagt hen te zoeken naar het logboek van een eerdere expeditie in de onderaardse wereld. Als ze die vinden gaan ze terug om alsnog de zonnestenen te zoeken...

De muziek bij deze heel redelijk ontvangen miniserie is van Trevor Jones, die in de gelegenheid was om een groot orkest in te zetten voor zijn score.
Deze score in het fantasy-genre is in z'n algemeenheid overwegend aangenaam harmonieus en ligt prettig in het gehoor, met mooie arrangementen en melodieën. Jones heeft voor de score een aantal thema's gecomponeerd, waarvan de meeste bijzonder fraai zijn. Een aantal van de thema-melodieën uit het eerste en tweede deel komen op dit album van het derde deel van de miniserie terug. Mede door een identieke muzikale kleuring is zo een fraaie eenheid ontstaan met de andere delen van de miniserie.

Dit album van het derde deel van de miniserie opent op cd 1 niet opnieuw met een hoofdthema, zoals de andere beide delen, maar met 'Main Title 3'. Hierin presenteert Jones een tamelijk dreigende melodie, die verder op dit album nog regelmatig terugkomt. Een groot deel van de muziek op dit album van het derde deel heeft een nogal dreigende en regelmatig ook spannende en soms heftige kleuring. Toch zorgt Jones ook in die minder aantrekkelijke muzikale stijl voor strakke composities, die stevig staan en waar percussie en koperblazers flink uit kunnen pakken. Maar de meer dreigende muziek ontstaat door de setting waarin de melodie is opgetuigd. Die arrangementen zetten dan vaak twee melodielijnen tegenover elkaar, waardoor ze wat uit harmonie raken en zo een dreigende kleuring krijgen.

In tracks als 'Pteranodos Swarm' of 'Escape from Dinotopia' vertoont Jones z'n kunsten in het spannende actiegenre. Ook op de tweede cd staan een paar van dergelijke bijna aggressieve tracks, die duidelijk minder prettig beluisterbaar zijn, zoals 'Dinotopia under Attack' en 'Skychase'.
Dreiging zit vooral in tracks als 'The Temple', 'The Trial' of 'Another Way Out', die veelal tamelijk rustig of soms zelfs traag verlopen. In dit derde deel van de miniserie zitten wat meer dreigende tracks dan in de beide eerste delen.

Ook in dit derde deel is de nodige muziek verpakt als underscore. Vaak kabbelt deze muziek een beetje voort, zonder echt aansprekend te worden. Toch pakt Jones in dergelijke underscore-tracks soms nog even uit met een korte climax, zoals in 'The Mayor that Wouldn't Hear' of 'Escape to the Library', maar vaker blijft de muziek doorlopen in dezelfde sfeer. De melodieën blijven vaak wat vlak en nogal eens met een lichte toon van dreiging. Dit zijn toch de minder interessante tracks, die meestal wat aan de saaie kant zijn. Het album bevat overigens vrij veel van deze underscore-tracks, waardoor het geheel van de muziek voor dit derde deel wat tegenvalt, vooral op de eerste cd van dit album.

De tracks waarin een van de thema's een grotere rol speelt zijn toch de fraaiere tracks van dit derde deel van de miniserie-score. De tweede cd begint met de fraaie thematrack 'The Light'. Ook de tweede track is een thematrack, maar daar gooit Jones naast het hoofdthema af en toe het derde, spannende, bijna agressieve thema doorheen.
In 'Skychase' komt het thema voor de skybax weer even terug in volle glorie, maar wordt dit al snel opgevolgd door spannende actiemuziek, die dan weer minder prettig klinkt.

Dit derde deel sluit af met de prachtige track 'Gratitude / Reunion / The Light' in een originele en alternatieve versie. In deze track komen alle mooie thema's als een soort suite voorbij. Daarmee zijn dit bijzonder fraaie afsluiters van deze toch wat tegenvallende score voor het derde deel van de miniserie.

Kortom, met zijn score voor de tv-miniserie Dinotopia heeft Trevor Jones een goede score gecomponeerd, waarvoor een aantal thema's bijzonder in de smaak vallen. Vooral in de muziek voor het eerste deel van de serie komen die thema's fraai voor het voetlicht en naarmate de afleveringen vorderen wordt dat steeds minder. Daarmee is dit derde deel van de serie dan ook qua aangename luistermuziek de minste van de drie. Natuurlijk hoort de muziek bij het verhaal en is daaraan aangepast. Maar gerekend naar de mate waarin de muziek prettig in het gehoor ligt is vooral het eerste deel erg fraai en dit laatste deel duidelijk minder. Dat komt deels doordat veel muziek hier dreigender en spannender is en de fraaie thema's veel minder voorkomen in dit derde deel. De waardering voor dit deel komt dan ook niet hoger dan 69 uit 100 punten, wat vooral aan de beide afsluitende tracks te danken is.