Ghostbusters II


电影 | 电影发行: 1989
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪   持续时间
1.Years Later0:19
2.Hi Peter0:19
3.Named After A Hot Dog Brand0:51
4.Vigo's Plan0:58
5.She's Twitching0:56
6.We're Back0:19
7.The Painting1:43
8.Refuge To Peter1:01
9.Oscar, Dana, Peter / The Museum2:16
10.Tuck In The Guts, We're The Ghostbusters0:17
11.Dates and Sewers0:55
12.Take Off Your Clothes1:07
13.No Reservations0:24
14.Trip To The Asylum1:34
15.Oscar's Walk On The Ledge1:55
16.The Museum0:50
17.Total Madness1:39
18.Big Ball-O-Yellow / The Symbol2:44
19.The Girl Can Walk0:11
20.A Fifth Ghostbuster0:33
21.The Boys Are Back0:50
22.Put Oscar Somewhere Safe0:36
23.Vigo2:47
24.Ghostbusters II Suite (9 min- no sfx)9:02
25.Resolution / End Titles9:37
 43:43
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Ghostbusters II - 06/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
In 1989 kwam Ghostbusters II uit, vijf jaar na het grote succes van de originele film. Evenals het origineel, nam Ivan Reitman ook voor deze opvolger plaats in de regisseursstoel. Ook de hoofdrolspelers Bill Murray, Dan Aykroyd, Harold Ramis, Sigourney Weaver en Rick Moranis waren weer van de partij. Deze tweede film was vijf jaar later ook weer een groot succes, ondanks magere recensies in de pers.
De film gaat verder waar het eerste deel gebleven was. Na het redden van New York was er veel schade ontstaan, waarvoor het Ghostbusterteam aansprakelijk werd gesteld en waardoor ze werkloos raakten. Ze zijn vervolgens ieder hun eigen weg gegaan. De ex-vriendin Dana (Weaver) van een van hen restaureert schilderijen voor een museum, waaronder dat van een 16e eeuwse kwaadaardige heerser uit de Balkan. Een van de museummedewerkers raakt beheerst door het schilderij, waarin een boze geest blijkt te wonen, die hem opdraagt een kind te vinden waarin hij kan verhuizen. Als er vervolgens vreemde dingen gebeuren rondom haar baby, roept Dana de Ghostbusters weer bij elkaar...

Waar de muziek voor de eerste film gecomponeerd is door Elmer Bernstein, is die voor deze tweede film van Randy Edelman. De titelsong van Ray Parker Jr. wordt ook weer opgevoerd.
Van de eerste film is een soundtrack uitgekomen met daarop twee tracks van Bernstein, terwijl er een paar jaar later door Varèse ook een score-album werd uitgebracht. Voor Ghostbusters II is alleen een soundtrack album uitgekomen met geen enkele track van Edelman's score. Ook is er nooit officieel een score-album uitgebracht.

Het score-album waar deze recensie over gaat is dan ook geen officieel score-album, maar vanuit het DVD-geluidsspoor gemaakt. Dit geluidsspoor bevat niet alleen de muziek van de instrumentale score, maar ook allerlei extra geluiden die in de film gebruikt worden, evenals allerlei menselijke achtergrondgeluiden, maar niet de stemmen van de acteurs (i.v.m. de nasynchronisatie in veel landen). Een of meer hobbyisten heeft dit geluidsspoor genomen (in feite de eigenlijke 'soundtrack' van de film) en hun best gedaan om daar zo goed mogelijk de geluiden uit te filteren, zodat de score van Edelman zo weinig mogelijk zou worden verminkt. En ik moet zeggen dat dit redelijk gelukt is.
Een normale CD van een filmscore wordt gemaakt van de feitelijke muziekopnamen en is dus zuiver, maar dat is bij zo'n opschoonproces natuurlijk een illusie. De kwaliteit van de muziek is dan ook hooguit matig te noemen, terwijl er nog steeds de nodige SFX hoorbaar is. Het is onmogelijk om alle geluiden weg te filteren en de pure muziek over te houden, helemaal in een film met zoveel geluidseffecten (sound effects - SFX) als Ghostbusters 2. Daarmee staat de muziek helaas al gelijk op een flinke achterstand.
Bij een normaal album van een score zijn de oorspronkelijke muziekbanden gebruikt, waarop de muziek vaak beter is uitgewerkt dan in de uiteindelijke film terecht komt. Waar in de film dan korte stukjes muziek hoorbaar zijn, kan een muziekband best veel langere tracks bevatten, die in de film edit dan flink zijn ingekort. Op een filmmuziekalbum staan dan ook vaak langere tracks, met veelal meer muziek dan in de bijbehorende scene in de film hoorbaar is. Of soms zelfs muziek die helemaal niet in de film terecht gekomen is.
Bij dit opgeschoonde geluidsspoor van de film is dat natuurlijk allemaal niet zo. Vandaar dat er zoveel erg korte tracks op staan, van vaak nog geen 20 seconden. Dit maakt zo'n album een beetje rommelig, maar meer muziek is helaas vooralsnog simpelweg niet beschikbaar.

Dan over de muziek zelf.
Zoals gezegd is de muziek gecomponeerd door Randy Edelman, die er een gemakkelijk beluisterbare score voor heeft gemaakt. De muziek is meestal redelijk licht van kleuring en nauwelijks dissonant of chaotisch, ook niet in de meer spannende tracks. De meeste tracks zijn enigszins verhalend en bestaan voor een behoorlijk deel uit underscore. Toch is de muziek niet saai of kleurloos, wat vooral komt doordat Edelman leunt op z'n vermogen om fraaie melodieën neer te zetten. Ook komt dat door de grote mate van variatie tussen de tracks en vooral ook binnen (meestal wat langere) tracks als 'The Painting', 'Total Madness', of 'Big Ball-O-Yellow/The Symbol'.
De muziek is, zoals bij de meeste scores van Edelman, een combinatie van orkest en synthesizer, waarbij de synthesizer vooral een stuk underscore voor z'n rekening neemt. Er zijn een redelijk aantal tracks die mooie vol orkestrale muziek bevatten. Daarnaast zijn een aantal tracks vooral voorzien van underscore uit de syntesizer. Juist die laatste tracks hebben extra veel last van de geluidseffecten, omdat de muziek dan niet overheerst.
In een paar fraaie tracks bespeelt Edelman zelf het keyboard (of de piano) en dat doet hij erg goed. Deze track horen vaak toch wel bij de fraaiere.

De beide laatste tracks zijn lange suites van elk meer dan negen minuten. De voorlaatste track is een fraaie orkestrale suite van de mooiere gedeelten uit de score. Vooral de mooie groots orkestrale delen komen in de suite terug. De tracktitel geeft echter aan dat er 'no sfx' in zit, maar dat is niet helemaal het geval. Het is minimaal, maar zeker nog wel goed hoorbaar aanwezig op sommige momenten.
De laatste track begint fraai op keyboard, met het 'Resolution'-deel van de track, die 1 minuut 20 duurt. Daarna neemt de song 'Ghostbusters' van Ray Parker Jr de track over in een soort lange rap-remix versie. Dit is nogal een overgang na de fraaie en redelijk beheerste muziek van Edelman. De stijl van deze rap-remix past absoluut niet bij de score en het komt dan ook een beetje als een koude douche. Pas in de laatste twee minuten van de track nemen de fraaie klanken van Edelman het weer over en sluit het album toch nog fraai af.

Kortom, met Ghostbusters II heeft Randy Edelman een fraaie score neergezet. Helaas is deze niet op album uitgekomen en is alleen deze bootleg van het bewerkte geluidsspoor van de DVD via het internet verkrijgbaar. De kwaliteit laat echter nogal te wensen over, maar de makers hebben zonder meer hun best gedaan, uitgaande van het bronmateriaal. Het zou echter veel mooier zijn als er een score zou uitkomen die gebaseerd is op de officiële muziekbanden, zodat er een score-album van hoge kwaliteit beschikbaar komt. En dat is de score zeker wel waard, want de waardering voor de score komt op een mooie 83 uit 100 punten. Maar de muziekkwaliteit van dit bootleg album brengt die waardering met 20 punten toch flink naar beneden.

其他版本 Ghostbusters II (1989):

Ghostbusters II (2014)
Ghostbusters II (1989)
Ghostbusters II (2021)
Ghostbusters II (2021)
Ghostbusters II (2021)


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多