The Musketeer


Decca Records (044001492020)
电影 | 发布: 2001 | 格式: CD, 下载
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪   持续时间
1.Main Title2:15
2.I Will Find Him4:47
3.Fight Inn1:51
4.D'Artagnan And Francesca2:18
5.Jailhouse Ruck3:03
6.Mansion Impossible2:36
7.The Riot Begins4:39
8.Coach Chase4:59
9.Down By The River2:28
10.Prepare Duschamp For Hell1:18
11.Ride For Paris1:51
12.Febre1:37
13.All For One...3:41
14.The Change2:36
15.Scaling The Tower2:33
16.Ladder Fight2:55
17.Ceremony4:12
 49:39
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

The Musketeer - 08/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
De Amerikaanse film The Musketeer is geregisseerd door de eigenzinnige Peter Hyams en is gebaseerd op het overbekende verhaal van De drie Musketiers van Alexandre Dumas, waar inmiddels al tientallen film in allerlei variaties over gemaakt zijn. De ene met meer succes dan de andere en The Musketeer hoort duidelijk bij die andere, want de film kostte meer dan hij opgebracht heeft. De film is ook door critici slecht ontvangen.
Deze film richt de camera meer op de persoon van D'Artagnan dan op de andere musketiers. Daarnaast komen er ook meer oosters getinte gevechtsscenes in de film voor, die een beetje vreemd aandoen in een film die zich afspeelt in historisch Frankrijk.
Het verhaal begint als Febre, het hoofd van de garde van kardinaal Richelieu, bij de ouders van D'Artagnan komt om geld te innen. Daarbij worden zijn ouders vermoord en de jongen mishandeld, nadat hij kans heeft gezien om Febre blijvend te verwonden. Daarna wordt hij opgevoed door een voormalige musketier van de koning. Als hij ouder is besluit hij om musketier te worden, maar de orde van musketiers is opgeheven door de kardinaal en z'n trawanten en de musketiers zijn gevangen gezet of verjaagd. Maar D'Artagnan weet hen weer bij elkaar te krijgen of te bevrijden. Vervolgens zetten ze zich in om het koningspaar te beschermen tegen Febre en Richelieu, die de macht wil grijpen, en vooral D'Artagnan heeft z'n zinnen erop gezet om Febre uit de weg te ruimen. Maar dan weet Febre de geliefde van D'Artagnan samen met de koningin te ontvoeren en probeert hij een oorlog met Engeland uit te lokken...

De score voor de film is gecomponeerd door David Arnold. En voor een grootschalig avontuurlijk romantisch verhaal met veel gevechten weet hij wel raad met de muziek, zelfs voor een regisseur als Hyams, die erom bekend staat dat hij ook qua muziek eigenzinnige keuzes maakt, soms tot wanhoop van de componist.
Arnold heeft een grootse orkestrale score gecomponeerd, een beetje in de stijl van Independence Day. Je zou hopen dat Arnold was teruggekeerd tot de stijl waar filmmuziekliefhebbers van gaan watertanden, want na Independence Day was het elektronisch gehalte van zijn muziek alleen maar toegenomen. Maar helaas leek het te blijven bij die ene uitspatting voor dit Dumas-verhaal, want het jaar erop componeerde Arnold de vol elektronische, niet melodieuze soundscape-muziek voor Changing Lanes.

Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen en ons beperken tot The Musketeer. Zo slecht als de film ontvangen is, zo goed zit de score in elkaar. Er is een fraai hoofdthema, dat een heldhaftige en toch gevoelige sfeer heeft en dat vol orkestraal, bijna over-the-top gespeeld wordt in de Main Titles. Gelukkig komt dit thema ook in een meer gevoelige versie naar voren zoals in de track 'I will find Him'. Verder op de score komt dit mooie thema ook nog af en toe terug.

Een flink deel van de score bestaat uit stevige actiemuziek. Hier wordt het orkest volop en zwaar ingezet, waarbij alle secties van het orkest flink aan het werk moeten. Hevige en grillige koperblazers worden afgewisseld met snelle strijkers in dynamische melodielijnen, terwijl de percussie zorgt voor een extra hoeveelheid bombasme. Daarbij ligt vaak ook nog eens het tempo van de muziek op een behoorlijk niveau. Al het actiegeweld klinkt dan wel heftig in de oren, ook omdat het geluidsvolume wel extra opgekrikt lijkt, maar toch is de muziek niet altijd pakkend. Dat komt vooral omdat aansprekende melodieën nogal eens ontbreken of compleet ondersneeuwen in het geweld. Maar evenzo vaak komen er in de actietracks toch fraaie melodieuze gedeelten voor, waarbij vooral koperblazers die melodieën voor hun rekening nemen. Echte chaotische of dissonante muziek ontbreekt vrijwel geheel op deze score en dat is zeker een pluspunt, hoewel sommige tracks daar licht tegenaan hangen. Steeds weten ook in die gevallen de koperblazers de muziek net melodieus genoeg te houden.
Soms neemt de actiemuziek mars-achtige vormen aan met een aantrekkelijk ritme, waarbij ook nog de melodie prettig klinkt. Dit geeft die tracks dan een aangename gedrevenheid.

Voor de minder actiegerichte en meer spannende scenes is de muziek wat minder heftig, terwijl de melodiën wat mager zijn, zoals in tracks als 'Prepare Duchamps for Hell' en 'Febre'. Daarbij zorgt Arnold ook voor de nodige extra spanning door de arrangementen naar de minder harmonische kant te trekken. Dit maakt deze tracks toch wat minder aangenaam, zoals vaak het geval is met muziek voor spannende scenes.

Dan is er nog een andere stijl die Arnold voor de film hanteert voor de meer romantische scenes in de film. Dit zorgt voor de nodige rustpunten in de score en die komen erg aangenaam over, wellicht vooral door de tegenstelling met de spannings- en actietracks, maar ook op zichzelf liggen deze meer romantisch getinte tracks bijzonder prettig in het gehoor. De muziek is dan ineens veel gevoeliger, wat mede komt door de getokkelde gitaarklanken, die deze tracks een bepaalde innemendheid geven. De orkest-arrangementen van Arnold's vaste orchestrator Nicholas Dodd zijn hier toch wel erg fraai en stuwen de waardering voor de score flink omhoog, want deze tracks horen zonder meer tot de fraaiste van het album.
Dat laatste geldt ook voor meer dramatische tracks als 'Ride to Paris' en 'All for One'.
De laatste tracks is de mooie, gedragen en meeslepende track 'Ceremony', waarmee de score toch op een volwaardig orkestrale en aangename manier afgesloten wordt.

Kortom, met zijn grootschalige actiescore voor The Musketeer heeft David Arnold laten horen dat hij nog steeds mooie bombastische orkestrale muziek kan componeren. Nu gaat het bij filmmuziek natuurlijk niet om mooie of bombastische muziek op zich, maar om muziek die door de film opgeroepen gevoelens moet versterken in allerlei aspecten. Toch sluit het een het ander niet uit. Maar de actiemuziek van Arnold voor deze film is vooral heftig, terwijl het volume hoog is. Bij een aantal tracks is het ontbreken van fraaie melodielijnen in die actietracks wel jammer, met name in de voorlaatste drie tracks. Maar de score kent gelukkig ook een flink aantal fraaie tracks, waarbij vooral de meer romantische tracks melodieus en gevoelig zijn, waardoor ze tussen het actiegeweld extra opvallen en extra fraai klinken. Ook een aantal andere tracks met dramatischer of juist heroïscher muziek doen het erg goed, waarbij vooral het hoofdthema een prachtige melodie is, die de ene keer in alle orkestrale glorie te horen is, en een andere keer veel intiemer of juist wat op de achtergrond. De waardering komt voor deze score uit op een toch mooie 78 uit 100 punten.
The Musketeer - 06/10 - 评论 Tom Daish, 提交于 (英语)
An historical swashbuckler starring almost nobody famous (except for '...and Tim Roth as...'), directed by Peter Hyams and with fight choreography by a Hong Kong legend doesn't honestly sound promising, but apparently did reasonable enough business. Picking David Arnold for the score does seem an incredibly juicy prospect. Few genres are ripe for such full blooded orchestral writing as romantic, historical, swashbuckling, martial arts, action films. It is therefore a surprise that the resultant score isn't quite as impressive as it might be.
Whatever you say about his writing in general, David Arnold is a dab hand at writing irritatingly catchy main themes and actually seems capable of writing several great themes per score. His Musketeer main theme is unfortunately more than a trifle cheesy, almost to the point of self parody. It is remarkably close to Bill Conti's Masters of the Universe heroic anthem, but has a more romantic sweep. The main theme doesn't actually appear very often, at least not in the way that, say, Williams' Raiders March occurs throughout the Indiana Jones films. There are a few pleasing romantic incarnations, most notably in I Will Find Him, although some of the other romantic music is pleasant, but unremarkable. The lilting guitars of D'Artagnan and Francesca are quite lovely, but somewhat forgettable.

The action sequences are full to the brim of typical Arnold orchestral bluster and orchestral blow outs such as the brief Fight Inn, Jailhouse Ruck (don't you just love the track titles?!) and the thrilling centrepiece, Coach Chase. However, unlike the quite structured action of Independence Day, it often sounds as though Arnold is just marking time. It's certainly not unexciting and there is enough going on as to never become boring (although some may find the bombast tiresome, but no more so than in other Arnold scores), but there isn't a great deal to recall afterward.

The change from apocalypse to triumph from Independence Day, the quasi-exotic sounds of Stargate and the occasional awe and wonder that was about the only decent part of Godzilla, are markedly missing. There is nothing to particularly latch onto, even thought it's undoubtedly more interesting than many other composers would have managed. For action films, Arnold rarely writes anything that pauses too long for breath, but usually manages a defining feature, but that is sadly absent here. Having said all that, it's still a great ride and will probably please those who want another Independence Day, well The Musketeer provides less of the same.


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多