The Killing Room
(Cd) Limited Edition


Varèse Sarabande 2009 CD - 1000 副本 (0030206420326)
电影 电影发行: 2009
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪   持续时间
1.Begin5:22
2.Falling1:22
3.Liberty3:18
4.Memoriam6:12
5.Propaganda 5:49
6.Invocation7:42
7.Subversion2:27
8.Disinformation2:15
9.Providence3:22
10.Agenda4:47
11.Dissidents 4:21
12.Ecclesia2:42
13.Adagio Spiritiso 9:57
14.Denouement3:30
15.End6:38
 69:43
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

The Killing Room - 07/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
The Killing Room is een psychologische horrorthriller van regisseur Jonathan Liebesman. Liebesman regisseerde eerder al een aantal horrorfilms, maar kreeg na The Killing Room de kans om ook in het actiegenre z'n kunnen te bewijzen, met Battle: Los Angeles als succesvolle eerste daarvan, die ook in 2009 uitkwam.
Het verhaal gaat over een supergeheim overheidsonderzoek. Vier volwassenen wordt gevraagd om in een witte ruimte een vragenformulier in te vullen ten behoeve van het onderzoek. Het invullen zou acht uren duren en daarvoor zouden ze alle vier betaald krijgen, zo legt de onderzoeker aan hen uit. Vervolgens schiet hij de enige vrouwelijke kandidaat dood, de drie mannen in ontreddering achterlatend. Die drie worden vervolgens blootgesteld aan heftig lichamelijk en psychisch geweld, waarbij slechts een van hen overleeft...

Voor de muziek stapte regisseur Liebesman naar de componist van de muziek voor z'n eerste film Darkness Falls, Brian Tyler, die ook daarna nog vaker voor Liebesman's films de muziek zou verzorgen, waaronder die voor Battle: Los Angeles. Hiervoor maakte Tyler een bombastische, heftige, stoere en toch ook melodieuze score. De tegenstelling met The Killing Room kan bijna niet groter zijn.

Jaren eerder maakte Tyler de nogal minimalistische score voor de wat vreemde film The Big Empty. De muziek voor deze film ligt meer in de lijn van The Killing Room. Want ook die muziek is vooral minimalistisch getoonset. De vele ijle en lang aangehouden klanken in veel tracks werken als underscore en zorgen voor versterking van de psychologische effecten in de film. De muziek is vooral unheimisch en vaak ook creepy, wat meestal door het arrangement gekleurd wordt. Slechts enkele malen is er in de muziek sprake van typerende horroreffecten met plotselinge klappen of andere angstwekkende geluiden. Die ijle en wat onbestemde klankkleur houdt Tyler de hele score lang vol, waardoor het wel een consistente score is geworden.
Vaak past Tyler de synthesizer toe, waarmee de muziek nogal eens wat vreemde klanken krijgt. En omdat veel muziek lang en ijl aangehouden wordt, geeft dat een bepaalde spanning aan de muziek, maar ook een zekere kilheid en steriliteit. Dat laatste zal vooral ook te maken hebben met de kale witte ruimte waarin het grootste deel van de scenes zich afspelen. Ook past Tyler regelmatig strijkers toe, als viool of cello, waarmee hij dan zomaar halverwege een track rare fratsen uithaalt, zoals solo gespeelde plotselinge heel chaotische klanken of jankende geluiden van meerdere strijkers tegelijk. Toch is de muziek, ondanks de onheilspellende klank, regelmatig best heel behoorlijk te beluisteren als je niet zo'n fan bent van creepy muziek. Wel maakt de traagheid en ijlheid de muziek wat deprimerend en saai.

Maar de score kent ook een andere, veel fraaiere kleuring van de muziek. Vooral naar het einde van de score, maar toch ook wel in beperkte mate verspreid over de score kom je mooie tracks of vooral gedeelten van tracks tegen. Deze meer orkestraal klinkende muziek is van vaak prachtige harmonieën voorzien. Die erg fraai klinkende harmonieën kabbelen vervolgens traag voort en geven daardoor een soort gedragenheid aan de muziek, zoals in delen van 'Liberty', Invocation, 'Adagio Spritiso' en 'End'.
Maar ook geeft Tyler die fraaie klanken soms een extra dimensie door de strijkers op een ritmische manier met het volume te laten spelen, wat een erg mooi en vol effect geeft. Voor het eerst is dit te horen vlak voor het einde van de track 'Memoriam' en later in de tracks 'Adagio Spritiso' en 'End'. Helaas zijn die delen in deze tracks nogal beperkt, want dit zijn duidelijk de mooiste stukjes van de score.

Kortom, met The Killing Room heeft Brian Tyler een nogal minimalistische en vaak wat saaie score neergezet. De muziek heeft meestal een nogal onheilspellend karakter, met soms echt creepy momenten of zelfs schrikeffecten. De lang aangehouden klanken en ijle kleuring van de hele score maken het wat eentonig. Wel kent de score een aantal tracks die overwegend fraai klinken en mooie harmonische klankcombinaties hebben, waarvan sommige wel erg mooi zijn. Helaas komen die veel te beperkt voor op de score. Ondanks dat het een score is voor een horrorfilm is de muziek over het algemeen goed te beluisteren, dus dat is dat weer een pluspunt. Al met al komt de waardering voor deze score op 68 uit 100 punten, wat voor een horrorscore zeker niet slecht is.
The Killing Room - 08/10 - 评论 Maurits Petri, 提交于 (荷兰人)
Soms brengt Hollywood kleinschalige producties uit, die nauwelijks aandacht krijgen van de internationale filmpers. In deze selectie zitten vaak de betere film qua verhalen. The Killing Room is zo'n soort film. De vrij onbekende cast (met Peter Stormare als een van de bekendere koppen) weten dit vrij simpele verhaal, wat kortweg een psychologische mix van Cube en Saw I is, een onverwacht goede draai te geven. Vier mensen worden in een kleine ruimte opgesloten en zijn zonder dat ze het weten, proefkonijnen van een experiment voor de Amerikaanse regering.

De soundtrack, afkomstig van niemand dan Brian Tyler, is er eentje die je totaal niet verwacht bij een dergelijke film. Het effect van Tyler's score is vergelijkbaar met de muziek van Let the Right One In (Låt den Rätte Komma In) van Johan Söderqvist. Bloeddorstige beelden met prachtige emotionele arrangementen. In de eerste track is dat al direct merkbaar; onrustige door elkaar heen spelende violen, een onheilspellend cello-spel en nergens een vast patroon te bekennen...laat staan een thema. De echte thematiek begint in Liberty. Een gevoelig gemixte combinatie van emotionele strijkers en wederom die onrustige cello's en violen geven een dubbel gevoel. Aan de ene kant de pure emoties van de hoofdrolspelers. Aan de andere kant de ongekende angst voor het onbekende. Deze combinatie blijkt subliem te werken en Tyler's score wurmt de film naar ongekende hoogtes, zelfs wanneer het verhaal na 50 minuten vast geroest zit. De track Memoriam is erg bijzonder door het onheilspellende koor wat zacht enkele akkoorden zingt. Het absolute hoogtepunt van de soundtrack is de track Adagio Spiritiso. De naam geeft de inhoud al aan: een adagio vol spiritualiteit. Het eerder gehoorde thema weerklinkt eerst in zijn volste glorie, waarna Tyler er stiekem toch een schepje bovenop doet. Want de sfeer slaat vrij abrupt om en al snel is het rustige karakter verdwenen.

The Killing Room is een zeer bijzondere soundtrack die helaas wel vaak iets te langzaam opbouwt. De speelduur van enkele tracks is daarom ook aan de lange kant. Een aanrader is dan ook om alle tijd te nemen om deze muziek te ontdekken en om hier en daar "creatief door te spoelen". Het cd'tje bevat in principe alles wat score zo mooi maakt: wonderschone strijkarrangementen, een thematiek die dik in orde is en een aangename afwisseling van suspense en emotionele muziek. Toch is het nog altijd gissen waarom de film (plus soundtrack) afgelopen jaar zo onder het kleed werd geveegd. Qua soundtrack zette Tyler een van zijn betere werken neer. Een welkome aanrader!
The Killing Room - 09/10 - 评论 Marc Chauvin, 提交于 (法国)
A l’heure ou certaines pointures et compositeurs confirmés nous donnent à entendre des partitions sans risques et conventionnels (AVATAR de James Horner en est un frappant exemple ), il est assez réjouissant de voir que la jeune génération de compositeur n’hésitent pas à délivrer des musiques un peu plus risqués et vraiment recherchées .
C’est ainsi le cas avec Brian Tyler qui nous surprend vraiment avec « The Killing Room » .
Habitué pourtant à nous pondre des partitions bruyantes et fonctionnels, le jeune compositeur étonne son auditoire en écrivant sans aucun doute sa plus grande partition à ce jour ; en somme son premier chef -d’œuvre.
L’écriture de la bande originale est dans l’ensemble très minimaliste, le compositeur ayant voulu privilégier l’ambiance étrange et angoissante régnant dans le film.
Bryan Tyler nous concocte en fait une sorte de concerto pour cordes avec quelques instruments solistes comme le violon et le violoncelle. L’écriture est ici très soignée et
le compositeur a semble t’il préféré crée un développement harmonique que de produire des thèmes distincts.
Les chœurs semblant venir d’outre tombe, se mélangent dans des tournoiements de violons et illustrent à la fois le malaise et l’inconnu. Dans de longs adagios, le compositeur déploie une texture à la fois brumeuse et pénétrante ou le malaise côtoie le mystère. Par des répétitions, des formules et des sonorités étouffées et oppressantes, Brian Tyler a construit un univers mental et cérébral ou chaque silence semblent plus menaçant que n’importe quelle note !
Les sursauts orchestraux se font aussi une malice de nous surprendre au détour d’une piste avec ces cordes stridentes et affolés !

Mission plus que réussie pour Brian Tyler qui montre enfin qu’il est capable de produire quelque chose de vraiment intéressant. Sa musique, à la fois de type concerto et impressionniste enivre radicalement l’auditeur absorbé par l’atmosphère à la fois énigmatique et terrifiante. Le compositeur rejoint le niveau d’exigence d’un Christopher Young ou d’un James Newton Howard dans la qualité de l’écriture et le soin apporté à l’ambiance fantastique.
Découvrez donc sans plus tarder ce score sorti chez Varèse dans une édition limitée (seulement 1000 exemplaires) et plongez dans l’impressionnante œuvre de Brian Tyler qui livre ici son premier chef d’œuvre !

其他版本 The Killing Room (2009):

Killing Room, The (2009)

收藏的原声带: Limited Editions

Fire and Ice (2013)
Muori Lentamente... te la Godi di Più (2008)
Wonder Woman (2010)
Peacemaker, The (2014)
Altered States (2014)
Intersection (2015)
Harry and the Hendersons (2007)
Glory & Honor (2010)
Brubaker (2003)
Captain Scarlet (2012)


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多