Nixon

Het Watergate schandaal.
Iedereen heeft er waarschijnlijk wel eens van gehoord en het gaat de boeken in als een groot schandaal, maar dan wel een Amerikaans schandaal. Watergate, is voor de mensen die het niet weten, een hotel…

Er zijn al meerdere verfilmingen geweest van president Nixon, de eerste Amerikaanse president die zelf aftrad van het Witte Huis. Mensen hebben jarenlang schande over Nixon uitgesproken…deze film geeft een beeld van Nixon zijn leven. De meest recente film over Nixon heet: Frost/Nixon en dat is een film van Ron Howard. De muziek is van Hans Zimmer. Deze muziek van deze Oliver Stone verfilming is toch iets meer gewaagd. Gelijk 1 jaar na de dood van de 80-jarige president Nixon werd er een film gemaakt. En in 1995 had John Williams het niet bepaald druk, dus schoof hij zijn schema’s aan de kant en koos er voor om Stone een handje te helpen met de verfilming van de Amerikaanse president. Ook speelde de vrouw een grote rol, genoeg redenen voor een leuke strijkers solo. Die kwam er ook alleen niet voor zijn vrouw…verder is er genoeg duisters te vinden in deze score.

Het Nixon Theme vind je al gauw in track 1, de track is ongeveer zo’n 2 minuten op weg wanneer het echt spannend word. Het slagwerk gaat aan de slag, en de trompetten (die in deze score een grote rol spelen) spelen hard het hoofdthema van de film. Een hoofdthema dat Williams hier verzorgde is 1 van zijn meest onbekende thema’s. En dat is best wel vreemd aangezien dit thema alles heeft wat je nodig hebt voor een films zoals Nixon. Spanning, drama en een beetje actie. Wanneer je dit nummer hoort voel je gewoon die duistere sfeer erin van wat er allemaal toen heeft afgespeeld en ook zonder de mooie en heftige beelden van de film maakt Williams ons duidelijk wat er precies aan de hand is. En dat met maar een paar simpele noten op papier. Williams is de master, hij kan werkelijk alles maken. Van vrolijke luchthavenmuziek, tot duistere Star Wars muziek (daar leek deze score dan ook soms op) en van zielige oorlogmuziek naar een dramatiserend einde. Geweldig hoe deze componist te werk gaat. 1995 is geen bekend jaar van Williams, maar de echte filmliefhebbers weten wel dat dit het jaar van Nixon was…de film die bij veel mensen nog geeneens zo bekend is. En dat is op zich best wel zonde. Gelukkig dat er nu een nieuwe versie is, de 21e eeuw versie om het zo maar te noemen. Hans Zimmer maakte hier mooie thema’s bij die geweldig bij die film passen. Ondanks dat zouden ze hier niet inpassen en zijn ze half niet zo goed als de thema’s die Mr. Williams ons gaf. Echt geweldig, een dikke 8 waard. Omdat het niet zijn beste score is, maar hij behoort ook zeker niet tot zijn slechtste scores.

De film Nixon van Oliver Stone is een thriller over het Watergateschandaal, die geleid heeft tot het aftreden van de president van de Verenigde Staten. De score voor Nixon is van de hand van de bekende John Williams.

Williams heeft er een spannende score van gemaakt. De score is helemaal voor orkest gecomponeerd en dat is klasse. Er komt geen elektronica aan te pas, wat zeker een pluspunt is. Waarbij ik meteen aanteken dat elektronische muziek ook erg mooi kan zijn, getuige de vele prachtige elektronische of half elektronische scores van de laatste jaren. Toch blijft een echte orkestscore hoorbaar aantrekkelijker. En Williams is daar een goed voorbeeld van (hoewel ook hij wel (semi-)elektronische scores op z'n naam heeft staan).
De muziek voor Nixon valt typisch in het thrillergenre. Het is een wat donkere score met relatief weinig mooie melodieën en vrij veel thrillereffecten, zoals dissonanten, lang aangehouden ijle violen, diepe underscore en lage percussie. Maar het meest opvallende zijn de typische, maar wat minder harmonische melodieën. Wel hoor je die dan weer in de bekende Williams stijl, met veel strijkers en blazers en vol orkest.

Een track die voor de score uit de toon valt is de Battle Hymn Of The Republic, maar die uiteraard goed in de film past. Deze track klinkt ook niet goed, alsof het een buitenopname van een blaasorkest is en deze zo van uit de film op deze score is gezet.

Nixon is een score die mij niet helemaal ligt, door z'n hoge thrillergehalte en matige melodieën. Ook de gebruikte thema's spreken niet tot de verbeelding, althans niet tot mijn verbeelding. Pluspunt is dat de orchestratie erg fraai is. Toch kom ik niet verder dan een magere 7.

This dark brooding soundtrack for the Oliver Stone film is certainly not the most exciting Williams score ever. The main theme is a great propulsive theme for brass with a synth backing, although it starts suspiciously like The Imperial March, but the similarity is only superficial. It comes to the fore in the opening track, mainly and once in while in later tracks. There is also a more wistful theme for trumpet that occurs once in a while. Even so, the rest of the score is just dark brooding music that doesn't really sustain the interest that much. Track 9 has some more exciting stuff, with the more usual Williams brassy fanfares, but otherwise it's a bit dreary really. I haven't seen the film, and I imagine it goes quite well in context, but alone doesn't really pull it off. The sort of score I would happily not have bought if only I had the main theme (Track 1) on a compilation CD, alas, this does not yet exist.

This has to be the darkest score I have ever heard coming from Williams. This is not easy listening. At least I don't enjoy listening to this score, but it's great for the movie, and that's its main purpose. There's a beautiful trumpet solo by Tim Morrison in "Growing Up in Whittier" and the main theme march is very reminiscent of the "Imperial March", but it's a great march, so I forgive him... The rest of the soundtrack is rather dissonant and atonal, and not really interesting.

The CD is enhanced, containing interviews with Williams and Stone, the trailer among other things to view on your computer.