De actiefilm
The Rundown is wellicht beter bekend onder de titel
Welcome to the Jungle.
Travis Walker (Sean William Scott) is een avonturier die is weggelopen van zijn vader, om in de jungle van Zuid Amerika een gouden beeldje te zoeken. Zijn dominante vader probeert vervolgens via Beck (Dwayne Johnson) zijn zoon terug te halen. Beck is hem immers nog het nodige schuldig. Hij vindt Travis in een dorpje waar mijneigenaar Hatcher (Christopher Walken) de arbeiders zwaar onderdrukt om goud te vinden.
Beck stelt Travis voor de keuze: Optie A is gewoon mee teruggaan naar zijn vader, Optie B is met geweld mee teruggaan naar zijn vader. Travis mag kiezen. Hij kiest optie C: niet mee teruggaan naar zijn vader. Die optie kent Beck echter niet, maar Travis is vast van plan om optie C open te houden...
Deze zeer vermakelijke film, met een goed verhaal, deed het slechts redelijk in de bioscopen. De Indiana Jones-achtige avonturen van Beck en Travis zijn toch erg het bekijken waard, veel meer dan het beluisteren van de score van Harry Gregson-Williams.
Want die score valt nog niet mee. De muziek is voor een deel elektronisch, op de manier zoals we die van de thrillers van Gregson-Williams kennen. Voor een ander deel is de muziek wat Zuid Amerikaans getint, met gitaren en fluitjes, terwijl ook oerwoudgeluiden niet van de lucht zijn. Toch is de score ook voorzien van orkestrale klanken, al vallen die een beetje weg bij al het andere.
Verwacht absoluut geen meeslepende melodieuze score, want de muziek is vooral op spanning gericht. Veel tracks zijn voorzien van effecten of arrangementen die spanning oproepen. Melodie is meestal ver te zoeken.
De score heeft dan ook geen herkenbaar thema. Snelle percussie speelt de hoofdrol en Gregson-Williams weet daarmee het tempo van de score hoog te houden. Ook de grote hoeveelheid korte tracks werkt dit in de hand; immers slechts zeven tracks duren langer dan twee minuten, terwijl geen enkele track de vier minuten haalt.
Niet alle muziek is van Gregson-Williams, want ook Heitor Pereira heeft meegewerkt aan de score en dat is op een aantal tracks goed te horen. Dit zijn met name de tracks waarin de Spaanse gitaar een rol speelt. Dit zijn ook veelal de meest prettig klinkende tracks.
In hetzelfde jaar als
The Rundown kwam ook
Sinbad: Legend of the Seven Seas uit. En ook voor deze film componeerde Harry Gregson-Williams de score. En wat voor score! Volledig orkestrale en prachtige meeslepende muziek. Een grotere tegenstelling dan met het even avontuurlijke
The Rundown kun je bijna niet voorstellen. Waar Sinbad bijna magistraal is, daar is
The Rundown een regelrechte tegenvaller. De waardering wordt vooral door Pereira's toegevoegde aandeel wat hoger, al blijft het een magere 51 uit 100 punten.