Goldfinger


EMI Records (0724358089127)
电影 | 发布: 2003 | 格式: CD, 下载
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪 艺术家/作曲家 持续时间
1.GoldfingerShirley Bassey2:47
2.Into Miami0:57
3.Alpine Drive - Auric's Factory4:27
4.Oddjob's Pressing Engagement3:05
5.Bond Back in Action Again2:29
6.Teasing the Korean2:12
7.Gassing the Gangsters1:03
8.Goldfinger (Instrumental Version)2:08
9.Dawn Raid on Fort Knox5:43
10.The Arrival of the Bomb and Count Down3:25
11.The Death of Goldfinger - End Titles2:34
12.Golden Girl2:10
13.Death of Tilley2:04
14.The Laser Beam2:54
15.Pussy Galore's Flying Circus2:48
 40:46
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Goldfinger - 09/10 - 评论 Neyt & Petri, 提交于 (荷兰人)
Goldfinger. Volgens velen de meest invloedrijke 007 film uit de reeks en de beste. Sean Connery keert na het succes van de eerste twee delen terug en doet dat met verve. Met het verschijnen van Goldfinger kwam de Bondmania pas echt op gang. Enkel de opkomst van de Beatles overschaduwde enigszins de kassuccessen. Uiteraard vergeten we Pussy Galore niet te vermelden, wellicht de meest succesvolle Bondgirl in ruim 50 jaar tijd. De film kenmerkt zich door typische Britse humor, bombastische actie en snedige dialogen. Een drietal kenmerken die na de jaren 60' steeds meer op de achtergrond verdwenen en plaats moesten maken voor meer actie. Uiteraard worden we ook getrakteerd op de meest iconische scene uit de Bond geschiedenis: het dode gouden meisje op bed. Als een ode werd deze scene nog eens over gedaan in het recentere Quantum of Solace. Het goud alleen veranderd in aardolie.

De toen nog redelijk onbekende en jonge soul zangeres Shirley Bassey werd aangetrokken om het nummer voor Goldfinger te doen. In eerste instantie was coproducent Harry Saltzman absoluut niet te spreken over dit liedje - wat geschreven werd door Barry - en moest overgehaald worden door producent Broccoli om het te gebruiken in de film. En dat was een zeer wijs besluit. Niet alleen werd Goldfinger wellicht een van de mooiste nummers van Bassey aller tijden, ook kreeg zij wereldwijde faam. Haar snerpend, maar wonderschone stemgeluid is anno 2015 nog altijd niet weg te denken. Naar het schijnt is het nummer Goldfinger in een take en 'geïmproviseerd' opgenomen door Shirley Bassey. Ze kreeg weinig ruimte om het over te doen. In diverse documentaires zegt Bassey dat zij destijds de opnameleiding in de studio 'flink wilde wegblazen met een laatste ultieme uithaal'. We kunnen alleen maar stellen dat we haar hiervoor eeuwig dankbaar kunnen zijn.

John Barry bleek de huiscomponist te zijn geworden van familie Broccoli, tot op de dag van vandaag de producenten van de Bond franchise. Dat legde hem zeker geen windeieren. Zijn carrière bleef altijd bescheiden, zijn ingetogen releases waren op een hand te tellen. In die tijd bracht Barry veelal instrumentale jazz cd's uit. Deze jazz invloeden komen ook zeker terug op dit album, wat we enkel kunnen toejuichen. Na de kaskrakers Dr. No en met name Goldfinger kwam ook zijn carrière in een stroomversnelling. In hetzelfde jaar bracht Barry twee andere erg succesvolle 'non-Bond' scores uit, A Jolly Bad Fellow en Zulu. Dit zorgde voor een ware run op platen, wat erg bijzonder was voor die tijd.

Als we dit werk thematisch gaan analyseren kunnen we twee zaken concluderen. Barry heeft het Bond is Back thema en het 007 thema van From Russia With Love laten vallen en valt terug meer op het Bond thema van Norman en het titelthema.
Laten we eerst en vooral eens het Goldfinger thema erbij halen. Zoals eerder vermeld is dit de eerste song die echt over de Main Titles wordt gespeeld. Het is het begin van de traditie, het begin van een monument in de geschiedenis der filmmuziek. De song is geweldig, zoals jullie al gelezen hebben, maar de instrumentale versies zijn mogelijks nog geweldiger. Barry gebruikt het als hoofdthema van de score en leid tot een geweldig narratief.

Het begint al in de tweede track: Alpine Drive. Daar krijgen we een geweldige versie te horen gespeeld door de strijkers geaccompagneerd met de harp die rustig op de achtergrond speelt. Het voegt een zekere mysterieuze sfeer toe aan het geheel. En het werkt maar al te goed. De strijkersversie is meer dan de moeite om eens te beluisteren.
Ook in Teasing The Korean krijgen we een harpversie te horen. Het weigert wel om het thema in zijn totaliteit te spelen, we krijgen alleen maar hints te horen van de harp, maar het thema is zo bekend, zo makkelijk herkenbaar dat je het hoort op de harpakkoorden. De instrumentale versie is niet zomaar het lied zonder tekst, het is een volledige nieuwe orkestratie en die orkestratie is om uw vingers van af te likken. Je zou het zelfs kunnen plaatsen in een western. Die elektrische gitaar is iets wat Ennio Morricone ook gebruikte in zijn Spaghetti westerns van Sergio Leone. Ook de melodie herbergt iets westernachtig. Geweldige track. Zeker als in het midden eens het Bondthema opduikt!

Over het Bondthema gesproken, dat wordt hier prominenter gebruikt dan in From Russia With Love. In Oddjob's Pressing Engagement krijgen we het voor het eerst full speed te horen in zijn bekende Jazz orkestratie. Het is en blijft een geweldig thema. Deze track is trouwens een klein meesterwerkje, na een halve minuut gaan we over naar het Goldfinger thema in vermenging met het Bondthema. Uw mond valt open van pure klasse en het vele haar op je armen zal wel omhoog komen na het horen van zoveel schoonheid. Toptrack.
In Bond Back In Action Again hebben we dan terug de gitaarsolo die het thema zo typeert, met een kleine strijkertoeving alvorens het uit deint in een actietrack pur sang.
Er is ook nog een klein secundair thema geschreven voor Oddjob, de meest legendarische henchman van de Bond franchise. Zijn thema bestaat eigenlijk uit vreemde percussie afkomstig van een Noord-Koreaans instrument, niet echt de moeite waard om over te gaan tot een uitgebreide bespreking. Barry lost de thema's van Goldfinger en Bond heel goed met elkaar af. Maar sommige liefhebbers der filmmuziek kunnen oordelen dat het geheel daarom een beetje eentonig klinkt. Een terechte opmerking. Maar recensent Neyt vind dat het Goldfinger zodanig sterk is dat het nergens verveelt.
De score heeft ook natuurlijk nog zoveel meer te bieden dan zijn thema's. De op de blazerssectie gebaseerde actiemuziek is alweer van een uitmuntend hoog niveau. Het duo bestaande uit Dawn Raid On Fort Nox, The Arrival Of The Bomb and Countdown is actiemuziek die we intussen gewend zijn van een Bondscore. Het is genieten in elke vorm van het woord. Luisteren die handel.

Wat we natuurlijk ook op deze score vinden is de gebruikelijke Jazz invloeden. Into Miami is een minuut durend jazz meesterwerk en één van de favoriete tracks van Recensent Neyt.
Maar er zijn ook nadelen aan deze score verbonden. Er zijn tracks die vooral bestaan uit saaie underscore en daarom niet zo prettig om naar te luisteren. Het tweede deel van de derde track is zo'n voorbeeld. Ook stopte de originele score na de End Credits. Maar in deze heruitgave krijgen we vier extra tracks. Na een beluistering had de score beter blijven stoppen na de geweldige End Credits, waar we trouwens wel een versie van Goldfinger te horen krijgen zonder de tekst met dezelfde orkestratie zeg maar.
Weinig slechts over deze score, Goldfinger. Deze score kan beschouwd worden als een van de beste scores van Barry en Goldfinger is daarmee dus alweer een hoogtepunt in de wereld van de Bondmuziek. Met een ijzersterk hoofdthema als fundering voor een score die na al die jaren nog steeds staat als een huis. Van recensent Petri krijgt Goldfinger een 8 en van recensent Neyt een mooie 9. In de naam van de filmmuziek ronden wij dit graag af naar boven. Ook weer een absoluut pareltje, deze Goldfinger van Maestro Barry.

Neyt & Petri will return!
In Thunderball
Goldfinger - 07/10 - 评论 Michiel Vaernewijck, 提交于 (荷兰人)
Na het succes van de eerste twee Bondfilms kwam het recordbrekende Goldfinger. De film bracht maar liefst meer dan 45 miljoen dollar meer op dan voorganger Form Russia With Love. John Barry keerde terug als composer en deed zijn werk weer uitstekend. Nu zijn op de soundtrack ook enkele Bonus Tracks te vinden.

Als eerste nummer komt de regelrechte hit GOLDFINGER, gezongen door Shirly Bassy. We moeten het toegeven, ze heeft een gouden stem. Bijgestaan door het orkest van John Barry is dit een van de beste en meest succesvolle Bondsongs sinds het ontstaan van de franchise. Zelfs mijn ouwelui krijgen wat wanneer ze die song horen, dus dat wil wat zeggen. INTO MIAMI brengt ons meteen naar (ja, ja!) Miami. Het is een weelderig stukje muziek, erg bombastisch met wat lichte percussie op de achtergrond en allerlei blaasinstrumenten die het allemaal een wat overdreven tint geven. Hiervan ben ik nog niet onder de indruk. ALPINE DRIVE/AURIC'S FACTORY is dan totaal iets anders. Het brengt een lichte variant op GOLDFINGER en is erg relaxed. Het speelt zich af in de scène waar Bond Goldfinger achtervolgt in Zwitserland. Het tweede deel (AURIC'S FACTORY)speelt zich af in de film waar Bond probeert te infiltreren in de fabriek van Goldfinger. De spanning wordt opgedreven door af en toe wat percussie en enkele schelle klanken. Net zoals bij alle andere werken van Barry weet je precies wat er aan de hand is met het personage wanneer je de muziek beluistert.

ODDJOB'S PRESSING ENGAGEMENT is een variant op GOLDFINGER en het James Bond Theme. Het klinkt allemaal wat te hard en te luid, maar je went er wel aan. BOND BACK IN ACTION AGAIN begint met de gunbarrel van de film, een variatie op het James Bond Theme. Hier en daar klinken zachte gitaarsnaren en dan volgt weer een variant op het James Bond Theme. Het eindigt nogal eentoning en komt niet echt tot een climax. TEASING THE KOREAN mag dan wel mooi zijn, het is naar mijn mening redelijk saai en kan mij echt niet boeien. GASSING THE GANGSTERS is een leuke, maar totaal ongeloofwaardige scène uit de film. De gangsters worden in een kamer gestopt en langzaam maar zeker worden ze vergast. De INSTRUMENTAL versie van GOLDFINGER is iets typisch Amerikaans met een luide gitaarsolo (doet wat denken aan de originele James Bond Theme) en is een variant op de titelsong GOLDFINGER.

DAWN RAID ON FORT KNOX is een belangrijke scène uit de film. De mannetjes van Goldfinger blazen het hek van Fort Knox op en dringen binnen. John Barry weet weer de spanning op te drijven tot het uiterste. Een obscure toon wanneer de bom Fort Knox komt binnengereden. Bond wordt aan de bom vastgeketend en probeert zich te verlossen. Na een gevecht met Oddjob probeert hij de bom open te krijgen en het mechanisme te stoppen. John Barry is meesterlijk wanneer hij de spanning opdrijft met zachte percussie op de achtergrond. In THE DEATH OF GOLDFINGER/END TITLES zeer agressieve klanken wanneer Goldfinger door het raampje gezogen wordt. END TITLES is dan een variant op GOLDFINGER. Dan hebben we ook nog enkele bonustracks die wel de moeite waard zijn naar te luisteren. Ik wil alleen nog over The Laser Beam iets zeggen. Hoewel deze track enorm eenvoudig en monotoon is vind ik het een heerlijk en spannend stukje filmmuziek. Dit moet je absoluut beluisteren!

De muziek is, net zoals de film, wat over the top wat soms een wat te luide score oplevert. Niettemin is dit weer een goede score met de juiste elementen in verwerkt voor een Bondfilm.

Copyright© Michiel Vaernewijck - Redacteur James Bond Nederland
Goldfinger - 10/10 - 评论 Tom Daish, 提交于 (英语)
Goldfinger was Barry's second foray into the world of 007 after his work on From Russia With Love and with it, he cemented his reputation as the Bond composer of choice. The film itself is often reckoned to be the best of the series and certainly contains the right balance of humour, action and seduction which compares favourably to the increased comedy and gadgets for Roger Moore and the highly charged and explosive outings of Pierce Brosnan. The main title song is the benchmark against which all Bond songs are measured and it set the brassy and brash tone that has never quite been recaptured since. Even Barry's later efforts didn't quite hit the nail so squarely on the head as here. The combination of Barry's music, Bricusse and Newley's seductive lyrics and Shirley Bassey's piercing voice make for a heady concoction, the intensity of which has been hard to repeat.
Of course there is more to the album than just the song, although the song melody makes itself heard often, along with several deftly woven in appearances of the Bond theme. Into Miami brings the album alight with a swinging 60's jazz tune of the kind that Barry used to write in his sleep, but the pleasingly enthusiastic performance of the orchestra bring it to life perfectly. This being a spy film, there are a few sections of suspense such as Auric's Factory which utilizes brass hits and percussion to mimic all the creeping about. The most enjoyable sections are almost always going to be the action cues where the Goldfinger theme is mixed with the Bond theme. This is no more evident than in cues such as Oddjob's Pressing Engagement and Bond Back in Action Again. The most sustained action outing of the album is the undeniably exciting Dawn Raid on Fort Knox which takes a fairly minimalist approach as Barry takes a repeating phrase and builds it up mainly with brass and percussion that is economical thematically, but hugely exciting.

This new release only includes the bonus tracks included on a rare double CD release several years before, most notably the luxuriant Pussy Galore's Flying Circus which looks forward to Barry's epic, sweeping style for which he later became famous. The sound quality is generally good given the age and there only is the occasional moment of distortion during the louder passages, most notably during the song. My only minor criticism against the music would be that the suspense sections (most notably Auric's Factory) aren't always terribly exciting. Trying to create understated tension musically is difficult, but these sections seem to be drowned out by the excitement and superbly vibrant remainder. However, these sections are very short indeed and against the sheer quality of the rest find little to mention other than the fact that Barry's efforts are rightly the very high benchmark by which all Bond scores are measured and no-one has quite pitched them as well as he. Although I would suggest that Barry's Living Daylights score is my favourite of all the Bond scores, Goldfinger epitomizes everything that a Bond score should be and such is highly recommended.

With thanks to Neil at John Barry - A Life in Music, the correct track order is:

5, 1, 2, 3, 12, 13, 14, 15, 6, 7, 4, 9, 10, 11, 8.

收藏的原声带: James Bond

Goldfinger (2003)
Casino Royale (1967)
Live and Let Die (1988)
James Bond Greatest Hits (1981)
Operation Tonnerre (1965)
Spy Who Loved Me, The (1999)
On Her Majesty's Secret Service (1988)
On Her Majesty's Secret Service (1969)
Dr. No (1962)
Espion Qui M'Aimait, L' (1973)


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多