Fatherhood
(Digital) Original Motion Picture Soundtrack


Sony Classical 18/06/2021 下载
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪   持续时间
1.Funeral Montage1:46
2.Trade Anything1:11
3.Maddy2:02
4.Let Go1:37
5.Goodbye Mothers1:22
6.Kid Poops a Lot1:02
7.Necklace1:17
8.Your Wife1:30
9.Dating Montage, Part 12:00
10.Dating Montage, Part 21:35
11.First Kiss1:41
12.Vibes Score1:16
13.Stitches1:59
14.She Needs Me1:12
15.Lucky Latte1:00
16.It’s Just for a Short Time3:07
17.Matt Misses Maddy3:57
18.Smile3:19
 32:52
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Fatherhood - 06/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
De Amerikaanse film Fatherhood is geregisseerd door Paul Weitz (American Pie, About a Boy, Little Fockers), die ook meestal z'n scenario's schrijft en z'n films produceert, en dat heeft hij ook voor deze film gedaan. Deze drama-comedy is gebaseerd op een waargebeurd verhaal van Matthew Logelin. Vanwege de covid-pandemie is de film niet in de bioscopen verschenen, maar nam streamingdienst Netflix de rechten over. De film is door de critici wat mager ontvangen, maar de kijkers waren er redelijk positief over gestemd.
Het verhaal draait om Matthew Logelin (Kevin Hart), wiens vrouw Liz voor de bevalling naar het ziekenhuis moet. Daar blijkt dat er een keizersnee nodig is en op die manier wordt hun dochter Maddy geboren. Maar bij de operatie gaat het mis en Liz komt te overlijden. Zo moet Matthew z'n dochter alleen opvoeden en dat gaat heel behoorlijk, met vallen en opstaan. Dan ontmoet hij Lizzie, met wie hij goed kan opschieten, maar als Maddy bij een val met een hoofdwond in hetzelfde ziekenhuis terecht komt, wil hij haar onbehandeld mee naar huis nemen...

De muziek bij deze drama-comedy is van Rupert Gregson-Williams, die hiermee weer teruggreep naar een meer ingetogen en emotionele aanpak. Waar hij eerder nogal bombastische scores componeerde, zoals voor Wonder Woman en Aquaman, is deze score van een totaal andere orde. Toch is de muziek ook hier een combinatie van orkestrale en elektronische muziek en heeft Gregson-Williams z'n ingetogen kant weer voor het voetlicht gebracht.
Het album opent met de piano-gedreven track 'Funeral Montage', die melancholiek en rustig gebracht wordt. Maar daarna valt de muziek toch een beetje stil, waarbij Gregson-Williams in een nogal minimalistisch-dramatisch stijl verder gaat, met af en toe wat luchtiger elementen.
Wat meer opgewekt is 'Goodbye Mothers', waarin piano en gitaar samenspelen. Eveneens luchtig is 'Kid Poops a Lot'. Ook beide 'Dating Montage' tracks zijn best aangenaam om naar te luisteren, maar het is allemaal net wat te licht, en met een iets melancholieke tint, waarbij in 'Part 2' een fraaie cello-kleuring is verwerkt.

De track 'First Kiss' heeft een erg fraaie, licht romantische en opgewekte kleuring, waar hoop doorheen klinkt. In 'Vibe Score' komt de cello weer terug, wat ook dit tot een van de fraaiere tracks maakt. 'Lucky Latte' is een korte en kordate track, die drijft op een vlot ritme, die op een akoestische gitaar geslagen wordt, waardoor dit een nogal afwijkende track is.
Met de voor dit album wat langere track 'It's Just for a Short Time' duikt Gregson-Williams vooral weer in de minimalistische stijl, met vaak alleen een kort aangeslagen keyboard. Het middenstuk van de track is weliswaar wat voller, maar weinig melodieus.
Ook de voorlaatste track is voor een flink deel nogal aan de minimalistische kant, hoewel het laatste deel van de track wat voller klinkt. Maar ook qua melodie komt het allemaal wat mager uit de verf.
De afsluitende track 'Smile' is zonder meer de fraaiste van het album, met een prettig opgewekte kleuring, waarin zelfs de percussie flink meedoet. De themamelodie blijft wat in het melancholieke hangen, maar door het arrangement in majeur is het toch een fijne track om naar te luisteren en Gregson-Williams heeft daarbij de minimalistische stijl verlaten en de muziek prettig vol laten klinken. Ondanks de wat magere melodie is dit daarmee toch een erg fraaie afsluiter geworden.

Kortom, met zijn muziek voor de film Fatherhood heeft Rupert Gregson-Williams een heel andere score gecomponeerd dan we de laatste jaren van hem gewend zijn. Hier geen bombastische kleuring, maar juist een score met een bijna minimalistisch karakter. De muziek is erg ingetogen en heeft een wat melancholieke kleuring, terwijl regelmatig slechts een paar instrumenten voor het voetlicht komen. De arrangementen klinken best wel aangenaam en blijven steeds prettig in het harmonische spectrum, maar de themamelodie is wat aan de saaie kant en komt regelmatig terug in de verschillende tracks. Dat, in combinatie met de wat mineure en minimalistische stijl, maken dit toch tot een wat magere luisterervaring. De enige romantische track en de laatste track zijn beide erg aangenaam, maar dat is onvoldoende voor een hoge waardering, die dan ook niet verder komt dan 63 uit 100 punten.


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多