The Last Starfighter


Intrada (0720258706621)
电影 | 发布: 1995 | 电影发行: 1984 | 格式: CD
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪   持续时间
1.Main Title2:31
2.Alex Dreams1:44
3.Centauri Into Space5:59
4.Rylos2:01
5.Centauri Dies6:51
6.Target Practice2:17
7.Alex's First Test2:51
8.Beta's Sacrifice6:07
9.Death Blossom; Ultimate Weapon4:44
10.Big Victory March: Alex Returns5:44
11.Into The Starscape7:21
 48:10
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

The Last Starfighter - 08/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
In 1984 kwam de science fiction film The Last Starfighter uit, meeliftend op de ruimtesaga Star Wars van George Lucas. Die periode was zo ongeveer het hoogtepunt van de science fiction films, met steeds beter wordende trucages en special effects. Ook The Last Starfighter was zo'n film met veel nieuwe trucages, van nog voor het digitale tijdperk.
Het verhaal in veel sf-films uit die tijd had niet zo veel om het lijf en ook bij The Last Starfighter is dat ten dele zo. Er zit echter een originele kant aan het verhaal, waar dit gekoppeld wordt aan de toen al populaire video-games.
Alex is een jongen die op een woonwagenkamp woont en veel bezig is met video spelletjes. Bij het Starfighterspel wint hij, waarop hij vervolgens wordt bezocht door iemand die zich Centauri noemt. Even later is hij gebombardeerd tot ruimtepiloot en voordat hij er erg in heeft vliegt hij door de ruimte. Hij blijkt gekozen te zijn door aliens als degene die de ruimte moet beschermen tegen vijandelijke indringers, vanwege zijn kunde en behendigheid bij het Starfighterspel.
Als hij later weer thuis komt blijkt dat hij achterna gezeten te worden en vertrekt direkt weer. Aangekomen bij de ruimtebasis waarvandaan hij eerder vertrokken was, merkt hij dat de andere piloten omgekomen zijn en dat de bescherming van de ruimte inderdaad op zijn schouders rust...

De producers van de film vroegen de relatief onbekende Craig Safan om de muziek bij de film te componeren, iets wat hij nog nooit voor een sf-film had gedaan. Ze wilden een muzikale omlijsting met een eigen karakter, die niet teveel zou leunen op de beroemde muziek van John Williams voor Star Wars, maar toch voldoende cachet zou hebben om als een soort muzikale ruimtereis te fungeren. Er waren in die tijd immers al genoeg slechte kloons van Williams' muziek, aangevuld met allerlei effectgeluiden.
Safan wilde de score een thematiek meegeven die steeds weer terug zou komen. En daar is hij goed in geslaagd. Het hoofdthema van de score is bijzonder fraai en melodieus en Safan is erin geslaagd om de Williams thema's voor Star Wars in de schaduw te stellen. Het hoofdthema heeft een fraaie melodie van strijkers, waarbij mooi gedempte koperklanken de underscore vormen, in fraaie tegenklank, waarbij het thema ook met trompetklanken in de lead volgt. En ook daarop nog een keer met houtblazers, die de Main Titles mooi afsluiten. In de track Alex Dreams herhaalt dit thema zich nog een keer op een fraaie manier.
De aktie tracks bestaan in deze score vooral uit stevige blazers, zoals die in veel toenmalige sf-films voorkwamen, geënt op de muziek van Williams. Toch is ook die muziek vlot en melodieus, al klinkt het wat gedateerd.
Af en toe komt de muziek wat simplistisch over, met staccato klanken alsof het bij een comedy hoort, zoals in de track Rilos.
Spannende tracks zijn vooral voorzien van onheilspellende klanken en a-ritmische geluiden van diverse instrumenten, vooral blazers en percussie. Dit zijn de minder fraaie tracks, die gelukkig weinig voorkomen op deze score.
De meeste tracks zijn aktie tracks, die in het algemeen best wel goed uit de verf komen, vooral ook omdat die tracks vaak de nodige variatie kennen met af en toe fraaie rustige doorkijkjes, waarin het thema weer herkenbaar is. Toch is de sound wat gedateerd, wat soms nog versterkt wordt door elektronische effecten, die de muziek enigszins om zeep helpen, maar die toen blijkbaar 'hip' waren.

De muziek van deze score is twee keer uitgebracht op album, waarvan deze Intrada-editie de beste is en ook veel meer score muziek bevat dan de eerste uit 1987. Op dat eerste album staan echter ook twee door Safan gecomponeerde pop-rocksongs voor de film, in die typerende jaren tachtig stijl. Beide songs zijn zeker niet slecht en op internet wel terug te vinden als aanvulling op de score (Incommunicado en Never Crossed My Mind, beide gezongen door Cliff Magness).

Toch zijn de tracks waarin het thema goed naar voren komt echt de mooiste. Dit bijzonder fraaie thema maakt de score tot een aanrader voor iedere verzamelaar van scores met name uit de tachtiger jaren. Ook de afsluitende track Into The Starscape laat dit thema erg fraai horen en sluit de score mooi en afwisselend af.
Kortom, Craig Safan heeft met The Last Starfighter een score afgeleverd die toch zeker met kop en schouders boven de gemiddelde sf-score uitsteekt en als de muziek van John Williams voor Star Wars bij jou hoog scoort, dan mag je deze score van Craig Safan absoluut niet laten liggen, die scoort nog hoger.
The Last Starfighter - 08/10 - 评论 Tom Daish, 提交于 (英语)
The post Star Wars explosion of sci-fi films produced more than its fair share of duds, but The Last Starfighter was a buoyant, wish fulfillment fantasy of a young man who discovers that the arcade games he spends half his life playing, are actually part of a recruitment drive for a species of alien on the brink of destruction. Quite a neat premise, only slightly hampered in the final product by the a somewhat kiddie orientated feel and a few fairly primitive computer generated animation (we're talking worse than the least convincing shots on early Babylon 5). An instance where model effects would have been superior. Still, one enduring feature of the film is Craig Safan's boisterous orchestral score, rather an anomaly in a career largely in television, notably for the long running sitcom Cheers.

Although perhaps not on the A list of sci-fi themes, Safan's is quite a popular compilation piece and is exciting in its rousing heroism, even if it has a faint whiff of cheese. I've often felt that writing intimate and sincere music is a lot easier than epic John Williams style themes as it's so easy to go over the top. Unlike Williams, however, Safan makes more extensive use of synths to add a little sci-fi sparkle, although in truth these additions seem somewhat unnecessary. The main theme dominates, but Safan puts it through an impressive array of styles and moods, from heroic to wistful to romantic. It's a surprisingly malleable tune and generally avoids sounding overworked. The only other significant melody is for Centauri, who receives a slightly unconvincing motif on electronic woodwind instrument (EWI - a favourite of Maurice Jarre), although its appearance, alongside gentle arrangements of the main theme in Centauri Dies, is quite affecting.

No video game come to life would be complete without some action and the results are largely exciting, although some of the synth effects date the score unnecessarily. In his informative liner note, Safan comments that he leaned more on Sibelius than on the more traditional Holst and it's certainly apparent in the nervous string bed that underpins thundering horns in Alex's First Test. Then again the rising string figure of Beta's Sacrifice seem like a precursor to Davis' Matrix scores. I don't think I feel quite the same nostalgia towards the score as those who were teenagers on its original release, but it has all the ingredients one could want from a crowd pleasing cult classic; a memorable theme, exciting action and quieter interludes that actually say something and don't just mark time until the fun stuff. A vibrant listen that begs the question as to why Safan hasn't scored more feature films.

其他版本 The Last Starfighter (1984):

Last Starfighter, The (1987)
Last Starfighter, The (1984)
Last Starfighter, The (2015)
Last Starfighter, The (2022)
Last Starfighter, The (1984)


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多