Passionada


Colosseum (4005939649722)
Varèse Sarabande (0030206649727)
电影 | 发布日期: 19/08/2003 | 电影发行: 2002 | 格式: CD, 下载
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪 艺术家/作曲家 持续时间
1.Main Titles2:32
2.Photo Memories1:28
3.Vicki On Her Bike1:33
4.Beck The Cardcounter1:43
5.Fado Preparations0:41
6.Triste SinaMisia4:27
7.Vicky Has An Idea1:44
8.Smooth As A Pooltable2:09
9.Portuguese Fisherman1:08
10.The Lighthouse1:22
11.The Bakery3:17
12.Foodplay3:37
13.Vicky And Nana1:30
14.Paixões DiagonaisMisia4:04
15.Fish Trail1:57
16.What Charlie Wants3:28
17.A Felicidade4:12
 40:52
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Passionada - 07/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
De film Passionada is een romcom die zich afspeelt in de Amerikaanse staat Massachusetts, waar veel Portugese immigranten wonen. Een van hen is de weduwe Celia. Dan komt Charlie Beck, een gokker, naar de stad die probeert te leven op de zakken van wat rijke vrienden en intussen in het casino geld te verdienen. Hij ziet Celia in een lokaal Portugees restaurant gepassioneerd een Fado zingen en benadert haar, maar wordt afgewezen. Hij zoekt haar adres op, maar bij haar huis treft hij Vicky, de dochter van Celia, die hij al eens in het casino heeft gezien. Vicky besluit om hem te helpen haar moeder voor zich te winnen, als hij haar leert hoe ze via het tellen van kaarten kan winnen bij het gokken...

De score voor deze film is een verrassend muzikaal uitstapje van Harry Gregson-Williams. De luchtige muziek heeft een stevig Portugees accent en op het album staan zelfs drie echte Fado-songs, waarvan de Portugeze zangeres Misia er twee voor haar rekening neemt. Zij was rond 2002 de bekenste Fado-zangeres van het land. Suba neemt de afsluitende song voor haar rekening. Je moet wel een beetje van die wat melancholieke Fado-stijl houden om de songs te kunnen waarderen. Die songs zijn overigens niet van Gregson-Williams.

De veertien score-muziekstukken zijn wel van zijn hand en weten die typische Portugese sfeer goed te pakken. Dat begint al gelijk met de openingstrack, die een mooie melodie laat horen. Die thema-melodie komt verder in de score nog een paar keer terug in de mooiere tracks.
Want het moet gezegd, ondanks deze verrassende muziek van Gregson-Williams vallen niet alle tracks geweldig in de smaak, tenzij je van die echt Portugese sfeer houdt. Een aantal tracks heeft een melodie die toch wat aan de saaie kant is, ondanks best fraaie arrangementen.
Die arrangementen zijn veelal aan de lichte kant, met een beperkt aantal instrumenten. Vooral de Spaanse gitaar speelt vaak de hoofrol in de muziek, passend bij het sfeerbeeld. En soms is dat prachtig, vooral wanneer violen de underscore verzorgen en de melodie tegen het thema aanhangt. Maar soms is dat toch wat saai, vooral wanneer de melodie en het arrangement naar de licht dramatische kant neigen.
De muziek voor Passionada is op z'n mooist wanneer Gregson-Williams het orkest inzet, met volle strijkers en de arrangementen een optimistische kleuring hebben. Vooral in de tweede helft van de score vind je prachtige tracks als 'Foodplay', 'Fish Trail' en de laatste scoretrack 'What Charlie Wants'. Die sluit de score overigens prachtig af met mooie piano- en gitaarklanken op mooie orkestrale underscore van strijkers en houtblazers. Daarbij past Gregson-Williams de synthesizer toe voor extra volle vulling die lijkt op koorklanken.

Is er dan niets terug te vinden van de meer bekende stijl van Gregson-Williams? Toch wel. De tracks waarin Vicky een rol speelt zijn voorzien van de typische elektronische ritmische klanken, die je ook in z'n thrillerscores vindt. 'Vicky On Her Bike' is zo'n up-tempo synthesizer track met veel elektronische percussie en andere kunstmatige klanken. Niet fraai. Ook 'Vick Has An Idea' heeft last van deze effecten, al nemen in de tweede helft van deze track de violen en houtblazers een deel over.

Kortom, met Passionada heeft Harry Gregson-Williams een score gecomponeerd die je niet van hem zou verwachten. Toch heeft hij in diezelfde tijd nog andere scores gecomponeerd met een rustige en sfeervolle couleur locale.
Maar in Passionada weet hij de Portugese sfeer in ieder geval goed te treffen. De melancholieke kleuring klinkt niet altijd even fraai, omdat het soms wat saai en somber is. Maar de score bevat zeker een aantal erg fraaie tracks, met name wanneer het fraaie thema te horen is en wanneer Gregson-Williams meer orkestrale muziek inzet. De drie Fado-songs zijn echt voor de liefhebber. De waardering komt daarmee op een heel behoorlijke 72 uit 100 punten.


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多