Rowan Atkinson kroop weer eens in de huid van Mr Bean, wat hij steeds weer voortreffelijk doet en wat elke keer weer hilarisch is. Ook in deze mooie en soms zelfs gevoelige film is hij weer goed op dreef. Hij wint bij een bingo een reisje naar de Middelandse Zee en gaat daar met de trein naartoe. Maar omdat Mr Bean natuurlijk weer van alles overkomt, uiteraard door allerlei onvoorziene omstandigheden, loopt die reis niet zoals dat bij 'normale' mensen het geval zou zijn. Dan ontmoet hij ook nog een jochie op de trein, wiens vader de trein net mist, tot Bean zelf, samen met het jongetje ook de trein mist en ze op een andere manier naar het zuiden reizen, waarbij Bean weer in allerhande situaties belandt...
Howard Goodall is in de filmwereld een vrij onbekende naam, want behalve twee Bean-films heeft hij alleen muziek gecomponeerd voor tv-films, tv-series en tv-documentaires. Bij die series zijn een heel aantal met Rowan Atkinson in de hoofdrol, zoals de Mr. Bean tv-serie en de drie jaargangen van de Black Adder serie.
De muziek voor Mr. Bean's Holiday is prima en is zeker verfrissend te noemen. Het verhaal speelt zich af in Frankrijk en Goodall heeft in veel tracks een luchtig Frans sfeertje meegenomen. Dat begint gelijk al in de openingstracks, maar komt steeds weer terug, door het gebruik van vooral de accordeon en mondharmonica.
Het thema dat Goodall voor deze film heeft bedacht is erg geslaagd, vooral ook omdat het thema gemakkelijk diverse kleuringen kan aannemen: zowel dramatisch als spannend als komisch. En het thema komt regelmatig terug in verschillende tracks.
De score bevat veel tracks en die zijn gemiddeld vrij kort, vele tracks halen nog niet de halve minuut, maar er zitten ook een aantal langere bij, die de totale speelduur op een royale 70 minuten brengen. Veel tracks zijn erg fraai en veel muziek is mooi vol muzikaal en harmonieus gecomponeerd. Minimalisme komt hooguit in een aantal komische tracks en een paar spannende tracks voor. De meeste tracks zijn fraai van melodie en goed georkestreerd.
De film is natuurlijk een komedie waardoor de score een redelijk aantal komische tracks bevat. Maar zelfs veel van die tracks zijn prima beluisterbaar, omdat Goodall blijkbaar de kunst verstaat om ook komische tracks niet te laten verzanden in hoempa-muziek. Nu heeft de Bean-humor in deze film een vlot karakter, dus dat maakt het ook wat eenvoudiger om vlotte muziek met een komische noot te componeren, wat prima gelukt is.
Vanaf de fraaie, maar erg kort track Sunset Up The Hill komt regelmatig een koor terug in de tracks, wat de muziek op die momenten een grootse indruk geeft, omdat het koor op een heerlijk luchtige manier meeneuriet. Over The Bridge en Driving zijn daar mooie voorbeelden van. Soms weet Goodall door een bepaalde manier van underscore eenvoudige tracks prachtig in te vullen. Zo krijgen veel tracks in de tweede helft van de score een geweldige sfeer en dwingen je bijna tot luisteren.
De score sluit af met het toepasselijke La Mer van de Franse zanger Charles Trenet, een al wat oudere song, die echter perfect in het verhaal van de film past, wanneer Mr Bean dan eindelijk bij de Middelandse Zee is aangekomen. Een heerlijke film en een heerlijke score, beide zijn zeker aanraders! Een dikke 8 is zonder meer verdiend.