De comedy Kick-Ass is eigenlijk een soort superheldenfilm, waarin de superheld steeds weer op een nogal hardhandige manier voor paal wordt gezet. De film is geregisseerd door Matthew Vaughn, die de film ook produceerde, samen met Brad Pitt. De film is gebaseerd op een stripverhaal uit de bekende Marvel Comics stal. De film kreeg wel de nodige kritiek vanwege z'n grofheid, maar viel toch goed in de smaak bij zowel pers als publiek. Een opvolger is dan ook niet uitgebleven.
Het verhaal draait om de New Yorker Dave Lizewski, die besluit om een echte superheld te worden in de gewone wereld. Hij trekt daarvoor een opvallend duikpak aan, die hij voor z'n superheldenstatus heeft aangepast, en bewapent zich met knuppels. Maar al op z'n eerste missie wordt hij neergestoken en ook nog door een auto aangereden. Toch leert hij zo om pijn te verdragen. Als hij weer is opgeknapt opent hij een internetaccount waarop anderen zijn hulp in kunnen roepen. Als dan zijn eigen vriendin z'n hulp inroept wordt hij door een drugsbende in elkaar gemept, maar dan komen twee andere superhelden hem te hulp...
Een superheldenfilm, maar dan anders, hoort ook een superheldenscore te krijgen, maar dan anders. Daarom zijn er maar liefst 5 score componisten ingevlogen om van de score een fraai en samenhangend geheel te vormen. Anders dan bij andere superheldenfilms, waarvan de score meestal door 1 componist is neergepend. De 5 componisten hebben niet allemaal evenveel bijgedragen aan de score, maar de geleverde bijdragen passen wel uitstekend bij elkaar.
Het grootste aandeel van de score is geleverd door Henry Jackman, Marius de Vries en John Murphy, met daarnaast beperktere bijdragen van Danny Elfman en Ilan Eshkeri. Of die verdeling in de eigenlijke filmsoundtrack ook zo is als op dit score album, dat weet ik niet, maar daar ga ik gemakshalve vanuit.
De in de filmmuziek minst ervaren naam is die van Marius de Vries, die eigenlijk Marius van Wyk de Vries heet en in Engeland is geboren, maar Zuid-Afrikaanse (en dus Nederlandse) roots heeft. Van huis uit is hij producer van popmuziek en dat kun je op zijn bijdragen aan deze score goed horen.
Het elektronische gehalte van de muziek is op dit album behoorlijk, maar ook orkestrale bijdragen zijn volop aan de orde, al worden die dan elektronisch opgepimpt. Veel tracks hebben een kleuring die duidelijk aan de pop-rock gelinkt is, met veel elektrisch gitaarwerk en een stevige elektronische underscore. Dat geeft aan die tracks overigens een erg prettige en pittige 'feel'.
Toch bevat de score ook een aantal rustiger tracks en vooral de muziek van Murphy en Jackman kennen wat meer ingetogen klanken, die overigens zomaar in dezelfde track weer overschakelen naar een meer heftige stijl.
De muziek van alle componisten op deze score is behoorlijk melodieus en dat is zeker een groot pluspunt. De score is dan ook alleszins aangenaam om te beluisteren, want ook qua harmonieën zit het wel goed. Daar komt bij dat de algehele klankkleur van de score toch wel aan de stevige kant zit, zoals bijvoorbeeld iemand als Brian Tyler of Ramin Djawadi dat componeert. Die combinatie van stevige klanken, mooie melodieën en afwisseling van elektronische en orkestrale kleur maakt deze score tot een erg aangename luisterervaring.
Natuurlijk kom je toch tracks tegen die minder prettig in het gehoor liggen, maar die vind je vooral op de eerste helft van het album. Vanaf halverwege kom je meer bijzonder aangename tracks tegen, vooral van Murphy, De Vries en Jackman, zodat je tot aan het eind van het lange album blijft genieten van de toch ook nog wel gevarieerde muziek.
Kortom, met Kick-Ass hebben Henry Jackman, Marius de Vries, John Murphy, Danny Elfman en Ilan Eshkeri een bijzonder prettige score gecomponeerd, waarvan het geen straf is om die een flink aantal keren opnieuw te beluisteren. De bijdragen van Elfman en Eshkeri zijn minder in aantal, maar ook in beluisterbaarheid. Toch passen ook hun bijdragen goed in het geheel van het album. De waardering als aangename luisterervaring, los van de film, komt zo op een fraaie 88 uit 100 punten.