Mother


Hollywood Records US (0720616210524)
电影 | 发布: 1996 | 电影发行: 1996 | 格式: CD
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪 艺术家/作曲家 持续时间
1.''Mrs. Robinson''Steve Lively & Jess Harnell3:51
2.Main Title3:21
3.Such A Suprise1:05
4.''In My Room''The Beach Boys2:13
5.Circling The Market2:00
6.Berate Me Tomorrow / The Blank Screen1:42
7.Trip To The Mall4:22
8.''Land Of A Thousand Dances''Wilson Pickett2:26
9.At The Zoo2:34
10.The Hat Box3:05
11.Understanding Mother4:47
12.Look Who's Writing1:13
13.''Across The Line''The Robert Cray Band4:07
14.''Keep On Movin'''Soul II Soul5:59
 42:45
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Mother - 06/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
De Amerikaanse film Mother is een komisch drama en is geregisseerd door Albert Brooks (Modern Romance, Lost in America, Defending your Life). Overigens is hij bekender en succesvoller als acteur. Hij schreef mee aan het scenario voor de film en speelt hierin de hoofdrol. Voor de rol van 'moeder' heeft Brooks aanvankelijk Doris Day en zelfs Nancy Reagan gevraagd, maar uiteindelijk accepteerde Debbie Reynolds de rol. De film is erg positief ontvangen door de critici en was een redelijk succes in de bioscopen.
Het verhaal draait om auteur John Henderson (Brooks), die best wel succes heeft met z'n boeken. Maar met vrouwen heeft hij dat minder, want z'n tweede echtscheiding is er bijna door. Dan beseft hij dat de vrouwen hem nooit zo steunden bij z'n schrijversmoeilijkheden en zo. Hij vraagt zich af of dat door z'n eigen opvoeding komt en besluit om weer bij z'n moeder (Reynolds) te gaan wonen, om daar achter te komen...

De muziek bij de film is van Marc Shaiman, maar in de film komen een tiental songs uit de wat oudere doos voor. Een aantal daarvan zijn opgenomen op dit score-album, die verder voornamelijk de score van Shaiman bevat. De songs passen overigens totaal niet bij de score en het is dan ook vreemd dat de songs zo tussen de scoretracks verspreid staan.
Eerst over die songs. Het album opent met de bekendste van alle, de fraaie Simon & Garfunkel-klassieker 'Mrs. Robinson'. De song wordt echter niet door hen gezongen, maar door Steve Lively en Jess Harnell, terwijl de tekst door Brooks en zijn medeschrijver is aangepast aan het verhaal van de film. De titel is dan ook eigenlijk 'Mr Henderson'. Marc Shaiman heeft daarbij nog het arrangement aangepast. Dit is overigens veruit de fraaiste song op het album.
De song 'In my Room' is van de Beach Boys en is wat traag en gedateerd en spreekt niet zo aan. Wilson Picket had een hit met 'Land of a 1000 Dances' in 1966, een song met een behoorlijk R&B-kleuring, waar je een beetje van moet houden. Het album sluit af met twee songs, waarvan de eerste een nogal bluesy song van de Robert Cray Band is. De laatste is van Soul II Soul en heeft dan ook nogal een wat funky soul-kleuring. Allemaal niet mijn ding.

Dan is er natuurlijk ook nog de scoremuziek van Marc Shaiman, en die muziek staat nogal in contrast met de songs. Shaiman heeft een score gecomponeerd die vooral het comedy-aspect benadrukt.
De eerste scoretrack is de 'Main Title' waar Shaiman met een erg prettige melodie een nogal komisch geïntoneerde track neergezet heeft. De piano speelt hier een belangrijke rol, maar ook strijkers en vooral houtblazers. Tuba's zorgen daarnaast voor versterking van de komedie. De muziek heeft soms een nogal staccato stijl, maar blijft in deze track desondanks prettig in het gehoor liggen. Ook 'Such a Surprise' heeft een lichte comedy touch, maar klinkt wat warmer dan de openingstrack. Dat geldt dan weer wat minder voor 'Circling the Market' en een aantal daarop volgende tracks, die vooral die typische staccato komedie-kleuring hebben en duidelijk wat minder aanspreken.

Vanaf halverwege de track 'The Hat Box' verdwijnt een beetje die staccato stijl en wordt de muziek duidelijk warmer en zeker ook veel aansprekender. De track 'Understanding Mother' is zelfs bijzonder fraai, vanwege de prettige melodie en het warme arrangement met veel strijkers, piano, harp en houtblazers. Helaas valt Shaiman met 'Look Who's Writing' weer een beetje terug in dat komische staccato spel. De film zal er wel om vragen, maar als luisteraar naar de score valt het na de voorgaande track toch wat tegen. Overigens zorgen de beide songs die daarna nog komen voor de echte kater.

Kortom, met zijn muziek voor de drama-komedie Mother heeft Marc Shaiman zijn muziek vooral op het komedie-aspect ingericht. Dat heeft hij op de traditionele manier vorm gegeven, door veel te werken met staccato gespeelde muziek, waardoor het snel verkleurt tot deuntjesmuziek. Zijn themamelodie is weliswaar erg fraai en komt ook zeker een aantal keren prettig voor het voetlicht, maar de staccato stijl doet er duidelijk afbreuk aan, terwijl ook nog eens verreweg de meeste van zijn muziek in die stijl gecomponeerd is. Slechts een paar tracks of delen van tracks kennen die warme, wat romantische getinte kleuring waardoor de muziek van Shaiman zo gewaardeerd wordt. Dat komt bij deze score helaas te beperkt naar voren. Daarbij is het album ook nog opgeleukt met een aantal songs die nogal schril afsteken bij de score en duidelijk niet meehelpen aan een hogere waardering. Die is voor de score 68 uit 100 punten, voor de songs 52 en voor het album als geheel 62 uit 100 punten.


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多