Le Hérisson

Tussen de vele smaakloze, routineuze & vaak overbodige score-releases van afgelopen jaar valt er toch af en toe een score te bewonderen voor een kleine, minder bekende prent zoals bijvoorbeeld ‘Le hérisson’. Gabriel Yared tekende voor de muziek en levert terug een aangename score aan.

Structureel is de score onder te verdelen in 3 stijlen. De eerste wordt geïntroduceerd in het eerste hoofdthema ‘Madame Michel’ getiteld. Een poëtisch thema voor cello en strijkers dat duidelijk gezien mag worden als een ode aan de ‘solo cello suites van J.s.Bach’. Het tweede thema is er eentje voor het personage van ‘Mademoiselle Paloma‘ en wordt vertegenwoordigd door de piano. Ook hier verwijst Yared eervol naar een componist uit het Klassieke repertoire namelijk: Erik Satie. Een stemmig thema dat met zijn pure eenvoud heel verbeeldend klinkt. Als derde stijl verweeft Yared Jazzy underscore tracks zoals ‘Du sel dans les clémentines’. En al is het muzikaal misschien minder sprekend dan zijn typerende thema’s, het klinkt wel aardig en verbreekt de aangename luisterervaring niet. Heel mooi ook om te horen wat Yared doet in de voorlaatste track ‘Le cartable et l’aspirateur‘ waarin hij de twee hoofdthema’s erg spontaan weet te combineren. Een mooie vondst en een teken dat Yared heel goed weet hoe muziek te gebruiken als narratief. Dat Gabriel Yared naast zijn zo geliefde neoclassicistische sound - zoals we die kennen van o.a. ‘The English Patient’ - ook hedendaagse, moderne filmmuziek met een Newmanesque toets kan schrijven bewijst hij met de afsluitende track ’Plus tard, je serais concierge’.

‘Le Hérisson’ is weliswaar geen klassieker, maar de score is zeker meer dan het beluisteren waard en zal ook na verschillende luisterbeurten niet vervelen. Bovendien zijn de twee thema’s toch kleine meesterwerkjes, ook al zijn ze ergens schatplichtig aan respectievelijk Satie & Bach. In ieder geval goed gezelschap voor Yared want hij blijft dus weer eens garant staan voor oprechte, mooie, kwalitatieve muziek.